پوکاس: کندوکاو در اسرار این موجود اسطوره ای شیطان صفت ایرلندی

هر کشوری دارای افسانه‌ها، اسطوره‌ها و داستان‌های سنتی است. تاریخ ایرلند به هزاران سال پیش برمی گردد. با این حال، بخش جالب این است که در طول این تاریخ طولانی، اسطوره ها و افسانه های بی شماری حفظ شده اند. یکی از این اسطوره ها افسانه پوکاس است که قرن ها توسط ایرلندی ها پذیرفته شده است. چه فکر می کنید که داستان های پوکاها منطقی هستند یا نه، شکی نیست که آنها موجودات جالبی در سلتیک mytholo gy هستند.

اساطیر ایرلندی

تاریخ ایرلند به صدها سال پس از ورود مسیحیت باز می گردد. همه میراث فرهنگی موفق نشدند از دگرگونی مذهبی و در برخی موارد، عدم تحمل مذهبی که با ورود ایمان مسیحی به وجود آمد، جان سالم به در ببرند. مهمتر از همه، ادبیات قرون وسطایی ایرلندی بیشتر میراث فرهنگی ایرلند را نجات داده است زیرا خود سلت ها تاریخ خود را ثبت نکرده اند.

متون و مطالب مهم بسیاری وجود دارد که هرگز وارد دوران مدرن نشدند و موارد دیگر هرگز مستند نشدند، با این حال قطعات مهم بسیاری از ادبیات قرون وسطی ایرلند وجود دارد که در بخش‌های مختلف اساطیر سلتی نگهداری می‌شوند. 7>

چهار چرخه اصلی در ادبیات ایرلند وجود دارد که در آنها فرهنگ عامه حفظ می شود (ادبیات اولیه ایرلندی به عنوان یکی از قدیمی ترین ادبیات عامیانه در اروپای غربی در نظر گرفته می شود و در گذشته از تاریخ گذشته است.قدرت و توانایی تغییر چهره خود را دارند. طبق فرهنگ عامه، برایان بورو، پادشاه عالی ایرلند، تنها کسی است که می تواند بر بالای یک پوکا سوار شود. به طور خاص، مردم برایان را به خاطر نبردهایش علیه وایکینگ ها می شناسند. پادشاه برایان از سال 941 تا 1014 فرمانروایی کرد. طبق افسانه ها، برایان مردی شجاع بود و تنها کسی بود که توانست بر بالای یک پوکا سوار شود.

شاه برایان – کسی که سوار پوکا شد – انتشاری در سال 1723 از ترجمه درموت اوکانر از « Foras Feasa ar Éirinn » این تصویر از برایان را به نمایش گذاشت. بورو

برین جرات داشت آنقدر روی پشت پوکا بماند تا مجبور شود به او تسلیم شود. داستان ها می گویند که پادشاه برایان نیز پوکا را مجبور کرد تا قبل از انتشار آن، روی چند شرط توافق کنند. اول از همه، برایان پوکاس را مجبور کرد که بپذیرد که آنها هرگز به مسیحیان صدمه نخواهند زد یا با اموال آنها دست و پنجه نرم نخواهند کرد. ثانیاً، پوکاس باید موافقت می کرد که آنها هرگز به یک ایرلندی حمله نمی کنند، مگر کسانی که نیت های شیطانی دارند و ایرلندی های مست. اگرچه پوکاها با شرایط موافقت کردند، اما به نظر می رسد که آنها وعده های خود را در طول سال ها فراموش کرده اند، زیرا ما شاهد حضور شیطنت آمیز آنها در اسطوره های دیگر هستیم.

روز پوکا

روز پوکا عمدتاً مربوط به Samhain است که جشن پایان سال گائل ها (گروهی قومی زبانی مستقر در شمال غربی اروپا و بخشی از زبان سلتی است که ایرلندی، مانکس و زبان سلتی را درک می کند.گیلیک اسکاتلندی). برخی از مردم اول نوامبر را روز پوکا می‌دانند.

طبق سنت، زمانی که زمان برداشت است و دروگران در حال جمع‌آوری محصولات هستند، برای آشتی دادن پوکا مجبورند ساقه‌هایی را پشت سر بگذارند. این همان چیزی است که مردم به آن «سهم پوکا» می گویند که هیچ کس نمی تواند آن را بخورد، زیرا بدیهی است که هیچ کس نمی خواهد یک پوکا را عصبانی کند!

علاوه بر این، در برخی جاها، پوکا روی برخی میوه ها تف می کند (مخصوصاً هنگام سرمازدگی). توت ها را بکشید). این معمولاً با شروع نوامبر اتفاق می افتد. این بدان معنی است که آنها میوه ها را مسموم کردند و هیچ کس نمی تواند آنها را بخورد. هنگامی که باران در یک روز آفتابی می‌بارد، نشان‌دهنده این است که پوکاها در این شب خاص بیرون می‌روند.

داگلاس هاید، متخصص فرهنگ عامه، پوکا را به‌عنوان «سبدی براق، براق و وحشتناک» توصیف کرد که از پایین آمد. یکی از تپه های لینستر و در اول نوامبر با مردم صحبت کرد. به گفته هاید، پوکا به آن‌ها «پاسخ‌های هوشمندانه و مناسبی برای کسانی که با آن مشورت می‌کردند، در مورد همه چیزهایی که تا نوامبر سال آینده برایشان پیش می‌آمد، ارائه کرد. و مردم معمولاً هدایا و هدایایی را در تپه می گذاشتند.»

پوکاها در فرهنگ پاپ

داستان های مختلف پوکه به صنعت انتشارات و سینما راه یافتند. فیلم هاروی (با الهام از نمایشنامه ای به همین نام) با بازی بازیگر سرشناس جیمز استوارت در سال 1950، معروف ترین اقتباس سینمایی از افسانه پوکا بود. داستان در مورد یک پوکا بانام هاروی به شکل یک خرگوش سفید شش فوتی.

این خرگوش قد و سه و نیم اینچ با مردی به نام الوود پی داود (با بازی استوارت) دوست صمیمی می‌شود و شروع به بازی‌های دشوار با اطرافیانش می‌کند. بر خلاف نمایشنامه ای که پوکا را به عنوان شخصیتی که توسط یک بازیگر بازی می شود نشان می دهد، هاروی هرگز در این فیلم روی پرده نمایش داده نمی شود که عنصری از رمز و راز را به داستان اضافه می کند. اگرچه پوکا دیده نشده است، اما بسیاری از فعالیت های ماوراء الطبیعه در فیلم وجود دارد که به شدت نشان می دهد هاروی واقعی است.

هاروی در سال 1951 برنده اسکار شد، در حالی که جوزفین هال جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل زن را دریافت کرد، در حالی که جیمز استوارت برنده شد. نامزد بهترین بازیگر نقش اول مرد شد.

هاروی - فیلمی در سال 1950 که به بررسی اسطوره های پوکا می پردازد

شکسپیر شخصیت رابین گودفلو را به عنوان "پاک شیرین" در فیلم خود توصیف کرد. 1595 نمایش "رویای یک شب نیمه تابستان". این اشاره مستقیم به پوکا است و شخصیت یک شوخی است و فقط ارتباط را محکم می کند.

در حالی که این یکی کمی طولانی تر است، گربه چشایر از "آلیس در سرزمین عجایب" را قطعا می توان با پوکا مقایسه کرد زیرا او فریبکاری با قدرت های ماوراء طبیعی است و می تواند به میل خود ناپدید شود، اما در نهایت چنین است. خوش خیم این موجود شکل یک حیوان را به خود می گیرد و می تواند شکل آن را نیز تغییر دهد.

پوکاه همچنین در بسیاری از اشکال رسانه های دیگر از جمله مجموعه رمان YA Merry Gentry، نمایش داده می شود.انیمه نمایش Sword Art Online و بازی دیجیتال Cabals: Magic & کارت های نبرد.

در بیشتر آثار، هنرمندان تمایل دارند پوکه را به عنوان موجودی شرور به شکل حیوانی، معمولاً خرگوش، ترسیم کنند. در «Knightmare»، برنامه معروف کودک اواخر دهه هشتاد/اوایل دهه نود، سازندگان برنامه پوکاس را به عنوان موجودی دیوانه معرفی کردند.

تعبیر تیره‌تر همچنین در مورد «دونی دارکو» در سال 2001، یک تریلر علمی تخیلی روان‌شناختی که نسخه ترسناک‌تری از این موجود را به تصویر می‌کشد، صدق می‌کند. پوکای دانی دارکو شبیه به نسخه فیلم ترسناک هاروی است، خرگوش شش فوتی که قبلاً به آن اشاره کردیم، و شباهت ها احتمالاً تصادفی نیستند.

از سوی دیگر، برخی از هنرمندان شخصیت پوکه را طراحی می کنند. به عنوان موجودی عجیب اما بی ضرر «The Spiderwick Chronicles»، مجموعه‌ای از کتاب‌های فانتزی معروف کودکان است که از این کهن الگو پیروی می‌کند.

یک باشگاه پرتاب‌کننده نیز در پیتسبورگ وجود دارد که به Pittsburgh Púcas معروف است. نشان تیم آنها حتی شامل تفسیر آنها از púca است!

یک پست به اشتراک گذاشته شده توسط Pittsburgh Hurling Club (@pittsburghpucas)

تئوری هایی وجود دارد که هم خرگوش عید پاک و هم Boogey Man به درجات مختلف از پوکا الهام گرفته شد. در واقعیت، پوکا بیش از حد به احتمال زیاد تنها یکی از تفسیرهای بی‌شماری از این چهره‌ها است، زیرا بسیاری از فرهنگ‌ها نسخه خاص خود را دارند.موجودات.

زمانی که پوکاها شروع به ناپدید شدن کردند

هنگامی که مسیحیت شروع به گسترش در جزیره ایرلند کرد، اعتقادات حیوان پرستی، از جمله ایده خدا بودن پوکاها ، به تدریج شروع به ناپدید شدن کرد. درست مانند بسیاری دیگر از موجودات بت پرست ماوراء طبیعی، اسطوره پوکه برای ایمان جدید غیرقابل قبول بود و متعاقباً در طول زمان مورد اهانت قرار گرفت یا فراموش شد.

مذهب جدید نحوه نگرش مردم به پوکا را تغییر داد. آنها از موجودات و خدایان ماوراء طبیعی به گمنامی تبدیل شدند. این زمانی بود که افسانه پوکا اهمیت خود را از دست داد و شروع به ناپدید شدن کرد.

پوکا تا حدودی به عنوان یک بوگیمن ایرلندی زنده ماند. والدین از این موجود به عنوان هشداری برای ترساندن کودکان ایرلندی برای رفتار خوب استفاده می کنند.

پوکاها هرگز خداحافظی نمی کنند

طبق افسانه، پوکا اینجا و آنجا ظاهر می شود. اکنون و پس از آن، به افراد مختلف در مکان های مختلف. افسانه می گوید، اگر خون سلتیک در رگ های شما جاری است، پوکاس همیشه شما را تماشا خواهد کرد. آنها همچنین سعی می کنند تا زمانی که بتوانند شما را فریب دهند. آنها خیره می شوند، لبخند می زنند و حتی با شما چت می کنند. اگرچه آزاردهنده است، اما حضور پوکا به ندرت مضر است.

اگر به خانه جدیدی نقل مکان کنید، ممکن است پوکا داستان افرادی را برای شما تعریف کند که قبل از شما در آنجا زندگی می کردند و البته همه را می شناسد. که زمانی دارایی خانه بود. آنها خواهند دانست که چه کسی زمین خود را در این منطقه از دست داده استکه ثروت یا پول خود را از دست داده است. مانند بازی در شطرنج، پوکاها ممکن است عشق خود را به حیله و شیطنت آشکار کنند و عنصر غافلگیری را کنار بگذارند، اما احساس ترس را در فردی که از راه خود عبور کرده است، برانگیزد، زیرا آنها اکنون می دانند که چه چیزی در راه است.

این که آیا داستان‌ها و اسطوره‌های پوکاه واقعی بوده یا نه، شکی نیست که سهم عادلانه‌ای در تأثیرگذاری بر ایرلندی‌ها دارد. تمدن، باورهای سنتی و فرهنگ. پوکاه یکی از مخوف ترین موجودات اساطیری در فرهنگ ایرلند است. با این حال، هیچ مدرک اثبات شده ای در مورد آسیب رساندن به مردم وجود ندارد. فقط به یاد داشته باشید، هنگامی که یک پوکا راهی برای شما پیدا کرد، بازی ها شروع می شوند. بنابراین، مراقب باشید!

اگر این وبلاگ را دوست دارید، پس چرا برخی از وبلاگ های دیگر ایرلندی ما مانند: نعمت های ایرلندی، تأثیر طبل بودران بر موسیقی سنتی ایرلندی، سنت های عروسی ایرلندی، افسانه های ایرلندی و داستان های ایرلندی را بررسی نکنید. اساطیر ایرلندی، TheChildren of Lir: A Fascinating Irish Legend, The Curious Case of Irish Curses

تعریف پوکا

با اعتقاد بر این است که متعلق به نژاد fey (موجوداتی که به خاطر قدرت های ماوراء طبیعی و توانایی اتصال خود شناخته می شوند. با طبیعت)، پوکاها معمولاً به عنوان موجوداتی بدجنس اما خوش خیم توصیف می شوند که می توانند شکل خود را تغییر دهند. آنها از اسطوره ها و داستان های فولکلور اسکاتلند و ایرلند سرچشمه می گیرند.

مردم سراسر فرهنگ سلتیک در شمال غربی اروپا نسخه های مختلفی از افسانه پوکا را می دانستند. این به این دلیل بود که داستان ها دهان به دهان حفظ می شدند و بنابراین به طور طبیعی در طول زمان تغییر می کردند.

به عنوان مثال، در فرهنگ های کورنیش این موجود Bucca نامیده می شد. بوکا یک روح آب بود،اجنه یا مرد دریایی که در هنگام طوفان در معادن و مناطق ساحلی زندگی می کرد. در فولکلور ولز، آن را "Pwca" می نامیدند. در مورد جزایر مانش (بین انگلیس و فرانسه) مردم آن را به عنوان Pouque می‌شناختند. به‌ویژه، ساکنان جزایر کانال معتقد بودند که پوکه‌ها پری‌هایی هستند که در مناطق اطراف بقایای باستانی زندگی می‌کردند.

پوکا طبیعتاً اسرارآمیز بود، بنابراین همه چیز از شکل آن گرفته تا توانایی‌ها و اهدافش در هر افسانه متفاوت بود. و منطقه ای که آن را اشغال کرده بود. شایعه شده است که آنها در جوامع روستایی یا مناطق دریایی یافت می شوند و با دنیای طبیعی مرتبط هستند.

در ایرلندی مدرن "Púca" کلمه روح است.

Pookas ایرلندی در اساطیر سلتیک

ریشه های پوکا

برخی افراد ادعا می کنند که پوکا خدایی در اروپا با نام "بوگا" بوده است. اعتقاد بر این است که بوگا خدای طبیعت است، شبیه پان خدای یونانی طبیعت، گله ها، وحشی ها و شبانان. برخی از متخصصان زبان استدلال می کنند که کلمه "Bog" از زبان اسلاو از نام "Boga" گرفته شده است. Bog به معنای قادر مطلق است و کلمه اسلاوی برای "خدا" بود.

برخی از افسانه ها نشان می دهد که پوکاها از نوادگان Tautha Dé Danann هستند. قبیله دانو که آنها را نیز می‌شناختند، خدایان سلتیک و الهه‌های باستانی ایرلند بودند. طبق افسانه، آنها شخصیت های ماوراء طبیعی بودند که زمانی در ایرلند گالیک بسیار قبل از ورود اجداد ما زندگی می کردند.

خدایان به خاطر قدرت جادویی خود مشهور بودند و قبل از ورود مسیحیت به ایرلند به عنوان خدایان بت پرست می پرستیدند. آن‌ها حتی جشنواره‌های ایرلندی باستانی خود را داشتند، اما در زیر زمین رانده شدند و طی قرن‌ها به پری‌هایی تبدیل شدند که در بسیاری از خرافات ایرلندی وجود دارد.

در اساطیر سلتیک، "پری" اصطلاحی است که برای توصیف بسیاری از موجودات ماوراء طبیعی مختلف استفاده می‌شود. از جمله بانشی، لپرکان و حتی برخی از هیولاهای اسطوره ای ایرلندی. بنابراین منطقی است که پوکا نیز تحت این طبقه بندی قرار گیرد.

نقاشی غار Les Trois Freres

برخی نشان می دهند که اولین شواهد وجود پوکاس از نقاشی های غارهای کوه های Pyrenees در جنوب غربی اروپا، به ویژه در غاری به نام Les Trois Freres واقع در جنوب غربی فرانسه این غار به خاطر نقاشی های دیواری اش معروف است. یکی از نقاشی‌های Les Trois Freres مردی را با پوست اسب یا گرگ با شاخ‌هایی روی سرش به تصویر می‌کشد.

این نقاشی خاص به عنوان جادوگر نیز شناخته می‌شود. نظرات مختلفی در این باره وجود دارد: برخی معتقدند نقاشی های روی دیوارهای Les Trois Freres نمایشی از شمن ها است. در حالی که دیگران پیشنهاد می کنند که نقاشی ها پوکاها را نشان می دهند (به طور خاص یک پوکا گوزن نر). برخی دیگر پیشنهاد می کنند که این نقاشی می تواند از خدای شاخدار مانند Cerrunos، خدای سلتی شکار و جنگل باشد.

آنجاحتی اختلافاتی در مورد صحت این کشف وجود دارد که اگر غیر از این نباشد، از قضا منعکس کننده سردرگمی و شیطنتی است که توسط پوکا در اساطیر ایجاد شده است. اعتقاد بر این است که شمنیسم برای برقراری ارتباط با ارواح در جهان های دیگر استفاده می شود. شمنیسم یک باور دینی است و شمن فردی مذهبی است که به نظر می رسد به قدرت هایی برای تعامل با دنیای ارواح خوب و شیطان صفت دسترسی دارد.

بر اساس شمنیسم، روح شمن ها می توانند بدن خود را ترک کنند و سفر کنند. به دنیاهای دیگر آنها همچنین می توانند رویاها یا رویاها را دریافت کنند و می توانند پیام های خاصی را از دنیای ارواح آشکار کنند. در عوض، ارواح موفق می شوند شمن ها را در سفر خود در دنیای ارواح راهنمایی کنند. در طول مناسک معنوی، یک شمن وارد موجودی می شود که می تواند به حالت شفابخش و غم انگیز برسد. در این حالت، آنها می توانند هر بیماری ناشی از ارواح شیطانی را درمان کنند.

از منشاء مبهم پوکا چه می توانیم یاد بگیریم؟

برخی ادعاها وجود دارد که پوکاها در مصر باستان به عنوان خدایان به تنهایی پرستش می شدند، اما هیچ مدرک محکمی برای تأیید این موضوع وجود ندارد. بیش از حد به احتمال زیاد یک تصادف است. همه نشانه‌ها می‌گویند که افسانه‌های پوکا منشأ ایرلندی و ولزی دارند. یکی از شواهد این است که خود کلمه "پوکا" در اصل ایرلندی است.

در طول تاریخ، بشریت به تکامل ادامه داد.بخشی از این پیشرفت در هنر و اساطیر بازنمایی می شود. هنر می تواند بیش از آنچه شما فکر می کنید در مورد افرادی که آن را خلق کرده اند به متخصصان بگوید. حیوانات به دلیل نقشی که در زندگی روزمره مردم دارند، همیشه نقش مهمی در اساطیر بازی کرده‌اند.

منطقی ترین توضیح این است که پوکا از ادغام برخی یا بسیاری از این مفاهیم سرچشمه گرفته است. افسانه ها دائماً در حال تغییر بودند و مردم داستان های مختلفی در اطراف آنها می ساختند و حتی ممکن است آیین هایی وجود داشته باشد. در مقطعی، این داستان‌ها به بخشی از سنت‌ها و باورهای مردم تبدیل شدند، قبل از اینکه در نهایت در اساطیر محو شوند.

موجودات اساطیری تغییر شکل مشابه

در اساطیر ایرلندی موجوداتی وجود دارد که خصوصیات مشابهی با پوکا دارند.

تغییر شکل - اسطوره پوکاها تصویر زیبایی و هیولای آن اندرسون

Kelpies

A Kelpie یک اسب پیکسی با ریشه اسکاتلندی است. این مخفف "نام دشت یک دیو به شکل اسب" است. در افسانه ها، کلپی ها اسب هایی هستند که از دست استاد پریان فرار کرده و در آب پنهان شده اند. کلپی ها توانایی های موجودات آبی را دارند. آنها می توانند شنا کنند و حتی زیر آب نفس بکشند.

کلپی به حدی قوی است که می تواند یک قایق بزرگ را به تنهایی بکشد. درست مانند یک پوکا، یک کلپی گاهی اوقات یک شخص را بر پشت خود می گیرد. در حالی که پوکا هیچ آسیبی به شخص نمی رساند، یک کلپی این کار را انجام می دهدسعی کنید آنها را به زیر آب برگردانید.

از همه مهمتر، کلپی ها می توانند مانند پوکا شکل انسانی به خود بگیرند، اما آنها این کار را برای گرفتن طعمه انجام می دهند. کلپی ها موفق می شوند به شکل یک فرد ظاهر شوند تا یک مسافر تنها را فریب دهند یا فریب دهند. رنگ کلپی ها از سفید تا سیاه تیره متفاوت است و گاهی اوقات رنگ سبز شیشه ای کم رنگ دارند. هم پوکاها و هم کلپی ها در برخی فرهنگ ها به نژاد گابلین تعلق دارند و با مکان های دریایی مرتبط هستند، اما کلپی همیشه از پوکا خشن تر است.

Each-uisge

از ریشه اسکاتلندی، Every-uisge، (همچنین به عنوان aughisky یا echushkya شناخته می شود) یک روح آب است. معنای تحت اللفظی Every-uisge "اسب آب" است و بسیار نزدیک به Kelpie است اما حتی بدتر. به گفته کاترین بریگز، کارشناس عامیانه، هر یک از اسب‌های آبی «شاید خشن‌ترین و خطرناک‌ترین اسب‌های آبی» در نظر گرفته می‌شود. مردم عمدتاً کلپی ها را با Every-uisge اشتباه می گیرند، اما یک عامل متمایز کننده مهم وجود دارد.

طبق داستان ها، کلپی ها در رودخانه ها زندگی می کنند در حالی که هر یک از آنها در دریا یا دریاچه ها زندگی می کنند. علاوه بر این، مانند پوکا، آگیسکی توانایی تغییر شکل به اسب‌ها، اسب‌ها و پرندگان بزرگ را دارد. علاوه بر این، اچوشکیا می تواند شکل یک انسان را به خود بگیرد. اگر مردی بر پشت آن سوار باشد، تا زمانی که نزدیک آب نباشد از خطر در امان است. این به این دلیل است که آنها قربانی خود را به عمیق ترین نقطه زیر آب می برند.

افسانهپوکا

افسانه ها می گویند که پوکا که دوست دارد در کوه ها و مناطق مشابه زندگی کند، ویژگی های اصلی بسیاری از حیوانات را دارد. با این حال، آنها معمولاً به هر شکلی که آنها را خشنود می کند، استفاده می کنند. پوکاها موجوداتی خوش خیم و در عین حال شیطان هستند. پوکا یکی از مخوف ترین موجودات در تاریخ فولکلور ایرلندی است. در بیشتر داستان های عامیانه، راویان عمدتاً پوکاها را به شرارت، جادوی سیاه، آسیب و بیماری مرتبط می کنند. با این حال، آن‌ها می‌توانند برای انسان‌ها هم ثروت و هم بدبختی به ارمغان بیاورند.

پوکاها در مناطق مختلف

داستان‌های پوکا از ناحیه‌ای به منطقه دیگر متفاوت است. در برخی مناطق، ساکنان به پوکاها بیشتر از ترس از آنها احترام می گذارند. در حالی که بیشتر مردم به پوکاها اعتقادی نداشتند، گاهی اوقات در مورد آنها به عنوان راهی برای حفظ رفتار خوب فرزندانشان صحبت می کردند.

برخی از داستان ها بیان می کنند که پوکاها به ویژه در ماه نوامبر ظاهر می شوند تا به مردم توصیه کنند یا به آنها هشدار دهند. اخبار ناخوشایندی که ممکن است برای آنها اتفاق بیفتد. نوامبر آغاز سال سلتیک بود، بنابراین پوکا اساساً مردم را در مورد سال آینده توصیه می کرد.

از آنجایی که باورها در مورد نحوه رفتار پوکا با انسان ها متفاوت است، داستان ها و باورها در مورد ظاهر یک پوکا نیز متفاوت است. . نسخه داستان عمدتاً از مکانی به مکان دیگر متفاوت است.

در کانتی داون، پوکا شکل یک هوبگوبلین کوچک ناقص را به خود می گیرد و سهمی از بازدهی مردم می خواهد. در حالی که در شهرستان لائویس بودند، آنها شکل گرفتنداز یک بوگیمن بزرگ ترسناک مودار. در روسکومون، پوکا به شکل یک بز سیاه است. هم در واترفورد و هم در وکسفورد، پوکا به شکل یک عقاب بزرگ با طول بال های بسیار بزرگ است.

ویژگی ها از مکانی به مکان دیگر متفاوت است

به غیر از این واقعیت که شکل پوکا از یک منطقه به منطقه دیگر متفاوت است، پوکاها دارای سه ویژگی مشترک اصلی هستند: اول اینکه چشمانشان قرمز یا طلایی درخشان است. دوم، آنها دارای خز یا موهای سیاه تیره هستند. اما بالاتر از همه، پوکاها توانایی صحبت کردن را دارند و به همین دلیل است که ترجیح می دهند شکل های انسانی داشته باشند. به بیانی دیگر، پوکاها شکل انسانی به خود می گیرند تا مردم را فریب دهند، با آنها گپ بزنند، به آنها توصیه کنند یا حتی برای سال آینده پیش بینی کنند.

در بخش جنوبی شهرستان فرمانا، مردم عادت داشتند در مناطق خاصی گرد هم آیند. بالای تپه ها آنها منتظر اسب سخنوری بودند که ساکنان قبلاً به مناسبت یکشنبه معروف زغال اخته متوجه آن شده بودند.

در کوه های Wicklow، رودخانه Liffey آبشاری ایجاد کرده است که مردم آن را "Poula Phouka" می نامند که به معنای "چاله پوکا" است. ” همچنین در شهرستان فرمانا، قله کوه Binlaughlin به دلیل "قله اسب یواشکی" شناخته شده است. گفته می شد هزاران سال پیش در بلکو، شهرستان فرمانا، سنت پاتریک ولز «استخرهای پوکا» نامیده می شد، اما مسیحیان مذهبی نام خود را به «سنت پاتریک ولز» تغییر دادند. پاتریک ولز."

تنها کسی که تا به حال سوار پوکا شد

پوکاس