ویلیام باتلر ییتس: سفر شاعر بزرگ

آثار ادبی ییتس امروزه هنوز در مدارس و دانشگاه‌های سراسر جهان مورد مطالعه قرار می‌گیرد.

اگر از آشنایی با زندگی ویلیام باتلر ییتس لذت می‌برید، لطفاً از مقالات بیشتری در مورد معروف ایرلندی لذت ببرید. نویسندگان:

بانو گرگوری: نویسنده ای که اغلب نادیده گرفته می شود

W.B. ییتس یکی از بزرگترین شاعران ایرلندی و قرن بیستم است. آثار او بازتاب ریشه های ایرلندی او بود و به یک ورودی اساسی به ادبیات مدرن ایرلندی تبدیل شد. این مقاله به بررسی زندگی، آثار و میراث W.B. بله.

W. ب. ییتسشعر او به سیاست و بسیاری از شعرهای معروف او حول محور ناسیونالیسم ایرلندی می چرخد.

سال 1885 سال بسیار مهمی در اوایل بزرگسالی ییتس بود. او شعر خود را برای اولین بار در دانشگاه دوبلین ریویو منتشر کرد. در سال 1887، خانواده به لندن نقل مکان کردند و ییتس زندگی خود را به عنوان یک نویسنده حرفه ای دنبال کرد. در سال 1889، ییتس سرگردان اویسین و شعرهای دیگر را منتشر کرد. این نشریه فوراً برای او به عنوان یک نویسنده مهم شهرت پیدا کرد. در آن زمان علاقه ییتس به غیبت و عرفان آغاز شد. با این حال، در سال 1890، ییتس از این معنویت گرایی روی آورد و به جامعه طلوع طلایی پیوست: جامعه ای مخفی که جادوی آیینی را انجام می داد. او چنان شیفته جادوی سیاه شد که به مدت 32 سال به عنوان یکی از اعضای فعال طلوع طلایی باقی ماند. این موضوع در انتشارات او در سال 1899 نشان داده شده است.

در سال 1889، ییتس با مود گون ملاقات کرد. او هم در زندگی ییتس و هم در نویسندگی او به شخصیت مهمی تبدیل شد. در سال 1891، ییتس از او خواستگاری کرد. با این حال، او نپذیرفت. بعداً سه بار دیگر خواستگاری کرد و هر بار رد شد. این باعث شد که شعر ییتس بدبینانه تر شود. با این حال، آن‌ها به آشنایی خود ادامه دادند و گون حتی نقش اصلی ییتز را بازی کرد. بیشتر علاقه مند استدر تئاتر در آن زمان ییتس با لیدی گرگوری آشنا شد که توسط دوستش ادوارد مارتین معرفی شد. ییتس با احساس لیدی گرگوری که می‌خواهد درام ایرلندی را احیا کند و یک تئاتر ملی برای ایرلند بسازد، شریک بود. در سال 1899، آنها تئاتر ادبی ایرلندی را تأسیس کردند. بعدها به انجمن تئاتر ملی ایرلند معروف شد که چهره های برجسته جنبش رنسانس ادبی ایرلند با آن ارتباط داشتند. در سال 1904 به تئاتر ابی معروف شد.

پس از تلاش های ناموفق بسیاری برای ازدواج با گونه، ییتس سرانجام در سال 1917 با جورج هاید لیز جوان آشنا شد که بعداً همسر او شد. ازدواج آنها شاد و موفق بود و صاحب دو فرزند به نام های مایکل و آن ییتس شدند.

در سال 1922، ییتس به مجلس سنای ایرلند منصوب شد و به ترویج هنر و ناسیونالیسم ایرلندی ادامه داد. یک سال بعد، او اولین فرد ایرلندی بود که جایزه نوبل ادبیات را دریافت کرد.

«جایزه نوبل ادبیات در سال 1923 به ویلیام باتلر ییتس برای شعر همیشه الهام‌بخش او که در قالبی بسیار هنری بود اهدا شد. روح یک ملت را بیان می کند."

– بنیاد نوبل

یتس در 28 ژانویه 1939 در منتون فرانسه در سن 73 سالگی درگذشت. ییتس در روکبرون به خاک سپرده شد. فرانسه. او بعداً در سپتامبر 1948 همانطور که قبلاً آرزو کرده بود به کلیسای سنت کلمبا در اسلیگو منتقل شد.

آثار ادبی

یتس در طول زندگی ادبی خوداز تصاویر و نمادهای خاطره انگیز و کنایه ای استفاده می کرد. مضامین اصلی او از اساطیر ایرلندی، ناسیونالیسم و ​​عرفان گرفته شده بود.

اولین نشریه مهم ییتس جزیره مجسمه ها بود که در سال 1885 در انتشارات دانشگاه دوبلین به صورت سریالی منتشر شد. این یک نمایشنامه فانتزی دو پرده بود که هرگز به عنوان یک اثر کامل مجدداً منتشر نشد تا اینکه 2014. پس از این، اولین انتشار رسمی انفرادی او Mosada: A Dramatic Poem بود که در سال 1886 منتشر شد. پس از آن یکی از بهترین مجموعه شعرهای او منتشر شد سرگردان های اویسین و شعرهای دیگر در سال 1889.

یتس یک نویسنده ناسیونالیست ایرلندی بود و بارها این را اعلام کرد. او ناسیونالیسم خود را در نمایشنامه کنتس کاتلین در سال 1892 و شعر عید پاک 1916 که در ابتدا در سال 1921 منتشر شد نشان داد. یتس نوشت عید پاک 1916 به عنوان واکنشی به قیام عید پاک که در ایرلند علیه حکومت بریتانیا اتفاق می افتاد.

یتس با یادآوری کشورش، جزیره دریاچه اینیسفری را زمانی که در لندن در سال 1888 بود، نوشت. این شعر مشهورترین شعر ییتس است و اولین بار در سال 1890 منتشر شد. این شعر عشق او را به روستایی که دوران کودکی خود را در آن گذراند و شیفتگی او به معنویت در آیات به شدت نمایان شد.

میراث

مجسمه ای از ییتس در شهر اسلایگو به یاد نویسنده معروف وجود دارد، در گوشه ای از