داستان های شجاعت در کشتی RMS تایتانیک

Cobh Co. Cork – عکس توسط Jason Murphy در Unsplash

افکار نهایی

آرم اس تایتانیک برای همیشه به عنوان کشتی ای که سقوط کرد و جان بسیاری را با خود گرفت شناخته می شود. با این حال، همه ما باید زمان بگذاریم تا از قهرمانی و مهربانی مطلقی که مردم را در طی لحظاتی که آنها معتقد بودند آخرین لحظاتشان بر روی زمین بود رانده شده، یاد بگیریم.

امیدواریم پس از خواندن لیست ما چیز ارزشمندی یاد گرفته باشید. قهرمانان و بازماندگان تایتانیک قهرمانان تایتانیک بسیار زیادی بودند که به دلیل اقدامات شجاعانه خود جان افراد بی شماری را نجات دادند، بنابراین اگر کسی را کنار گذاشتیم لطفاً به ما اطلاع دهید.

داستان یک تراژدی نیز امید را به همراه داشت و داستان های قهرمانان تایتانیک تا ابد به زندگی خود ادامه خواهند داد.

مطالب ارزشمندی که ممکن است برای شما جالب باشد:

دیاسپورای ایرلندی: چرا شهروندان ایرلند مهاجرت کردند

سفر ناگوار کشتی تایتانیک در سال 1912 در بیش از 100 سال پس از این فاجعه در خط مقدم ذهن مردم بوده است. در اولین سفر خود از ساوتهمپتون به شهر نیویورک، کشتی نزدیک به نیمه شب 14 آوریل 1912 با کوه یخی در نزدیکی سواحل نیوفاندلند برخورد کرد و باعث مرگ بیش از 1500 نفر به دلیل کمبود قایق های نجات شد.

به طور دقیق تر، در حدود 400 مایلی جنوب نیوفاندلند، کانادا جایی است که کشتی تایتانیک غرق شد. 73 سال طول کشید تا مکان استراحت نهایی کشتی در 1 سپتامبر 1985 پیدا شود. محدودیت های فنی و همچنین وسعت بسیار زیاد اقیانوس اطلس دلیل طولانی شدن یافتن تایتانیک بود. زمانی که تایتانیک پیدا شد، فضای داخلی کشتی به طرز قابل توجهی حفظ شد، اگرچه بقایای تایتانیک به دو نیم شد. زن و بچه ابتدا سوار قایق های نجات می شوند. داستان‌های شجاعت در RMS تایتانیک هرگز فراموش نخواهد شد.

در کشتی در طول غروب سرنوشت‌ساز افرادی بودند که از ثروتمندترین خانواده‌های اروپا و آمریکا گرفته تا فقیرترین افراد فقیر را در بر می‌گرفتند. زندگی برای خود در دنیای جدید.

در 100 سال گذشته، بسیاری از حقایق و اطلاعات جدید زیادی در مورد مسافرین، کسانی که جان سالم به در برده اند و کسانی که به طور غم انگیزسال و نیم بعد به دلیل وضعیت بد او.

بلفاست، ایرلند شمالی، بریتانیا - 08 اوت 2015: مرکز اطلاعات و موزه Tiitanic در بلفاست.

بیشترین ارکستر معروف در تاریخ

به دلیل نقش آفرینی در فیلم 1997، ارکستر تایتانیک حتی شهرت بیشتری به دست آورد و به خاطر فداکاری و شجاعت خود در برابر وحشت دیوانه وار مطلق شهرت یافت.

هشت نفر از اعضای گروه بخشی از ارکستر بودند: ویولن و استاد گروه والاس هارتلی. جان لاو هیوم و ژرژ الکساندر کرینس ویولونیست ها. پیانیست تئودور رونالد بریلی; نوازنده بیس جان فردریک پرستون کلارک; و نوازندگان ویولن سل پرسی کورنلیوس تیلور، راجر ماری بریکوکس و جان وسلی وودوارد.

ارکستر با غرق شدن کشتی در آب های یخی به نواختن ادامه داد و تلاش خستگی ناپذیری برای گسترش آرامش تا جایی که می توانست در میان چنین تراژدی وحشتناکی داشت. 3>

بسیاری از بازماندگان گزارش دادند که گروه تا پایان به نواختن خود ادامه داد، با یکی از این جمله معروف: «در آن شب کارهای شجاعانه زیادی انجام شد، اما هیچ کدام شجاع‌تر از آن‌هایی نبود که توسط مردانی که دقیقه به دقیقه به عنوان گروه نوازندگی می‌کردند، انجام دادند. کشتی بی سر و صدا در پایین تر و پایین تر در دریا مستقر می شد.

موسیقی که آنها می نواختند به طور یکسان به عنوان مرثیه جاودانه خودشان و حق آنها برای یادآوری در طومارهای شهرت بی پایان بود.

حدود 40000 نفر. تخمین زده می شود که در مراسم تشییع جنازه والاس هارتلی شرکت کرده باشند. در 29 آوریل 1912، اپرای متروپولیتن یککنسرت ویژه برای کمک به قربانیان تایتانیک. به طور مناسب، کنسرت «Narer My God to Thee» و «Autumn» را اجرا می کرد، که هر دوی آنها در هنگام سقوط کشتی توسط ارکستر نواخته شده اند.

ویلیام مویلز

مهندس ویلیام مویلز یکی دیگر از قهرمانان گمنام در کشتی تایتانیک در حالی که جان خود را با تلاش برای روشن نگه داشتن برق و چراغ ها برای مدت طولانی فدا کرد.

John Jacob Astor IV

«خانم ها باید بروند. اول... سوار قایق نجات شو تا خوشحالم کنی... خداحافظ عزیزم. من بعدا می بینمت." اینها آخرین سخنان گزارش شده جان جیکوب آستور چهارم، ثروتمندترین مرد سوار بر کشتی تایتانیک بود که جسدش با 2440 دلار در جیبش که در آن زمان مبلغ فوق العاده زیادی بود، پیدا شد.

«رفتار سرهنگ جان. سرهنگ آرچیبالد گریسی، آخرین مردی که نجات یافت، گفت: جاکوب آستور شایسته بالاترین ستایش بود. «میلیونر نیویورکی تمام انرژی خود را صرف نجات عروس جوانش، میس فورس نیویورک کرد که در سلامتی حساسی بود. سرهنگ آستور در تلاش ما برای سوار کردن او به قایق به ما کمک کرد. من او را به داخل قایق بردم و همانطور که او به جایش نشست، سرهنگ آستور از افسر دوم اجازه خواست تا برای محافظت از خودش با او برود. باید سوار قایق شود تا زمانی که زنان همه پیاده شوند.» سپس سرهنگ آستور شماره قایق را که در حال پایین آمدن بود جویا شد و به سمت کار رفت.برای پاکسازی قایق های دیگر و اطمینان دادن به زنان ترسیده و عصبی."

تور پیاده روی تایتانیک بلفاست: یک تور پیاده روی در بلفاست را با حضور SS Nomadic، کشتی خواهر تایتانیک تجربه کنید

Ida و ایسیدور اشتراوس

بسیاری از بازماندگان با ترس گزارش دادند که چگونه خانم استراوس با قاطعیت از سوار شدن بر قایق نجات و ترک شوهرش امتناع می کند. «خانم سرهنگ گریسی گفت که ایزیدور اشتراوس به مرگش رفت زیرا شوهرش را ترک نمی کرد. اگرچه او از او التماس کرد که جای او را در قایق بگیرد، اما با قاطعیت امتناع کرد، و وقتی کشتی در بالای سر قرار گرفت، آن دو در موجی که او را در نوردید غرق شدند. زندگی کرد، پس با هم خواهیم مرد».

ایسیدور استراوس از اواخر دهه 1800 مالک فروشگاه بزرگ آمریکایی میسی بود

جیمز کامرون این زوج را در فیلم خود در سال 1997 به نمایش گذاشت. ممکن است صحنه احساسی را به خاطر بیاورید که در آن زوج یکدیگر را می‌بوسند و در رختخواب خود نگه می‌دارند، در حالی که آب به آرامی وارد اتاق می‌شود در حالی که کوارتت کشتی‌ها «خدای من نزدیک‌تر به تو» را می‌نوازند. یک صحنه حذف شده ایزیدور را نشان می دهد که سعی دارد آیدا را متقاعد کند که سوار قایق نجات شود که او از انجام آن امتناع می کند. باور این که یکی از دردناک ترین صحنه های فیلم بر اساس یک زوج واقعی ساخته شده است دشوار است و آشفتگی عاطفی خانواده ها را نشان می دهد که عزیزان خود را به دلیل چنین فاجعه غم انگیزی از دست داده اند.

Aپست به اشتراک گذاشته شده توسط تایتانیک بلفاست (@titanicbelfast)

تصویر بالا عکسی از 31 می 1911 است، روزی که تایتانیک توسط هارلند و amp; وولف در بلفاست.

جرمیا برک – پیامی در بطری

جرمیا برک متولد در گلنمیر، شرکت کورک، قصد داشت خانه و مزرعه خانوادگی خود را در کورک ترک کند و به نیویورک مهاجرت کند. . دو تا از بزرگترین خواهران ارمیا مهاجرت کرده و در ایالات متحده مستقر شده بودند، خواهر بزرگترش مری ازدواج کرده بود و در بوستون تشکیل خانواده داده بود و به برادرش جرمیا پول فرستاده بود تا به آنها ملحق شود.

برک یک مسافر کلاس سوم بود. و با پسر عمویش هانورا هگارتی سوار کشتی شد. ارمیا و هانورا هر دو در غرق شدن جان خود را از دست دادند. سیزده ماه بعد در اوایل تابستان سال 1913، یک پستچی در حالی که سگش را راه می‌رفت، یک بطری کوچک را در ساحلی در نزدیکی بندر کورک پیدا کرد. در داخل بطری پیامی وجود داشت که روی آن نوشته شده بود:

13/04/1912

از تایتانیک،

خداحافظ همه

Burke of Glanmire

کورک

بطری قبل از تحویل به خانواده برک به ایستگاه پلیس محلی آورده شد. به گفته خواهرزاده برید اوفلین جرمیا، ارمیا یک بطری کوچک آب مقدس برای خوش شانسی مادرش دریافت کرده بود.

خانواده هم بطری و هم دست خط را تشخیص دادند و توضیح دادند که یک بطری آب مقدس می تواند پسرشان مورد احترام بودند و نمی‌شدندبی جهت دور انداخته یا در آب انداخته می شود. آنها معتقد بودند که این پیام در آخرین لحظات او به عنوان تلاشی ناامیدانه برای ارسال پیام به عزیزانش نوشته شده است. به گزارش بلفاست تلگراف، این واقعیت که بطری به محله زادگاهش رسیده است معجزه‌آسا است و از آن زمان پیام به مرکز میراث کوبه اهدا شده است.

پدر فرانک براون – عکس‌های حفظ شده در زمان

فرانسیس پاتریک مری براون یک یسوعی ایرلندی، عکاس ماهر و کشیش نظامی در طول جنگ جهانی اول بود، اما او بیشتر به خاطر عکس هایی که از RMS تایتانیک، مسافران و خدمه آن در مدت کوتاهی قبل از غرق شدن در کشتی گرفته بود، شهرت دارد. 1912.

در آوریل 1912، Fr. براون هدیه ای از عمویش دریافت کرد که در واقع بلیطی برای اولین سفر کشتی RMS تایتانیک از ساوتهمپتون به کوئینزلند کورک از طریق Chersbourg فرانسه بود.

براون در طول سفر خود ده ها عکس از زندگی روی کشتی تایتانیک گرفت، از جمله تصاویری از سالن بدنسازی، اتاق مارکونی، سالن غذاخوری درجه یک و کابین او. او همچنین از مسافرانی که از پیاده روی در تفرجگاه و عرشه قایق لذت می برند، عکس گرفت. عکس های او از مسافران و خدمه از جمله کاپیتان ادوارد اسمیت آخرین تصاویر شناخته شده بسیاری از افراد در تایتانیک است.

اما داستان پدر براون به همین جا ختم نمی شود، او در واقع در فکر ماندن در کشتی به نیویورک بود. در طول مدت حضورش در کشتی،کشیش با یک زوج آمریکایی که میلیونر بودند دوست شد. آنها پیشنهاد کردند که در صورت موافقت با سفر به نیویورک در شرکت آنها، هزینه بلیط او را به نیویورک و بازگشت به ایرلند پرداخت کنند.

پسر براون تا آنجا پیش رفت تا از مافوق خود تلگراف کند و درخواست اجازه برای تمدید سفرش کند، اما درخواست مرخصی او به شدت رد شد و کشیش کشتی را هنگامی که کشتی در کوئینزلند پهلو گرفت برای ادامه تحصیلات الهیات خود در دوبلین ترک کرد. وقتی پدر براون شنید که کشتی غرق شده است، متوجه شد که عکس های او ارزش زیادی دارند. او برای فروش عکس ها به روزنامه های مختلف مذاکره کرد و در واقع فیلم رایگان مادام العمر از شرکت کداک دریافت کرد. براون یکی از همکاران مکرر مجله کداک بود.

براون پس از جنگ با بیماری مواجه شد. او برای مدت طولانی به استرالیا فرستاده شد زیرا اعتقاد بر این بود که آب و هوای گرمتر به بهبودی او کمک می کند. براون در ادامه به عکاسی از زندگی در کشتی و همچنین کیپ تاون، آفریقای جنوبی و استرالیا پرداخت. در سفر بازگشت، او از بسیاری از کشورهای دیگر در سراسر جهان عکس می گرفت. تخمین زده شد که براون در طول زندگی خود بیش از 42000 عکس گرفته است.

یک پست به اشتراک گذاشته شده توسط تایتانیک بلفاست (@titanicbelfast)

جوزف بل و تیم مهندسانش

همه مهندسان تایتانیک از جمله سرمهندس جوزف بل و تیمش از مهندسان و برقکارانش در کشتی ماندند و مشغول به کار شدند.با عصبانیت سرعت غرق شدن کشتی را کاهش داد.

اگر آب سرد اقیانوس اطلس با دیگ‌ها تماس پیدا می‌کرد، انفجار بزرگی ایجاد می‌شد که کشتی را خیلی سریع‌تر غرق می‌کرد. تیم تصمیم گرفت جان خود را فدا کند تا اطمینان حاصل شود که افراد زیادی شانس زنده ماندن دارند.

بل و اعضای تیمی که تصمیم گرفتند زیر عرشه بمانند، غرق شدن کشتی را تا حد ممکن به تاخیر انداختند. یک ساعت و نیم. این به زمان بیشتری برای نجات جان مسافران اجازه داد.

چارلز لایتولر - افسر دوم

چارلز لایتولر ارشدترین کارمند کشتی تایتانیک بود که زنده ماند. او مسئولیت تخلیه را بر عهده داشت و "دریل برکنهد" (اصل زنان و کودکان اولین کسانی هستند که تخلیه می شوند) را حفظ کرد. این در واقع قانون دریایی نبود، بلکه یک ایده‌آل جوانمردانه بود، و لایتولر فقط در صورتی به مردان اجازه سوار شدن به قایق‌های نجات را می‌داد که احساس می‌کرد برای اطمینان از ایمنی قایق نجات لازم است. با استفاده از این اصل، تأخیر کمتری در تصمیم گیری برای اینکه چه کسی زودتر نجات یابد وجود داشت و بسیاری از زنان و کودکان فقیرتر نجات یافتند.

لایتولر با دیدن غرق شدن کشتی در اقیانوس و فهمیدن اینکه دیگر چیزی نمی تواند وجود داشته باشد، به داخل پرید. اقیانوس، موفق به جلوگیری از مکیده شدن با کشتی. لایتولر با چسبیدن به یک قایق نجات واژگون شده جان سالم به در برد و آخرین بازمانده ای بود که با ورود Carpinthia از آب بیرون کشیده شد.صبح روز بعد.

لایتولر در طول جنگ جهانی اول به یک افسر فرمانده نیروی دریایی سلطنتی تبدیل شد و از بازنشستگی خارج شد تا با ارائه قایق تفریحی خود برای کمک به سربازانی که در ساحل به دام افتاده بودند، به تخلیه در دانکرک کمک کند.

بالاترین لایتولر، افسر درجه بندی کشتی تایتانیک که جان سالم به در برد، به خاطر اقداماتش که جان بسیاری را نجات داد، تحسین شد.

Millvina Dean – جوانترین بازمانده

Millvina Dean تنها 2 ماه داشت که خانواده اش سوار تایتانیک شدند. خانواده تصمیم گرفتند به ایالات متحده مهاجرت کنند. متأسفانه آنها هرگز قرار نبود در کشتی باشند. قایق اصلی آنها به دلیل اعتصاب زغال سنگ لغو شد و آنها به عنوان مسافران درجه سه به کشتی تایتانیک منتقل شدند.

Millvina، برادر و مادرش در قایق نجات 10 قرار گرفتند اما پدرش متأسفانه زنده نماند. مانند سرنوشت بسیاری از بیوه های مهاجر، نیویورک یا زندگی در آمریکا به طور کلی دیگر گزینه ای عملی نبود و نه چیزی بود که بسیاری از مردم می خواستند انجام دهند، زیرا چشم انداز هیجان انگیز شروع یک زندگی جدید با شریک زندگی خود اکنون غیرممکن بود. 3>

بعد از دیدن یک شب به یاد ماندنی در سال 1958، میلوینا از تماشای تایتانیک جیمز کامرون با لئوناردو دی کاپریو یا هر برنامه تلویزیونی یا فیلم مرتبط دیگری امتناع کرد. به طور قابل‌توجهی برای او تماشای غرق شدن کشتی دشوار بود، زیرا این فیلم زنده کابوس‌های مرگ پدرش را برای او رقم می‌زد. او همچنین از این ایده انتقاد کردتبدیل یک تراژدی به سرگرمی

او درگیر رویدادهای مختلف مربوط به تایتانیک شد، حتی به کانزاس سیتی، برای بازدید از اقوام و خانه‌ای که والدینش در نظر داشتند در آن زندگی کنند. شگفت‌انگیز است که فکر کنیم چقدر زندگی او تحت تأثیر قرار گرفته است. توسط فاجعه

Millvina برای همیشه یکی از مشهورترین مسافران کشتی تایتانیک خواهد بود، زیرا جوانترین بازمانده کشتی است.

کاپیتان ادوارد اسمیت

یکی از مشهورترین داستانهای برآمده از تراژدی غرق شدن کشتی تایتانیک، سرنوشت ناخدای آن ادوارد اسمیت است که تصمیم گرفت تا زمان مرگش در کشتی بماند. داستان‌های شجاعت او بعداً منتشر شد، از جمله داستان یک شاهد عینی، آتش‌نشان هری ارشد، که بنا بر گزارش‌ها، اسمیت را دید که در آخرین نفس‌هایش، کودکی را بالای سرش نگه داشته است. گزارش‌های دیگر به یاد می‌آورند که اسمیت هنگام یخ زدن به قایق‌های نجات اصرار می‌کرد.

حقیقت این است که روایت‌های متناقضی مختلفی از رفتار اسمیت در جریان غرق شدن کشتی تایتانیک وجود دارد، و ما نمی‌دانیم دقیقاً چه چیزی وجود دارد. اتفاق افتاد برخی از اقدامات او به عنوان قهرمانانه استقبال کردند، در حالی که برخی دیگر ادعا کردند که او در حالت شوک قرار گرفت و کاپیتان دوم بیشتر کار را انجام داد. برخی دیگر نقل می کنند که او در برخورد با کوه یخ بی پروا بوده و اقدامات او مستقیماً با غرق شدن کشتی مرتبط است در حالی که یک مرد حتی ادعا می کند که ناخدا.از این فاجعه جان سالم به در برد.

همچنین درجات مختلفی از فعالیت اسمیت ها در طول فاجعه گزارش شده است. برخی از حساب ها می گویند که او برای رهبری بسیار شوکه بود و کاملاً بلاتکلیف بود، در حالی که حساب های دیگر نشان می دهد که او به بسیاری از مسافران کمک می کند تا به امنیت برسند. اسمیت 40 سال بدون هیچ حادثه بزرگی در دریا بوده است و بنابراین هر دوی اینها احتمالا تا حدی درست است. باورش سخت است که کسی در کشتی نترسد، مخصوصاً اگر جزئی از خدمه باشد و دقیقاً بداند که قرار است چه اتفاقی بیفتد، اما این بدان معنا نیست که آنها علیرغم ترسشان نمی توانند شجاعانه عمل کنند.

اهالی شهر نیویورک

باید در نظر گرفت که بسیاری از افرادی که از غرق شدن جان سالم به در بردند یا به شدت شوکه شده بودند، یا سرگشته بودند یا به تازگی مردانی را که دوستشان داشتند از دست داده بودند. برای تأمین آنها در حالی که به دنیای جدید می روند. پس از دانستن اینکه گفته می‌شود مردم نیویورک برای کمک وارد عمل شده‌اند، مایه آرامش است.

آنها خانه‌ها و قلب‌های خود را به روی بازماندگان باز کردند و هر کمکی که می‌توانستند برای تسهیل انتقال و کمک به آنها ارائه کردند. با این تراژدی کنار بیایید.

تصور خود را در موقعیتی که بسیاری از بازماندگان در آن قرار گرفته اند وحشتناک است. اینکه همین چند ساعت پیش پر از هیجان عصبی شده اید و متوجه می شوید که در یک فاجعه قرار گرفته اید و شریک زندگی تان دچار این حادثه شده است. در کشتی در حال غرق شدن برای تبدیل شدن به تنهاهمراه با کشتی از بین رفت. بسیاری از داستان های قهرمانی در مواجهه با خطر تا به امروز گفته می شود. در اینجا برخی از شناخته شده ترین حقایق جالب در مورد افرادی است که با یک تراژدی غیرقابل توصیف روبرو شدند.

تماشا به تور اتوبوس تایتانیک در بلفاست

فهرست مطالب: داستان های شجاعت در RMS تایتانیک

در این مقاله اطلاعاتی در مورد بازماندگان کشتی تایتانیک و همچنین درگذشتگانی که در هنگام غرق شدن کشتی قهرمانانه عمل کردند جمع آوری کرده ایم. در زیر فهرستی از بخش‌های این مقاله را قرار داده‌ایم که هر کدام مربوط به افراد خاصی در کشتی است که در طول این فاجعه به دیگران کمک کرده‌اند و در ادامه به تفصیل مورد بحث قرار گرفته است.

ما همچنین ویدیوهایی از محله تایتانیک و موزه تایتانیک را در سراسر مقاله قرار خواهیم داد، بنابراین می‌توانید مکان ساخت کشتی را ببینید و در حین یادگیری داستان‌های واقعی تایتانیک، گالری را نیز کشف کنید.

روی یک مورد کلیک کنید. نامی که باید به آن بخش از مقاله بروید.

بخش های دیگر این مقاله عبارتند از:

اعضای خدمه RMS تایتانیک

برخی از دلگرم‌کننده‌ترین و دلخراش‌ترین داستان‌هایی که از آن فاجعه بیرون آمد، اعمال شجاعانه توسط اعضای خدمه کشتی بود.

یکی از این داستان‌ها مربوط به کارکنان خدمات پستی در کشتی است. کشتی. از آنجایی که کشتی RMS تایتانیک مخفف Royal Mail Steamer Titanic است، او حدود 200 کیسه پست سفارشی در کشتی داشت. یک بازمانده از فاجعهنان آور خانه و مراقب خانواده خود در حالی که به یک کشور خارجی می رسید و با احتمال زندگی در آنجا بیکار یا با کشتی دریانوردی به خانه پس از چنین رویداد آسیب زا در دریا مواجه می شوید، حتی فکر کردن به آن ناراحت کننده است.

آسایش بنابراین، بسیاری از نیویورکی‌ها در تاریک‌ترین ساعات خود به زنان و کودکان ارائه می‌شوند، بنابراین چیزی است که باید در هر مقاله درباره قهرمانان کشتی تایتانیک ذکر شود.

استر هارت، که با همسر و دخترش به نیویورک سفر کرده بود، او مجبور شد با دخترش سوار قایق نجات شود و شوهرش را پشت سر گذاشت تا دیگر دیده نشود. آنها برنامه هایی برای مهاجرت به آمریکا داشتند اما متأسفانه در اثر این فاجعه از هم جدا شدند.

استر به نمایش های انسانیت و مهربانی که پس از مواجهه با چنین فقدان عمیقی پیدا کرد، اشاره کرد. من هرگز چنین مهربانی واقعی را تجربه نکرده بودم. از صمیم قلب و با شور و اشتیاق می گویم که خداوند به بانوان «کمیته امداد زنان نیویورک» رحمت کند. چرا، خانم Satterlee در واقع مرا با ماشین زیبایش به هتلی که در آن اقامت داشتم در انتظار بازگشتم به انگلستان برد و از من خواست که با او در خانه اش برای ناهار بروم، اما دلم برای آن خیلی پر بود. او دلیل را می دانست و مانند آن خانمی که هست از آن قدردانی می کرد.

مردی که لاشه هواپیما را پیدا کرد

در یکشنبه اول سپتامبر 1985، لاشه کشتی تایتانیک توسط رابرت بالارد و تیمش کشف شد. از اقیانوس شناسان می توانید در مورد کشف او بیشتر بخوانیدزیر

یک پست به اشتراک گذاشته شده توسط تایتانیک بلفاست (@titanicbelfast)

کارپاتیا و کالیفرنیا

همانطور که در سراسر این مقاله ذکر کردیم، کارپاتیا بود یا RMS (کشتی پست سلطنتی) Carpathia که بسیاری از بازماندگان ذکر شده در این مقاله را نجات داد. اما کارپاتیا چگونه متوجه شد که تایتانیک با کوه یخ برخورد کرده است؟ خوب، چند روز پس از سفر او، کشتی یک تماس خطر دریافت کرد و کاپیتان آن آرتور هنری روسترون مسیر کارپاتیا را برای نجات بازماندگان تغییر داد.

کارپاتیا 60 مایلی از تایتانیک دورتر بود و علیرغم خطراتی که کوه های یخ برای آنها ایجاد می کرد. کشتی، کارپاتیا مسیر خود را با سرعت کامل منحرف کرد تا در اسرع وقت به کشتی تایتانیک کمک کند. پس از دریافت تماس، کارپاتیا فقط کمتر از چهار ساعت طول کشید تا به تایتانیک رسید

از سوی دیگر کشتی دیگری به نام کالیفرنیا وجود داشت که هشدار کوه یخ را به یک کشتی مجاور به نام Antillian ارسال کرده بود که آن نیز انتخاب شده بود. توسط کشتی تایتانیک علیرغم هشدار، هر دو کشتی به پیشروی خود ادامه دادند، اما پس از برخورد با یک میدان یخی، کالیفرنیایی یک شب توقف کرد و هشدار دیگری به تایتانیک فرستاد. این ارسال دریافت شد اما به دلیل انباشتگی تلگراف های مسافری، شخصی که پیام را رهگیری کرده بود از قطع شدن ناامید شد و به طور ناگهانی از کشتی کالیفرنیا خواست تا ارسال پیام های دیگر را متوقف کند تا زمانی که آنها به این موضوع رسیدگی کنند.با لاگ پشت خود

این پیام علامت MSG را نداشت که به معنای "Master Service Gram" بود و اساساً مستلزم تأیید کاپیتان ها بود که پیام را دریافت کرده بودند، و بنابراین آشکارا برای اطلاعات مهم رزرو شده بود. اگر این پیام به کاپیتان تحویل داده می شد، ممکن بود شرایط بسیار متفاوت باشد.

در نتیجه اپراتور بی سیم کالیفرنیایی دستگاه را برای شب خاموش کرد و به خواب رفت. کمتر از 90 دقیقه بعد، هشدارهای SOS از کشتی تایتانیک ارسال شد. این کشتی به دلیل انفعال خود به شدت مورد انتقاد قرار گرفت. به کشتی تایتانیک بسیار نزدیک‌تر از کارپاتیا بود و بنابراین، اگر کالیفرنیایی این پیام را دریافت می‌کرد، می‌توانست قبل از غرق شدن کشتی، جان‌های بیشتری را نجات دهد و از تلفات قابل توجهی جلوگیری شود.

یک تور داشته باشید. از موزه تایتانیک در بلفاست برای دیدن نمایشگاه های مختلف تایتانیک

تایتانیک بلفاست

RMS تایتانیک در بلفاست ساخته شد و دومین کشتی از سه کشتی اقیانوس پیما در کلاس المپیک بود که به عنوان بزرگترین و مجلل ترین کشتی های زمان خود. اولی RMS Olympic نام داشت که در سال 1911 ساخته شد و سومی HMS Britannic نام داشت که در سال 1915 ساخته شد. موزه تایتانیک بلفاست طیف وسیعی از تورها را در اطراف شهر ارائه می دهد که به دنبال کسانی است که تایتانیک را ساخته اند.

در موزه تایتانیک بلفاست چیزهای زیادی برای کاوش و تجربه وجود دارد، مانند نه تجربه تعاملی که شما را در زندگی افرادی که کشتی ساخته و سوار شده اند غرق می کند. همچنین یک تور اکتشافی وجود دارد و فرصتی برای سوار شدن به SS Nomadic - کشتی خواهر تایتانیک و آخرین کشتی ستاره سفید باقیمانده در جهان وجود دارد.

اگر قصد دارید از بلفاست بازدید کنید، جایی که تایتانیک در آن قرار داشت. ساخته شده، مطمئن شوید که راهنمای سفر بلفاست نهایی ما را بررسی کنید. اگر تصمیم به بازدید از شهر دارید، تجربه تایتانیک بلفاست مکانی عالی برای شروع سفر شما است.

نمایشگاه نومدیک SS تایتانیک: در تور SS Nomadic، آخرین کشتی ستاره سفید باقیمانده شرکت کنید

Titanic Cobh

یک مکان کمتر شناخته شده ایرلندی که با تایتانیک ارتباط دارد Cobh, Co. Cork است. Cobh که در سال 1912 به عنوان Queenstown شناخته می شد، آخرین مکانی بود که مسافران تایتانیک از آنجا خارج شدند. تجربه تایتانیک در کاب، نگاهی به زندگی و سرنوشت افرادی که از ایرلند سوار تایتانیک شده‌اند را ارائه می‌دهد.

تایتانیک ساوتهمپتون، انگلستان را ترک کرد و قبل از توقف در کوبه، ایرلند، به شربورگ در فرانسه فراخواند. در مجموع 123 نفر از نقطه روچس در کوئینزتاون سوار شدند، سه نفر از آنها در کلاس اول، هفت نفر در رتبه دوم و بقیه در کلاس سوم که به عنوان steerage شناخته می شد سفر کردند.

تجربه Cobh Titanic یکی دیگر از مکان های ضروری است. در تاریخ کشتی، وگزارش داد که هر پنج خدمه پست با عصبانیت کار می کنند که کشتی در حال سقوط است و سعی می کند نامه ثبت شده را ذخیره کند و آن را به بالای عرشه برساند. متأسفانه، هیچ یک از خدمه جان سالم به در نبردند.

جسد اسکار اسکات وودی، یکی از اعضای خدمه، بعدا در حالی که ساعت جیبی اش هنوز دست نخورده بود، پیدا شد. یکی دیگر از کارکنان پست، جان استار مارچ، که ساعت او نیز پیدا شد، صحت داستان را ثابت کرد، زیرا به نظر می‌رسد ساعت او در 1:27 متوقف شده است و نشان می‌دهد که آنها زمان صرف کرده‌اند تا نامه را ذخیره کنند.

قهرمانی آنها نه تنها به نجات نامه کمک کرد، بلکه گزارش شده است که کیسه های پستی ثبت شده در کشتی برای کمک به بازیابی نوزادان بازمانده از فاجعه استفاده شده است.

قبل از حرکت، چرا نگیرید گشتی در اسکله واقعی جایی که کشتی تایتانیک ساخته شد

آشپز مست

هم در تصویری که جیمز کامرون از غرق شدن کشتی تایتانیک به تصویر می کشد و هم در فیلم شبی به یاد، شخصیت یک سرآشپز مست بود. شامل، که ممکن است بسیاری از مردم نادیده گرفته باشند. حقیقت این است که آشپز مست یک شخص واقعی بود، نه فقط یک شخصیت در فیلم تایتانیک. نام مستی، رئیس بیکر چارلز جوگین بود، که در طول تراژدی مانند یک قهرمان واقعی عمل کرد، علیرغم حالت مستی.

گفته می شود جوگین زنان را در قایق های نجات می انداخت. علاوه بر این که 50 صندلی عرشه را به اقیانوس اطلس بریزید تا مردم به آن بچسبند. نه تنها این، زمانی که او به شماره اختصاص یافت10 قایق نجات به عنوان کاپیتان، او در آخرین لحظه بیرون پرید و به تایتانیک بازگشت، زیرا فکر می‌کرد ترک کشتی «نمونه بدی است».

همچنین به نظر می‌رسد که نوشیدن بیش از حد او به نجات جان خود کمک کرده است. . از آنجایی که به دلیل مقدار زیادی ویسکی که خورده بود، توانست ساعت ها در آب های زیر صفر زنده بماند. و در پایان به یک قایق نجات برزنتی واژگون شد. او به لیورپول بازگشت و 44 سال دیگر زندگی کرد.

در حالی که فیلم تایتانیک هنگام ساخت فیلم، کاملاً قابل درک است، زیرا اطلاعات مربوط به غرق شدن کشتی ها محدود است، خوب است که میراث چارلز جوگین در فیلم حفظ شده است.

بن گوگنهایم ترسو نبود

هیچ زنی نباید در کشتی باقی بماند زیرا بن گوگنهایم یک ترسو است، این چیزی است که میلیونر بنجامین گوگنهایم قبل از تبدیل شدن به رسمی گفت: عصرانه می پوشید و روی صندلی های عرشه نشسته بود، سیگار می کشید و براندی می نوشید، در انتظار مرگ خود بود.

اگرچه موقعیت ثروتمندش به او این حق را می داد که ابتدا سوار قایق نجات شود و حتی اگر می توانست به خدمه هواپیما رشوه بدهد. بن گوگنهایم برای فرار از مرگ این کار را انجام داد، بن گوگنهایم ترجیح داد به جای اینکه جای کسی را بگیرد، عقب بماند.

مالی براون غرق نشدنی

شاید یکی از شناخته شده ترین داستان هایی باشد که منتشر شده است. کشتی تایتانیک مولی براون بود که در فیلم جیمز کامرون توسط کتی به تصویر کشیده شد.بیتس.

مارگارت براون که به نام «مولی براون غرق‌ناپذیر» شناخته می‌شود، این نام مستعار را با تصاحب قایق نجاتی که در آن بود به دست آورد و تهدید کرد که اگر فرمانده محله برای جستجوی بازماندگان دیگر برنگردد، به دریا خواهد انداخت. . او موفق شد زنان دیگر را با خود به کار ببرد و آنها موفق شدند با پارو به محل سقوط هواپیما برگردند و چندین نفر دیگر را نجات دهند.

مولی براون قهرمان و بشردوست تایتانیک از موقعیت خود پس از فاجعه استفاده کرد. برای ترویج فعالیت‌های خود، مبارزه برای حقوق زنان، آموزش کودکان و همچنین حفظ و بزرگداشت شجاعت مردانی که خود را در کشتی فدا کردند.

مولی به خاطر کار خود در بازسازی لژیون دونور فرانسه دریافت کرد. مناطق پشت خط مقدم و کمک به سربازان مجروح با کمیته آمریکایی برای فرانسه ویران شده در طول جنگ جهانی اول.

مولی براون غرق نشدنی توسط کتی بیتس در فیلم تایتانیک به تصویر کشیده شد و مسلماً یکی از مشهورترین بازماندگان تایتانیک است

فردریک فلیت بدشانس

فردریک فلیت یکی از دیده بانان کشتی بود و در نتیجه یکی از دو نفر اول بود که کوه یخ را دید و سپس فریاد زد "کوه یخ! درست جلوتر!»

بعد از برخورد کشتی با کوه یخ، ناوگان یکی از قایق های نجات را سرنشین کرد و بسیاری از مردم را به امن رساند. با این حال، بر خلاف دیگر قهرمانان اعلام شده، استقبال او در خانه خیلی گرم نبود.

فردریک مورد بازجویی قرار گرفت.در بیش از یک بار برای تعیین اینکه آیا می توان از فاجعه جلوگیری کرد یا خیر. او همیشه اصرار داشت که اگر فقط دوربین دوچشمی داشت می توانست از آن جلوگیری کند. او، متأسفانه، از افسردگی رنج می برد که منجر به خودکشی او در سال 1965 شد.

ویدئوی دیگری در مورد کاوش در محله تایتانیک در بلفاست

افسران بی سیم هارولد برایید و جان "جک" فیلیپس

یکی از افسران بی سیم در کشتی تایتانیک، هارولد برید، یکی از دو نفری بود که مسئول ارسال پیام های SOS به کشتی های مجاور بود، بنابراین به RMS Carpathia اجازه داد تا بازماندگان تایتانیک را نجات دهد.

وقتی کشتی به زیر رفت، او زیر یک قایق تاشو واژگون کشیده شد. او قبل از اینکه توسط Carpathia نجات پیدا کند، توانست تمام شب را در قسمت زیرین آن نگه دارد. پس از چنین شب دلخراشی، برید به سادگی آرام نگرفت، او به سر کار بازگشت و به افسر بی سیم کارپاتیا کمک کرد تا از دیگر بازماندگان تایتانیک پیام بفرستد.

در حالی که برید توانست زنده بماند، این همکار او بود که در حالی که تلاش می کرد تا حد امکان تماس های پرخاشگر را ارسال کند، جان خود را از دست داد. جان "جک" فیلیپس اصرار داشت که در اتاق بماند و تجهیزات بی سیم را حتی وقتی آب به داخل سرازیر شد. وقتی عروس نجات یافت، شجاعت دوستش در برابر وحشت را بازگو کرد.

لوسیل کارتر و کنتس نوئل لزلی با وجود موقعیت اشرافی خودبا مدیریت بی‌وقفه پاروها برای ساعت‌ها و ساعت‌ها به محل امن، کمک کرد تا قایق‌های نجات مربوطه خود را به امن برسانند.

یک کنتس و بشردوست مشهور، نوئل لزلی، شاید بزرگترین علامت خود را در تاریخ با به عهده گرفتن مسئولیت یکی از قایق های نجات تایتانیک و کمک به هدایت آن به سمت امن. او همچنین از آنها خواست برای حفظ روحیه خود آهنگ بخوانند. نه تنها این، بلکه زمانی که به کارپاتیا رسیدند، گفته می شود که او غذا و دارو جمع آوری کرده و برای مسافران زیادی که می توانست ترجمه کرده است. ادواردز)

نوئل لزلی، کنتس روتس یک بشردوست و رهبر اجتماعی بریتانیایی بود و قهرمان فاجعه تایتانیک به شمار می‌رود. کنتس یک چهره محبوب در جامعه لندن بود که به خاطر زیبایی، ظرافت، شخصیت و سخت کوشی اش شناخته شده بود و با کمک آنها به سازماندهی سرگرمی های مجلل تحت حمایت خانواده سلطنتی انگلیسی و اعضای اشراف شهرت داشت.

کنتس در امور خیریه شرکت داشت. کار در سراسر بریتانیا، کمک به صلیب سرخ در جمع آوری کمک های مالی و به عنوان پرستار در لندن در طول جنگ جهانی اول. او همچنین یکی از خیرین برجسته بیمارستان ملکه شارلوت و چلسی بود.

نوئل با او وارد کشتی تایتانیک در ساوتهمپتون شد. پدر و مادر، پسر عموی همسرش گلدیس چری و خدمتکارش روبرتا مایونی. پدر و مادرش در شربورگ پیاده شدند در حالی که بقیه گروه عازم نیویورک شدند. راکنتس قصد داشت به آمریکا برود تا زندگی جدیدی را با همسرش آغاز کند. وقتی کشتی غرق شد، سه زن سوار قایق نجات شدند و نوئل وقت خود را بین هدایت قایق نجات و دلجویی از زنان و کودکان پریشان که شوهران خود را در کشتی رها کرده بودند تقسیم کرد. هنگامی که کارپاتیا مشاهده شد، زنان سرودی به نام "کشش برای ساحل" را خواندند و پس از آن به پیشنهاد نوئل "سرب، نور مهربان" را خواندند. او به کمک به زنانی که در کشتی جدید سوار بودند، ادامه داد و به تهیه لباس برای نوزادان و مراقبت از زنان و کودکان اطراف خود کمک کرد.

متن آهنگ Lead, Kindly Light

سرب، نور مهربانانه، در میان تاریکی محاصره کننده

به من هدایت کن

شب تاریک است، و من هستم دور از خانه

مرا هدایت کن

پاهایم را نگه دار، من نمی خواهم ببینم

صحنه دور، یک قدم برای من کافی است

با این حال، نوئل به ستایش یا تبلیغاتی که او به عنوان یک قهرمان به دست آورد علاقه ای نداشت و اصرار داشت که دریانورد جونز، پسر عموی او گلدیس و سایر سرنشینان مستحق این قدردانی بودند. او یک ساعت جیبی نقره‌ای نوشته شده به جونز هدیه داد که جونز با اهدای پلاک شماره برنجی به کنتس، قایق نجات، پاسخ داد. این زوج هر کریسمس برای یکدیگر نامه می نوشتند و تا زمان مرگ او ارتباط برقرار می کردند.

توماس دایر-ادواردز، پدر کنتس یک قایق نجات به نام لیدی روتز را به خانواده سلطنتی هدیه داد.موسسه ملی قایق نجات در سال 1915 برای قدردانی از نجات دخترش از کشتی تایتانیک.

در سال 1918 نمایشگاهی در گالری گرافتون در لندن شامل یک جفت مروارید از گردنبند 300 ساله ای بود که نوئل هنگام فرار از کشتی تایتانیک به گردن داشت. . حراج در واقع برای صلیب سرخ بود.

لیدی کنتس روتس به خاطر گرفتن قایق نجات خود و کمک به قایق رانی به سمت ایمنی کشتی نجات کارپاتیا مشهور است. در کنار دریانورد توانا تام جونز، نوئل قایق را کنترل کرد و آن را از کشتی در حال غرق شدن دور کرد و آن را به سمت کشتی نجات برد، در حالی که با قاطعیت آرام خود، سایر بازماندگان را تشویق کرد.

کنتس در فیلم SOS تایتانیک محصول 1979 ساخته کیت هاوارد و همچنین فیلم جیمز کامرون در سال 1997 بازی کرده است. روشل رز نقش کنتس را در این فیلم به تصویر کشیده است. او همچنین در قسمت اول داون تاون ابی توسط خانواده کراولی که به گذراندن وقت با او اشاره کرده بودند، نام برده شده است. آرچیبالد گریسی چهارم تا زمانی که تمام قایق های نجات پر شد روی کشتی تایتانیک ماند و سپس به پرتاب قایق های جمع شونده کمک کرد. تا اینکه نجات پیدا کرد با این حال، او متأسفانه در اثر جراحات وارده در هنگام غرق شدن جان خود را از دست داد و حدود یک ساعت جان باخت