زندگی انقلابی W. B. Yeats

ویلیام باتلر ییتس (زاده ۱۳ ژوئن ۱۸۶۵ – درگذشته ۲۸ ژانویه ۱۹۳۹) شاعر، نمایشنامه‌نویس، عارف و چهره عمومی ایرلندی اهل سندی‌مونت، شهرستان دوبلین بود. او را به‌عنوان یکی از تأثیرگذارترین شخصیت‌های قرن بیستم در ادبیات می‌دانند و برخی از منتقدان او را در زمره بزرگترین شاعران زبان انگلیسی می‌دانند. ییتس همچنین به عنوان یک پیشگام ادبی مهم ایرلندی و بریتانیایی و یک چهره غیرقابل بازگشت در سیاست ایرلند به شمار می رود که برای دو دوره از سناتوری منفصل شده است.

اوایل زندگی W. B. Yeats

ویلیام باتلر ییتس به عنوان پسر یک نقاش پرتره و وکیل مشهور ایرلندی، جان باتلر ییتس به دنیا آمد. تمام خانواده او انگلیسی-ایرلندی بودند و از تبار یک تاجر کتانی به نام جرویس ییتس بودند که در ارتش ویلیام پادشاه اورنج خدمت کرده بود. مادر ییتس، سوزان مری پولکسفن، عضو یک خانواده ثروتمند انگلیسی ایرلندی در شهرستان اسلایگو بود که از اواخر قرن هفدهم در کنترل جنبه های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی ایرلند نقش داشت. زندگی مالی ییتس بیش از حد خوب بود، زیرا به تجارت و کشتیرانی پرداخته بود. اگرچه W.B. ییتس از اینکه انگلیسی تبار بود بسیار افتخار می کرد، او همچنین به ملیت ایرلندی خود بسیار افتخار می کرد و اطمینان می داد که نمایشنامه نویسان و شعرهایش فرهنگ ایرلندی را در صفحات آن گنجانده باشد.

در سال 1867، جان ییتس همسرش را گرفت و پنج فرزند برای زندگی در انگلستان، اما، قادر بهدر درومکلیف در زادگاهش در شهرستان اسلایگو به خاک سپرده شد. او ابتدا در Roquebrune به خاک سپرده شد، اما سپس جسدش نبش قبر شد و در سپتامبر 1948 به آنجا منتقل شد. قبر او یک جاذبه مشهور در اسلایگو محسوب می شود که بسیاری از مردم برای بازدید از آن می آیند. کتیبه ای که روی سنگ قبر او نوشته شده، آخرین سطر یکی از اشعار او با عنوان زیر بن بلبن است و می گوید: «به زندگی، به مرگ نگاهی سرد بینداز. سوارکاران، بگذرید!». این شهرستان همچنین محل قرارگیری مجسمه و بنای یادبودی به افتخار ییتس است.

با گذشت سال ها و تخصصی تر شدن آثار ییتس، او الهامات بیشتری از فولکلور ایرلندی گرفت. و اسطوره ها (مخصوصاً اسطوره ای که از شهرستان اسلایگو پدیدار شد).

علاقه ییتس به راز و ناشناخته از مراحل اولیه زندگی اش کاملاً بدون مانع بود. یکی از آشنایان مکتب او، جورج راسل، شاعر و غیبی همکار، در گرایش های او به این مسیر تأثیرگذار بود. ییتس همراه با راسل و دیگران، هرمتیک Order of the Golden Dawn را تأسیس کرد. جامعه ای برای مطالعه و عمل به جادو، دانش باطنی و با آداب و مراسم مخفیانه و نمادهای پیچیده خود بود. اساساً هاگوارتز برای بزرگسالان بود.

یتس همچنین عضو انجمن تئوسوفی شد، اما او به تصمیم خود بازگشت و مدت کوتاهی آنجا را ترک کرد. یک مرد جوان

W. ب. آثار و الهامات ییتس

در سال 1889، ییتس سرگردان اویزین و اشعار دیگر را منتشر کرد. چهار سالبعدها، او با ارائه مجموعه مقالات خود با عنوان گرگ و میش سلتیک و سپس در سال 1895 توسط اشعار ، در سال 1897 توسط رز راز<> جهان ادبی را تا هسته آن تکان داد. 9> و در سال 1899 مجموعه شعر خود باد در میان نیزارها را منتشر کرد. ییتس علاوه بر شعر و مقاله نویسی، علاقه مادام العمر به همه چیزهای باطنی نیز پیدا کرده بود.

یتس در آغاز قرن بیستم به بلوغ رسید و شعر او در نقطه عطف بین دوره ویکتوریا قرار داشت. و مدرنیسم که جریان های متضاد آن بر شعر او تأثیر گذاشته است.

در اصل، ییتس پیشگامی قابل توجه در قالب های شعر سنتی محسوب می شود و در عین حال به عنوان یکی از باورنکردنی ترین استادان شعر مدرن شناخته می شود، که به صراحت نشان دهنده تطبیق پذیری در شعر است. کارهای او. زمانی که او در زندگی از مرحله جوانی گذشت، تحت تأثیر زیبایی‌شناسی و هنر پیش از رافائلی و همچنین شاعران نمادگرای فرانسوی قرار گرفت. او تحسین شدیدی نسبت به شاعر انگلیسی همکار ویلیام بلیک داشت و علاقه مادام العمر به عرفان پیدا کرد. از نظر ییتس، شعر مناسب ترین راه برای بررسی منابع نیرومند و خیرخواه سرنوشت بشر بود. دیدگاه عرفانی خاص ییتس اغلب بیشتر از مسیحیت از هندوئیسم، تئوسوفی و ​​هرمسی استفاده می کرد و در برخی موارد، این اشارات درک شعر او را دشوار می کند.

W. ب. ییتسزندگی عشقی

یتس اولین عشق خود را در سال 1889 در مود گون، وارث جوانی که به شدت درگیر سیاست ایرلند و به ویژه جنبش ملی گرایان ایرلندی بود، یافت. گون کسی بود که برای اولین بار یتس را به خاطر شعرش تحسین کرد و در ازای آن، ییتس یک موسیقی زیبا و یک سمفونی ظریف در حضور گون پیدا کرد که باعث شد او بر آثار و زندگی او تأثیر بگذارد.

در یک چرخش تکان دهنده از وقایع، گون پیشنهاد ازدواج ییتس را رد کرد، زمانی که او برای اولین بار به او پیشنهاد ازدواج داد. اما ییتس بی امان بود و در مجموع سه بار در سه سال متوالی به گون پیشنهاد ازدواج داد. سرانجام، ییتس ایده پیشنهادی خود را کنار گذاشت و گونا با جان مک براید ناسیونالیست ایرلندی ازدواج کرد. ییتس همچنین تصمیم گرفت برای یک تور سخنرانی به آمریکا برود و مدتی در آنجا بماند. تنها رابطه او در این دوره با اولیویا شکسپیر بود که در سال 1896 با او ملاقات کرد و یک سال بعد از او جدا شد.

تلاش های ملی

همچنین در سال 1896، توسط دوست مشترکشان ادوارد مارتین به لیدی گرگوری معرفی شدند. او ملی‌گرایی ییتس را تشویق کرد و او را متقاعد کرد که به نوشتن درام ادامه دهد. اگرچه او تحت تأثیر نمادگرایی فرانسوی قرار داشت، اما ییتس آگاهانه بر محتوای قابل شناسایی ایرلندی تمرکز کرد.تمایل او با درگیر شدن او با نسل جدیدی از نویسندگان جوان و نوظهور ایرلندی تقویت شد.

همانطور که تقاضا برای جدایی سیاسی ایرلند از بریتانیا افزایش یافت، ییتس بیشتر با سوادهای ناسیونالیستی مانند شان او کیسی درگیر شد. جی. ام سینج، و پادریک کولوم و ییتس – در میان این افراد دیگر – یکی از کسانی بود که مسئول تأسیس جنبش ادبی موسوم به «احیای ادبی ایرلندی» بود (که در غیر این صورت با نام «احیای سلتیک» شناخته می شود). Revival یک قیام مهم در زمینه ادبیات برای ایرلندی ها بود. این جنبش نقش بزرگ و اساسی در پایه‌گذاری تئاتر ادبی ایرلندی در سال 1899 داشت. تئاتر ابی (یا تئاتر دوبلین) سپس در سال 1904 تأسیس شد و از تئاتر ادبی ایرلندی بیرون آمد. اندکی بعد، ییتس با ویلیام و فرانک فی، دو برادر ایرلندی با تجربه تئاتر، و منشی برجسته ییتس، آنی الیزابت فردریک هورنیمن، برای تأسیس انجمن تئاتر ملی ایرلند همکاری کرد. نمی تواند در خشونت خیزش عید پاک 1916 شرکت کند.

او در شعر خود عید پاک 1916 :

ما رویای آنها را می دانیم، این خشونت را بازتاب داد. کافی است

که بدانند خواب دیده اند و مرده اند؛

و عشق بیش از حد چیست

آنها را تا زمان مرگ گیج کرده است؟

من آن را در یک کتاب می نویسم آیه-

مک دوناغ وMacBride

و Connolly و Pearse

اکنون و به وقتش،

هر جا سبز پوشیده شود،

تغییر شده اند، کاملاً تغییر کرده اند؛

زیبایی وحشتناکی متولد می شود.

یتس پس از ایجاد نامی برای خود، بسیار مورد استقبال بسیاری از منتقدان و مخاطبان ادبی قرار گرفت. ییتس در سال 1911 با جورجیانا (جورجی) هاید لیز آشنا شد و اندکی بعد عاشق او شد و در سال 1917 ازدواج کرد. او تنها 25 سال داشت و ییتس در آن زمان بیش از 50 سال داشت. آنها صاحب دو فرزند شدند و نام آنها را آن و مایکل گذاشتند. او از حامیان کار او بود و شیفتگی او را با عرفا در میان گذاشت. در همین زمان، ییتس همچنین قلعه بالیلی را در نزدیکی پارک کول خریداری کرد و بلافاصله نام آن را به Thor Ballylee تغییر داد . این مکان اقامتگاه تابستانی او تا پایان عمرش تا نزدیک به مرگش بود. پس از ازدواج، او و همسرش با نوعی نوشتن خودکار، خانم ییتس، تماس گرفتند و با یک راهنمای روحی که او آن را «لئو آفریقانوس» می نامید تماس گرفتند.

سیاست

Yeats's's شعر در آثار قبلی او به حال و هوای گرگ و میش سلتیک اقتباس شد، اما به زودی به شدت تحت تأثیر معیشت اطراف قرار گرفت و به آینه مبارزات طبقات در بریتانیا تبدیل شد و دیگر خبری از عرفا نشد. . ژست اشرافی ییتس که در انبوهی از سیاست های فرهنگی قرار گرفته بود، منجر به ایده آل سازی دهقانان ایرلندی و تمایل به نادیده گرفتن فقر و رنج شد. با این حال، اندکی بعد،ظهور یک جنبش انقلابی از صفوف طبقه متوسط ​​رو به پایین کاتولیک شهری او را وادار به ارزیابی مجدد نگرش خود کرد.

در سال 1922 دولت ایالت آزاد او را به عنوان سناتور در Dáil Éireann منصوب کرد. او بارها و بارها بر سر موضوع طلاق مخالف کلیسای کاتولیک بود. او تحمیل کرد که موضع جمعیت غیر کاتولیک در مورد چنین موضوعی و بسیاری موارد دیگر توسط جامعه کاتولیک نادیده گرفته می شود. او می ترسید که نگرش کاتولیک ها بیداد کند و خود را در همه چیز دین برتر بدانند. تلاش‌های او به‌طور چشمگیری توسط کاتولیک‌ها و پروتستان‌ها دیده شد.

در زندگی بعدی‌اش، ییتس این سوال را مطرح کرد که آیا دموکراسی راه درستی برای پیشرفت است یا خیر. او به جنبش فاشیستی بنیتو موسولینی علاقه مند شد. او همچنین برخی «آهنگ‌های راهپیمایی» نوشت که هرگز برای بلو‌شرت‌های ژنرال ائوین اودافی، یک جنبش سیاسی شبه فاشیستی، استفاده نشد. در این سال‌ها، او همچنین دارای یک سری روابط بود، اگرچه او و جورجی با یکدیگر ازدواج کردند.

در زمان سناتور، ییتس به همکارانش هشدار داد: «اگر نشان دهید که این کشور، ایرلند جنوبی، اگر با اندیشه‌های کاتولیک رومی و تنها با ایده‌های کاتولیک اداره شوید، هرگز شمال [پروتستان‌ها] را نخواهید گرفت... شما در میان این ملت گوه خواهید زد.» از آنجایی که سناتورهای دیگر او تقریباً همه کاتولیک بودند، از این موارد آزرده شدندنظرات.

سیاست ها و ایدئولوژی های ییتس حداقل بحث برانگیز و بسیار مبهم بود. او در چند سال آخر عمرش از نازیسم و ​​فاشیسم فاصله گرفت و مواضع خود را بر روی موضع خود نگه داشت.

W. ب. میراث ییتس

می توان گفت، در دوره اوایل قرن نوزدهم، ییتس نماینده یک پاسگاه بود که خط مقدم آن بسیار به جلو حرکت کرده بود. از سرسخت ترین و سنتی ترین ایده آلیسم. زمانی که پراگماتیسم سعی کرد شاعری را به یک کارگر اوقات فراغت تبدیل کند، تلاش ییتس برای معکوس کردن جهان و شکستن هنجار شایسته تحسین است.

در سال 1923 به عنوان اولین ایرلندی که برنده این جایزه شد، جایزه نوبل ادبیات را دریافت کرد. به خاطر آنچه کمیته نوبل به عنوان «شعر الهام گرفته شده، که در قالبی بسیار هنری روح یک ملت را بیان می‌کند» افتخار می‌کند.

در اینجا یکی از نمونه‌هایی از آثار منحصربه‌فرد او است. شعر دومین آمدن توسط ییتس در سال 1920 سروده شد. شعر به سادگی با تصویر شاهینی شروع می شود که از ترس تیراندازی از استاد انسانی خود دور می شود. در قرون وسطی، مردم از شاهین یا شاهین برای گرفتن حیوانات در سطح زمین استفاده می کردند. اما در این تصویر، شاهین با پرواز بسیار دور خود را گم کرده است. این شاهین گمشده اشاره ای به فروپاشی ترتیبات اجتماعی سنتی در اروپا در زمان نوشتن ییتس است. شاعر از نمادگرایی استفاده می کند; راگم شدن شاهین نمادی برای سقوط تمدن و هرج و مرجی است که به دنبال خواهد داشت.

یک تصویر قوی دیگر از آومدن ثانویه وجود دارد: ابوالهول است. شاعر خشونتی را که جامعه را فراگرفته است، نشانه این می‌داند که «آی دوم نزدیک است». او یک ابوالهول را در صحرا تصور می کند. ما باید فکر کنیم که این حیوان افسانه ای است. این حیوان، و نه مسیح، چیزی است که برای تحقق پیشگویی از کتاب مکاشفه کتاب مقدس آمده است. ابوالهول در اینجا نمادی برای جانور است. شیطانی که به دنیای ما خواهد آمد تا هرج و مرج، شر، ویرانی و در نهایت مرگ را گسترش دهد.

W. B. Yeats’s Death

در سال 1929، او برای آخرین بار در Thor Ballylee ماند. بخش اعظم باقیمانده زندگی او در خارج از ایرلند بود، اما از سال 1932 خانه‌ای به نام ریوردیل در حومه دوبلین راثفارنهام اجاره کرد. در سال 1938 او برای آخرین بار برای دیدن اولین نمایشنامه خود Purgatory در ابی حضور یافت. اتوبوگرافی های ویلیام باتلر ییتس در همان سال منتشر شد.

ییتس پس از چندین سال رنج از بیماری‌های مختلف، در 28 ژانویه 1939 در هتل Idéal Séjour در منتون، فرانسه در سن 73 سالگی درگذشت. آخرین شعری که او سروده «سیاه‌ها» با مضمون آرتور بود. برج .

یتس آرزو داشت که باشد