Spis treści
William Butler Yeats (13 czerwca 1865 - 28 stycznia 1939) był irlandzkim poetą, dramaturgiem, mistykiem i postacią publiczną z Sandymount w hrabstwie Dublin. Jest powszechnie uważany za jedną z najbardziej wpływowych postaci XX wieku w literaturze i przez niektórych krytyków uważany za jednego z największych poetów w języku angielskim. Yeats jest również uważany za znaczącego irlandzkiego i brytyjskiego literata.Pionier i nieodwołalna postać w irlandzkiej polityce, który był senatorem przez dwie kadencje.
Wczesne życie W. B. Yeatsa
William Butler Yeats urodził się jako syn słynnego irlandzkiego malarza portretowego i prawnika, Johna Butlera Yeatsa. Cała jego rodzina była anglo-irlandzka i wywodziła się od kupca lnianego, Jervisa Yeatsa, który służył w armii króla Williama Orańskiego. Matka Yeatsa, Susan Mary Pollexfen, była członkiem zamożnej anglo-irlandzkiej rodziny z hrabstwa Sligo, która odgrywała rolę od końca XVII wieku.kontrolując ekonomiczne, polityczne, społeczne i kulturowe aspekty Irlandii. Życie finansowe Yeatsa było więcej niż w porządku, ponieważ zajmował się handlem i żeglugą. Chociaż W.B. Yeats był bardzo dumny ze swojego angielskiego pochodzenia, był również bardzo dumny ze swojej irlandzkiej narodowości i zadbał o to, aby jego dramaty i wiersze zawierały irlandzką kulturę na swoich stronach.
W 1867 r. John Yeats zabrał żonę i pięcioro dzieci do Anglii, ale nie mogąc zarobić na życie, musiał wrócić do Dublina w 1880 r. William spotkał się z wieloma dublińskimi literatami w studiu swojego ojca w Dublinie, gdzie myślał o stworzeniu swojej pierwszej poezji i eseju na temat szkockiego poety z Ulsteru, Sir Samuela Fergusona. Yeats znalazł swoje wczesne aspiracje i muzę wwybitnej powieściopisarki Mary Shelley i dzieł angielskiego poety Edmunda Spensera.
Wraz z upływem lat i coraz bardziej wyspecjalizowaną twórczością Yeatsa, czerpał on coraz więcej inspiracji z irlandzkiego folkloru i mitów (szczególnie tego, który wyłonił się z hrabstwa Sligo).
Zainteresowanie Yeatsa tajemnicą i nieznanym było dość nieskrępowane od wczesnego etapu jego życia. Jeden z jego szkolnych znajomych, George Russell, poeta i okultysta, był wpływową postacią w jego tendencjach do podążania tą ścieżką. Wraz z Russellem i innymi, Yeats założył Hermetyczny Zakon Złotego Brzasku. Było to stowarzyszenie zajmujące się studiowaniem i praktykowaniem magii, ezoteryki i ezoteryki.Był to w zasadzie Hogwart dla dorosłych.
Yeats również chciał zostać członkiem Towarzystwa Teozoficznego, ale wycofał się ze swojej decyzji i wkrótce odszedł.
W.B. Yeats naszkicowany jako młody człowiek Dzieła i inspiracje W. B. Yeatsa
W 1889 roku Yeats opublikował Wędrówki Oisina i inne wiersze Cztery lata później wstrząsnął światem literackim do głębi, wydając zbiór esejów zatytułowany Celtycki zmierzch a następnie w 1895 r. przez Wiersze w 1897 r. przez Tajemnicza róża , a w 1899 roku opublikował swój zbiór poezji Wiatr wśród trzcin Oprócz pisania poezji i esejów, Yeats przez całe życie interesował się ezoteryką.
Yeats osiągnął dojrzałość na początku XX wieku, a jego poezja znajduje się w punkcie zwrotnym między okresem wiktoriańskim a modernizmem, których sprzeczne prądy wpłynęły na jego poezję.
Zasadniczo Yeats jest uważany za wybitnego pioniera w tradycyjnych formach poetyckich, a jednocześnie uznawany za jednego z najbardziej niesamowitych guru w nowoczesnym wierszu, co jednoznacznie świadczy o wszechstronności jego dzieł. Z wiekiem, po przejściu fazy młodzieńczej, był pod wpływem estetyzmu i sztuki prerafaelitów, a także francuskich poetów symbolistów. Miał bardzo silny podziw dla kolegów z pracy.Dla Yeatsa poezja była najodpowiedniejszym sposobem na zbadanie potężnych i dobroczynnych źródeł ludzkiego przeznaczenia. Yeats idiosynkratyczna mistyczna perspektywa czerpała z hinduizmu, teozofii i hermetyzmu często bardziej niż z chrześcijaństwa, a w niektórych przypadkach te aluzje sprawiają, że jego poezja jest trudna do zrozumienia.
Życie miłosne W. B. Yeatsa
Yeats znalazł swoją pierwszą miłość w 1889 roku w Maud Gonne, młodej dziedziczce, która była mocno zaangażowana w irlandzką politykę, a konkretnie w Irlandzki Ruch Nacjonalistyczny. Gonne była tą, która jako pierwsza podziwiała Yeatsa za jego poezję, a w zamian Yeats znalazł muzę i delikatną symfonię w obecności Gonne, która wywarła wpływ na jego twórczość i życie.
Walter de la Mare, Bertha Georgie Yeats (z domu Hyde-Lees), William Butler Yeats, nieznana kobieta Lady Ottoline Morrell (źródło: National Portrait Gallery) W szokującym momencie Gonna odrzuciła oświadczyny Yeatsa, gdy ten zaproponował jej małżeństwo za pierwszym razem. Yeats był jednak nieugięty i oświadczał się Gonne w sumie trzy razy w ciągu trzech kolejnych lat. Ostatecznie Yeats porzucił pomysł oświadczyn, a Gonna wyszła za mąż za irlandzkiego nacjonalistę Johna MacBride'a. Yeats zdecydował się również wyruszyć na wykłady do Ameryki i zostać tam przez jakiś czas.Jego jedynym romansem w tym okresie była Olivia Shakespear, którą poznał w 1896 roku i rozstał się z nią rok później.
Działania krajowe
Również w 1896 roku został przedstawiony Lady Gregory przez ich wspólnego przyjaciela Edwarda Martyna. Zachęcała Yeatsa do nacjonalizmu i przekonała go, by nadal skupiał się na pisaniu dramatów. Chociaż był pod wpływem francuskiego symbolizmu, Yeats świadomie skupiał się na identyfikowalnych irlandzkich treściach, a ta skłonność została wzmocniona przez jego zaangażowanie w nowe pokolenie młodszych i wschodzących irlandzkich autorów.
W miarę jak rosło zapotrzebowanie na polityczne oddzielenie Irlandii od Wielkiej Brytanii, Yeats coraz bardziej angażował się we współpracę z innymi nacjonalistycznymi literatami, takimi jak Seán O' Casey, J.M. Synge i Padraic Colum, a Yeats - obok innych - był jedną z osób odpowiedzialnych za powstanie ruchu literackiego znanego jako "Irlandzkie Odrodzenie Literackie" (inaczej znane jako "Odrodzenie Celtyckie").Odrodzenie było ważnymRuch ten odegrał dużą i znaczącą rolę w założeniu Irlandzkiego Teatru Literackiego w 1899 r. Teatr Abbey (lub teatr dubliński) został następnie założony w 1904 r. i wyrósł z Irlandzkiego Teatru Literackiego. Wkrótce potem Yeats współpracował z Williamem i Frankiem Fayami, dwoma irlandzkimi braćmi z doświadczeniem teatralnym i potężnym Yeatsem.sekretarka Annie Elizabeth Fredericka Horniman, aby założyć Irlandzkie Towarzystwo Teatru Narodowego.
Mimo silnie nacjonalistycznych przekonań, Yeats nie był w stanie uczestniczyć w przemocy Powstania Wielkanocnego w 1916 roku.
Zastanawiał się nad tą przemocą w swoim wierszu Wielkanoc 1916 r. :
Znamy ich marzenie; wystarczy
Wiedzieć, że śnili i nie żyją;
A co z nadmierną miłością?
Dezorientował ich aż do śmierci?
Zapisuję to w wierszu-.
MacDonagh i MacBride
A Connolly i Pearse
Teraz i w przyszłości,
Wszędzie tam, gdzie noszony jest kolor zielony,
Są zmieniane, zmieniane całkowicie;
Narodziło się straszne piękno.
Mając już wyrobioną markę, Yeats został bardzo dobrze przyjęty przez wielu krytyków i publiczność literacką. Yeats poznał Georgianę (Georgie) Hyde-Lees w 1911 r. i wkrótce potem zakochał się w niej, po czym pobrali się w 1917 r. Miała zaledwie 25 lat, a Yeats miał wówczas ponad 50. Mieli dwoje dzieci, którym nadali imiona Anne i Michael. Była wielkim zwolennikiem jego pracy i podzielała jego fascynacjęMniej więcej w tym czasie Yeats kupił również zamek Ballylee w pobliżu Coole Park i szybko przemianował go na Thoor Ballylee . Była to jego letnia rezydencja przez większą część życia, aż do śmierci. Po ślubie wraz z żoną zajmowali się formą automatycznego pisania, pani Yeats kontaktowała się z duchowym przewodnikiem, którego nazywała "Leo Africanus".
Polityka
Poezja Yeatsa została przyjęta do Celtycki zmierzch nastrój w jego wcześniejszej twórczości, ale wkrótce został silnie dotknięty przez otaczającą go egzystencję i stał się zwierciadłem walki klas w Wielkiej Brytanii i nie był już o mistykach. Wrzucony w mnogość polityki kulturalnej, arystokratyczna postawa Yeatsa doprowadziła do idealizacji irlandzkiego chłopa i chęci ignorowania ubóstwa i cierpienia. Jednak wkrótce potemPojawienie się ruchu rewolucyjnego w szeregach miejskiej katolickiej niższej klasy średniej zmusiło go do zrewidowania swojego nastawienia.
W 1922 r. rząd Wolnego Państwa mianował go senatorem w Dáil Éireann. Wielokrotnie stawał przeciwko Kościołowi katolickiemu w sprawie rozwodów. Narzucał, że stanowisko ludności niekatolickiej w tej sprawie i wielu innych było lekceważone przez społeczność katolicką. Obawiał się, że postawa katolików będzie szalała i uważali się za najwyższych.Jego wysiłki zostały dostrzeżone zarówno przez katolików, jak i protestantów.
W swoim późniejszym życiu Yeats miał kwestionować, czy demokracja jest właściwą drogą naprzód. Zainteresował się ruchem faszystowskim Benito Mussoliniego. Napisał także kilka "pieśni marszowych", które nigdy nie zostały wykorzystane dla Blueshirts generała Eoina O'Duffy'ego, quasi-faszystowskiego ruchu politycznego. W tych latach miał także szereg romansów, chociaż on i Georgie pozostali małżeństwem.
Podczas swojej kadencji senatora Yeats ostrzegł swoich kolegów: "Jeśli pokażecie, że ten kraj, południowa Irlandia, będzie rządzony przez rzymskokatolickie idee i tylko przez katolickie idee, nigdy nie zdobędziecie Północy [protestantów]... Wbijesz klin w środek tego narodu." Ponieważ jego koledzy senatorowie byli praktycznie katolikami, poczuli się urażeni tymi komentarzami.
Zobacz też: 8 głównych starożytnych pogańskich świąt z nowoczesnymi adaptacjamiPolityka i ideologie Yeatsa były co najmniej kontrowersyjne i bardzo niejednoznaczne. W ostatnich latach życia zdystansował się od nazizmu i faszyzmu i zachował swoje własne stanowisko.
Dziedzictwo W. B. Yeatsa
Statua W.B. Yeatsa w Sligo Można powiedzieć, że w okresie przełomu XIX i XX wieku Yeats reprezentował placówkę, której linia frontu wysunęła się daleko przed uparty i tradycyjny idealizm. Kiedy pragmatyzm próbował uczynić z poety pracownika rozrywkowego, wysiłki Yeatsa, by odwrócić świat i przełamać normę, zasługują na podziw.
W 1923 roku otrzymał literacką Nagrodę Nobla jako pierwszy Irlandczyk, który zdobył tę nagrodę i został uhonorowany za to, co Komitet Noblowski określił jako "natchnioną poezję, która w wysoce artystycznej formie wyraża ducha całego narodu".
Zobacz też: 7 Średniowieczna broń - od prostych do złożonych narzędziOto jeden z przykładów jego wyjątkowych dzieł: wiersz Drugie przyjście Yeatsa został napisany w 1920 r. Wiersz zaczyna się po prostu od obrazu sokoła odlatującego od swojego ludzkiego pana w obawie przed zastrzeleniem. W średniowieczu ludzie używali sokołów lub jastrzębi do łapania zwierząt na poziomie gruntu. Jednak na tym obrazie sokół zgubił się, odlatując zbyt daleko. Ten zagubiony sokół jest odniesieniem do upadku tradycyjnych ustaleń społecznych wPoeta posługuje się symboliką; sokół gubiący się jest symbolem upadku cywilizacji i chaosu, który po nim nastąpi.
Jest jeszcze jeden silny obraz Drugie przyjście Poeta traktuje przemoc, która opanowała społeczeństwo, jako znak, że "Drugie Przyjście jest bliskie". Wyobraża sobie sfinksa na pustyni; mamy myśleć, że jest to mityczne zwierzę. To zwierzę, a nie Chrystus, jest tym, co nadchodzi, aby wypełnić proroctwo z biblijnej Księgi Objawienia. Sfinks jest tutaj symbolem bestii; diabła, który przyjdzie do naszego świata, abyszerzyć chaos, zło, zniszczenie i w końcu śmierć.
Śmierć W. B. Yeatsa
W. B. Yeats jako starszy mężczyzna W 1929 r. po raz ostatni zatrzymał się w Thoor Ballylee. Znaczną część pozostałego życia spędził poza Irlandią, ale od 1932 r. wynajmował dom Riversdale na przedmieściach Dublina w Rathfarnham. W ostatnich latach życia pisał płodnie, publikując poezję, sztuki teatralne i prozę. W 1938 r. po raz ostatni odwiedził opactwo, aby zobaczyć premierę swojej sztuki teatralnej. Czyściec. The Autobiografie Williama Butlera Yeatsa został opublikowany w tym samym roku.
Po wielu latach cierpienia z powodu różnych chorób, Yeats zmarł w Hôtel Idéal Séjour w Menton we Francji 28 stycznia 1939 r. w wieku 73 lat. Ostatnim wierszem, jaki napisał, był poemat o tematyce arturiańskiej. Czarna Wieża .
Yeats chciał być pochowany w Drumecliff w swoim rodzinnym mieście w hrabstwie Sligo. Początkowo został pochowany w Roquebrune, ale potem jego ciało zostało ekshumowane i przeniesione tam we wrześniu 1948 r. Jego grób jest uważany za słynną atrakcję w Sligo, którą odwiedza wiele osób. Epitafium napisane na jego nagrobku to ostatni wers jednego z jego wierszy zatytułowanego Pod wodzą Bena Bulbena i brzmi: "Rzuć zimne oko na życie, na śmierć; jeźdźcy, mijajcie!" Hrabstwo jest również domem dla pomnika i budynku pamięci na cześć Yeatsa.
