Inhoudsopgave
Verscholen in de rotsachtige heuvels van de oostkust van County Antrim ligt Islandmagee, een grassig schiereiland met als epicentrum de nabijgelegen havens van Larne en Whitehead. De kustgebieden van de stad zijn dunbevolkt en ver verwijderd van de verblindende lichten van de stad Belfast. Ze worden veel bezocht door fotografen en schoonheidszoekers vanwege de heldere lucht, het oceaanzicht en de ongelooflijke sfeer die je in weinig andere plaatsen aantreft.locaties in heel Ierland.
Een schets van een oud uitzicht ten zuiden van The Gobbins, vlakbij de locaties van zowel de slachtingen van 1641 als de heksenprocessen op Islandmagee. Credit: Eddie McMonagle. Een grillig schiereiland
De rijkdom van de schoonheid van Islandmagee wordt geëvenaard door de uitgebreide geschiedenis, waarvan wordt aangenomen dat de vroegste wortels in het mesolithicum liggen, waar de cultuur van de jager-verzamelaar bloeide met meer geavanceerde manieren van leven. Gereedschappen en wapens werden meer ontwikkeld, terwijl de methoden van begraven en landbouwproductie een duidelijke overgang zagen naar wat nu wordt erkend als het neolithicum.Op Islandmagee werden bepaalde tradities in ere gehouden: de plaatselijke bevolking stond bekend om haar vruchtwisselingsprogramma waarbij bonen werden verbouwd om de bodem aan zee van stikstof te voorzien. De term 'beaneaters' ontstond als bijnaam voor de inwoners van Islandmagee en is tot in onze moderne tijd blijven bestaan.
Zie ook: 12 Wetenswaardigheden over Chili die leuk zijn om te wetenBebloede grond
Elke fase van de beschaving in Ierland kan worden teruggevoerd op het bloed dat de bodem van het oostelijke schiereiland van Antrim heeft doordrenkt. De vroegste naam van wat we nu kennen als Islandmagee was Rinn Seimhne (Het district van Seimhne), waarvan wordt aangenomen dat deze afkomstig is van een van de strijdende Keltische stammen in Ierland. Naast de invloed van Keltische stammen, zou Islandmagee ook een deel hebben ontvangen vanzijn titel van MacAodha (Magee), destijds een prominente en goed bewapende familie in het gebied.
De heuvels van Islandmagee dienden als een van de belangrijkste podia waar de verschrikkingen van de Oorlog van de Drie Koninkrijken zich afspeelden. Het conflict, dat gewoonlijk de Elfjarige Oorlog wordt genoemd, zag een burgeroorlog woeden in Ierland, Engeland en Schotland onder het koninklijke leiderschap van koning Karel I. De opstand van de Ierse katholieke adel in 1641 probeerde de controle over het Engelse koninkrijk over te nemen.Duizenden kolonisten in Ierland kwamen om door toedoen van Engelse parlementariërs en Schotse Covenanters. Veel van de donkerste en bloedigste gruwelen van het conflict zijn opvallend genoeg niet op de geschiedenispagina's terug te vinden.
Carrickfergus Castle, van waaruit het bloedbad van 1641 op Islandmagee werd aangestuurd en de schuld van de heksen van 1711 werd bevestigd. Een nacht vol terreur
Het Engelse bestuur beantwoordde de Ierse katholieke opstand met terreur op Islandmagee. Op 8 januari 1641 kwamen Engelse en Schotse troepen uit de gangen van Carrickfergus Castle met het bevel om te doden. Alle Ierse katholieke inwoners van Islandmagee, naar schatting meer dan 3000 mannen, vrouwen en kinderen, werden in de loop van één avond afgeslacht. Het bloedbad werd erkend alsDe Ierse katholieke bevolking van Islandmagee was op het moment van het bloedbad een van de weinigen in Ulster die niet openlijk in opstand waren gekomen tegen het Engelse bestuur.
Boven: Karel I, regerend vorst ten tijde van de Elfjarige Oorlog en tegenstander van de Ierse opstand Het is opmerkelijk dat het publiek tot 1840 nauwelijks op de hoogte was van het bloedbad. Agenten van de Irish Ordnance Survey arriveerden op het schiereiland, verzamelden informatie over de bevolking en de geografie, en stelden gaandeweg lokale memoires samen. De bewoners van Islandmagee vertelden verhalen over gruwelijke gebeurtenissen die van generatie op generatie werden doorverteld. De bewoners vertelden over schokkende gebeurtenissen van bijna twee jaar geleden.eeuwen daarvoor, waarbij een groot deel van de bevolking werd gedood door koloniserende troepen - waarbij veel schuldigen naar de Schotse kolonisten in Ballymena wezen.
Van oorlog naar hekserij
De verschrikkingen van 1641 op Islandmagee voegden een bloedige, maar zelden geopende bladzijde toe aan de ongeschreven boeken van de vergeten geschiedenis van Ierland. Het bezoek van de Ierse Ordnance Survey aan Islandmagee in 1840 toonde de kracht van verhalen: een gebrek aan documentair bewijs werd vervangen door een sterke mondelinge traditie die het bloedbad van 1641 levend hield in het collectieve geheugen van Islandmagee. Gebeurtenissen na de oorlogvan de Drie Koninkrijken bleven echter in de publieke belangstelling staan. Tot deze gebeurtenissen behoorden de laatste heksenprocessen in Ierland, die het einde betekenden van een bloeddorstige verdenking die duizenden vrouwen in heel Europa het leven kostte.
In maart 1711 volgden nog meer vervolgingen door de rechtbanken van Carrickfergus. Acht vrouwen werden in de boeien geslagen en bekogeld met rot fruit en stenen. Na een sensationele rechtszaak volgde een openbare vernedering voor een deelnemend publiek, voordat de vrouwen voor een jaar de gevangenis in gingen. De acht vrouwen werden schuldig bevonden aan demonische bezetenheid van de geest, het lichaam en de ziel van een tiener...meisje: een schokkend vonnis dat blijft nazinderen in de verborgen geschiedenis van Antrim.
Een middeleeuwse illustratie toont het proces van een beschuldigde heks. Vrouwen werden vastgebonden bij de polsen en voeten voordat ze in het water werden gegooid. Dood door verdrinking was zeker. Afbeelding: Universiteit van Glasgow Bibliotheek Proeven van horror en as
Volgens historici en antropologen was de verdenking van hekserij en de duistere kunsten een concept dat naar Ierland werd gebracht door kolonisten uit Engeland en Schotland. De Schotse-Presbyteriaanse erfenis van Islandmagee was inderdaad sterk onder de toen 300 inwoners. Schotland zag het ergste van de praktijken: terwijl in Engeland en Ierland volgens het gewoonterecht maar weinig mensen werden veroordeeld, was Schotland getuige van de meest recente veroordelingen.vervolging van meer dan 3000 personen, waarbij meer dan 75% van de vervolgden werd veroordeeld tot de dood door verbranding of wurging.
De basis voor de controversiële zaak lag in de woorden van tiener Mary Dunbar, die alle vermeende tekenen van demonische bezetenheid vertoonde: schreeuwen, vloeken, gillen en spelden en nagels overgeven. Een manische Dunbar beweerde acht vrouwen te hebben gezien die als spookbeelden aan haar verschenen. Met acht beschuldigde vrouwen na een identiteitsstoet, werd bewijs tegen deze vrouwen veiliggesteld in hunDe vrouwen, gemarginaliseerd en machteloos ten opzichte van de beslissing van de rechtbank, voldeden aan alle belangrijke beschrijvingen van een heks: ongehuwd, uitgesproken en extreem arm.
Zie ook: 100 Beste Ierse Historische Fictie om te overwegen om te lezenWat er met Mary Dunbar en de acht veroordeelde 'heksen' van Islandmagee is gebeurd, is onduidelijk. Terwijl de belangstelling voor de zaak in het begin van de 20e eeuw weer oplaaide, leidde een moderner conflict in Ierland tot de vernietiging van relevante documenten en openbare documenten. Tijdens de chaos van de Ierse Burgeroorlog (1921-23) werd het Public Records Office vernietigd, waarbij veel documenten van de Church of Ireland over de Ierse burgeroorlog werden vernietigd.heksenprocessen gaven zich over aan de vlammen.
De geschiedenis en cultuur van Ierland zijn doorspekt met mythen en legenden. Bekijk voor meer informatie over de alternatieve geschiedenis van het eiland onze vermeldingen op ConnollyCove - jouw site voor de beste reisbestemmingen van Ierland.
