بزرگترین مسجد جهان و چه چیزی آن را بسیار چشمگیر می کند

مسجد خانه نماز و عبادت مسلمانان است. بین پیروان و خدا ارتباط معناداری برقرار می کند. برای قرن‌ها، مسلمانان در سرتاسر جهان مساجد ساخته‌اند در حالی که همچنان به انتشار کلام الله ادامه می‌دهند. ساخت و سازها نه تنها نشانه ای از گستردگی آنها برای گسترش این خبر است، بلکه اهمیت تاریخی سال های آینده را نیز به همراه دارد.

این یکی از دلایلی است که مساجد برای ماندگاری ساخته می شوند. یک عمر. آنها به اندازه کافی قوی ساخته شده اند تا در برابر آزمون زمان مقاومت کنند و به اندازه کافی بزرگ هستند که تعداد فزاینده ای از دنبال کنندگان را در خود جای دهند. با پیروی از فرهنگ معماری اسلام، مساجد متعددی در سراسر جهان وجود دارد.

مسجد همچنین یک مرکز آموزشی برای معارف اسلامی فراهم می کند. مساجد در سرتاسر جهان اندازه های مختلفی دارند، اما برخی از مساجد بزرگتر از سایرین در نظر گرفته می شوند. این به این دلیل است که آنها ظرفیت بیشتری برای نگهداری نمازگزاران بیشتری دارند یا به دلیل شکوه معماری آنها. در اینجا لیستی از 5 مسجد بزرگ در سراسر جهان آمده است:

1- مسجد الحرام

2- مسجد النبی

3- مسجد جامع اعظم

4- حرم امام رضا

5- مسجد فیصل

مسجد الحرام

مقدس ترین مکان در اسلام مکانی است که سالانه میلیون ها زائر از آن بازدید می کنند و آن را به مهم ترین مسجد جهان تبدیل می کند.به دنبال توسعه و نوسازی عربستان سعودی. صحن اول با ستون‌هایی از اولین توسعه سعودی در سمت چپ و نمازخانه عثمانی در سمت راست با گنبد سبز در پس‌زمینه قرار دارد. در جریان گسترش مسجد، صحن گسترده در شمال نمازخانه عثمانی ویران شد. توسط آل سعود بن عبدالعزیز بازسازی شد. نمازخانه به دوره عثمانی برمی گردد. گسترش ابن عبدالعزیز دارای دو صحن است که با 12 چتر بزرگ پوشیده شده است. قبل از بازسازی های مدرن، باغ کوچکی به نام باغ فاطمه وجود داشت.

دیکة الاقوات که معمولاً با السفاح اشتباه گرفته می شود، یک سکوی مستطیل شکل در نزدیکی ریاض الجنه، مستقیماً در جنوب است. مقبره حضرت محمد (ص) در داخل مسجد. سکوی مدرن درست در جنوب غربی محل اصلی سفاح قرار دارد. این مکان خاص به محلی اشاره دارد که سربازان ترک در زیر سایه می نشستند و از مسجد محافظت می کردند. در نزدیکی دیکته التحجد قرار دارد. صوفه اصلی در تمام دوران مدینه مکانی در پشت مسجد النبی بود.

مسجد مکتبه النبی در جناح غربی مجموعه مسجد قرار دارد و به عنوان یک کتابخانه و آرشیو مدرن عمل می کند. از نسخه های خطی و دیگر آثار. این کتابخانه دارای چهار بخش اصلی است: تالار نسخه‌های خطی عتیقه A و B، کتابخانه اصلی و شاهزاده.نمایشگاه بنای و تاریخ مسجد النبی این مسجد که در ابتدا در حدود سال 1481/82 میلادی ساخته شد، در آتش سوزی بعدی که مسجد را به کلی ویران کرد، تخریب شد. کتابخانه مدرن به احتمال زیاد در حدود 1933/34 پس از میلاد بازسازی شده است. این مجموعه شامل کتاب هایی است که توسط حامیان به عنوان هدیه از سوی چندین نفر از افراد برجسته ارائه شده است.

امروزه، مجموعه اصلی مسجد النبی در مجموع دارای 42 دروازه با تعداد درگاه های متفاوت است. دروازه ملک فهد یکی از دروازه های اصلی مسجد النبی است. در ضلع شمالی مسجد قرار دارد. در ابتدا سه در در سه طرف وجود داشت. امروزه این مسجد دارای بیش از دویست درگاه، دروازه و راه های دسترسی به تعداد روزافزون مردم است. در طول سال‌ها با گسترش مسجد، تعداد و مکان دروازه‌ها نیز به شدت تغییر کرد. امروزه مکان تنها چند دروازه اصلی شناخته شده است.

تعداد زیادی سنگ پایه در اطراف کل محوطه مسجد برای توسعه و بازسازی مختلف مسجد النبی ساخته شده است. مسجدالنبی پروژه های مختلف بازسازی، ساخت و توسعه توسط حاکمان اسلامی را تجربه کرده است. توسعه‌ها و نوسازی‌ها از یک ساختمان دیواری گلی کوچک با ابعاد حدود 30.5 متر × 35.62 متر تا مساحت امروزی حدود 1.7 میلیون فوت مربع که می‌تواند 0.6 تا 1 میلیون نفر را در یک زمان در خود جای دهد متفاوت است.

مسجد النبی سقفی صاف و هموار داردبا 27 گنبد کشویی بر روی پایه های مربع. توسعه دوم مسجد النبی، منطقه بام را به طور گسترده گسترش داد. سوراخ های حفر شده در پایه هر گنبد فضای داخلی را روشن می کند. از سقف برای نماز در مواقع شلوغ نیز استفاده می شود. هنگامی که گنبدها روی مسیرهای فلزی می لغزند تا قسمت‌هایی از سقف را تحت الشعاع قرار دهند، چاه‌های نوری برای نمازخانه ایجاد می‌کنند. این گنبدها با نقوش هندسی اسلیمی، عمدتاً به رنگ آبی تزئین شده اند.

چترهای مسجد النبی، چترهای قابل تعویضی هستند که در حیاط مسجد النبی در مدینه نصب شده اند. سایه چتر در چهار گوشه تا 143000 متر مربع گسترش یافته است. از این چترها برای محافظت از نمازگزاران در برابر گرمای خورشید در هنگام نماز و همچنین در برابر باران استفاده می شود.

قبرستان جنت الباقی در ضلع شرقی مسجد النبی قرار دارد و حدود 170000 متر مربع مساحت دارد. بر اساس سنت اسلامی، بیش از ده هزار نفر از یاران حضرت محمد (ص) در اینجا مدفون هستند. برخی از قبور عبارتند از: فاطمه بنت محمد (ص)، امام جعفر صادق، امام حسن بن علی، زین العابدین، امام باقر. روایات بسیاری حکایت از آن دارد که محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) هر بار که از آن می گذشت دعا می کرد. اگرچه در ابتدا در مرز شهر مدینه قرار داشت، اما امروزه بخشی ضروری است که از مجموعه مسجد جدا شده است.

مسجد بزرگ جامیا، کراچی

مسجد جامع بزرگ مسجد بزرگ بحریه استشهر کراچی که سومین مسجد بزرگ جهان است. مسجد جامع به عنوان پروژه نقطه عطف شهر بحریا کراچی در نظر گرفته می شود و آن را به بزرگترین سازه ساخته شده در بزرگترین پروژه مسکن در پاکستان تبدیل می کند. طراحی مسجد جامع بزرگ عمدتاً با معماری سبک مغول است که برای ساخت مساجدی مانند مسجد بادشاهی لاهور و مسجد جامع دهلی محبوبیت دارد. آنچه خیره کننده تر است این است که مسجد بزرگ جامیا در شهر باهریا کراچی ادغام شده و از تمام سبک های معماری اسلامی از جمله مالزیایی، ترکی و ایرانی الهام گرفته است. طراحی داخلی انعکاسی آشکار از آثار هنری سمرقند، سند، بخارا و مغول است.

مسجد مانند بسیاری از مساجد تاریخی در جهان اسلام به گونه ای طراحی شده است که دارای یک مناره غول پیکر به طول 325 فوت باشد. مناره از نقاط مختلف شهر بحریه کراچی دیده می شود و به زیبایی مسجد می افزاید. معمار معروف پاکستانی نیار علی دادا طرح مسجد جامع کراچی را ترسیم کرد. بر اساس طرح، بلوک‌های بیرونی مسجد با سنگ مرمر سفید و نقوش هندسی زیبا تزیین شده است و فضای داخلی با سرامیک‌های سنتی معرق اسلامی، خوشنویسی، کاشی و مرمر تزئین شده است.

ساخت مسجد مسجد در سال 2015 شروع به کار کرد. مساحت آن به 200 هکتار و 1,600,000 فوت مربع می رسد و آن را به بزرگترین مسجد تبدیل می کند.سازه بتنی در پاکستان و بزرگترین مسجد این کشور. مجموع ظرفیت داخلی این مسجد 50000 نفر و ظرفیت فضای باز حدود 800000 نفر است که این مسجد را بعد از مسجدالحرام و مسجد النبی به عنوان سومین مسجد بزرگ تبدیل کرده است. این مسجد دارای 500 طاق و 150 گنبد است و همین امر مسجد جامع را به یکی از باشکوه ترین مساجد جهان تبدیل کرده است.

ضریح امام رضا

مجموعه حرم امام رضا در محل قبر امام هشتم شیعیان ساخته شده است. این شهر در زمان مرگ وی در سال 817 در روستای کوچک سناباد ساخته شد. در قرن دهم میلادی این شهر به نام مشهد به معنای محل شهادت نام گرفت و به مقدس ترین مکان ایران تبدیل شد. اگرچه قدیمی‌ترین بنای تاریخی دارای کتیبه‌ای از اوایل قرن پانزدهم است، اما اشارات تاریخی نشان‌دهنده ساخت‌وسازهای این مکان قبل از دوره سلجوقی و گنبدی در اوایل قرن سیزدهم است. پس از دوره‌های تخریب و بازسازی متناوب، علایق دوره‌ای سلجوقیان و سلاطین ایل‌خان را شامل می‌شود. گسترده ترین دوره ساخت و ساز در زمان تیموریان و صفویان اتفاق افتاد. این مکان از کمک شاهرخ پسر تیمور، شاهرخ و همسرش گوهر شاد و شاهان صفوی طهماسب، عباس و نادرشاه برخوردار شد.

تابع حاکمیت انقلاب اسلامی،حرم با صحن های جدید که صحن جمهوری اسلامیه و صحن خمینی، دانشگاه اسلامی و کتابخانه است، توسعه یافته است. این گسترش به پروژه پهلوی شاهان رضا و محمدرضا برمی گردد. تمام سازه های کنار مجموعه حرم برداشته شد تا یک حیاط سبز بزرگ و مسیر مدور ایجاد شود و حرم را از بافت شهری آن جدا کند. اتاق مقبره در زیر یک گنبد طلایی قرار دارد، با عناصری که قدمت آن به قرن دوازدهم بازمی‌گردد. حجره مزین به دادویی است که به سال 612/1215 باز می گردد، که سطوح دیوار و گنبد مقرنس بالای آن در قرن نوزدهم به صورت آینه کاری انجام شده است. سپس توسط شاه طهماسب با طلا تزئین شد. مهاجمان اوزبیگ طلای گنبد را دزدیدند و بعداً شاه عباس اول در طی پروژه بازسازی خود که در سال 1601 شروع شد، جایگزین آنها شد. اتاق های مختلفی در اطراف آرامگاه وجود دارد، از جمله دارالحفاظ و دارالسیاده که توسط گوهر شاد اداره می شد. این دو اتاق بین اتاق مقبره و مسجد جماعت آن که در ضلع جنوب غربی مجموعه قرار دارد، انتقالی داشتند.

این مجموعه معماری تاریخی ارزش ها و آیین های ویژه و قابل توجهی را گردآوری می کند تا به عنوان میراثی یکپارچه درک شود. فرهنگ پیچیده محیط گسترده تر آن. ارزش‌های واقعی میراث نه تنها به معماری و سیستم ساختاری دیدنی آن مربوط می‌شود، بلکه به تمام آیین‌ها، همه در کنار هم مربوط می‌شود.پیوستن به روح برجسته معنوی امام رضا. غبارروبی یکی از قدیمی ترین آیین های آستانه قدس با 500 سال تداوم است که در مناسبت های خاص با تشریفات خاصی انجام می شود. نقاره نوازی یکی دیگر از آیین‌هایی است که در مراسم و زمان‌های مختلف انجام می‌شود. وقف، جارو کردن و اعطای غذا و خدمات رایگان برای کمک به دیگران نیز از جمله این آداب است. در یک نگاه کلی، عناصر آراسته، عملکرد، ساختار، نماها و سطوح بناها کاملاً نمایانگر ارتباطات مذهبی، اصول و گسترش مجموعه است. این بقعه متبرکه تنها یک امامزاده نیست، بلکه پایه و هویتی است که بر اساس مبانی و اعتقادات دینی ایجاد و توسعه یافته است. مجموعه مقدس شامل 10 ميراث بزرگ معماري است كه در اطراف حرم مركزي اهميت سياسي و اجتماعي دارند.

ساخت مشهد مرهون ايجاد حرم مطهر است. بدین ترتیب این مجموعه به مرکز مذهبی، اجتماعی، سیاسی و همچنین هنری مشهد تبدیل شد. همچنین به طور قابل توجهی بر وضعیت اقتصادی شهر تأثیر می گذارد. اولین بنای ساخته شده در این مجموعه، حرم مطهر است که آرامگاه امام رضا در زیر آن قرار دارد. این میراث معماری به دلیل عمر طولانی و عناصر تزیینی باشکوه از جمله گنبدهای طلاکاری، کاشی کاری، تزیینات آینه کاری، آثار سنگی، گچ بری برجسته است.آثار، و بسیاری دیگر.

مسجد فیصل

مسجد فیصل مسجدی در اسلام آباد پاکستان است. این مسجد پنجمین مسجد بزرگ جهان و بزرگترین مسجد جنوب آسیا است. مسجد فیصل در دامنه تپه های مارگالا در اسلام آباد پایتخت پاکستان واقع شده است. این مسجد دارای طراحی معاصر است که از 8 ضلع یک پوسته بتنی تشکیل شده است. انگیزه آن طراحی یک چادر بادیه نشین معمولی است. این یکی از جاذبه های گردشگری پاکستان است. این مسجد یک قطعه معماری معاصر و شاخص اسلامی است. ساخت این مسجد در سال 1976 پس از کمک 28 میلیون دلاری ملک فیصل عربستان آغاز شد. این مسجد به نام ملک فیصل نامگذاری شده است.

طراحی عجیب معمار ترک ودات دالوکای پس از یک مسابقه بین المللی انتخاب شد. بدون گنبد معمولی، مسجد به شکل یک چادر بادیه نشین است که توسط مناره هایی به ارتفاع 79 متر و 260 فوت احاطه شده است. این طرح دارای سقف های شیبدار صدفی شکل است که یک سالن عبادت مثلثی شکل را تشکیل می دهد که می تواند 10000 نمازگزار را در خود جای دهد. این سازه به مساحت 130000 متر مربع گسترش یافته است. این مسجد مشرف به چشم انداز اسلام آباد است. این شهر در انتهای شمالی خیابان فیصل قرار دارد و آن را در شمالی‌ترین انتهای شهر و دامنه تپه‌های مارگالا، دامنه‌های غربی هیمالیا قرار می‌دهد. دراز می کشدیک منطقه مرتفع از زمین در برابر پس زمینه پانوراما از پارک ملی.

مسجد فیصل از سال 1986 تا 1993 بزرگترین مسجد جهان بود که در عربستان سعودی از مساجد پیشی گرفت. مسجد فیصل در حال حاضر پنجمین مسجد بزرگ جهان از نظر ظرفیت است. انگیزه ساخت این مسجد در سال 1996 زمانی آغاز شد که ملک فیصل بن عبدالعزیز از ابتکار دولت پاکستان برای ساخت یک مسجد ملی در اسلام آباد طی یک سفر رسمی به پاکستان حمایت کرد. در سال 1969 مسابقه ای برگزار شد که در آن معماران از 17 کشور 43 پیشنهاد ارائه کردند. طرح برنده از معمار ترک ودات دالوکای بود. چهل و شش جریب زمین برای این پروژه داده شد و اجرای آن به مهندسان و کارگران پاکستانی واگذار شد. ساخت مسجد در سال 1976 توسط National Construction LTD پاکستان آغاز شد.

مفهومی که دالوکای توانست در مسجد ملک فیصل به آن دست یابد، ارائه این مسجد به عنوان نماینده پایتخت مدرن، اسلام آباد بود. او مفهوم خود را بر اساس رهنمودهای قرآنی شکل داد. بافت، آثار تاریخی، مدرنیته و میراث ارزشمند از نسل اخیر تا نسل های آینده، همگی مرجع اصلی طراحی هستند که به دالوکای برای دستیابی به طرح نهایی مسجد ملک فیصل کمک کردند. علاوه بر این، مسجد مانند هر مسجد دیگری به دیوار مرزی بسته نیست، بلکه به روی زمین باز است.گنبد در طراحی او منحصر به فرد بود، جایی که او به جای داشتن گنبدی که شبیه تپه های مارگالا باشد، از طرح چادر بادیه نشین معمولی استفاده کرد.

ارکان پنج گانه اسلام مجموعه ای از اعمال اساسی است که بر همه مسلمانان واجب است. اعلان دین «شهادت»، نماز «صلوات»، انفاق «زکات»، روزه «صوم» و در نهایت زیارت «حج» از جمله آنهاست. در ایام حج، زائران از سراسر جهان به مکه می روند تا در چندین مناسک شرکت کنند. مهمترین مناسک حج، هفت بار راه رفتن در خلاف جهت عقربه های ساعت در اطراف ساختمان مکعب سیاه «کعبه» است که در مرکز مسجد قرار دارد. این مکان نه تنها از نظر اندازه خیره کننده است، بلکه برای 1.8 میلیارد نفر، مرکز ایمان آنها را نشان می دهد.

مسجد الحرام مجموعه وسیعی است که 356 هزار متر مربع وسعت دارد و به اندازه نصف شهر ممنوعه بزرگ در پکن است. در مرکز این مسجد، کعبه، مقدس ترین مکان اسلام قرار دارد که همه مسلمانان در سراسر جهان به سوی آن دعا می کنند. کعبه یک سازه سنگی مکعبی شکل است که 13.1 متر ارتفاع دارد و اندازه آن حدود 11×13 متر است.

کف داخل کعبه از سنگ مرمر وسنگ آهک با سنگ مرمر سفید که دیوارها را پوشانده است. اطراف کعبه خود مسجد است. این مسجد در سه سطح مختلف قرار دارد که امروزه شامل 9 مناره است که ارتفاع هر کدام به 89 متر می رسد. 18 دروازه مختلف وجود دارد. مهمترین دروازه مورد استفاده، دروازه ملک عبدالعزیز است. در داخل مسجد، یک منطقه بزرگ برای کسانی که مایل به دور کعبه هستند در نظر گرفته شده است. اما پس از عقب نشینی، متوجه می شوید که حتی این وسعت باز نسبتا بزرگ در مقایسه با وسعت مسجد کوچک است. در حالی که فضای بلافاصله در اطراف کعبه محدود است، زائران می توانند از هر یک از سه سطح مختلف با یک محوطه نماز بسیار بزرگ دور آن بچرخند.

طبق اعتقاد اسلامی، حجرالاسود توسط خداوند برای ابراهیم فرستاده شده است. وقتی کعبه را می ساخت. امروز در گوشه شرقی کعبه قرار دارد. چاه زمزم در 20 متری شرق کعبه قرار دارد و ادعا می شود که منبع آبی معجزه آسایی است که خداوند برای کمک به پسر ابراهیم اسماعیل و مادرش پس از مرگ از تشنگی در صحرا تولید کرده است. این چاه شاید چندین سال پیش با دست حفر شده و تا یک وادی در عمق 30 متری با قطر حدود 1 تا 2.6 متر پایین می رود. سالانه میلیون‌ها نفر از چاهی آب می‌نوشند که بین هر حباب‌ساز داخل مسجد توزیع می‌شود. در هر ثانیه بین 11 تا 18.5 لیتر از چاه برداشت می شود.

مقام ابراهیم یاایستگاه ابراهیم یک سنگ مربع کوچک است. گفته می شود که دارای اثری از پای ابراهیم است. این سنگ در داخل محفظه ای فلزی طلایی نگهداری می شود که مستقیماً در کنار کعبه قرار دارد. مسجد با یک منطقه مرتفع غربی بزرگ که برای اقامه نماز مورد استفاده قرار می گیرد و یک بخش شمالی عالی بزرگتر که هنوز در دست ساخت است، به طور چشمگیری به سمت بیرون گسترش می یابد.

مسجد بزرگ، به شکل امروزی، نسبتاً مدرن است و قدیمی‌ترین بخش‌های آن به قرن شانزدهم بازمی‌گردد. با این حال، ساخت اولیه دیواری بود که در سال 638 پس از میلاد در اطراف کعبه ساخته شد. در مورد اینکه آیا این مسجد قدیمی ترین مسجد جهان است یا خیر، اختلاف نظر وجود دارد، هم مسجد صحابه در شهر Misawa در اریتره و هم مسجد قبا در مدینه. اما ادعا می شود که ابراهیم کعبه را خود ساخته است. دیدگاه رایج در میان مسلمانان این است که این می تواند جایگاه مسجد واقعی اولیه باشد. تا سال 692 بعد از میلاد این مکان شاهد اولین گسترش بزرگ خود بود. تا به حال، مسجد یک منطقه کوچک تا کاملاً باز بود که مقوا در مرکز آن قرار داشت. اما کم کم نمای بیرونی بالا رفت و در نهایت سقف جزئی نصب شد. ستون‌های چوبی اضافه شدند و بعدها در اوایل قرن هشتم با سازه‌های مرمری جایگزین شدند و دو بال که از نمازخانه بیرون می‌آمدند به تدریج گسترش یافتند. این دوران نیز شاهد توسعهاولین مناره مسجد، زمانی در قرن هشتم بود.

قرن بعد شاهد گسترش سریع اسلام بود و با آن تعداد افرادی که مایل به رفتن به مسجد برجسته بودند، افزایش یافت. در آن زمان ساختمان تقریباً به طور کامل بازسازی شد و سه مناره دیگر اضافه شد و سنگ مرمر بیشتری در سرتاسر ساختمان نصب شد. سیل شدید در طول دهه 1620 دو بار رخ داد و مسجد و کابا به شدت آسیب دیدند. در نتیجه بازسازی، کف سنگ مرمر دوباره کاشی شد، سه مناره دیگر اضافه شد و یک طاق سنگی جایگزین نیز ساخته شد. نقاشی های مسجد مربوط به این دوران، ساختاری مستطیل را منعکس می کند. اکنون شهر مکه با هفت مناره، از نزدیک دور آن جمع شده است. این مسجد برای 300 سال بعد این شکل را تغییر نداد.

در زمانی که مسجد جامع شاهد ارتقاء قابل توجه بعدی خود بود، همه چیز در مکه و اطراف آن تغییر کرده است. این مسجد به بخشی از کشور جدید عربستان سعودی تبدیل شد که در سال 1932 تشکیل شد. حدود 20 سال بعد، مسجد شاهد اولین مرحله از سه مرحله توسعه بزرگ بود که آخرین آن هنوز از نظر فنی در حال انجام است. بین سال‌های 1955 و 1973، این مسجد شاهد تغییرات قابل‌توجهی بود زیرا خانواده سلطنتی عربستان سعودی دستور تخریب و بازسازی بسیاری از ساختار اصلی عثمانی را صادر کرد. این شامل چهار مناره دیگر، و بازسازی کامل سقف، با جایگزینی کف نیز بودسنگ مصنوعی و مرمر. در این دوره شاهد ساخت یک گالری استاد کاملاً محصور بود که در آن زائران می‌توانستند ساعی را تکمیل کنند، که گفته می‌شود نمادی از مسیر بین تپه‌های صفا و مروه است که طبق سنت اسلامی هاجر، همسر ابراهیم، ​​به عقب سفر کرده است. هفت بار در جستجوی آب برای پسر شیرخوارش اسماعیل. طول گالری 450 متر است. این بدان معناست که هفت بار پیاده روی در آن حدود 3.2 کیلومتر است. این گالری اکنون شامل چهار مسیر یک طرفه است که دو قسمت مرکزی آن برای افراد مسن و افراد دارای معلولیت در نظر گرفته شده است.

زمانی که ملک فهد پس از مرگ برادرش، پادشاه خالد در سال 1982 تاج و تخت را به دست گرفت، مسیر دوم به دنبال آن قرار گرفت. گسترش بزرگ این شامل بال دیگری بود که از طریق دروازه ملک فهد در یک منطقه نماز در فضای باز اضافی می رسید. در طول سلطنت پادشاه تا سال 2005، مسجد بزرگ با کف گرم، پله‌های برقی تهویه مطبوع و سیستم زهکشی ظاهری مدرن‌تر به خود گرفت. موارد اضافی دیگر شامل یک اقامتگاه رسمی برای پادشاه بود که مشرف به مسجد، مناطق نماز بیشتر، 18 دروازه دیگر، 500 ستون مرمری و البته مناره های بیشتر بود.

در سال 2008، عربستان سعودی توسعه گسترده مسجد بزرگ را اعلام کرد. با هزینه تخمینی 10.6 میلیارد دلار. این شامل تملک 300000 متر مربع از اراضی عمومی در شمال بودو شمال غربی برای ساخت یک توسعه عظیم. بازسازی های بیشتر شامل راه پله های جدید، تونل های زیر سازه، یک دروازه جدید و دو مناره دیگر بود. بازسازی ها همچنین شامل کشش اطراف کعبه و اضافه شدن تهویه مطبوع در تمام فضاهای بسته بود. مسجد جامع یکی از آن پروژه های بزرگ شگفت انگیز است.

مسجد النبی

مسجد النبی دومین مسجد بزرگ جهان همچنین پس از مسجد الحرام در مکه، دومین مکان مقدس در اسلام است. تمام روز و شب باز است، یعنی هرگز دروازه هایش را نمی بندد. این مکان در ابتدا به خانه محمد (ص) متصل بود. مسجد اولیه یک ساختمان روباز بود و به عنوان مرکز اجتماع، بارگاه و مدرسه نیز عمل می کرد.

مسجد توسط متولی حرمین شریفین اداره می شود. این مسجد در جایی قرار دارد که عموماً مرکز مدینه بود، با انواع هتل های نزدیک و بازارهای قدیمی. زیارتگاه اصلی است. بسیاری از زائران حج به دلیل ارتباط آن با محمد (ص) برای زیارت مسجد به مدینه می روند. این مسجد در طول سال ها توسعه یافته است، آخرین مورد در اواسط دهه 1990 بود. یکی از بارزترین ویژگی های محوطه، گنبد سبز رنگ بر فراز وسط مسجد است که مقبره حضرت محمد (ص) و اوایل اسلام در آن قرار دارد.رهبران ابوبکر و عمر دراز کشیده بودند.

گنبد سبز گنبدی به رنگ سبز است که بر فراز مسجد النبی، مقبره حضرت محمد (ص) و ابوبکر و عمر، خلفای اولیه مسلمان ساخته شده است. گنبد در گوشه جنوب شرقی مسجد النبی در مدینه قرار دارد. این سازه به سال 1279 پس از میلاد مسیح باز می گردد، زمانی که یک سقف چوبی بدون رنگ بر روی مقبره ایجاد شد. گنبد برای اولین بار در سال 1837 به رنگ سبز درآمد. از آن زمان به گنبد سبز معروف شد.

روضه الجنه قدیمی ترین و مهم ترین قسمتی است که در قلب مسجد اللّه قرار دارد. -نبوی. همچنین به عنوان ریاض الجنه نوشته شده است. از مقبره محمد تا منبر و منبر او امتداد دارد. رضوان به معنای خشنود است. در سنت اسلامی، رضوان نام فرشته ای است که مسئول حفظ جنت است. از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که محمد گفت: بین خانه من و منبر من یکی از باغهای بهشت ​​است و منبر من بر آب انبار من است، از این رو این نام را می نامند. در این منطقه جاذبه های خاص و تاریخی مختلفی وجود دارد که از آن جمله می توان به محراب نبوی، چند ستون هشتم برجسته، منبر نبوی، باب التوبه و مکبریه اشاره کرد.

روضه رسول به مقبره حضرت محمد اطلاق می شود. به معنای باغ پیامبر است. در گوشه جنوب شرقی نمازخانه عثمانی قرار دارد که قدیمی ترین قسمت مجموعه مسجد فعلی است. به طور کلی، این بخش ازمسجد روضه الشریفه نامیده می شود. قبر حضرت محمد (ص) از هیچ نقطه بیرون و داخل بنای کبابی فعلی دیده نمی شود. اتاق کوچکی که قبر حضرت محمد و ابوبکر و عمر را در خود جای داده است، اتاق کوچکی به ابعاد 10*12 است که مجدداً با حداقل دو دیوار دیگر و یک پوشش پتو احاطه شده است.

پس از پروژه بازسازی در سال 1994، امروزه مسجد در مجموع دارای ده مناره به ارتفاع 104 متر است. از بین این ده مناره، مناره باب السلام تاریخی ترین مناره است. یکی از چهار مناره بر فراز باب السلام، در ضلع جنوبی مسجد النبی قرار داشت. این بنا توسط محمد بن کلاون ساخته شد و محمد چهارم در سال 1307 میلادی آن را بازسازی کرد. قسمت های بالایی مناره ها استوانه ای شکل است. پایین به شکل هشت ضلعی و وسط مربع شکل است.

تالار عثمانی قدیمی ترین قسمت مسجد است و در قسمت جنوبی مسجد النبی امروزی قرار دارد. دیوار قبله تزئین شده ترین دیوار مسجد النبی است و به اواخر دهه 1840 بازسازی و گسترش مسجد النبی توسط سلطان عبدالمجید اول عثمانی برمی گردد. دیوار قبله با برخی از 185 نام حضرت محمد (ص) تزئین شده است. ). از دیگر یادداشت ها و دست نوشته ها می توان به آیات قرآن، چند حدیث و غیره اشاره کرد.

در زمان عثمانی دو حیاط داخلی در مسجد النبی وجود داشت که این دو صحن در