دره نهنگ ها: یک پارک ملی خارق العاده در میانه ناکجاآباد

دره نهنگ‌ها، وادی الحیتان، مصر

کشورها با نحوه آشکارسازی طبیعت در داخل مرزهایشان مشخص می‌شوند. بسیاری از کشورهای آفریقایی، آمریکای جنوبی و اروپایی به داشتن جنگل معروف هستند. برخی از کشورها مانند بوتان، نپال و تاجیکستان مضمون کوه های فوق العاده مرتفع خود را دارند. برخی دیگر به دلیل سواحل خیره کننده، مقاصد گردشگری محبوبی هستند. اکنون کشورهای بیشتری خود را به عنوان کشورهایی با بلندترین برج ها و بزرگترین استراحتگاه ها معرفی می کنند.

از سوی دیگر، مصر به سه چیز معروف است: تاریخ دلربا، سواحل خارق العاده، و صحراهای طلایی. بیابان بیش از 90 درصد از کل مساحت مصر را تشکیل می دهد. برای هزاران سال، مصری‌ها در اطراف دره نیل زندگی می‌کنند، جایی که کشاورزی و در نتیجه زندگی امکان‌پذیر است. با این حال، متأسفانه به دلیل این کلیشه مقصر که ادعا می کند بیابان ها سرگرم کننده نیستند و بسیار گرم هستند، گردشگران زیادی ندارند. خوب، آنها بسیار داغ تر از بسیاری از مکان های دیگر هستند، اما این قسمت در مورد سرگرم کننده نبودن و همه چیز فوق العاده اشتباه است.

بیابان چه ویژگی خاصی دارد؟

اول و مهمتر از همه، اجازه دهید در اینجا بگوییم که تعطیلات در بیابان برای همه مناسب نیست. کسانی که به دنبال ماجراجویی های هیجان انگیز هستند قطعا احساس بی حوصلگی خواهند کرد، چه رسد به اینکه ناامید شوندگونه‌هایی زندگی می‌کردند.

بنابراین در حالی که نهنگ‌های کشف‌شده در پاکستان در خشکی زندگی می‌کردند، نهنگ‌های مصر در دریا زندگی می‌کردند و پاهای کوچک‌تری داشتند، همانطور که انتقال آنها از خشکی به آب نشان می‌دهد.

پاهای کوچک‌تر نهنگ‌های مصری آخرین مراحل نهنگ‌ها را نشان می‌دهد که به تدریج آنها را از دست می‌دهند یا به طور دقیق‌تر تبدیل به باله می‌شوند. با ارزش و مهم ترین در جهان این غلظت زیاد فسیل ها و همچنین منطقه ای است که اکنون در دسترس است و زمین شناسان و همچنین بازدیدکنندگان را بعداً برای مشاهده و مطالعه به فسیل ها آسان می کند.

علاوه بر این، اسکلت هایی نیز پیدا شد. در شرایط عالی و بسیاری از آنها حتی کامل بودند. حتی برخی از فسیل‌ها غذا در معده‌شان هنوز آسیب ندیده بودند. دلیل آن این است که آنها برای میلیون‌ها سال در شن‌ها دفن شده‌اند و تا زمانی که زمان افشای آن فرا رسید، تقریباً به خوبی حفظ شده‌اند. . بقیه فقط مختص زمین شناسان و زیست شناسان برای اهداف مطالعاتی است. جالب اینجاست که فسیل یک پلیکان - که یک پرنده دریایی بزرگ است - در سال 2021 در وادی الحیتان کشف شد. معلوم شد که چنین فسیلی قدیمی‌ترین فسیل در بین تمام فسیل‌های کشف‌شده تاکنون بوده است.

جستجو و کشف ارزشمند سال ها طول کشید. سایتی به مساحت 200 کیلومتر مربعدر سال 2005 به عنوان میراث جهانی یونسکو اعلام شد و در سال 2007 به پارک ملی - اولین پارک ملی مصر - تبدیل شد که اکنون تحت نظارت وزارت امور محیط زیست است.

موزه وادی الحیتان

یا موزه فسیل ها و تغییرات آب و هوایی وادی الحیتان.

همکاری بین برنامه توسعه سازمان ملل متحد، دولت مصر و دولت ایتالیا منجر به تاسیس موزه وادی الحیتان در واقع دو موزه وجود دارد. اولی یک موزه باز است، یک سایت بزرگ در بیابان که در آن اسکلت های کامل نهنگ ها در جایی که در ابتدا کشف شده بودند نشان داده شده است.

موزه دوم که در ژانویه 2016 افتتاح شد، یک سالن زیرزمینی با طراحی جالب است که در مرکز آن یک اسکلت بزرگ به طول 18 متر قرار دارد.

در موزه وادی الحیتان، فسیل‌های دیگری از نهنگ‌ها و حیوانات دریایی به نمایش گذاشته شده است که در کابینت‌های شیشه‌ای با برچسب‌های آموزنده به زبان عربی و انگلیسی در مورد حیوان به نمایش گذاشته شده است.

علاوه بر اهمیت بیولوژیکی و زیست‌محیطی، این سایت همچنین برای کمپینگ عالی است. از زمانی که به روی بازدیدکنندگان باز شد، مردم هر ساله برای دیدن فسیل‌های ماقبل تاریخ به آنجا می‌روند و از تماشای ستاره‌ها و تماشای آسمان در شب لذت می‌برند.

بیشتر این سایت زمین‌های مسطح است اما یک کوه نسبتاً کوتاه وجود دارد که مردم در آن قرار دارند. از صعود لذت ببرید صخره های عظیمی نیز وجود داردکه ساختار فوق‌العاده ناشی از فرسایش بادی و آبی را نشان می‌دهد.

در همان منطقه موزه، یک کافه تریا بادیه‌نشینی وجود دارد که غذا و نوشیدنی ارائه می‌دهد و همچنین چندین سرویس بهداشتی در نزدیکی آن وجود دارد.

رفتن به وادی الحیتان

سفر از قاهره به وادی الحیتان ممکن است کمی خسته کننده باشد. با این حال، کاملا ارزشش را دارد. بسیاری از شرکت های مسافرتی سفرهای کمپینگ یک شبه در دره را معمولا در بهار و پاییز ترتیب می دهند. با این حال، فصل اوج همیشه تابستان است، به ویژه در هنگام بارش شهاب سنگ در ماه های جولای و آگوست. داشتن کاری جز دراز کشیدن به پشت، شمارش ستاره های در حال تیراندازی و خیره شدن به زیبایی بازوی کهکشان لذتی بی نظیر است.

در بیشتر زمان سفر به وادی الحیتان، اتومبیل ها هیچ مشکلی در رانندگی ندارید زیرا جاده به خوبی آسفالت است. با این حال، برای یک ساعت یا بیشتر قبل از رسیدن به پارک، وسایل نقلیه باید سرعت خود را کاهش دهند تا جاده سنگی شود. همچنین در اینجاست که شبکه های تلفن تا زمانی که به طور کامل قطع شوند، محو می شوند و اجازه می دهد تا سکوت کامل آغاز شود.

معمولاً قبل از آن به مسافران وادی الحیتان اطلاع داده می شود و به آنها توصیه می شود قبل از ورود به این شبکه، تماس های تلفنی لازم را انجام دهند. منطقه مرده، پس از آن آنها چاره ای ندارند جز اینکه گوشی های خود را زمین بگذارند و برای ماجراجویی که در شرف شروع است آماده شوند!

اگر علاقه مند به بازدید از وادی الحیتان هستید، که فکر می کنیم باید، بسیار استتوصیه می شود این کار را با یک شرکت مسافرتی انجام دهید. آنها مراقب همه چیز هستند و حتی وعده های غذایی ناهار را ارائه می دهند. آن‌ها همچنین تلسکوپ‌های بزرگی را برای شناسایی مشتری و حلقه‌های زحل می‌آورند که در حدود ساعت 3:00 صبح در افق طلوع می‌کنند.

یکی از بهترین آژانس‌هایی که می‌توانید با آن سفر کنید، Chefchaouen است – نه، نه آبی. شهر مراکش Chefchaouen یک فضای کاری مشترک مستقر در Dokki، قاهره است. آنها سفرها و فعالیت های متنوعی را با قیمت های مناسب ترتیب می دهند. بنابراین اگر تصمیم خود را گرفتید، مطمئن شوید که به صفحه آنها سر بزنید. اگر می‌توانید در ماه‌های اواسط تابستان به آن دست پیدا کنید، به جک‌پات دست پیدا می‌کنید.

فقط آماده باشید که تحت‌تأثیر آرامش مکان و گستردگی وسیعی که ممکن است به نظر می‌رسد خالی است اما در آن وجود دارد، باشید. در واقع کف اقیانوس است!

پس…بیا برویم به وادی الحیتان!

سفر به صحرا، به ویژه وادی الحیتان، واقعاً می تواند باشد. متحول کننده نه تنها به این دلیل که شما را از سبک زندگی دیوانه و شلوغ شهر دور می کند، بلکه به شما این امکان را می دهد که به دلیل نداشتن پوشش شبکه، زمان با کیفیتی را با هرکسی که با آن سفر می کنید بگذرانید و با دیگران معاشرت کنید.

همچنین فرصتی عالی برای یافتن دوستان جدید و یادگیری چیزهای جدیدی در مورد خودتان است که ممکن است از آنها بی اطلاع باشید. تعجب خواهید کرد که چگونه یک عمل کوچک مانند دراز کشیدن روی شن و خیره شدن به آسمان زیبای شب، بسیاری از افکار مبهم را از بین می برد. همانطور که متوجه شدید چگونهکوچک ما را با کیهان وسیع مقایسه می کنیم، هر چیز دیگری که ممکن است خیلی خوب پیش نرود، بسیار کوچک، پیش پا افتاده و قابل غلبه به نظر می رسد.

بر خلاف هر مکان دیگری که مردم در تعطیلات به آن می‌روند، صحرا بسیار ساده است. به معنای واقعی کلمه چیزی جز زمین و آسمان وجود ندارد. اما تجربه به این محدود نمی شود. قرار گرفتن در مکانی به باز بودن صحرای وسیع فواید بسیاری را به همراه دارد که واقعاً می تواند نحوه نگرش فرد به جهان را تغییر دهد و در نتیجه کل زندگی او را متحول کند.

اول، سکوت وجود دارد

آن سکوت وحشتناکی که زمان را متوقف می کند. این برای پاک کردن سر شما عالی است. برای مدیتیشن بدون هیچ گونه حواس پرتی بیرونی. چنین سکوتی به طور ناخودآگاه افراد را آرام می کند و به آنها فرصتی می دهد تا سرعت خود را کاهش دهند، ارتباط خود را قطع کنند و از چرخه سریع دیوانه وار روزانه استراحت کنند. یک یا چند شب در بیابان برای تخلیه و شارژ کافی است.

که گفته شد، هرکسی سکوت را متفاوت تجربه می کند. مطمئناً به مردم اجازه می‌دهد تا آرامش داشته باشند، اما چه کسی می‌داند چه احساسی دیگری ممکن است داشته باشند. این به خودی خود بسیار هیجان انگیز است. آیا مردم احساس راحتی خواهند کرد؟ نگران؟ یا خوشحال؟ آیا آنها بالاخره خود را با آنچه اخیراً نادیده گرفته‌اند روبرو خواهند شد؟ آیا آن راجلوگیری از حواس‌پرتی فرصتی برای ظهور برخی ایده‌های خلاقانه می‌دهد؟

هل کردن خود به درون آن حباب شرور می‌تواند چیزهای زیادی در مورد خودتان به شما بیاموزد که کاملاً از آنها بی‌خبر بوده‌اید.

دوم، پوچی

صدها کیلومتر از نیستی محض، که بی‌پایان جلو می‌رود و احساس آزادی و آسایش غیرواقعی را برمی‌انگیزد. هیچ ساختمانی وجود ندارد، نه جاده ای، نه ماشینی – البته به جز آن لندکروز که با آن وارد شدی. درست مانند همه افراد از گیر افتادن در ماشینی که در یک جاده شلوغ و در 20 دقیقه گذشته حرکت نکرده است، تقریباً عصبانی هستند، بسیاری از مردم در مناطق باز و بدون ساختمانی که آسمان وسیع را مسدود کرده است، احساس راحتی می کنند.

به همین دلیل است که اکثر متخصصان می گویند که بی نظمی به رفع احساس غرق شدن کمک می کند. و به همین دلیل است که امروزه افراد بیشتری در حال تبدیل شدن به مینیمالیست هستند. هر چه کمتر داشته باشید، شادتر می شوید، حداقل این برای برخی (از جمله خودم!) صادق است

سوم، قطع کامل ارتباط

در دنیایی که مردم احساس می کنند راحت تر از تماس تلفنی، ملاقات، گفتگو و برقراری ارتباط رودررو با دیگران، هرکسی بیشتر و بیشتر منزوی و منزوی می شود. ما در زندانی پر از پرده گیر افتاده ایم و به آن معتاد شده ایم. کار، سرگرمی و زندگی اجتماعی خودمان به سمت نمایشگرها تغییر کرده است. در نتیجه، ما و همچنین فرزندانمان در حال رشد قطع ارتباط هستیم وجدا از هم.

اما در بیابان تکنولوژی مجاز نیست. بدون هیچ شبکه ای در اطراف، تلفن ها ناگهان به قطعات فلزی بیهوده تبدیل می شوند و مردم به طور ناگهانی مجبور می شوند به اطراف نگاه کنند. خوب، افق وجود دارد. آنجا آسمان است. عجب نگاه کن مردم! بیایید با آنها صحبت کنیم!

جالب است که چند روز گذراندن در صحرا راهی عالی برای مردم است تا با دیگرانی که با آنها سفر می کنند آشنا شوند و با آنها ارتباط برقرار کنند. و برخلاف صحبت‌هایی که در سمینارها و نمایشگاه‌های شغلی انجام می‌شود، بحث صحرا بسیار دوستانه‌تر است و می‌تواند واقعاً پایه‌ای برای دوستی باشد. بنابراین، یک زندگی اجتماعی بهتر.

چهارم، شگفت انگیز است

زندگی طولانی مدت در شهرهای شلوغ و پر سر و صدا گاهی باعث می شود مردم احساس کنند که نمی توانند با طبیعت ارتباط برقرار کنند. برخی حتی طبیعت را کاملاً فراموش می‌کنند، زیرا اطراف آن با صفحه‌نمایش، دیوارها، جاده‌ها و ساختمان‌ها احاطه شده‌اند، عادت بد شهری را به راه رفتن سریع و رانندگی سریع با سر پایین و خیره به تلفن اضافه می‌کنند، همه این موارد مردم را از درک هر نوع دیگری باز می‌دارد. از زندگی اطراف.

حتی اگر این اتفاق بیفتد، متأسفانه اکثر مردم سعی نمی‌کنند سرعت خود را کاهش دهند و به موجود زنده‌ای که می‌بینند توجه کنند، چه رسد به اینکه متوجه شوند که زنده هستند. که آنها اینجا و اکنون هستند—فیلم دیزنی Soul که در اکتبر 2020 اکران شد، به زیبایی بر این مفهوم تأکید داشت.

با توجه به این موضوع، بیابان به مردم این فرصت را می‌دهد که دوباره با طبیعت ارتباط برقرار کنند. آسمان دربه عنوان مثال، صحرا در هیچ جای دیگر مانند آسمان نیست. هنگامی که خورشید غروب می کند، از تعداد بی شماری "کرم شب تاب های کوچکی که روی آن چیز بزرگ آبی مایل به سیاه گیر کرده اند" شگفت زده خواهید شد (شرط می بندم وقتی دراز بکشید آن صحنه از شیر شاه را به خاطر می آورید!)

شما حتی احساس نمی کنید که نیاز به انجام کار دیگری دارید، زیرا وقتی به بالا نگاه کنید، نمی توانید سر خود را پایین بیاندازید. خوب، حتی اگر تلاش کنید، فقط ستاره‌های درخشان را در همه جا خواهید دید، زیرا آسمان آبی تیره به معنای واقعی کلمه همه چیز را مانند گنبدی نیم‌کره می‌پیچد.

به زودی متوجه خواهید شد که فقط با خیره شدن به زیبایی براق و براق ستاره ها تنها کاری است که در حال حاضر می خواهید انجام دهید، در حالی که به ناچار گرفتار آن احساس فریبنده آرامش هستید.

پنجم، وضوح ذهنی

همانطور که قبلاً اشاره کردیم، سکوت به بسیاری از مردم این امکان را می‌دهد تا برای مدتی مسیر دیوانه‌وار افکار خود را متوقف کنند و ذهن خود را پاک کنند. دیگران سکوت را متفاوت تجربه می کنند. آنها ممکن است متوجه شوند که به وضوح در مورد چیزهای مهم زندگی خود فکر می کنند و حتی ممکن است تصمیمات مهمی بگیرند که مدتی است آنها را به تعویق انداخته اند.

مکث همه چیزهای حواس پرتی به بسیاری از افراد این امکان را می دهد تا خودشان متوجه شوند که چه چیزی مهم است. به آنها و آنچه را که باید رها کنند. اتفاقاً این دقیقاً همان کاری است که ژورنالینگ انجام می دهد. شما افکارتان را روی کاغذ می‌ریزید و به وضوح آن‌ها را همان‌طور که هستند می‌بینید.

قرار گرفتن در یکمکانی بدوی مانند صحرا، حمل تنها ضروری ترین چیزها باعث می شود مردم به این درک برسند که بدون بسیاری از چیزها می توانند انجام دهند - و گاهی اوقات افرادی که فکر می کردند نمی توانند بدون آنها زندگی کنند. به عنوان مثال، آنها متوجه می شوند که می توانند بدون نتفلیکس سرگرم شوند و می توانند روز خود را بدون ادویه لاته های بلند و بدون کافئین و کدو تنبل شروع کنند!

به نوبه خود، این می تواند باعث شود مردم از چیزهایی که واقعاً به آنها نیاز ندارند خلاص شوند. به اشتباه فکر کرد که ضروری است. رفتن به تعطیلات در بیابان، در سطح جهانی، می تواند به کاهش مصرف کمک کند و اگر من به طرز مضحکی خوش بین باشم، گرمایش جهانی را رام کند و به نجات سیاره کمک کند!

و بنابراین…

یکی از محبوب ترین تعطیلات در مصر، کمپینگ و پیاده روی در بیابان های مصر است. در بالای این مقاصد، صحرای سفید در جنوب غربی قاهره قرار دارد که با تشکیل گچ سنگی منحصر به فرد خود مشخص می شود. یکی دیگر وادی الریان است که حفاظت از طبیعت است که در شهر الفیوم قرار دارد و با دریاچه های عظیم دست ساز، آبشارهای زیبا و چشمه های آب گرم آن متمایز است.

سوم دره نهنگ ها است. یک سایت میراث جهانی یونسکو در سال 2005 و یک پارک ملی متمایز که از اوایل قرن بیستم به زمین شناسان علاقه مند بود و در سال 1989 هنگامی که رازی را که برای چندین دهه زیست شناسان را آزار می داد فاش کرد، بسیار مهم شد: چگونه نهنگ ها به نهنگ تبدیل شدند؟

اینجاستچگونه.

وادی الحیتان (دره نهنگ ها) چیست

طبق تعریفی که بیشتر مردم با آن آشنا هستند، پارک های ملی مناطق وسیعی از حومه شهر هستند. که برای محافظت از حیات وحش اصلی که در آنجا زندگی می کنند در نظر گرفته شده است. یعنی کشورها معمولا پارک های ملی را برای محافظت از حیوانات زنده باز می کنند. خب، مصر یک پارک ملی برای محافظت از حیوانات مرده افتتاح کرده است. به طور دقیق، فسیل های حیوانات.

وادی الحیتان یک پارک ملی با مساحت 200 کیلومتر مربع در استان الفیوم، در حدود 220 کیلومتری جنوب غربی قاهره است. 3 ساعت سواری با ماشین دو سال پس از ثبت میراث جهانی یونسکو، در سال 2007 افتتاح شد. سالانه بیش از هزار نفر برای دیدن فسیل‌های نهنگ ماقبل تاریخ و لذت بردن از کمپینگ و تماشای ستارگان در دره به وادی الحیتان می‌روند.

متمایز بودن این پارک ملی مردگان با مضمون بیابان ناشی از بیولوژیکی آن است. و اهمیت زمین شناسی که به دانشمندان در مورد اشکال حیات ماقبل تاریخ و تکامل نهنگ ها به ویژه از حیوانات زمینی به دریایی و چگونگی ایجاد تغییر از اینجا به آنجا به دانشمندان آموخت - خوب، بله. نهنگ ها 45 میلیون سال پیش در خشکی زندگی می کردند.

داستان در اوایل قرن بیستم آغاز شد، زمانی که مکانی که اکنون پارک ملی وادی الحیتان است، زمین شناس بریتانیایی هیو جان ال. بیدنل را به خود جلب کرد. او در آن زمان و خودش روی پروژه فارغ التحصیلی خود کار می کردحفاری در این منطقه باعث شد که او به طور کاملاً تصادفی اولین فسیل از صدها نهنگ ماقبل تاریخ را کشف کند. این در سال 1902 بود.

Beadnell با فسیل ها به بریتانیا بازگشت و آنها را به یکی از همکارانش نشان داد، اما دومی به اشتباه فکر کرد که آنها استخوان های یک دایناسور هستند.

متأسفانه، مطالعه بیشتر در مورد فسیل ها عمدتاً انجام نشد زیرا در آن زمان دسترسی به این مکان فوق العاده سخت بود. چندین دهه گذشت و هیچ کس توجه زیادی به این سایت نکرد تا اینکه در اواخر دهه 1980، یک اکسپدیشن آمریکایی مصری آمریکایی به رهبری دیرینه شناس فیلیپ دی. جینگریچ مطالعه این مکان جالب را از سر گرفت.

پیش از این، پروفسور فیلیپ دی. گینگریچ فسیل‌هایی از نهنگ‌هایی را در پاکستان کشف کرد که انگشتان دست، پاها، پاها و پاها داشتند. چنین کشفی سردرگمی بزرگی را برانگیخت: نهنگ‌های پادار ماقبل تاریخ چگونه می‌توانند به نهنگ‌های دریایی بدون پا تبدیل شوند؟ چه انتقالی را پشت سر گذاشته بودند که باعث شد پاهای خود را از دست بدهند؟ چرخه تکامل آنها دقیقاً چگونه بود؟

خب، پروفسور جینگریچ تا زمانی که به سفری به وادی الحیتان در مصر رفت، همان سایتی که Beadnell اولین مورد را در آن یافت، پاسخ این سؤال را پیدا نکرد. فسیل های بیش از 80 سال پیش اکتشافاتی که او و تیمش بعداً توانستند انجام دهند، آنها را قادر ساخت تا تلاش کنند تا محیط 45 میلیون سال پیش در این منطقه را بازسازی کنند.

اول، افراد پرشوراستاد و تیمش با دقت و حوصله منطقه را جارو کردند. خوشبختانه، ما قادر به ثبت 1400 مکان فسیلی در کل مساحت 200 کیلومتر مربع هستیم.

جستجو در این مکان ها به تیم امکان داد تا اسکلت های بیشتری از نهنگ های ماقبل تاریخ را پیدا کند که بزرگترین آنها 18 متر طول دارد. و تصور می شود حدود هفت تن وزن داشته باشد. جالب اینجاست که چنین نهنگ های بدوی ساختار بدن و جمجمه مشابهی با نهنگ های مدرن داشتند. با این حال، آنها همچنین انگشتان، پاها، پاها و انگشتان پا داشتند، اما کوچکتر!

نه تنها فسیل نهنگ ها، بلکه سایر فسیل های کوسه، اره ماهی، تمساح، لاک پشت، مارهای دریایی، ماهی های استخوانی و دریا نیز یافت شد. گاوها

علاوه بر آن، تیم پروفسور گینگریچ هزاران صدف دریایی را پیدا کردند که محل را پوشانده بودند. این بدون شک به حضور باستانی آب اشاره دارد. آن‌ها همچنین به این نتیجه رسیدند که چنین آبی جریان‌های خشنی را تجربه نمی‌کند، که اجازه نمی‌دهد صدف‌های دریایی در جایی که هستند باقی بمانند. آفریقا اما از آنجایی که آفریقا در حال حرکت به سمت شمال شرق بود، این اقیانوس کوچک شد تا جایی که در دریای مدیترانه کنونی متمرکز شد.

در نتیجه کوچک شدن اقیانوس و به دلیل اینکه منطقه اطراف فیوم قبلاً یک شکل زمین فرو رفته است، یک فرورفتگی. ، بسیاری از آب در آنجا قفل شده بود و دریایی را پشت سر گذاشت که در آن نهنگ های باستانی و بسیاری از دریاهای دریایی دیگر وجود داشت.