Inhoudsopgave
Van Morrison
George Ivan Morrison - of Van Morrison zoals hij vooral bekend stond - was een Ierse zanger en liedjesschrijver, instrumentalist en producer die beïnvloed werd door enkele plaatsen die een groot deel van zijn vroege leven uitmaakten en waar hij dan ook naar verwees in de liedjes die hij schreef.
De Noord-Ierse singer-songwriter Sir George Ivan Morrison werd geboren op 31 augustus 1945 in Belfast, Noord-Ierland. "Van the Man" begon zijn professionele carrière aan het eind van de jaren 1950, maar werd beroemd in de jaren 1960 als de leadzanger van de R&B band Them.
Zijn eerste band
"The Story of Them leest als een kaart van Belfast, de stad die bepaald wordt door muziek," zegt Eamonn Hughes, die onlangs een verzameling songteksten van Morrison redigeerde, "Hij schrijft over spelen in de Spanish Rooms, op de Falls en in het Maritime Hotel.
Hij heeft het over de blues die over Royal Avenue komt rollen. Er is een opzettelijk gevoel van het herschikken van de stad in termen van haar muziek, en de muziek waar hij het over heeft is niet de muziek die mensen normaal gesproken met Belfast associëren."
Carrière Van Morrisons
Daarna begon hij een solocarrière met de release van de hitsingle "Brown Eyed Girl" in 1967. Zijn carrière bloeide op in de jaren 1970 met nog een hitsingle Moondance, gevolgd door verschillende geprezen albums en live-optredens.
Hij won twee Grammy Awards en werd geridderd voor zijn verdiensten voor de muziekindustrie en het toerisme in Noord-Ierland.
Invloeden in het leven en de muziek van Van Morrison
Morrisons vader had een van de grootste platencollecties in Ulster, dus hij "groeide op met luisteren naar artiesten als Jelly Roll Morton, Ray Charles, Lead Belly, Sonny Terry en Brownie McGhee, en Solomon Burke".
De invloeden die hij tijdens zijn jeugd opdeed, zei Morrison ooit: "Ik zou niet zijn waar ik nu ben. Die jongens waren de inspiratie die me op gang hielpen. Als ik die muziek niet had gehad, zou ik niet kunnen doen wat ik nu doe."
De platencollectie van zijn vader stelde hem bloot aan alle muziekgenres, zoals blues, gospel, jazz, volksmuziek en countrymuziek.
Het begin van Morrisons succes
Zijn vader, die een invloedrijke figuur werd in het leven van Van Morrison, zette hem op weg naar succes door zijn eerste akoestische gitaar voor hem te kopen toen hij nog maar elf jaar oud was.
Een jaar later vormde Morrison zijn eerste band en ze speelden in plaatselijke bioscopen, met Morrison in de hoofdrol. Op zijn veertiende haalde hij zijn vader over om een saxofoon voor hem te kopen en nam hij lessen in tenorsaxofoon en muziek lezen.
Hij sloot zich aan bij verschillende bands waar hij leadzangeres Deanie Sands, gitarist George Jones en drummer en zanger Roy Kane ontmoette. De groep werd later bekend als de Monarchs.
Morrison speelde ook in een showband met zijn vriend Geordie (G.D.) Sproule, die hij later een van zijn grootste invloeden noemde.
Op 17-jarige leeftijd toerde Morrison voor het eerst door Europa met de Monarchs, die zichzelf nu de International Monarchs noemen.
Brown Eyed Girl en de symboliek van zijn liedjes
Het nummer Brown Eyed Girl uit 1967 werd in 2007 opgenomen in de Grammy Hall of Fame. Brown Eyed Girl is ongetwijfeld een van Van Morrisons populairste en meest geprezen nummers en bereikte na de release in 1967 de tiende plaats op de Amerikaanse hitlijsten.
In 1993 werd het nummer "Big Time Operators" uitgebracht, een toespeling op zijn omgang met de New Yorkse muziekbusiness in deze periode.
Zijn nummer "Astral Weeks" uit 1968 gaat over de kracht van de menselijke stem - extatische kwelling, kwellende extase," zoals beschreven door Barney Hoskyns.
Het album werd in 2004 gerecenseerd door Rolling Stone magazine met de woorden: "Dit is muziek van zo'n enigmatische schoonheid dat vijfendertig jaar na de release, Astral Weeks nog steeds een gemakkelijke, bewonderende beschrijving tart."
Van Morrisons Moondance (1970) bereikte de negenentwintigste plaats in de Billboard charts en werd zijn eerste album dat een miljoen verkocht. Terwijl Astral Weeks een droevige toon had, was Moondance optimistischer.
Nummers en albumthema's
Zijn songs kregen steeds meer bijval van zowel het publiek als de critici. Morrisons muziek bleef zich in de jaren 1980 richten op thema's als spiritualiteit en geloof.
Een recensie van A Sense of Wonder, Morrisons album uit 1985, in het tijdschrift Rolling Stone beschreef het als een "wedergeboorte (Into the Music), diepe contemplatie en meditatie (Common One); extase en nederigheid (Beautiful Vision); en gelukzalige, mantra-achtige loomheid (Inarticulate Speech of the Heart)".
Later werd zijn muziek meer eigentijds met nummers als "Someone Like You", dat vervolgens te horen was in de soundtracks van verschillende films, waaronder French Kiss (1995), Someone Like You (2001) en Bridget Jones's Diary (2001).
Het album uit 1989, Avalon Sunset, wordt beschouwd als diep spiritueel, terwijl het ook liedjes bevat die "gaan over volle, vurige seks, wat het kerkelijke orgel en de zachte zangerigheid ook suggereren". De meest prominente thema's in Morrisons liedjes zijn voornamelijk "God, vrouw, zijn jeugd in Belfast en die betoverende momenten waarop de tijd stilstaat".
Plankenkoorts en angst
Hoewel Van Morrison toen al een wereldberoemde artiest was, kreeg hij in de jaren 1970 last van plankenkoorts naarmate het aantal toeschouwers toenam naarmate zijn roem toenam.
Hij werd angstig op het podium en kon geen oogcontact houden met het publiek. Hij zei ooit in een interview over optreden op het podium: "Ik vind het leuk om de liedjes te zingen, maar er zijn momenten dat het behoorlijk pijnlijk voor me is om daar te staan." In een poging om zijn angst onder controle te krijgen, nam hij een korte pauze van muziek, waarna hij begon op te treden in clubs met een kleiner publiek.
Van Morrison verbeterde blijkbaar zijn podiumvaardigheden sinds zijn optreden tijdens het afscheidsconcert van de band zo geweldig was dat Martin Scorcese het verfilmde voor zijn film The Last Waltz uit 1978.
Hij deed zelfs mee aan het optreden van The Wall - Live in Berlin dat naar schatting vijfhonderdduizend mensen trok en op 21 juli 1990 live op televisie werd uitgezonden.
Hoe Belfast en het christendom zijn muziek beïnvloedden
Morrison heeft talloze liedjes geschreven met als thema het verlangen naar de zorgeloze dagen van zijn jeugd in Belfast. Sommige van zijn songtitels zijn vernoemd naar locaties waar hij opgroeide, zoals "Cyprus Avenue", "Orangefield" en "On Hyndford Street".
Zijn teksten zijn beïnvloed door de visionaire dichters William Blake en W.B. Yeats en anderen zoals Samuel Taylor Coleridge en William Wordsworth. Biograaf Brian Hinton is van mening dat "net als alle grote dichters, van Blake tot Seamus Heaney, hij woorden terugbrengt naar hun oorsprong in de magie. Morrison brengt de poëzie inderdaad terug naar haar vroegste wortels. Zoals in Homerus of Oud-Engelse heldendichten als Beowulf of de Psalmen ofvolkslied - waarbij woorden en muziek samen een nieuwe realiteit vormen."
De Amerikaanse componist, zanger en songwriter Paul Williams beschreef Morrisons stem als een "baken in de duisternis, de vuurtoren aan het einde van de wereld".
De Van Morrison-route
In 2014 heeft Morrison in samenwerking met de Connswater Community Greenway een "Van Morrison Trail" aangelegd in East Belfast. Het 3,5 kilometer lange pad voert de reiziger langs acht locaties die belangrijk waren in het leven van Van Morrison en inspirerend waren voor zijn muziek.
Dit pad leidt je door het oostelijke Belfast waar Van Morrison zijn jeugd doorbracht.
"Belfast is mijn thuis: het is de plek waar ik voor het eerst de muziek hoorde die me beïnvloedde en inspireerde, het is de plek waar ik voor het eerst optrad en het is de plek waar ik de afgelopen 50 jaar vaak naar heb terugverwezen in mijn songwriting."
Zie ook: De Tower of London: het spookmonument van EngelandHet is een geweldige kans om een aantal van de plaatsen te bezoeken die Morrison als kind kende en die zijn karakter, uiteindelijke carrière en zijn muziek beïnvloedden.
Opgroeien in Oost-Belfast
"Ik groeide op in een keukenhuis in Greenville Street in Bloomfield. East Belfast was beroemd om zijn rijen keukenhuizen. Ze waren klein en compact en werden altijd perfect schoongehouden.
Ik herinner me dat mijn moeder en andere vrouwen in de straat het voetpad voor de voordeur 'halve maan' wasten. Deze straten waren avontuurlijke speelplaatsen voor jonge jongens zoals Van en ik.
Op een koude winternacht goten we water langs de straat, keken toe hoe het bevroor en gebruikten het als glijbaan. In de zomerdagen gingen we met stroken karton naar een nabijgelegen, ongebruikte spoorwegovergang aan North Road en gleden langs de steile kanten van het droge gras naar beneden. Orangefield was gewoon een prachtige plek.
Er was toen nauwelijks een huis op gebouwd en voor ons jonge jongens was het gewoon perfect. Een wildernis, een jungle, we konden de ene dag Robin Hood zijn of de volgende dag de Lone Ranger. We groeven loopgraven als potentiële soldaten in de zandheuvels van Orangefield.
Beechie River', die Van in een van zijn liedjes gebruikte, was eigenlijk een grote stroom die van Orangefield tot voorbij Elmgrove School stroomde. Voor ons had het de Mississippi kunnen zijn.
We bouwden vlotten om erop te varen, maar we kwamen niet ver, we bleven maar botsen tegen de oude kinderwagens en andere spullen die erin waren gedumpt. Bloomfield was een geweldige plek om op te groeien. We hebben allemaal ongelooflijke dingen meegemaakt in ons leven, maar het is geweldig om af en toe samen te komen om die monumenten en herinneringen die toen zoveel voor ons betekenden, nieuw leven in te blazen. Gelukkig zijn sommige van hen er nog steeds, en ze zijn waarschijnlijkzal er nog steeds zijn als wij er niet meer zijn."
- George Jones, Voormalig bandlid en vriend
Elmgrove Basisschool
De Van Morrison Trail begint bij de Elmgrove Primary School, waar Van Morrison van 1950 tot 1956 7 jaar op heeft gezeten.
Hier ben ik weer
Weer terug op de hoek
Terug waar ik thuishoor
Waar ik altijd ben geweest
Alles hetzelfde
Zie ook: Mullaghmore, graafschap Sligo- Het helende spel
De holte
Hé, waar zijn we gebleven, dagen toen de regens kwamen
Beneden in het hol, een nieuw spel aan het spelen
Lachen en rennen, hé, hé
Springen en springen
In de mistige ochtendmist met onze, ons hart bonzend
En jij, mijn meisje met bruine ogen
De hoge elektriciteitsmasten die je op het pad in de Hollow vindt, worden zowel in You Know What They're Writing About als in On Hyndford Street genoemd.
De Beuker
Connswater (1983) verwijst naar een rivier die plaatselijk bekend staat als de Beechie River. De Connswater River ontstaat in de Hollow, waar de rivieren Knock en Loop samenkomen, en stroomt door het oosten van Belfast naar de zee bij Belfast Lough.
Steeds weer opnieuw
En stemmen die 's avonds laat weerklinken over
Rivier Beechie
En het is altijd nu, en het is altijd nu
Het is altijd nu
- Op Hyndford Street
Hyndfordstraat
Van Morrison werd geboren op 125 Hyndford Street, waar hij opgroeide en woonde met zijn moeder, een voormalige zangeres en performer, en zijn vader, een elektricien.
Op Hyndford Street waar je de stilte kon voelen
Om half twaalf op lange zomeravonden
Terwijl de radio Radio Luxemburg afspeelde
En de stemmen fluisterden over Beechie River
En in de stilte zonken we weg in een rustgevende sluimer
- Op Hyndford Street
Voordat zijn carrière van de grond kwam, werkte Van Morrison als glazenwasser om zijn liefde voor muziek te bekostigen. Hij herinnert zich nog goed alle bezienswaardigheden en geuren die hij tijdens zijn werk tegenkwam.
Als de kolenboer langskomt
Op een koude novemberdag
Je zult op de Keltische straal zijn
Ben je er klaar voor?
- Keltische straal
Oranjeveld
Orangefield Park bood veel kinderen uit het oosten van Belfast in de jaren 1950 een prachtige ontsnapping uit de smalle straatjes waar ze woonden.
Op een gouden herfstdag
Je kwam mijn kant op in Orangefield
Zag je staan bij de rivier in Orangefield
Hoe ik toen van je hield in Orangefield Zoals ik nu van je hou in Orangefield
En de zon scheen op je haar toen ik je daar in Orangefield zag
- Sinaasappelveld
Van Morrison vergat ook nooit om hulde te brengen aan zijn school Orangefield Boys' School.
Toen ik een jonge jongen was
In Orangefield keek ik altijd uit
Mijn klas en droom
- Moet terug
"Toen we allemaal opgroeiden in Bloomfield, nam de muziek de overhand voor ons would-be sterren. We waanden onszelf professionele muzikanten, ook al verlieten we nooit het oosten van Belfast om op te treden. Ons circuit bestond uit plaatsen als The Wooden Hut op Abetta Parade, The Willowfield Harriers Hall op Hyndford Street en natuurlijk The Brookeborough Hall op Sandown Road en last but not least, de beruchte hut op ChamberlainStreet."
- George Jones
Spoorweg Belfast en Co. Down
Van Morrison verwijst in zijn werk vaak naar spoorwegen, waarschijnlijk naar de Belfast & County Down Railway (BCDR) lijn, die ooit door het oosten van Belfast liep.
Ik denk dat ik verder ga bij de rivier
Met mijn kersen, kersenwijn
Ik denk dat ik ga wandelen langs het spoor
Met mijn kersen, kersenwijn
- Cyprus Laan
Ik hoor die avondtrein graag voorbijgaan
Ik hoor die avondtrein graag voorbijgaan
Vooral als ik aan mijn baby denk
- Avondtrein
Cyprus Laan
Van Morrison beschreef Cyprus Avenue als ". . . een straat in Belfast, een plaats waar veel rijkdom is. Het was niet ver van waar ik was opgegroeid en het was een heel andere omgeving. Voor mij was het een heel mystieke plek. Het was een hele laan omzoomd met bomen en ik vond het een plek waar ik kon nadenken."
Weg omhoog, weg omhoog, weg omhoog . . .
De bomenlaan
Blijf naar beneden lopen, in de wind en regen lieverd
Toen je naar beneden kwam lopen, scheen de zon door de bomen
- Cyprus Laan
Sint Donard
De ouders van Van's Morrison trouwden op eerste kerstdag in 1941 in St Donard's Church. Het geluid van de kerkklokken is te horen in On Hyndford Street en Morrison noemt de zes klokken van de kerk ook in het nummer Beside You.
s Avonds
Vlak voor het zondagse klokkenspel, klokkenspel met zes klokken
En alle honden blaffen
Weg op de met diamanten bezaaide snelweg waar je
zwerven
En je zwerft van je toevluchtsoord en uitzicht
- Naast jou
De Van Morrison Trail is een magische reis door het leven en de tijd van een veelgeprezen internationale artiest die wordt beschouwd als een schat voor Ierland en de hele wereld. Als je ooit in het oosten van Belfast bent, mag je deze kans niet missen!
Laat ons weten wat jouw Van Morrison-ervaring is in de reacties hieronder.
Vergeet ook niet om enkele gerelateerde blogs te bekijken: Beroemde Ieren die in hun leven geschiedenis schreven
