بزرگترین موزه فضای باز جهان، اقصر، مصر

لوکسور، مصر شهری در کرانه شرقی رود نیل است که سرشار از مقبره‌های تاریخی، موزه‌ها، بناها و معابد است که آن را به بزرگترین موزه روباز جهان تبدیل کرده‌اند. اقصر جایی است که پادشاهان و ملکه های مصر قدیم در آنجا تاجگذاری کردند.

اقصر، مصر شهری است که گردشگران به دو دلیل مختلف از آن بازدید می کنند: اول اینکه پر از موزه ها و معابد تاریخی فراوان است. که مردم از آن شگفت زده می شوند. دوم، قرار گرفتن در کنار رودخانه نیل به این شهر ظاهر و فضای متفاوتی می دهد، فضایی که مردم را از منظره ای که ممکن است از اتاق های هتل خود دریافت می کنند خوشحال کند.

تاریخچه اقصر

اگر Luxor در لیست مقصدهای بعدی شما باشد، شما خوش شانس هستید! این شهر یک سوم آثار تاریخی جهان را در خود جای داده است! یونانیان این شهر را "تب" می نامیدند و مصریان باستان آن را "واست" می نامیدند. از نظر اهمیت، این شهر در زمان پادشاهی جدید پایتخت مصر علیا بود. اقصر شهری است که عظمت گذشته و حال را در هم آمیخته است. تعداد زیادی از بناهای تاریخی مصر باستان و بقایای آن به همراه سازه های شهر مدرن وجود دارد.

اقصر با توجه به آب و هوا، طبیعت و اهمیت تاریخی در میان شهرهای دیگر، هزاران بازدید کننده را از سراسر جهان جذب می کند. جهان برای کشف عظمت شهر و لذت بردن از موزه در فضای باز از معبد کارناک ومسلمانان شروع به سکونت در مصر کردند، برخی از جمعیت های مسلمان در داخل و اطراف معبد زندگی می کردند. عمدتا در قسمت جنوبی کوه. بنابراین در نتیجه این امر و همچنین در نتیجه جمعیت گذشته، تپه عظیمی از قراضه وجود داشت که به مرور زمان انباشته شد و بخش عظیمی از معبد (تقریباً سه چهارم آن) را مدفون کرد. در واقع، کوه در واقع بزرگ بود که حدود 15 متر ارتفاع داشت. علاوه بر کوه قراضه، پادگان، مغازه، خانه، کلبه و برج کبوتر نیز وجود داشت. در سال 1884، مصر شناس فرانسوی، پروفسور گاستون ماسپرو، شروع به حفاری محل و برداشتن تمام چیزهایی که معبد را پوشانده بود، کرد. روند حفاری تا سال 1960 ادامه داشت.

مصریان باستان معبد اقصر را در زمان پادشاهی جدید ساختند. آنها عمدتاً آن را به سه گانه تبانی از کیش سلطنتی کا اختصاص دادند: خدا آمون (خدای خورشید)، الهه موت (الهه مادر و الهه آب که همه چیز از آن متولد می شود) و خدا Khonsu (خدا). از ماه). این معبد در طول جشنواره Opet که طی آن مردم تبیان با مجسمه آمون و موت بین معبد کارناک و معبد اقصر در جشن ازدواج و باروری خود رژه می‌روند، اهمیت زیادی داشت.

به گفته متخصصان، وجود دارد. نمونه های بارز فرقه رویال کا در معبد. به عنوان مثال، می توان آن را در مجسمه های عظیم نشسته ازفرعون رامسس دوم در پیلون قرار گرفت. همچنین در ورودی ستون، پیکرهایی از پادشاه وجود دارد که شخصیت سلطنتی کا را نشان می دهد.

فرعون های بزرگ زیادی وجود دارند که در ساخت معبد مشارکت داشته اند. شاه آمنهوتپ سوم (1390-1352 قبل از میلاد) این معبد را ساخت، سپس پادشاه توتانخ آمون (1336-1327 قبل از میلاد) و شاه هورمهب (1323-1295 قبل از میلاد) آن را تکمیل کرد. در زمان سلطنت خود، فرعون رامسس دوم (1279-1213 قبل از میلاد) عملاً به آن افزود. جالب اینجاست که در پشت معبد، عبادتگاهی گرانیتی وجود دارد که به اسکندر مقدونی (332-305 قبل از میلاد) تقدیم شده است.

در طول زمان، معبد اقصر مکانی بوده است که همه ادیان از آنجا عبور کرده اند. تا زمان حاضر عبادتگاه بوده است. در زمان مسیحیت، مسیحیان تالار هیپوستیکی معبد را به کلیسا تبدیل کردند. شما در واقع می توانید بقایای کلیسای دیگری را در جهت غربی معبد ببینید.

مسیحیت تنها مذهبی نیست که معبد را به عنوان محل عبادت در نظر گرفته است. در واقع، خیابان ها و ساختمان ها برای هزاران سال معبد را پوشانده بودند. در مقطعی از این مرحله صوفیان در واقع مسجد صوفی شیخ یوسف ابوالحجاج را بر فراز معبد بنا کردند. زمانی که باستان شناسان معبد را کشف کردند، مطمئن شدند که از مسجد مراقبت می کنند و آن را خراب نمی کنند.

خیابان ابوالهول

یکی از بزرگترین مکان های اقصر که نباید از دست بدهید! خیابان ابوالهول ها استمسیری متشکل از 1350 ابوالهول با سر انسان که بیش از 3 کیلومتر امتداد دارد. این مسیر در واقع معبد اقصر و معبد الکارناک را به هم متصل می کند. مصریان باستان از این خیابان در طول جشنواره اوپت استفاده می کردند، زمانی که در طول این مسیر با حمل پیکرهای خدای آمون و الهه موت به منظور تجدید نمادین ازدواج خود رژه می رفتند.

ساخت خیابان ابوالهول در طول این دوره آغاز شد. پادشاهی جدید و تا سلسله سی ام ادامه داشت. بعدها در دوران بطلمیوس، ملکه کلئوپاترا این مسیر را بازسازی کرد. به گفته مورخان، ایستگاه های زیادی در امتداد خیابان وجود داشت و اهداف بسیاری را انجام می دادند. مثلاً ایستگاه شماره چهار در خنک‌کردن پارو آمون بود، ایستگاه‌های شماره پنج در خدمت هر کدام از آن ابوالهول‌ها نقش خاص خود را داشتند مانند خنک کردن پارو خدای آمون یا دریافت جمال خداوند آمون.

مجموعه معبد کارناک

وقتی از معبد محبوب کارناک دیدن می کنید، در واقع آنچه را که یک "شهر" کامل به خودی خود است، خواهید یافت که همه از مجموعه ای از شگفتی های باستانی ساخته شده است. این معبد به مجموعه فرقه مذهبی سلسله هجدهم تبا، آمون، موت و مونسو اختصاص دارد. کارناک برگرفته از کلمه عربی «خورناک» به معنای «دهکده مستحکم» است و شامل معابد، ستون‌ها، کلیساها و دیگر بناهایی است که بیش از 2000 سال پیش در اطراف شهر اقصر در مصر علیا ساخته شده‌اند. به عنوان یکسایتی که تقریباً 200 هکتار را اشغال می کند، بزرگترین مجموعه مذهبی است که تا کنون ساخته شده است.

معبد قدیمی کارناک باید در دوران شکوه خود بوده باشد، اما مکان متروکه ای که اکنون در حال حاضر بسیاری از شگفتی های امروزی ما را شکست می دهد. این یکی از محبوب‌ترین مکان‌های تاریخی مصر است و وقتی صحبت از تعداد بازدیدکنندگان در هر سال به میان می‌آید، فقط اهرام جیزه در حومه پایتخت این کشور، قاهره، در رأس آن قرار می‌گیرند.

این مکان متشکل از چهار بخش اصلی، در حالی که تنها بزرگترین آنها در حال حاضر برای بازدید عموم باز است. هنگام استفاده از اصطلاح "کارناک"، مردم معمولاً تنها به منطقه منفرد آمون-را اشاره می کنند، زیرا این قسمتی است که گردشگران واقعاً می بینند. محوطه موت، محوطه مونتو، و همچنین معبد آمنهوتپ چهارم که اکنون ویران شده است، از دید بازدیدکنندگان عمومی بسته شده است.

توسط مصریان باستان، منطقه اطراف مجتمع کارناک به نام ایپت شناخته می شود. -isu - "منتخب ترین مکان ها". این مجموعه خود بخشی از شهر تبس است، محل اولیه عبادت سه گانه خدا که آمون را سر آن قرار داده است. در محوطه باز وسیع، موزه فضای باز کارناک را نیز خواهید دید.

یک ویژگی قابل توجه کارناک، بازه زمانی تاریخی توسعه و استفاده از آن است. قدمت آن از حدود 2055 قبل از میلاد تا تقریباً 100 پس از میلاد است، و بنابراین، اولین ساخت آن در پادشاهی میانه آغاز شد و تا پایان عمر توسعه یافت.زمان بطوملیوس کمتر از سی فرعون دیدگاه ها و کارهای خود را در این ساختمان ها قرار داده اند، و آنچه امروز بازدید کننده را ملاقات می کند یک مکان مذهبی است که از بسیاری از بناهای باستانی دیگر در مصر متمایز است.

هر یک از جنبه های معماری و زیبایی شناسی عناصر کارناک ممکن است به خودی خود منحصر به فرد نباشند. در عوض، این تعداد و دامنه چندگانه ویژگی ها و همچنین پیچیدگی جمعی آنها است که باعث می شود نفس خود را از دست بدهید. شخصیت‌های الهی که در این بناها نشان داده شده‌اند، شامل آنهایی است که از قدیم الایام شناخته شده و مورد پرستش قرار گرفته‌اند، و همچنین خدایان بسیار متأخر در تاریخ مصر باستان.

از نظر غنای مذهبی، پس، معابد کارناک بسیار زیاد هستند. برای مردم مصر باستان، این مکان فقط می‌توانست مکانی برای خدایان باشد. با توجه به اندازه صرف، محوطه محوطه آمون را به تنهایی می تواند با شصت و یک هکتار آن ده کلیسای جامع اروپایی را در خود جای دهد. معبد بزرگ در مرکز کارناک بسیار بزرگ است که به کلیسای جامع سنت پیتر رم، کلیسای جامع میلان و کلیسای نوتردام در پاریس اجازه می‌دهد تا به یکباره درون دیوارهای آن جا شوند. علاوه بر پناهگاه اصلی، مجموعه کرناک خانه معابد کوچکتر متعدد و همچنین دریاچه ای باشکوه به ابعاد 423 فوت در 252 فوت یا 129 در 77 متر است.

همچنین از نظر تاریخ فرهنگی، این سایت بازی می کند. نقش مهمی در دوران باستان داشته استمصر. برای دو هزار سال، زائران از راه دور به سوی عبادتگاه کرناک سرازیر شدند. و همراه با شهر همسایه خود اقصر، سایت کارناک زمینه را برای جشنواره قابل توجه Opet فراهم کرد. طبق باور مصر باستان، قدرت خدایان و زمین در پایان هر چرخه کشاورزی سالانه ضعیف می‌شود. به عنوان راهی برای تامین انرژی جدید کیهانی، مراسم مذهبی در جشن زیبای اوپت که هر سال در تبس برگزار می‌شد، انجام می‌شد. آنچه به عنوان یک بازسازی جادویی عمل کرد، همچنین یک جشن بیست و هفت روزه از پیوند الهی بین فرعون و رئیس سه گانه تبیان، خدای آمون بود.

مجسمه آمون در آب مقدس پاک شد و تزئین شد. با لباس های زیبا و جواهرات از طلا و نقره. ابتدا توسط کشیشان در یک زیارتگاه قرار گرفت، سپس مجسمه بر روی یک بارک تشریفاتی قرار گرفت. فرعون از معبد کرناک بیرون می‌آمد و در حالی که کشیش‌هایش بارکی را با میله‌های تکیه‌گاه بر دوش می‌گرفتند، همه از خیابان‌های شلوغ مردم جشن می‌گرفتند. همراه با توده‌ها، سربازان نوبیایی رژه می‌رفتند و بر طبل‌های خود می‌کوبیدند، نوازندگان می‌نواختند و با سرود به کشیشان می‌پیوندند و هوا پر از سر و صدای شادی و بوی عود می‌شد.

وقتی فرعون به اقصر رسیدند. و کاهنان او وارد معبد مقدس اقصر شدند و مراسم تجدید حیات را انجام دادند. با اینها،اعتقاد بر این بود که آمون دوباره انرژی دریافت می کند، قدرت او به فرعون منتقل می شود و کیهان به حالت مطلوب خود باز می گردد. هنگامی که فرعون دوباره از محراب معبد بیرون آمد، توده ها او را تشویق کردند. در این مرحله، جشن ها به اوج می رسید، زیرا باروری زمین دوباره تضمین می شد و مردم انتظار برداشت محصول سالم و فراوانی آینده را می ستودند. به عنوان بخشی از این جشن، مقامات بالاتر حدود 11000 قرص نان و حدود 385 شیشه آبجو را به مردم اهدا می کنند. کاهنان همچنین به برخی از مردم اجازه می‌دادند تا در معبد سؤالاتی از خدا بپرسند، و آنها از طریق پنجره‌های مخفی در بالای دیوار یا از داخل مجسمه‌ها به آنها پاسخ می‌دادند.

گفته می‌شود جشن زیبای اوپت زیبا بوده است. در واقع. این جشنی بود که مردم را گرد هم می‌آورد و برای مصریان باستان، آیین‌هایی از این دست برای حفظ حیات روی زمین و زندگی فراتر از آن بسیار مهم بود. هنگامی که از کرناک بازدید می‌کنید، نه تنها با بناهای مذهبی که کمتر از هزاران سال معماری مصر باستان را به نمایش می‌گذارند، روبرو می‌شوید، بلکه خود را در مرکز صحنه‌ای می‌بینید که شامل سنت‌های مقدس و حیاتی برای مردم قدیم مصر است. سنت هایی که از لحاظ فرهنگی و تاریخی نیز اهمیت دارند، زمانی که مصر باستان را امروز درک کنیم.

تالار هیپواستایل معبد کارناک

تالار هیپواستایل یکی از معروف ترین ها است.بخش هایی از موزه کارناک در محوطه آمون-ری. مساحت تالار حدود 50000 فوت مربع است و میزبان 134 ستون عظیم است که در 16 ردیف قرار گرفته اند. وقتی صحبت از طول به میان می‌آید، می‌توان دریافت که 122 ستون از 134 ستون عظیم معبد 10 متر ارتفاع دارند در حالی که 21 ستون دیگر 21 متر ارتفاع دارند و قطر آنها حدود 3 متر است. فرعون ستی اول کسی بود که تالار را ساخت و کتیبه ها را در بال شمالی ایجاد کرد. در واقع، دیوارهای بیرونی نبردهای ستی اول را به تصویر می کشند. علاوه بر این، فرعون رامسس دوم قسمت جنوبی سالن را تکمیل کرد. در دیوار جنوبی، کتیبه‌هایی وجود دارد که قرارداد صلح رامسس دوم با هیتی‌ها را مستند می‌کند. رامسس این پیمان صلح را در بیست و یکمین سال سلطنت خود امضا کرد. فراعنه‌ای که بعد از ستی اول و رامسس دوم آمده‌اند، از جمله رامسس سوم، رامسس چهارم، و رامسس ششم، در کتیبه‌هایی که اکنون بر روی دیوارهای هیپواستیل و همچنین ستون‌ها یافت می‌شود، مشارکت داشتند.

کیوسک طاهرقا.

آیا میدانی طاهرقه کیست؟! طاهرقا چهارمین پادشاه سلسله 25 (690-664 قبل از میلاد) است. طاهرقا همچنین پادشاه پادشاهی کوش بود (کوش پادشاهی باستانی در نوبیا بود و در شمال سودان و دره نیل مصر جنوبی قرار داشت). هنگامی که فرعون در ابتدا این کیوسک را ساخت، از 10 ستون پاپیروس بلند تشکیل شده بود که ارتفاع هر یک از آنها 21 متر است. ستون های پاپیروس با یک کم متصل هستنددیوار غربالگری در زمان مدرن ما، متاسفانه، تنها یک ستون باقی مانده است. برخی از مصر شناسان در واقع معتقدند که مصریان باستان از آن برای مراسم پیوستن به خورشید استفاده می کردند.

حوزه آمون-ری

این بزرگترین محوطه مجموعه معبد است. و به آمون ری، خدای اصلی سه گانه تبانی تقدیم شده است. چندین مجسمه عظیم وجود دارد که از جمله آنها می توان به شکل Pinedjem I با ارتفاع 10.5 متر اشاره کرد. ماسه سنگ این معبد، شامل تمام ستون‌ها، از Gebel Silsila در 100 مایلی (161 کیلومتری) جنوب در رودخانه نیل منتقل شد.[8] همچنین دارای یکی از بزرگترین ابلیسک ها با وزن 328 تن و ارتفاع 29 متر است.

Precinct of Mut

واقع در جنوب مجموعه جدیدتر Amen-Re. این منطقه به الهه مادر، موت، که به عنوان همسر آمون-ری در سلسله هجدهم تبان شناخته شد، وقف شد. چندین معبد کوچکتر مرتبط با آن دارد و دریاچه مقدس خود را دارد که به شکل هلالی ساخته شده است. این معبد ویران شده است و بخش‌های زیادی در سازه‌های دیگر مورد استفاده قرار گرفته است. پس از حفاری و بازسازی توسط تیم دانشگاه جانز هاپکینز، به رهبری بتسی برایان (به زیر مراجعه کنید)، محوطه موت به روی عموم باز شد. ششصد مجسمه گرانیتی سیاه در حیاط معبد او پیدا شد. ممکن است قدیمی ترین قسمت سایت باشد.

Precinct ofMontu

مساحت این منطقه حدود 20000 متر مربع است. بیشتر بناهای تاریخی به خوبی حفظ نشده اند.

ویژگی های اصلی محوطه مونتو معبد مونتو، معبد هارپر، معبد ماآات، یک دریاچه مقدس و دروازه بطلمیوس III Euergetes / Ptolemy IV Philopator است. که قابل مشاهده ترین سازه در سایت است و از داخل محوطه آمون ر به راحتی قابل مشاهده است. این دروازه باب الادب نیز نامیده می‌شود.

معبد مونتو از بخش‌های سنتی معبد مصری با ستون، بارگاه و اتاق‌هایی پر از ستون تشکیل شده است. ویرانه‌های معبد مربوط به دوره سلطنت آمنهوتپ سوم است که پناهگاه مربوط به دوران پادشاهی میانه را بازسازی کرد و آن را به مونتو-ری وقف کرد. رامسس دوم با افزودن یک پیش گاه و برپایی دو ابلیسک در آن، اندازه معبد را افزایش داد. صحن بزرگی با دروازه ای که بر روی حیاط باز است، مشخصه ساختمان های سلطنت آمنهوتپ اول است. محراب به شرح زیر ساخته شده است: اتاقی با چهار ستون که طاق های مختلف عبادت و عبادت را به اتاق عبادت می دهد. قایق که قبل از ناوس توسط خدا بود. در نزدیکی مدامود، معبد دیگری از مونتو قرار داشت.

موزه لوکسور

موزه لوکسور یک موزه باستان شناسی در اقصر (تب باستان)، مصر است. بر روی قرنیز، مشرف به ساحل غربی رود نیل قرار دارد.

یکی از بهترین نمایشگاه های آثار باستانی در مصر در اقصر واقع شده است.معبد اقصر به دره پادشاهان و دره ملکه ها و همچنین دیگر بناهای تاریخی و تدفین های پراکنده در اطراف شهر قطعا نفس شما را بند می آورد.

نقاط تاریخی خارق العاده اقصر عمدتاً توسط رود نیل. راستش را بخواهید این صحنه قابل توصیف نیست، اما تصور کنید رودخانه نیل بین شهر باستانی که تمدن بزرگ در آن ساخته شده و شهر مدرن جریان دارد. در واقع، اعتقادات مصر باستان کمک زیادی به تمدن مصر باستان کرده است و اقصر یک نمونه عالی است.

لوکسور در اواخر قرن 18 شروع به جذب مسافران از سمت غرب جهان کرد.

تعریف Luxor

بر اساس فرهنگ لغت، Luxor به عنوان "شهری در شرق مصر، در ساحل شرقی رود نیل" تعریف شده است. این شهر به دلیل «محل قسمت جنوبی تبس باستان و حاوی خرابه‌های معبدی است که آمنهوتپ سوم ساخته است و بناهای یادبودی که رامسس دوم برپا کرده است». اما آیا تا به حال به معنای خود کلمه "لوکسور" فکر کرده اید؟! خوب، اگر عربی بلد باشید ممکن است معنی آن را بدانید، اما نه لزوما. بسیاری و بسیاری از عربی زبانان بومی هرگز به معنای این کلمه فکر نکردند. نام "لوکسور" در واقع از کلمه عربی "القصور" به معنای "کاخ" گرفته شده است. این کلمه ممکن است در واقع از کلمه لاتین "castrum" به معنای "استحکام یافته" وام گرفته شده باشدموزه در سال 1975 افتتاح شد. این مجموعه که در یک ساختمان مدرن قرار دارد، از نظر تعداد موارد محدود است، اما آنها به زیبایی نمایش داده می شوند.

قیمت پذیرش بالا است، اما ارزش بازدید را دارد. ساعات بازدید ممکن است تا حدودی محدود باشد، بنابراین پس از ورود به لوکسور از آن مطلع شوید.

با ورود به موزه، یک فروشگاه کوچک هدیه در سمت راست وجود دارد. هنگامی که در محوطه اصلی موزه قرار می گیرید، دو مورد از اولین آیتم هایی که توجه فرد را به خود جلب می کنند عبارتند از یک سر بزرگ گرانیتی قرمز رنگ آمنهوتپ III و سر الهه گاو از مقبره توتانخ آمون.

در اطراف طبقه همکف قرار گرفته اند. شاهکارهای مجسمه سازی شامل مجسمه دوتایی کلسیتی از خدای کروکودیل سوبک و فرعون سلسله هجدهم آمنهوتپ سوم (در پایین سمت راست). این در سال 1967 در پایین یک چاه پر از آب کشف شد.

یک سطح شیبدار به طبقه بالا به آثار باستانی شگفت انگیزتر، از جمله برخی از اقلام مقبره توت عنخ آمون مانند قایق، صندل و تیر منتهی می شود.

یکی از اقلام اصلی کل موزه در طبقه بالا قرار دارد - یک دیوار مونتاژ شده از 283 بلوک ماسه سنگی نقاشی شده از یک دیوار در معبد برچیده شده ای که در کارناک برای آمنهوتپ چهارم (آخناتون پادشاه سلسله هجدهم) ساخته شده است.

تعداد زیادی آثار باستانی دیگر از جمله چند تابوت بسیار زیبا وجود دارد. این موزه همچنین اقلام مربوط به دوره‌های پس از مرگ مصر فراعنه را در خود جای داده است.

در بازگشت به طبقه همکف، آنجایک گالری در سمت چپ (به بیرون) است که در آن مجموعه ای شگفت انگیز از مجسمه های سنگی که در سال 1989 در زیر یکی از حیاط های معبد اقصر یافت شده است وجود دارد.

در میان اقلام به نمایش گذاشته شده، اثاثیه قبر از مقبره 18 وجود دارد. فرعون سلسله توت عنخ آمون (KV62) و مجموعه ای از 26 مجسمه پادشاهی جدید که در سال 1989 در انبار مجسمه اقصر در معبد لوکسور در نزدیکی معبد اقصر دفن شده بودند. مومیایی های سلطنتی دو فرعون - Ahmose I و Ramesses I - نیز به نمایش گذاشته شدند. موزه اقصر در مارس 2004، به عنوان بخشی از گسترش جدید به موزه، که شامل یک مرکز کوچک بازدید کننده است. یک نمایشگاه بزرگ بازسازی یکی از دیوارهای معبد آخناتون در کارناک است. یکی از اقلام برجسته در این مجموعه مجسمه دوتایی کلسیتی از خدای کروکودیل سوبک و فرعون سلسله هجدهم آمنهوتپ سوم است

موزه مومیایی

موزه مومیایی یک موزه باستان شناسی در اقصر، مصر علیا. به هنر مومیایی سازی مصر باستان اختصاص دارد. این موزه در شهر اقصر، تب باستانی واقع شده است. این برج در مقابل هتل مینا پالاس، واقع در شمال معبد اقصر و مشرف به رودخانه نیل قرار دارد. این موزه در نظر گرفته شده است تا بینندگان را با درک هنر باستانی مومیایی کردن آشنا کند.[1] مصریان باستان تکنیک های مومیایی کردن را برای بسیاری از گونه ها، نه تنها برای انسان های مرده، به کار می بردند.مومیایی‌های گربه‌ها، ماهی‌ها و تمساح‌ها در این موزه بی‌نظیر به نمایش گذاشته می‌شوند، جایی که می‌توان در مورد ابزارهای مورد استفاده نیز ایده‌ای داشت.

موزه مومیایی‌سازی نمایشگاه‌هایی به خوبی ارائه کرده است که هنر مومیایی‌سازی را توضیح می‌دهند. موزه کوچک است و ممکن است برخی هزینه ورودی را گران قیمت بدانند.

مومیایی به خوبی حفظ شده از آمون، مازرهارتی، کاهن اعظم سلسله 21، و تعداد زیادی از حیوانات مومیایی شده در این نمایشگاه به نمایش گذاشته شده است. ویترین ابزارها و مواد مورد استفاده در فرآیند مومیایی را نشان می دهد - قاشق کوچک و کاردک فلزی مورد استفاده برای خراش دادن مغز از جمجمه را بررسی کنید. چندین اثر باستانی که برای سفر مومیایی به زندگی پس از مرگ بسیار مهم بودند، و همچنین برخی از تابوت‌های نقاشی شده بسیار زیبا نیز گنجانده شده‌اند. بر در ورودی، مجسمه کوچک زیبای خدای شغال، آنوبیس، خدای مومیایی کردن قرار دارد که به ایسیس کمک کرد تا برادر-شوهر خود اوزیریس را به اولین مومیایی تبدیل کند.

تالار مصنوعات به دو قسمت تقسیم شده است. اولی راهروی صعودی است که بازدیدکننده می‌تواند از طریق آن به ده لوح از پاپیروس‌های آنی و هو-نفر که در موزه بریتانیا در لندن به نمایش گذاشته شده‌اند، نگاه کند. بیشتر این الواح در سفر تشییع جنازه از مرگ تا دفن چراغانی می اندازند. قسمت دوم موزه از انتهای راهرو شروع می شد و بازدیدکننده می توانست بیش از شصت قطعه را ببیند که در 19 مورد پیشرفته به نمایش گذاشته شده است.

در آن موارد.19 ویترین، مصنوعات در یازده موضوع متمرکز شده اند:

• خدایان مصر باستان

• مواد مومیایی کردن

• مواد آلی

• مایع مومیایی کردن

• ابزار مومیایی

• کوزه های کانوپیک

• Ushabtis

• طلسم

• تابوت Padiamun

• مومیایی ماساهارتا

• حیوانات مومیایی شده

مقبره های اشراف

نکروپلیس تبه در کرانه غربی رود نیل، روبروی آن واقع شده است. اقصر، در مصر. علاوه بر مقبره‌های سلطنتی معروف‌تر واقع در دره پادشاهان و ملکه‌ها، مقبره‌های متعدد دیگری نیز وجود دارد که معمولاً به عنوان مقبره‌های اشراف، محل دفن برخی از درباریان و افراد قدرتمند شهر باستانی شناخته می‌شوند.

حداقل 415 مقبره فهرست بندی شده وجود دارد که TT برای مقبره تبان تعیین شده است. مقبره های دیگری نیز وجود دارند که موقعیت آنها از بین رفته است یا به دلایل دیگری با این طبقه بندی مطابقت ندارند. به عنوان مثال لیست مقبره های MMA را ببینید. مقبره‌های تبانی معمولاً دارای مخروط‌های سفالی هستند که بر روی ورودی نمازخانه‌های مقبره قرار می‌گرفتند. در دوران پادشاهی جدید، نام و نام صاحب مقبره، گاهی اوقات با دعاهای کوتاه روی آنها نوشته می شد. از 400 مجموعه مخروط های ثبت شده، تنها حدود 80 مورد از مقبره های فهرست بندی شده است.

این مقبره ها برخی از بهترین جاذبه های کم بازدید در کرانه غربی هستند. بیش از 400 مقبره متعلق به رامسئوم در کوهپایه‌های روبروی Ramesseum قرار دارداشراف از سلسله ششم تا دوره یونانی-رومی. در جایی که مقبره های سلطنتی با قطعات رمزآلود کتاب مردگان تزئین شده بود تا آنها را در زندگی پس از مرگ راهنمایی کند، اشراف که قصد داشتند زندگی خوب را پس از مرگشان ادامه دهند، مقبره های خود را با صحنه های شگفت انگیزی از زندگی روزمره خود تزئین کردند.

در سال های اخیر چندین اکتشاف جدید در دامنه تپه صورت گرفته است، اما این مقبره ها هنوز در حال مطالعه هستند. مقبره هایی که برای بازدید عموم باز است به گروه هایی تقسیم می شوند و هر گروه نیاز به بلیط جداگانه (قیمت های مختلف) از دفتر فروش بلیط بازرسی آثار باستانی دارد. این گروه ها مقبره های خونسو، یوزرهت و بنیا هستند. مقبره های منا، نخت و آمنوپه. مقبره های راموس، یوزرهت و خائمحت. مقبره سنوفر و رخمیر. و مقبره های نفرونپت، دهوتموسی و نفرسکهرو.

شهر هابو

مدینه هابو (عربی: عربی: مدينة هابو‎؛ مصری: Tjamet یا Djamet؛ قبطی: Djeme یا Djemi) یک مکان باستان‌شناسی است که در نزدیکی دامنه تپه‌های تبان در کرانه باختری رود نیل در مقابل شهر مدرن اقصر، مصر واقع شده است. اگرچه سازه‌های دیگری در این منطقه قرار دارند، مکان امروز تقریباً به طور انحصاری (و در واقع، مترادف‌ترین آن) با معبد مرده‌ای رامسس III مرتبط است.

معبد مرده‌ای رامسس III در مدینت هابو یک مکان جدید مهم است. ساختار دوره پادشاهی درکرانه باختری الاقصر در مصر. جدای از اندازه و اهمیت معماری و هنری، معبد احتمالاً به عنوان منبع نقش برجسته‌های کتیبه‌ای که ظهور و شکست مردمان دریا را در دوران سلطنت رامسس سوم نشان می‌دهد، شناخته می‌شود.

معبد باشکوه یادبود رامسس سوم از مدینات هابو، در مقابل روستای خواب‌آلود کوم لوله و با پشتوانه کوه‌های تبان، یکی از کم‌ارزش‌ترین مکان‌های کرانه غربی است. این یکی از اولین مکان هایی در تبس بود که از نزدیک با خدای محلی آمون در ارتباط بود. مدینات هابو در اوج خود دارای معابد، اتاق های انبار، کارگاه ها، ساختمان های اداری، کاخ سلطنتی و محل اقامت کشیشان و مقامات بود. این مرکز قرن‌ها مرکز زندگی اقتصادی تبس بود.

اگرچه این مجموعه به خاطر معبد تشییع جنازه ساخته شده توسط رامسس سوم مشهور است، هاتشپسوت و توتموسیس سوم نیز در اینجا ساختمان‌هایی ساختند. اولین اروپایی که معبد را در ادبیات مدرن توصیف کرد ویوانت دنون بود که در سال های 1799-1801 از معبد بازدید کرد.[1] شامپولیون در سال 1829 معبد را به تفصیل توصیف کرد

دیر المدینه (دهکده کارگران)

دیر المدینه (به عربی مصری: دير المدينة‎) يک روستاي مصر باستان است. که محل زندگی صنعتگرانی بود که در طول سلسله های هجدهم تا بیستم پادشاهی جدید مصر (حدود 1550 تا 1080 قبل از میلاد) روی مقبره ها در دره پادشاهان کار می کردند.«محل حق» و کارگرانی که در آنجا زندگی می‌کردند «خادمان در جایگاه حقیقت» نامیده می‌شدند.[3] در دوران مسیحیت، معبد هاتور به کلیسایی تبدیل شد که نام عربی مصری دیر المدینه («صومعه شهر») از آن گرفته شده است.[4]

در زمانی که مطبوعات جهان بر کشف مقبره توت عنخ آمون توسط هاوارد کارتر در سال 1922 متمرکز بودند، تیمی به رهبری برنارد برویر شروع به حفاری این سایت کردند.[5] این کار منجر به یکی از مستندترین گزارشات از زندگی اجتماعی در دنیای باستان شده است که تقریباً چهارصد سال را در بر می گیرد. هیچ سایت قابل مقایسه ای وجود ندارد که بتوان در آن سازمان، تعاملات اجتماعی، و شرایط کار و زندگی یک جامعه را با این جزئیات مطالعه کرد. رودخانه ای از اقصر امروزی.[7] این دهکده در یک آمفی تئاتر طبیعی کوچک، در فاصله پیاده روی آسان از دره پادشاهان در شمال، معابد تدفین در شرق و جنوب شرقی، با دره ملکه ها در غرب قرار دارد.[8] این دهکده ممکن است جدا از جمعیت وسیعتر به منظور حفظ محرمانه بودن با توجه به ماهیت حساس کار انجام شده در مقبره ها ساخته شده باشد

بر خلاف اکثر روستاهای مصر باستان که به طور ارگانیک از سکونتگاه های کوچک رشد کرده اند. دیرالمدینه یک جامعه برنامه ریزی شده بود. توسطآمنهوتپ اول (حدود 1520-1541 پ. تصمیم گرفته شد که خانواده سلطنتی مصر دیگر مکان های استراحت نهایی خود را با بناهای تاریخی بزرگ تبلیغ نکنند، بلکه در منطقه ای کمتر در دسترس در مقبره های بریده شده در دیواره های صخره دفن شوند. این مناطق تبدیل به گورستان‌هایی می‌شوند که اکنون به نام‌های دره پادشاهان و دره ملکه‌ها شناخته می‌شوند و کسانی که در این روستا زندگی می‌کنند به دلیل نقش مهمشان در ایجاد خانه‌های ابدی و همچنین محتاط ماندن به عنوان «خادمان در مکان حقیقت» شناخته می‌شوند. در مورد محتویات و مکان مقبره.

دیر المدینه به دلیل اطلاعات فراوانی که در مورد زندگی روزمره مردمی که در آنجا زندگی می کردند ارائه می کند، یکی از مهم ترین مکان های باستان شناسی در مصر است. کاوش های جدی در این مکان در سال 1905 پس از میلاد توسط باستان شناس ایتالیایی ارنستو شیاپارلی آغاز شد و توسط تعدادی دیگر در طول قرن بیستم پس از میلاد با برخی از گسترده ترین کارهای انجام شده توسط باستان شناس فرانسوی برنارد برویر بین سال های 1922 تا 1940 میلادی ادامه یافت. در همان زمان، هاوارد کارتر گنجینه های سلطنتی را از مقبره توت عنخ آمون به نور می آورد، برویر در حال کشف زندگی کارگرانی بود که می توانستند آخرین محل استراحت را ایجاد کنند.

Malkata

مالکتا (یا ملقاته) به معنای جایی که اشیا در آن قرار می گیرندبه زبان عربی انتخاب شده اند، محل یک مجموعه کاخ مصر باستان است که در زمان پادشاهی جدید توسط فرعون آمنهوتپ سوم سلسله هجدهم ساخته شده است. این شهر در کرانه باختری رود نیل در تبس، مصر علیا، در صحرای جنوب مدینه هابو واقع شده است. این سایت همچنین شامل معبدی اختصاص داده شده به همسر بزرگ سلطنتی آمنهوتپ سوم، Tiy، و احترام به سوبک، خدای تمساح بود.

در تمام آنچه از مصر باستان برای ما باقی مانده است، خانه های مردگان و خانه های مردم خدایان به مراتب بهتر از خانه های زندگان بوده اند. با این حال، مکان عظیم کاخ ملکتا، که اکنون در ویرانه‌ها قرار دارد، یکی از معدود مکان‌هایی است که می‌تواند به شکوه زندگی فراعنه اشاره کند.

حیاط‌ها، اتاق‌های تماشاگران، حرمسراها و یک دریاچه تشریفاتی غول پیکری در سایت ملکتا کشف شده است. محققان دریافته‌اند که دیوارها با نقاشی‌های درخشان و ظریف پوشانده شده‌اند که برخی از آن‌ها هنوز به صورت کم‌رنگی قابل مشاهده هستند. حیوانات، گل ها و تخت های نی در امتداد رود نیل همگی بر روی دیوارهای ملک بزرگ فرعون به تصویر کشیده شده بودند. ملکتا خانه ای در مقیاس یک شهر بود، مگر برای حاکمی واحد. همسر آمنهوتپ بال خود را از املاک عظیم داشت و دریاچه مصنوعی کاملاً ساخته شد تا حاکم و خانواده بتوانند روی آن قایقرانی کنند. این سایت به قدری بزرگ بود که حتی مجموعه ای از آپارتمان ها به نام "ویلاهای غربی" وجود دارد که می توانستند کارگران مختلف را در خود جای دهند.کارکنان در سایت.

امروز، ویرانه های Malkata در سراسر صحرای نزدیک به تبس گسترده شده است، که هنوز اوج امپراتوری 3000 ساله Amenhotep را نشان می دهد.

Colossi of Memnon

Colossi of Memnon (همچنین به عنوان el-Colossat یا el-Salamat شناخته می شود) دو مجسمه به یاد ماندنی هستند که نماینده آمنهوتپ سوم (1386-1353 قبل از میلاد) از سلسله هجدهم مصر هستند. آنها در غرب شهر مدرن اقصر واقع شده اند و رو به شرق به سمت رودخانه نیل هستند. مجسمه ها پادشاه نشسته را بر تختی نشان می دهند که با تصاویر مادرش، همسرش، خدای هاپی و دیگر حکاکی های نمادین تزئین شده است. این ارقام 60 فوت (18 متر) ارتفاع دارند و هر کدام 720 تن وزن دارند. هر دو از بلوک‌های ماسه‌سنگ منفرد حکاکی شده‌اند.

آنها به‌عنوان نگهبان مجتمع سردخانه Amenhotep III که زمانی پشت سر آنها قرار داشت، ساخته شدند. زمین لرزه ها، سیل ها، و روش باستانی استفاده از بناهای تاریخی و ساختمان های قدیمی به عنوان منبع منابع برای سازه های جدید، همگی به ناپدید شدن این مجموعه عظیم کمک کردند. امروزه مقدار کمی از آن باقی مانده است به جز دو مجسمه عظیم که زمانی در دروازه های آن قرار داشتند.

نام آنها از قهرمان یونانی ممنون می آید که در تروا سقوط کرد. ممنون پادشاه اتیوپی بود که در کنار ترواها علیه یونانیان به نبرد پیوست و توسط قهرمان یونانی آشیل کشته شد. اما شجاعت و مهارت ممنون در نبرد، او را به مقام قهرمانی در میان مردم رساند.اردوگاه.

دره پادشاهان

دره پادشاهان "وادی الملوک" در زبان عربی که به نام دره دروازه های پادشاهان نیز شناخته می شود. یکی از جالب ترین مناطق مصر. این دره یک گورستان سلطنتی است که هزاران سال است که باقی مانده است. این مکان دارای شصت و سه مدفن سلطنتی شگفت انگیز با گنجینه ها و وسایلی است که از زمان مصر باستان باقی مانده است. این گورستان در منطقه ای خاص در کرانه غربی رود نیل واقع شده است. این منطقه به خاطر قله کوهی هرمی شکل به نام «القرن» که در انگلیسی به «شاخ» ترجمه می‌شود، معروف است. پادشاهی جدید مصر باستان (1539 - 1075 قبل از میلاد). دره مکانی است که بسیاری از مهم ترین فرمانروایان و افراد شاخص مصر باستان از سلسله های 18، 19 و 20 در آن حضور داشته اند. این افراد شامل پادشاه توت عنخ آمون، شاه ستی اول، شاه رامسس دوم، بسیاری از ملکه ها، نخبگان و کشیشان عالی هستند.

همانطور که آنها به زندگی پس از مرگ اعتقاد داشتند، زندگی جدیدی که در آن به افراد خوب وعده ابدیت داده می شود و فراعنه به خدایان روی می آورند. مصریان باستان دفن دره را با تقریباً همه چیزهایی که یک فرد در زندگی پس از مرگ نیاز داشت آماده می کردند. مصریان باستان از روش مومیایی برای حفظ اجساد مردگان استفاده می کردند تا روح به راحتی آنها را در زندگی پس از مرگ پیدا کند. آنها همچنین مقبره ها را تزئین کردندیونانی ها گردشگران یونانی با دیدن مجسمه های چشمگیر، آنها را به جای آمنهوتپ سوم با افسانه ممنون مرتبط کردند و این پیوند نیز توسط مورخ مصری قرن سوم پیش از میلاد مانتو پیشنهاد شد که ادعا می کرد ممنون و آمنهوتپ سوم همان مردم هستند.

مورخ یونانی این دو مجسمه را چنین توصیف کرد:

«اینجا دو کلوسی هستند که نزدیک یکدیگر هستند و هر کدام از یک سنگ ساخته شده اند. یکی از آنها محفوظ است، اما قسمتهای بالای دیگری از کرسی به بالا هنگام وقوع زلزله سقوط کرد، بنابراین گفته می شود. اعتقاد بر این است که هر روز یک بار سر و صدایی به عنوان یک ضربه خفیف از قسمتی که بر تخت و پایه آن باقی مانده است، خارج می شود. و من نیز هنگامی که با آلیوس گالوس و جمعی از همکارانش، دوستان و سربازان در آن مکان حضور داشتم، تقریباً در همان ساعت اول صدا را شنیدم. (XVII.46)”

خرید در اقصر

کارهایی که باید در اقصر در شب انجام دهید

چند روز در اقصر نیاز دارید؟

خب، همانطور که خودتان می بینید، اقصر اسرار و گنجینه های زیادی برای شما دارد که هر روز می توانید آنها را کشف کنید. برای مکانی مانند اقصر، می‌توانیم به شما بگوییم که تا حد امکان روزها را در آنجا بگذرانید. یا شاید برای همیشه؟! اگر می‌خواهید برای همیشه آنجا بمانید، خودتان را سرزنش نکنید، ارزشش را دارد! اگر برای یک سفر کوتاه به مصر می آیید، بهتر است حداقل یک هفته برای اقصر وقت داشته باشید. سعی کنید با استفاده از سفر دریایی نیل به آنجا سفر کنیدمتفاوت است و از آن قدردانی خواهید کرد. ما در مورد یک سوم بناهای تاریخی در سراسر جهان صحبت می کنیم، بنابراین یک هفته فقط منصفانه است. اقصر نه تنها بناهای باستانی مصر را برای لذت بردن شما دارد. شما همچنین می توانید از فعالیت های دیگر در آنجا لذت ببرید. می توانید مدتی را به قدم زدن در بازارهای اقصر بگذرانید و مصنوعات دست ساز، لباس، محصولات نقره و تبخال بخرید. همچنین می توانید از یک شب در کنار رود نیل لذت ببرید و از کابریولت سواری لذت ببرید.

پس از کشف 62 مقبره در دره، مردم فکر کردند که این تنها چیزی است که در آن یافت می شود. تا سال 1922، زمانی که هاوارد کارتر، باستان شناس و مصر شناس بریتانیایی، دفن شگفت انگیزی از پادشاه پسری به نام توت عنخ آمون را کشف کرد که اتفاقاً فرعون سلسله هجدهم بود. سپس دوباره در سال 2005، اتو شادن، مصر شناس آمریکایی، و تیمش اولین مقبره ناشناخته را از زمان کشف اتاق دفن پادشاه توت در سال 1922 کشف کردند. تیم، مقبره KV 63 را در حدود 15 متری دیوارهای دفن توت کشف کردند. مقبره مومیایی نداشت، اما تیم تابوت، گل، سفال و سایر وسایل پیدا کردند.

چیزی که در مورد دره پادشاهان قابل توجه است این است که جاذبه ای برای دزدان بوده است (تقریبا همه مقبره ها دزدیده شده اند. در نقطه ای) با این حال هنوز با تدفین های زیبا و هنرمندانه ای که باستان شناسان پیدا می کنند ما را شگفت زده می کند. برخی معتقدند که این دره همچنان ما را با چیزهای بیشتری شگفت زده خواهد کرددفن ها و اسرار پنهان از مصر باستان، و ما امیدواریم که چنین شود!

دره ملکه ها

دره ملکه ها، در زبان عربی، به عنوان "وادی ال" شناخته می شود. ملکات» و یکی دیگر از گورستان های معروف در ساحل غربی رود نیل در اقصر است. این مکان برای دفن همسران فراعنه مصر باستان و همچنین شاهزادگان، شاهزاده خانم ها و دیگر مردم نجیب ایجاد شده است. در مصر باستان از دره ملکه ها به عنوان "Ta-Set-Neferu" به معنی "محل زیبایی" یاد می کردند. و در واقع مکان زیبایی است!

باستان شناس کریستین لبلانک دره ملکه ها را به دره های زیادی تقسیم کرد. دره اصلی وجود دارد که میزبان بیشتر مقبره ها (حدود 91 مقبره) است. و دره های دیگری نیز به این شرح است: دره شاهزاده احموس، دره طناب، دره سه چاله و دره دولمن. این دره‌های فرعی شامل حدود 19 مقبره است و قدمت همه آنها به سلسله هجدهم بازمی‌گردد.

این تدفین‌ها شامل مقبره ملکه نفرتاری، همسر مورد علاقه فرعون رامسس دوم است. کسانی که از این مکان دیدن کردند می گویند که آرامگاه ملکه نفرتاری یکی از زیباترین تدفین های مصر است. این مقبره دارای نقاشی های زیبایی است که ملکه را در حال هدایت خدایان به تصویر می کشد.

هیچ کس دلیل این را نمی داند که چرا مصریان باستان این مکان را به طور خاص به عنوان محل دفن ملکه ها انتخاب کردند. اما ممکن است به این دلیل باشدبه دره پادشاهان و روستای کارگر در دیرالمدینه نسبتا نزدیک است. در ورودی دره ملکه ها غار مقدس الهه هاتور بزرگ قرار دارد و این ممکن است دلیلی باشد که مصریان باستان این مکان را به طور خاص انتخاب کردند. برخی معتقدند که غار مربوط به احیای مردگان است.

معبد هتشپسوت

این یکی از برترین شاهکارهای تاریخ مصر باستان است. معبد مرده ملکه معروف هاتشپسوت یک بنای خارق‌العاده است که در ارتفاع 300 متری بالای صحرا در منطقه الدیر البهاری در اقصر قرار دارد. این شهر در کرانه غربی رود نیل در نزدیکی دره پادشاهان قرار دارد. طراحی و معماری معبد دارای یک لمس مدرن منحصر به فرد است. این معبد همچنین به نام "جسر-جسرو" به معنای "قدوس مقدس" شناخته می شود. به گفته بسیاری از کارشناسان، این معبد یکی از "آثار بی نظیر مصر باستان" محسوب می شود.

این بنای زیبا متعلق به ملکه هتشپسوت مصر از سلسله هجدهم است. معبد مردگان هتشپسوت عمدتاً به خدای آمون، خدای خورشید اختصاص داشت. همچنین، مکان معبد بسیار نزدیک به معبد مرده‌خانه Mentuhotep II است. جالب اینجاست که معبد Mentuhotep به نوعی در ساختن معبد Hatshepsut نقش داشته است زیرا آنها از آن به عنوان الهام بخش و بعداً به عنوان معدن استفاده می کردند.

خانواده سلطنتیمعمار، سننموت، معبد را برای ملکه هاتشپسوت ساخت. شایعات حاکی از آن است که سننموت معشوقه هتشپسوت نیز بوده است. طراحی معبد کمی غیر معمول و متمایز است، اما این به این دلیل است که تمام ویژگی های یک معبد مرده را نداشت. با این حال، آنها باید آن را به سایتی که انتخاب می کردند سفارشی می کردند. معبد در همان خط معبد آمون و زیارتگاه الهه هاتور قرار دارد.

معبد مردگان هتشپسوت شامل ستون‌ها، بارگاه‌ها، یک هیپواستیل، یک بارگاه خورشیدی، یک کلیسای کوچک و یک پناهگاه است. ساخت و ساز بزرگ بسیاری را پشت سر گذاشته است، بسیاری در طول قرن ها سعی در تخریب آن داشتند. جالب اینجاست که مسیحیان در مقطعی آن را تبدیل به صومعه کردند و آن را «الدیر البهاری» نامیدند که به «صومعه شمال» ترجمه می‌شود و به همین دلیل است که برخی هنوز آن را «الدیر البهاری» می‌نامند. محل معبد یکی از داغ ترین مکان ها در نظر گرفته می شود، بنابراین اگر قصد بازدید از آن را دارید، بهتر است صبح زود این کار را انجام دهید. شما همچنین می توانید جزئیات معبد را در نور کم خورشید ببینید. دادگاه بزرگ شما را به مجموعه ای هدایت می کند که در آن ریشه درختان باستانی اصلی را خواهید یافت.

اهمیت نجومی

خط مرکزی معبد در آزیموت قرار گرفته است. حدود 116½ درجه است و تا طلوع خورشید انقلاب زمستانی در یک ردیف قرار دارد. این، طبق زمان مدرن ما، هر سال حدود 21 یا 22 دسامبر است. یعنیهنگامی که نور خورشید از دیواره پشتی کلیسا می گذرد، به سمت راست حرکت می کند و روی یکی از مجسمه های اوزیریس که در دو طرف ورودی اتاق دوم قرار دارد، می افتد.

اگر از این دو بازدید می کنید. روزها می توانید به اندازه کافی خوش شانس باشید که حرکت نور خورشید را به آرامی از نقطه مرکزی معبد تجربه کنید تا نور را روی خدای آمون را پرتاب کنید و سپس به سمت مجسمه زانو زده توتموس III حرکت کنید، سپس پرتوهای خورشید در نهایت نورهای خود را بر روی معبد پرتاب خواهند کرد. نیل خدا، هاپی. جادو در این نقطه متوقف نمی شود. در واقع، نور خورشید طی حدود 41 روز از هر دو طرف انقلاب به درونی ترین اتاقک می رسد. علاوه بر این، بطلمیوسی کلیسای داخلی معبد را بازسازی کرد. در این کلیسای کوچک، می توانید ارجاعات فرقه ای به فرعون ایمهوتپ سازنده هرم جوسر و همچنین آمنهوتپ پسر هاپو پیدا کنید.

معبد لوکسور

معبد لوکسور مجموعه عظیم مصر باستان که در ساحل شرقی رود نیل قرار دارد. مصریان باستان این کلیسای بزرگ را در حدود 1400 سال قبل از میلاد ساخته اند. معبد اقصر در زبان مصری باستان با نام "ipet resyt" به معنی "پادشگاه جنوبی" شناخته می شود. این کلیسای کوچک کمی متفاوت از سایر کلیساهای اقصر است و برای ارادت به خدای فرقه ای یا نسخه پرستیده خدای مرگ ساخته نشده است. اما در واقع، برای تجدید سلطنت ساخته شده است.

در پشت معبد،کلیساهایی وجود دارد که توسط آمنهوتپ سوم از سلسله هجدهم و اسکندر ساخته شده است. همچنین بخش های دیگری از معبد اقصر وجود دارد که توسط پادشاهان توتانخ آمون و شاه رامسس دوم ساخته شده است. اهمیت این ساخت و ساز شگفت انگیز به دوره روم گسترش می یابد، جایی که از آن به عنوان یک قلعه و خانه برای رژیم رومی و همچنین بخش های اطراف آن استفاده می شد.

مصریان باستان معبد را از ماسه سنگی که از Gebel آورده شده بود ساخته بودند. منطقه السیلسیله این ماسه سنگ همچنین به عنوان "ماسه سنگ نوبی" شناخته می شود زیرا از قسمت جنوب غربی مصر آورده شده است. در واقع، این ماسه سنگ هم در گذشته و هم در حال حاضر مورد استفاده قرار می گرفته است. مصریان باستان از آن برای ساخت بناهای تاریخی و همچنین بازسازی بناهای تاریخی استفاده می کردند. این ماسه‌سنگ‌های نوبی در دوران مدرن برای فرآیندهای بازسازی نیز استفاده می‌شوند.

چیزی که در مورد ساختمان‌های مصر باستان با شکوه است این است که آنها همیشه نمادگرایی و همچنین توهم‌گرایی دارند. به عنوان مثال، یک پناهگاه در داخل معبد وجود دارد که در واقع شبیه شغال آنوبیس است! همچنین در ورودی معبد، دو ابلیسک وجود داشت که حتی ارتفاع هم نداشتند، اما اگر به آنها نگاه می‌کردید تفاوت را احساس نمی‌کردید، به شما این توهم را می‌دادند که ارتفاع یکسانی دارند. آن دو ابلیسک اکنون در میدان کنکورد پاریس قرار دارند.

این معبد تا سال 1884 در واقع حفاری نشده بود. در دوران قرون وسطی و پس از آن