De 7 machtigste Romeinse goden: een korte introductie

Het aanbidden van verschillende Romeinse goden vormde de basis van de oude Romeinse religie. De oude Romeinen geloofden dat de goden hielpen bij het stichten van Rome. Venus werd beschouwd als de goddelijke moeder van het Romeinse volk omdat ze werd beschouwd als de moeder van Aeneas, die volgens de legende Rome had gebouwd.

De Romeinen toonden hun goden zowel in het openbaar als in hun huizen hun koninklijkheid. Ze versierden openbare gebouwen met afbeeldingen van de goden en godinnen. Volgens de mythologie stichtten twaalf grote godheden de Dei Consentes, de Raad van 12. Deze bestaat uit de 12 grote goden in de Romeinse religie.

De Griekse mythologie beïnvloedde ook de Romeinen door het directe contact tussen beide oude beschavingen. De Romeinse regering nam veel Griekse gebieden in bezit en paste verschillende aspecten van hun cultuur aan. De belangrijkste Romeinse goden kwamen eigenlijk van de oude Griekse godheden, maar kregen andere namen.

Hier is een lijst van de belangrijkste goden in het oude Rome en hun betekenis in de Romeinse geschiedenis en mythologie:

1. Jupiter

Jupiter werd door de Romeinen beschouwd als de belangrijkste god. Jupiter, de Romeinse god van de hemel en de hemel, zou afstammen van de Griekse god Zeus. Hij was de meest vereerde en aanbeden godheid in de gemeenschap.

Samen met Juno en Minerva was hij de beschermgod van de Romeinse staat en was hij verantwoordelijk voor de wetten en de sociale orde. De Capitolijnse Triade, een verzameling van de drie belangrijkste goden in de Romeinse religie, werd geleid door Jupiter, die als belangrijkste lid fungeerde. Hij was niet alleen de opperste beschermer, maar ook een godheid wiens verering een bepaalde morele filosofie vertegenwoordigde. De oudste en meest heilige huwelijken warenuitgevoerd door zijn priester, en hij vertegenwoordigde in het bijzonder eden, overeenkomsten en allianties.

De bliksemschicht en de adelaar zijn twee van zijn bekendste emblemen.

Jupiter werd vaak afgebeeld door een adelaar met een bliksemschicht in zijn klauwen, waarbij de twee symbolen samen werden gebruikt. Zijn tempel stond op een van de zeven heuvels van Rome, de Capitolijnse heuvel. Op de verjaardag van de oprichting van de Capitolijnse tempel van Jupiter werd op 13 september een festival gehouden.

Jupiter, de reuzenplaneet in ons zonnestelsel, is vernoemd naar de Romeinse god. Interessant genoeg komt het bijvoeglijk naamwoord "jovial" in het Engels van Jupiters alternatieve naam, "Jove". Het wordt vandaag de dag nog steeds gebruikt om vrolijke en optimistische mensen te beschrijven.

2. Neptunus

De drie goden Jupiter, Neptunus en Pluto deelden de jurisdictie over de oude Romeinse wereld. Er werd bepaald dat de boze en woedende Neptunus over de zee zou heersen. Zijn karakter belichaamt de woede van de aardbevingen en het oceaanwater die zijn rijk vormen.

Neptunus was wellustig, net als zijn Griekse tegenhanger Poseidon. Het oog van Neptunus viel op de waternimf Amphitrite en hij was gebiologeerd door haar schoonheid. Aanvankelijk wilde ze niet met hem trouwen, maar Neptunus stuurde haar een dolfijn die haar overhaalde. Als compensatie maakte Neptunus de dolfijn eeuwig. Neptunus werd af en toe vereerd in de vorm van een paard.

De Romeinen geloofden dat hij de reden was voor vele overwinningen en daarom bouwden ze twee tempels ter ere van hem. Ze brachten hem ook unieke geschenken om hem in een uitstekende stemming te houden zodat de zee gunstig bleef voor de Romeinen. In juli werd er een festival gehouden ter ere van Neptunus.

3. Pluto

De oude Romeinen waren bang om Pluto te noemen uit angst om de toorn op te roepen van de god die bekend staat als de rechter van de doden. Als heerser over alle metalen en kostbaarheden die onder de aarde begraven liggen, was Pluto ook een godheid van rijkdom. Pluto, vroeger bekend als de verspiller of de vader van de goden, werd meer erkend om zijn rol als de heer van de onderwereld en als de tegenhanger van de Griekse godHades.

Toen de Romeinen Griekenland veroverden, werden de goden Hades en Pluto verenigd als de god van de rijkdom, de doden en de landbouw. Pluto verbleef ver van de andere goden op de berg Olympus in een paleis in de onderwereld. Hij was verantwoordelijk voor het opeisen van de zielen die in zijn ondergrondse rijk leefden. Iedereen die erin ging, was gedoemd om er voor altijd te blijven.

Zijn gigantische driekoppige hond Cerberus bewaakte de ingang van zijn koninkrijk. Na de dood van hun machtige vader, Saturnus, kregen de drie zustergoden Jupiter, Neptunus en Pluto de verantwoordelijkheid om over de wereld te regeren. Pluto verscheen af en toe op aarde voor een ontmoeting met de goden. Jupiter, de heerser van de goden, had een nicht genaamd Proserpina die over de oogst waakte.Iedereen deed zijn best om haar geluk te bewaren.

Proserpina werd eens opgemerkt door haar oom Pluto toen ze in de velden bloemen aan het verzamelen was. Hij ontvoerde haar meteen omdat hij gebiologeerd was door haar schoonheid en de behoefte voelde om haar te bezitten. Voordat iemand iets in de gaten had, reed hij haar in zijn strijdwagen naar de onderwereld. Ze bleef ongevoelig voor Pluto, die hals over kop verliefd op haar werd, en ze weigerde te eten omdat zeontmoedigd door het behoud van haar lot.

Het verhaal gaat dat iedereen die in de onderwereld eet zijn lot zal zien en nooit meer zal kunnen vertrekken. Ze hield zo lang mogelijk vol in de hoop dat iemand haar zou redden. Na een week huilen en zonder eten te zitten, gaf ze uiteindelijk toe en at ze zes granaatappelpitjes.

Proserpina stemde ermee in om met Pluto te trouwen in ruil voor een leven als koningin van de onderwereld gedurende zes maanden voordat ze in de lente voor nog eens zes maanden terugkeerde naar de aarde. Proserpina's moeder liet elke bloem groeien als groet aan haar wanneer ze terugkeerde naar de aarde en liet vervolgens alle gewassen verdorren totdat Proserpina de volgende lente terugkeerde uit de onderwereld. Dat is volgens de legende deverklaring achter de seizoenen van het jaar.

4. Apollo

De Romeinse god Apollo wordt toegeschreven aan het inspireren van muziek, poëzie, kunst, orakels, boogschieten, de pest, geneeskunde, de zon, licht en kennis. Hij behoort tot de meest ingewikkelde en significante goden. Het geval van Apollo is eigenaardig omdat er geen direct Romeins equivalent was, dus werd hij door de Romeinen als dezelfde god aanvaard. Volgens de mythe was hij de zoon van Zeus en Leto.

De god Apollo was verantwoordelijk om mensen bewust te maken van hun schuld en hen daarvan te zuiveren. Hij hield ook toezicht op religieuze wetgeving en stadswetten. Hij deelde zijn kennis van de toekomst en de wensen van zijn vader Zeus met mensen door middel van profeten en orakels. Hij wordt vaak afgebeeld als jong, atletisch en zonder baard.

Apollo werd aanbeden door de Romeinen, die hem zagen als een beschermer tegen besmettelijke ziekten, een bron van politieke stabiliteit en een verschaffer van medische kennis. Hij was dus verbonden met geneeskunde en genezing, waarvan men vroeger geloofde dat zijn zoon Asclepius die af en toe behandelde. Apollo was echter ook in staat om een dodelijke ziekte en een slechte gezondheid te brengen.

Apollo was een bekwame tovenaar die bekend stond om zijn vermaak op Olympus door muziek te spelen op zijn gouden lier. Hermes, de Griekse god, creëerde zijn lier. Tijdens de drinkbijeenkomsten op Olympus bespeelde Apollo zijn cithara terwijl de Muzen de dans leidden. Omdat hij "stralend" en "de zon" werd genoemd, werd hij soms afgebeeld met lichtstralen die uit zijn lichaam kwamen. Dit licht, letterlijk en figuurlijk, stond voorde verlichting die Apollo schonk aan zijn volgelingen.

Op de Campus Martius stond de eerste belangrijke tempel van Rome voor Apollo. Nadat een plaag Rome in 433 v.Chr. verwoestte, werd begonnen met de bouw van de tempel. De eerste bouw van de tempel was in 431 v.Chr. klaar, maar raakte al snel in verval. Hij werd in de loop der jaren meerdere keren gerestaureerd, met name door Gaius Sosius in de eerste eeuw v.Chr.

5. Cupido

Als je het over Cupido hebt, zullen de meeste mensen je vertellen dat hij de God van de Liefde is. In de Romeinse mythologie was Cupido de godheid van lust, aanbidding en hartstochtelijke liefde. Cupido is een Romeinse naam voor Cupido, wat 'verlangen' betekent. Een andere Latijnse naam voor Cupido is 'Amor', wat komt van het werkwoord (amo). Typisch werd hij afgebeeld als het kind van Venus en Mars. Hij wordt beschouwd als de Romeinse tegenhanger van de GriekseEros werd in de Griekse mythologie aanvankelijk afgebeeld als een dunne jongen met vleugels.

In de Hellenistische tijd werd Cupido echter afgebeeld als een mollig kind met een boog en pijlen. Het is de meest bekende voorstelling, vooral rond Valentijnsdag. Volgens de legende had hij twee pijlen bij zich. Als hij de gouden afschoot, die een scherp uiteinde had, werd het hart van de vrouw snel overmand door liefde en het verlangen om haar hele leven met een bepaalde man door te brengen.

Psyche is het onderwerp van een van Cupido's bekendste liefdesverhalen. Venus, de moeder van Cupido, was zo jaloers op de mooie sterfelijke Psyche dat ze haar zoon opdroeg om Psyche verliefd te laten worden op een monster. Venus maakt echter een fout en schenkt Psyche aan Cupido. Terwijl Cupido verliefd wordt op Psyche, is ze zich niet bewust van de invloed van haar schoonheid op de God van de Liefde. Psyche en CupidoVolgens de legende hadden Cupido en Psyche een dochter die ze Voluptas noemden, Grieks voor "plezier".

6. Mars

Woedende Mars was de Romeinse god van de razernij, vurigheid, verwoesting en strijd. Hij was een zeer belangrijke godheid in het Romeinse pantheon, alleen na Jupiter. In tegenstelling tot andere Romeinse goden, gaf Mars de voorkeur aan het slagveld. Hij was de zoon van Jupiter en Juno en de tegenhanger van Ares in de Griekse mythologie. Romulus en Remus, zijn nakomelingen, worden toegeschreven aan het stichten van Rome; de Romeinen noemden zichzelf de zonen vanMars.

De Romeinen beschouwden hem als een verdediger van grenzen en stadsgrenzen en een beschermer van Rome en de Romeinse manier van leven. Hij werd vereerd vóór de strijd en was de beschermgod van de soldaten. Vóór elke veldslag baden Romeinse legersoldaten tot Mars en smeekten hem hen te steunen. Mars moedigde mannelijke dapperheid en liefde voor bloed aan in conflicten. Ze waren van mening dat Mars uiteindelijk besliste wie zou zegevieren in elk conflict.

Mars, de god van de oorlog, werd vertegenwoordigd door verschillende emblemen. Zijn speer was een van de primaire emblemen die zijn mannelijkheid en geweld benadrukten. Zijn speer diende als eerbetoon aan zijn sereniteit. Zijn heilige schild was de Ancile, een ander symbool. Dit schild zou uit de lucht zijn gevallen tijdens Pompilius' heerschappij. Volgens de legende zou Rome veilig zijn als het schild nog in deEen brandende fakkel, een gier, een jachthond, een specht, een adelaar en een uil vertegenwoordigden ook de God van de oorlog.

Hij wordt vaak afgebeeld als een jonge man met gladde wangen, een baard en krullend haar, uitgedost in een kuras, helm en militaire mantel. Op jacht naar corrupte centurions om te doden, scheurde hij door de lucht op een strijdwagen die werd aangedreven door vuurspuwende paarden. Hij droeg ook zijn vertrouwde speer in zijn rechterhand, een krachtig wapen.

Mars werd gevierd tijdens een reeks festivals in februari, maart en oktober. De eerste dag van de oude Romeinse kalender was Martius, de maand van Mars. Op 1 maart verkleedden de Romeinen zich in gevechtsharnassen, dansten ze om het nieuwe jaar te verwelkomen en offerden ze rammen en stieren aan de machtige godheid. Bij belangrijke gelegenheden werd Mars vereerd met suovetaurilia, een drievoudig offer van offervarken, -ram en -stier.Hij zou paardenoffers hebben geaccepteerd.

7. Saturnus

Saturnus was de belangrijkste Romeinse godheid die toezicht hield op de landbouw en het oogsten van gewassen, geboren uit Terra, de moeder van de aarde, en Caelus, de oppergod van de hemel. Cronus was de oorspronkelijke Griekse tegenhanger van Saturnus. Saturnus zou zijn gevlucht voor zijn woedende vader en naar Latium zijn gereisd, waar hij de plaatselijke bevolking leerde hoe ze moesten boeren en druiven verbouwen.

Hij stichtte Saturnia als stad en oefende wijs leiderschap uit. De inwoners van deze tijd leefden in welvaart en harmonie tijdens deze rustige periode. In deze tijd bestonden er geen sociale grenzen tussen klassen en geloofde men dat alle mensen gelijk geschapen waren. Volgens de Romeinse mythologie hielp Saturnus de mensen van Latium bij het opgeven van de "barbaarse" manier van leven en het omarmen van eenHij werd gezien als een oogstgodheid die over de landbouw, het graan en de natuurlijke wereld waakte.

Om te voorkomen dat zijn kinderen hem van de troon zouden stoten, consumeerde Saturnus alle nakomelingen van zijn vrouw, Ops, een vruchtbaarheidsgodin, zodra ze geboren waren. Hij slikte vijf van zijn kinderen in, maar Ops hield Jupiter, haar zesde kind, in leven. Ze gaf Saturnus een grote steen in plaats van zijn zoon, gewikkeld in doeken. De steen werd onmiddellijk verslonden door Saturnus, die al zijn kinderen moest uitwerpselen uitUiteindelijk overwon Jupiter zijn vader en wekte hij zijn broers en zussen op uit de dood voordat hij zichzelf oprichtte als de nieuwe topmonarch van de goden.

De Tempel van Saturnus stond ooit op het Forum Romanum aan het begin van de route naar het Capitool. De bouw van de tempel begon in de zesde eeuw voor Christus en in 497 voor Christus was hij voltooid. De ruïnes van de tempel, een van de oude monumenten op het Forum Romanum, staan er nog steeds. Het is bekend dat gedurende de hele Romeinse geschiedenis de verslagen en decreten van de Romeinse Senaat in de Tempel werden bewaard.van Saturnus, die ook diende als locatie voor de Romeinse schatkist.

De Romeinen aanbaden vele goden. Elke god was verantwoordelijk voor specifieke taken. Ze bouwden tempels en brachten offers om hun toewijding en loyaliteit te tonen. Als onderdeel van de Romeinse cultuur hielden de mensen verschillende festivals om deze verschillende goden te vieren, afhankelijk van hun rol en wat ze de mensen van Rome brachten. naarOm de Romeinse beschaving echt te begrijpen, is een uitgebreid begrip van de mythologie zeker nodig. We hopen dat we je een glimp van deze rijke cultuur hebben laten zien.