Grace O'Malley: Ontmoet de grootste 16e-eeuwse Ierse feministe

Grace O'Malley, bekend als Ierse leider en legende van de zee, wordt herinnerd als een van de grootste en belangrijkste figuren uit haar tijd. Een woeste piraat en zeeveroveraar die nergens voor terugdeinsde om een imperium voor zichzelf en haar familie op te bouwen. Sterker dan elke andere Ierse vrouw in die tijd, heeft ze zeker haar stempel gedrukt op de Ierse geschiedenis.

Grace O'Malley is misschien wel de beroemdste vrouwelijke piraat die tot nu toe bekend is en iemand die veel heeft bereikt in haar tijd.

In haar tijd tijdens de turbulente 16e eeuw wees Grace O'Malley zichzelf aan als beschermster van de landen van Ierland van oost naar west. Ze deed dit met behulp van haar beknopte strategieën en tactieken als meedogenloze politica en berucht commandant van haar marinevloot.

Ze zwoer het volk van Ierland te beschermen tegen de venijnige aanrakingen van de Engelse kroon en militairen met de dreigementen die ze oplegden, en ze wordt nog tientallen jaren na haar dood hevig herinnerd met haar heldendaden op zee en op het land.

Verschillende mythen zijn gebaseerd op en gerelateerd aan haar leven, waardoor ze een van de meest prominente figuren is in de Ierse folklore.

Vroeg leven van Grace O'Malley

Om haar personages vanuit alle aspecten te begrijpen, moet je enige kennis vergaren over de periode en de gemeenschappen waarin ze leefde, en hoe ze de hoge status bereikte waar ze bekend om staat en wat de krachten waren die zich tegen haar verzamelden.

Grace O'Malley werd geboren in 1530. Grace's vader, Owen (Dubhdara) O'Malley stichtte de abdij op het eiland Clare. Ze kreeg les van de cisterciënzer monniken (een katholieke religieuze orde) en was goed onderlegd in Engels en Latijn.

De O'Malleys waren in die tijd zeer bekend in de zeevarende gemeenschap als een van de meest aanzienlijke clans van de Ieren. Ze stonden ook bekend om hun immense fortuin vanwege hun uitspattingen in de handel en zeeoorlogvoering, en ze beveiligden zichzelf adequaat om dit fortuin en deze rijkdom te beschermen.

Politiek en sociaal leven

Om de periode waarin Grace O'Malley opgroeide goed te begrijpen, is het belangrijk om even terug te kijken naar Ierland in de 16e eeuw. In die tijd had Ierland twee heel verschillende culturen binnen zijn grenzen.

Aan de ene kant heb je Dublin, de hoofdstad, en de aangrenzende graafschappen en kuststeden stonden onder de angstaanjagende heerschappij van de Engelsen.

Aan de andere kant, of wat er over is van het land, was er een sterk erfgoed van Gaelic taal en tradities en de inheemse Ierse bevolking leefde daar. En omdat deze mensen zichzelf regeerden, hadden ze de luxe om zich vreedzaam te vestigen en te genieten van conventionele bezigheden.

De clans moesten echter een samenwerkingsverband aangaan zodat de zwakkere families zich konden handhaven tegenover de geduchte families, en de banden werden aangehaald door middel van schatting, militaire hulp, huwelijk en pleeggezin. Ze werden gecontroleerd door strenge wetten die deze families formeel samenbrachten, en dit zorgde ervoor dat ze in een hiërarchische samenleving leefden waarin trots en status hoog in het vaandel stonden.belang.

Grace O'Malley werd geboren als royalty en was een redelijk competente leider van haar land, maar ze had een onsterfelijke fascinatie voor de zee en oorlogvoering. Hoewel haar familie wilde dat ze op het land zou blijven en een hoge opleiding zou krijgen en een dame zou worden, stond Grace erop om naar zee te gaan. Volgens de legende wilde ze al op jonge leeftijd met haar vader mee op een reis, maar haar ouders weigerden haar te laten gaan.

De jonge Grace was als kind al opstandig en accepteerde geen nee, dus knipte ze haar haar af en vermomde zichzelf als jongen om het schip op te sluipen. Ze gaven haar de bijnaam Grainne Mhaol (die tot op de dag van vandaag aan haar wordt toegeschreven).

Volgens andere verhalen vergezelde ze haar vader al van jongs af aan op zijn reizen en redde ze zijn leven tijdens vele aanvallen.

Huwelijk van Grace O'Malley

Op de welwillende leeftijd van 16 trouwde Grace met haar eerste man, Donal O`Flaherty van de geallieerde clan Iar Connaught. Donal's clanmotto was Fortuna Favet Fortibus (Samen kregen ze drie kinderen, Margaret, Murrough-ne-mor en Owen.

Het huwelijk was duidelijk politiek en financieel bedoeld om het land van de O'Malleys te vergroten, hun marinevloot te versterken en voordeel te halen uit de havens die de clan van O'Flaherty controleerde. Donal stierf in 1560 en liet Grace achter als een arme weduwe. Vanaf zijn dood ging ze verder met haar piratencarrière.

In de 11 jaar die volgden op de dood van haar man, zorgde ze voor allerlei opschudding nadat ze het bevel had genomen over de vloot van O'Flaherty. Ze voer rond in de Middellandse Zee en verhandelde goederen tussen de terugkerende piraterij door. De Ierse kust was een goede plek voor overvallen en Grace profiteerde van onbeschermde passerende schepen door tol te heffen en de buit die ze maar kon pakken.

Wedergeboren nederzetting

Grace trouwde opnieuw met een edelman genaamd Sir Richard Burke door Brehan Law, wat een zin aangaf: voor een jaar zeker De wet gaf haar het recht om zich te beroepen op een oud beroep dat in de wet was opgenomen en dat stelde dat een vrouw na een jaar van haar man kon scheiden en zijn eigendom kon behouden - wat in dit geval een kasteel was.

Grace baarde één zoon voor Burke, Tiobóid genaamd, die uiteindelijk in 1626 de titel van 1st Viscount Mayo zou krijgen van Charles I van Engeland. Ze werd dus moeder van vier kinderen.

Na dit huwelijk opereerde Grace vanuit twee militaire bolwerken. Het eerste is het kasteel Carraig an Chabhlaigh, aan Clew Bay. Het tweede is het nog bestaande kasteel in de haven van County Mayo, Rockfleet genaamd, dat strategisch gelegen was om belasting te heffen op buitenlandse zeeschepen.

Opkomst van de legende van Grace O'Malley

Volgens de Gaelische wet en nadat Grace de mantel van het stamhoofdschap van de O'Flahertys had overgenomen, keerde ze terug naar Umhall en vestigde ze zich op Clare Island. Ze werd hiertoe nooit gedwongen, maar ze had het gevoel dat zij en haar familie meer kansen zouden hebben op Clare Island.

Uit haar heldendaden op zee - van Donegal tot Waterford - ontstonden verschillende volksverhalen die nog steeds worden verteld in het Ierland van vandaag.

Eén verhaal gaat over een weigering van gastvrijheid door de graaf van Howth. In 1576 zeilde O'Malley naar Howth Castle om Lord Howth te bezoeken, om er vervolgens achter te komen dat de Lord weg was en de poorten van het kasteel gesloten voor haar of andere bezoekers. Omdat ze zich beledigd voelde, zou Grace zijn erfgenaam hebben ontvoerd en als losgeld de belofte hebben geëist van een extra plaats bij elke maaltijd op Howth Castle.

Hij werd uiteindelijk vrijgelaten onder de belofte dat de deuren van Howth Castle altijd open zouden blijven voor onverwachte bezoekers, met een plaats voor hen klaar aan tafel. Lord Howth beloofde deze overeenkomst, die tot op de dag van vandaag door zijn nakomelingen wordt nagekomen, na te komen.

Haar vloot had de juiste afmetingen om op kruistochten te gaan en verschillende delen van de zee te veroveren. Hoewel er weinig bekend is over de samenstelling, variëren de schattingen van het aantal schepen dat ze had van 5 tot 20 schepen in één kruistocht. Ze stonden bekend als snel en standvastig.

Belastingen opleggen

Voor het geval je het nog niet wist: het heffen van belastingen gaat ver terug in de tijd. In Ierland was er een elementaire en opportunistische vorm van piraterij, bestaande uit rooftochten over korte afstanden langs de kust of naar de eilanden, waarbij tol werd geheven op passerende schepen en elk schip dat zo dwaas was om onbeschermd te zijn, werd geplunderd.

Grace hield vaak piraten, scheepscommandanten en handelaars aan om een "vergoeding voor een veilige doortocht" te krijgen. Degenen die niet akkoord gingen met het uitdelen van deze vergoeding, werden geplunderd en hun schepen werden geplunderd. Dit alles maakte haar zo rijk dat ze het voor elkaar kreeg om vijf verschillende kastelen in haar thuisland te bezitten.

Naarmate de tijd verstreek, werd de legende van de piratenkoningin/de zeekoningin van Connacht Terwijl haar invloed toenam als internationaal handelaar, eigenaar van groot land in Ierland en een piraat die Engelse bedrijven en handel lastig viel, raakte Grace O'Malley betrokken bij verschillende politieke gevechten met omringende naties.

De oorlogsherauten

Op 53-jarige leeftijd was Grace O'Malley een zeer rijke en onafhankelijke vrouw. Haar problemen waren echter nog maar net begonnen.

Tegen 1593 was Grace O'Malley niet alleen in conflict met Engeland, maar ook met het Koninkrijk Ierland, dat volgens haar probeerde haar invloed over het grote land dat ze bezat te beperken. Ze werd zelfs verschillende keren aangevallen door haar Ierse medeburgers van andere clans, maar al die aanvallen werden afgeslagen op de muren van haar sterke kastelen.

De oorlog met de Engelsen werd heviger en in datzelfde jaar slaagde de Engelse gouverneur van Connacht, Sir Richard Bingham, erin om haar twee zonen Tibbot Burke en Murrough O'Flaherty en haar halfbroer Dónal na Píopa gevangen te nemen. Op een historisch moment ging Grace naar Londen voor een ontmoeting met koningin Elizabeth I. De ontmoeting werd bijgewoond door enkele medewerkers van de koningin. Omdat Grace een opleiding had genoten, sprak ze met deKoningin in het Latijn, maar weigerde te buigen omdat ze vond dat ze niet de rechtmatige heerser over Ierland was.

Na het lange gesprek kwamen de koningin en O'Malley tot een overeenkomst waarin de Engelsen Sir Richard Bingham uit Ierland zouden verwijderen, terwijl O'Malley zou stoppen met het steunen van Ierse heren die vochten voor de onafhankelijkheid van hun land. Bovendien kwamen ze overeen bondgenoten te worden in de oorlog met de Spanjaarden, in ruil voor de vrijlating van haar zonen.

Bij zijn terugkeer naar Ierland zag Grace O'Malley dat niet aan alle eisen was voldaan (Bingham was weg, maar de kastelen en landerijen die hij van de familie O'Malley had afgepakt bleven nog steeds in Engelse handen), dus bleef hij de Ierse onafhankelijkheid steunen tijdens de hele bloedige Negenjarige Oorlog (ook wel Tyrone's Rebellion genoemd). ) tussen 1594 en 1603, het grootste openlijke conflict tegen de Engelse overheersing in Ierland tijdens het Elizabethaanse tijdperk.

Dood

Een sluier van dubbelzinnigheid verbergt Grace's dood. Het laatste manuscript waarin haar piraterij wordt opgetekend was in 1601, toen een Engels oorlogsschip het opnam tegen een van haar galeien tussen Teelin en Killibegs. Omdat Grace haar hele leven de zee had geëxploiteerd, had ze meer dan genoeg om haar naam in de geschiedenisboeken te graveren. Ze stierf in 1603 op 73-jarige leeftijd, hetzelfde jaar waarin de koningin van Engeland, Elizabeth I, overleed.werd begraven in de cisterciënzer abdij op het eiland Clare en werd meteen een Ierse volksheld.

Gedurende de hele 70 jaar van haar leven slaagde Grace O'Malley erin om de reputatie van felle leider en slimme politica te behouden en zette ze door om de onafhankelijkheid van haar land te beschermen die ze nastreefde in de tijd dat een groot deel van Ierland onder Engelse heerschappij viel.

Grace O`Malley was een tiran van de oceaan, clanleider, moeder, echtgenote, overlever en briljant politica. Haar daden zijn nu door de tijd verduisterd, maar de erfenis van haar meesterschap leeft voort in de verwoeste monumenten en het volksbewustzijn op het eiland Clare en daarbuiten. Tot op de dag van vandaag wordt ze gebruikt als personificatie van Ierland en als inspiratiebron voor vele moderne liedjes, theaterproducties, boeken en een naamvoor een grote verscheidenheid aan zeeschepen en openbare objecten en plaatsen.