سنت معروف رقص ایرلندی

نمایش صحنه ای Riverdance اولین بار در دوبلین اجرا شد، شش ماه کوتاه پس از نمایش آن در یوروویژن. نمایش برادوی در سراسر بریتانیا، اروپا و نیویورک با فروش بیش از 120000 بلیت تور برگزار کرد. برای 15 سال موفق، تولید Riverdance قبل از آخرین تور خداحافظی در سال 2011 به سراسر جهان سفر کرد. امروزه نمایش های کوچکی از شباهت در سراسر جهان وجود دارد که به زنده نگه داشتن رقص ایرلندی کمک می کند.

وبلاگ های بیشتری ممکن است به شما علاقه مند است:

تاریخ، اشعار و معنای "عظمت شگفت انگیز"

رقص ایرلندی یا رقص ایرلندی یکی از معروف‌ترین و محبوب‌ترین سنت‌هایی است که از ایرلند آمده است. رقص ایرلندی انواعی از رقص‌های سنتی است که از رقص‌های انفرادی و گروهی تشکیل شده است.

نه تنها رقص ایرلندی در ایرلند مشهور شده است، بلکه در سراسر جهان مردم سنت رقص منحصر به فرد را گرامی می‌دارند. مسابقات رقص ایرلندی در سرتاسر جهان برگزار می شود که ارتباط زیادی با دیاسپورای ایرلندی دارد تا سنت های خود را در هر کجا که رفته اند ادامه دهند.

رقص و میراث ایرلندی

رقص ایرلندی بخش بزرگی از فرهنگ و میراث ایرلندی و در طول دهه گذشته، این سنت در بین نسل‌های جدید محبوبیت بیشتری پیدا کرده است. احیای تازه‌یافته را می‌توان به موفقیت Riverdance مرتبط کرد.

با این حال رقص ایرلندی مدت‌ها قبل از اینکه Riverdance یک چیز باشد وجود داشت. برای بسیاری از مردم ایرلند، رقص ایرلندی را در کودکی به عنوان یک فعالیت سرگرم کننده انتخاب کردند و در بزرگسالی از آن لذت بردند. رقص ایرلندی همیشه یکی از ویژگی‌های مهم رویدادهای ایرلندی مانند روز سنت پاتریک بوده است.

چیزی که رقص ایرلندی را بسیار خاص می‌کند این است که کاملاً با رقص مدرن متفاوت است - رقص منحصر به فرد خود را دارد که مردم را مجذوب خود می‌کند. برای دهه ها ما قصد داریم هر چیزی را که احتمالاً بخواهید در مورد رقص ایرلندی بدانید با شروع تاریخچه آن کشف کنیم.

تاریخچه رقص ایرلندی

اگرچه مردم تا حدودی مطمئن نیستند که دقیقاً چه زمانی منشأ پیدا کرده است.و ریشه رقص ایرلندی آمد. شواهدی وجود دارد که ارتباط آن را با سلت ها و درویدها نشان می دهد. سلت ها خورشید پرستانی بودند که رقص های محلی خود را داشتند. در حالی که بسیاری از آیین‌های مذهبی درویدها شامل رقصیدن نیز می‌شد.

سلت‌ها در ساختار دایره‌ای از سنگ‌ها می‌رقصیدند که شباهت‌هایی به شکل دایره‌ای دارد که در بسیاری از مجموعه‌های رقص ایرلندی می‌بینیم. در آن زمان این نوع رقص ها در سرتاسر سرزمین اصلی اروپا رایج بود. با این حال، هنوز هم با سنت های رقص ایرلندی بسیار متفاوت است، اما الگوها و شکل گیری هایی وجود دارد که می توان آنها را دید. مانند سلت ها اغلب مکرراً به یکی از پاهای خود ضربه می زدند که سنتی است که در مراحل رقص ایرلندی دیده ایم.

جشنواره Feis

همانطور که انتظار دارید رقص در آن زمان با آواز و موسیقی که بیشتر آنها در مناسبت های خاص انجام می شد. یکی از مناسبت‌های ویژه‌ای که توسط جامعه سلتیک برگزار می‌شود، جشنی محلی به نام «فیس» بود. این جشنی از فرهنگ، هنر، موسیقی، رقص و مکانی بود که مردم می توانستند در مورد داستان سرایی، سیاست و موضوعات دیگر صحبت کنند.

فیس عظیمی به نام "Aonach" (جشنواره بزرگ) در تپه برگزار شد. تارا، سالی یکبار. اعتقاد بر این است که این جشنواره بیش از 1000 سال پیش آغاز شده است. حتی در دوران مدرن، هنوز در سرتاسر ایرلند فیس برگزار می‌شود. امروز آنها بیشتر با جشن رقص و موسیقی ایرلندی، که در آن رقصندگان ایرلندی هستندبرای کسب مدال ها و جوایز رقابت کنید.

رقص ایرلندی با الهام از نورمن ها

جنبه دیگری از تاریخ رقص ایرلندی مربوط به نورمن هایی است که در طول قرن دوازدهم به ایرلند حمله کردند. هنگامی که آنها در ایرلند مستقر شدند، سنت های زیادی را به خانه خود آوردند و رقص یکی از آنها بود.

یکی از رقص های محبوب نورمن ها "Carol" بود و به زودی آنها شروع به اجرای رقص در روستاها و شهرهای ایرلندی کردند. این رقص شامل گروهی از مردم بود که در یک دایره با یک خواننده در وسط می رقصیدند. این اولین مرجع رقص ثبت شده در تاریخ ایرلند بود. برای قرن ها بعد در ایرلند رقص به تکامل خود ادامه داد.

تکامل رقص ایرلندی

در طول قرن شانزدهم، رقص های محبوب در ایرلند شروع به ظهور کردند. این رقص‌ها با نام‌های «ایریش هی»، «رینس فادا» (رقص طولانی) و «ترنچ‌مور» شناخته می‌شدند. همراه با سنت شکل‌گیری دایره‌ای، این رقص‌ها ترکیب‌بندی‌های خطی را در خود جای دادند. رقص ایرلندی هِی شامل رقصندگانی بود که به صورت دایره ای به زنجیر داخل و خارج از یکدیگر می رفتند. اعتقاد بر این است که Rinnce Fada ایرلندی به افتخار ورود جیمز دوم به ایرلند معرفی شد.

رقص همچنان یکی از جنبه های مهم زندگی و فرهنگ ایرلند بود، رقص در مراسم مذهبی هنوز یک چیز بود. رقصیدن دور تابوت در Wake ایرلندی برای مردم بی سابقه نبود.

عشق مردم ایرلند به رقص همیشه به خوبی مستند شده است.در گذر زمان. یک نویسنده انگلیسی به نام جان دانتون زمانی نوشت: «یکشنبه ها و روزهای تعطیل، همه مردم با پایپر به روستای سبز پناه می بردند. جایی که جوانان محلی می رقصند تا گاوها به خانه برگردند. هیچ مناسبتی وجود نداشت که رقص در آن غایب باشد.

تاریخچه رقص ایرلندی در قرن 18

زمانی که به رقص ایرلندی قرن هجدهم رسیدیم، نظم بیشتری پیدا کرد. سبک‌ها و شکل‌گیری‌های معمولی رقص‌های ایرلندی که امروزه می‌بینیم در این قرن ایجاد شده‌اند.

این به احتمال زیاد به دلیل معرفی استادان رقص ایرلندی است که به اطراف ایرلند سفر کردند تا رقص منحصر به فرد را به مردم آموزش دهند. رقص‌های گروهی در خط مقدم این کلاس‌ها قرار داشتند، زیرا یک راه آسان برای شرکت چند نفر در یک رقص بود. و فقط به بهترین رقصندگان از هر شهر یا روستا رقص انفرادی داده شد.

به این رقصندگان بخش اختصاصی داده شد تا استعدادهای خود را نشان دهند و رقصند. وقتی می‌رقصیدند، درها روی زمین قرار می‌گرفتند تا صحنه‌ای وانمود کنند و سکوی خوبی برای اجرا در اختیارشان بگذارد. به زودی رقابت بین رقصندگان مناطق مختلف آغاز شد و در نهایت منجر به ظهور مسابقات رقص مدرن در ایرلند شد. این مسابقات رقص هنوز هم در ایرلند و در سراسر جهان امروز برگزار می شود.

ایجاد لیگ گیلیک

در اواخر قرن 18 لیگ گالیک در ایرلند تأسیس شد. پس از قرن ها سلطه بریتانیا درایرلند، هدف اتحادیه کمک به ایجاد یک ملت فرهنگی جداگانه ایرلندی بود.

لیگ گیلیک به ترویج فرهنگ ایرلند در ایرلند کمک کرد و رقص یکی از آنها بود. آنها با کمک لیگ گیلیک مسابقات رسمی رقص و آموزش رقص ایرلندی را ترتیب دادند. و همچنین توسعه راه اندازی کمیسیون رقص ایرلندی در سال 1930. کمیسیون رقص ایرلندی به تنظیم شکل محبوب رقص کمک کرد. هنگامی که رقص سازمان خود را دارد، واقعاً شروع به کار کرد و به سرعت در سراسر جهان محبوب شد.

سبک های مختلف رقص ایرلندی

سبک های مختلفی از رقص ایرلندی وجود دارد، اما در بیشتر موارد ، نسبتاً رسمی و تکراری هستند. استپ دنس سبکی است که از انواع رقص های انفرادی ایرلندی ایجاد شده است. این شامل رقص استپ «مدرن» معروف است که بیشتر به صورت رقابتی اجرا می شود. همچنین، رقص استپ به سبک قدیمی که مربوط به سبک رقصی است که در قرن نوزدهم روی داد.

بسیاری از سبک رقص ایرلندی شامل حرکت سریع پا و مجموعه ای دقیق از مراحل است. لحظه کمی بالای تنه در رقص دخیل است.

رقص استپ مدرن

این قطعا فرم اصلی رقص استپ ایرلندی است که با نمایش برادوی "Riverdance" بسیار محبوب شد. دیگر نمایش های رقص ایرلندی از قرن بیستم به آن کمک کرد تا آن را به شکل مطلوبی از رقص تبدیل کند.

ویژگی اصلیرقص گام مدرن شامل داشتن تنه سفت است و عمدتاً روی توپ های پا انجام می شود. باز هم این سبکی بود که از قرن نوزدهم بسیار متمایز شد. رقص گام مدرن به صورت رقابتی در کشورهای مختلف اجرا می شود.

//www.youtube.com/watch?v=RxhIdgTlrhY

رقص استپ به سبک قدیمی

این شکل رقص یک سنت مربوط به «رقص سین‌نوس» است که به آن «سین‌نو» به سبک مانستر نیز گفته می‌شود. رقص سبک قدیمی برای اولین بار در قرن هجدهم و نوزدهم توسط استادان رقص ایرلندی که به اطراف ایرلند سفر می‌کردند، ایجاد شد.

استادان رقص به تغییر رقص های انفرادی و اجتماعی در کشور کمک کردند. استادان مدرن رقص گام به سبک قدیمی امروزه اغلب می توانند نسب قدم ها را به رقصندگان قرن هجدهم ردیابی کنند.

استادان رقص ایرلندی به اصلاح و ترتیب سنت های رقص ایرلندی کمک کردند. سپس قوانینی با رقص به سبک قدیمی دنبال می شود، مانند اینکه چگونه باید به درستی از محل قرارگیری بدن، بازو و پا در رقص استفاده کنید. قانون دیگر این بود که رقصندگان باید یک مرحله را دو بار اجرا کنند، یک بار با پای راست و سپس با پای چپ.

رقص سبک قدیمی شامل قرار دادن بازوهای شما در کنار شما بود زیرا فضای محدودی داشتید. در طول این قرن، استادان رقص ایرلندی نیز به طراحی رقص با موسیقی سنتی خاص کمک کردند که سنت‌های انفرادی را ایجاد کرد. موسیقی سنتی شامل «Blackbird»، «Job ofJourney Work» و «St. روز پاتریک که هنوز در رقص گام‌های مدرن ایرلندی استفاده می‌شود.

برای هر سبک از رقص ایرلندی، دو دسته وجود دارد که می‌توانند در آن قرار بگیرند. کفش نرم یا کفش سخت. رقص های نرم کفش شامل قرقره ها، جیگ های سبک و جیگ های تکی است که بر اساس زمان موسیقی و مرحله انجام شده در هر رقص طبقه بندی می شوند. در حالی که رقص‌های کفش سخت شامل استفاده از هورنپ، بازو و حلقه‌های سه‌گانه و مجموعه‌های سنتی همراه با مجموعه‌های موسیقی سنتی است.

لباس‌های رقص ایرلندی

لباس‌های رقص ایرلندی مدت‌هاست که بخش بزرگی از سنت رقص ایرلندی در ابتدا، لباس مناسب برای پوشیدن یک مسابقه رقص ایرلندی «بهترین یکشنبه» شما بود، لباسی که در کلیسا می پوشید. دختران معمولاً یک لباس و پسرها یک پیراهن و شلوار می پوشند.

از آنجایی که رقصندگان شروع به برتری در مسابقات کردند و در اجراهای عمومی بیشتری شرکت می کردند، لباس های انفرادی از طرح خود را با رنگ های تیم خود تهیه می کردند. در طول دهه‌های ۷۰ و ۸۰، طرح‌های گلدوزی شده روی لباس‌های رقص رایج شد و هنوز هم هست. لباس‌های انفرادی برای هر رقصنده منحصربه‌فرد ایجاد می‌شوند و کمی شخصیت را به لباس‌های آن‌ها ارائه می‌دهند.

امروزه لباس‌های رقص ایرلندی بیشتر از قبل و با طرح‌های الهام‌گرفته از سلتیک استفاده می‌شوند. اکثر رقصندگان زن امروزی نیز کلاه گیس می پوشند یا موهای خود را به صورت موی با یک مدل موی در می آورندمسابقات.

کفش های رقص ایرلندی

بسته به سبک رقصی که اجرا می کردید، لباس ها با کفش های نرم یا سخت همراه هستند. کفش‌های سخت دارای نوک و پاشنه‌های فایبرگلاس هستند تا صدا را به رقص اضافه کنند. در حالی که کفش‌های نرم توری‌های چرمی هستند که به آنها «گیلی» نیز گفته می‌شود. که صدای کلیک پاشنه پا شنیده می شد.

روندی که رقص ایرلندی برای اولین بار شروع شد، پوشیدن جوراب های سفید با کفش بود که امروزه هنوز هم یک سنت است.

لباس های رقص ایرلندی از دیرباز جنبه مهمی از فرهنگ رقص ایرلندی بیشتر توری های زیبا و طرح های گلدوزی شده روی لباس از کتاب کلز گرفته شده است.

موسیقی رقص ایرلندی

موسیقی سنتی که همراه با رقص اجرا می شد شامل استفاده از چنگ بود. کوله بری یا به سادگی آواز خواندن. موسیقی و رقص دست به دست هم می دهند، همانطور که رقص ایرلندی تکامل یافت، موسیقی نیز تکامل یافت. از آنجایی که روال‌ها و سبک‌های مختلف رقص ایرلندی وجود دارد، انواع مختلفی از موسیقی و سازها نیز وجود دارد که هر کدام را همراهی می‌کنند.

سازهای معمولی عبارتند از کمانچه، بودران، سوت حلبی، کنسرتینا و لوله‌های اویل. هنگامی که رقصندگان مجرد در مسابقات اجرا می کردند، معمولاً یک ساز تک نواخته می شد. برخی از موسیقی های رقص معمولی ایرلندی را در ویدیوی زیر مشاهده کنید:

رقص رقص

رقص ایرلندی تبدیل شده استیکی از سبک های مورد علاقه رقص جهان و مسابقات رقص ایرلندی در سراسر جهان برگزار می شود. یکی از بهترین راه ها برای تماشا و لذت بردن از رقص ایرلندی، شرکت در یکی از این مسابقات است.

تنها در ایرلند، مسابقات متنوعی برگزار می شود. هر مسابقه بر اساس مکان، گروه سنی و تخصص که از مسابقات کشوری به مسابقات منطقه ای و کشوری متفاوت است، دسته بندی می شود. بزرگترین رقابت منطقه ای در ایرلند "Oireachtas" نام دارد. در طول یک مسابقه، یک رقصنده بر اساس تکنیک‌ها، سبک، زمان‌بندی و صداهایی که با پای خود تولید می‌کند امتیاز می‌گیرد.

کمیسیون رقص ایرلندی برگزاری مسابقات قهرمانی جهانی رقص ایرلندی را آغاز کرد. اولین بار در سال 1950 در دوبلین برگزار شد اما در نهایت از مکان خود پیشی گرفت. مسابقات قهرمانی جهان در سراسر شمال و جنوب ایرلند آغاز شد. از آن زمان به بعد این رقابت همچنان به محبوبیت خود ادامه داد و حتی تا به امروز در سراسر جهان حرکت کرد. در این مسابقه بیش از 6000 رقصنده از 30 کشور مختلف حضور داشتند.

Rivedance

بخش بسیار تاثیرگذار موفقیت و محبوبیت رقص ایرلندی از نمایش برادوی "Riverdance" ناشی می شود. Riverdance یک نمایش تئاتری است که از موسیقی و رقص سنتی ایرلندی تشکیل شده است. نمایش‌های برادوی به ارائه سبک منحصر به فرد رقص ایرلندی برای مخاطبان در سراسر جهان کمک کرده است.