8 Belangrijkste oude heidense feestdagen met moderne aanpassingen

Onze moderne wereld is diverser dan ooit. Toch lijken monotheïstische religies de overhand te hebben als het gaat om spiritualiteit en overtuigingen, waardoor het paganisme is gestrand op de bladzijden uit de oude geschiedenis. Met dat gezegd hebbende, is de definitie van paganisme door de jaren heen geëvolueerd. In plaats van de verering van meerdere goden en godinnen te beschrijven, staat het nu op de een of andere manier voor mensen zonder interessein God of goddelijke figuren.

Maar wie waren de heidenen eigenlijk? Dit eens zo machtige geloofssysteem heeft verschillende gezichten, waarbij elke cultuur zijn eigen godheden aanbad. Met de komst van het christendom in Europa en de islam in Arabië begon het heidense geloofssysteem te tanen, waarbij hun gemeenschappelijke rituelen en goddeloze heidense feestdagen werden uitgeroeid, althans dat dachten we.

Het zal voor velen misschien als een verrassing komen, maar verschillende van de feestdagen en festivals die we vandaag de dag vieren, zijn verbonden met oude rituelen van heidense feestdagen. Vieringen hebben altijd deel uitgemaakt van het leven van de mensheid; of het nu de wisseling van de seizoenen, de getijdenwisseling of de herdenking van een belangrijke figuur was, er was altijd wel iets om op te drinken.

Laten we de tijd nemen om ons te verdiepen in de heidense feestdagen die door verschillende culturen worden gevierd en onbewust doorgaan tot in onze moderne tijd:

1. Bealtaine - May Day

De Keltische cultuur is een van de oudste culturen ter wereld en verspreidde zich in verschillende delen van West-Europa. Deze cultuur wordt echter voornamelijk geassocieerd met Ierland, Schotland en delen van Groot-Brittannië, waar vandaag de dag nog sporen van de oude Keltische of Gaelische talen te vinden zijn. Het heidendom was op zijn hoogtepunt onder de Keltische volken voordat het christendom in Europa arriveerde en het overnam. Interessant is dat overblijfselenvan deze rituelen komen nog steeds voor in de moderne vieringen van vandaag.

Bealtaine was een belangrijke Keltische heidense feestdag die het einde van de winter vierde en de zachte bries van de lente verwelkomde. Die feestdag werd gehouden op de eerste mei, waar gedanst en gespeeld werd, samen met de populaire versierde meiboom. Er gaat een belletje rinkelen, nietwaar? Nou, de moderne versie van deze heidense feestdag is May Day. Hoewel mensen tegenwoordig dezelfde rituelen houden omwille van de viering, inVroeger geloofden ze dat ze geluk en goede oogsten brachten.

2. Samhain - Halloween

In de oudheid werden er vier grote Keltische heidense feestdagen gevierd, die elk seizoen van het jaar vertegenwoordigden. Samhain behoorde tot die vier feestdagen en markeerde het einde van de zomer en het begin van het donkerste deel van het jaar. Het vond plaats in de nacht van 31 oktober en werd de eerste twee dagen van november gehouden.

Het einde van het oogstseizoen zorgde ervoor dat ze het associeerden met de dood. Hoewel er altijd over de oorsprong van Halloween is gedebatteerd, lijken velen het erover eens te zijn dat het is afgeleid van de beroemde Keltische heidense feestdag Samhain. Zij geloofden dat boze geesten in staat waren om de barrières tussen de rijken te passeren. Juist daarom ontstond het idee van enge kostuums, die essentieel werden geacht om boze geesten af te weren.

3. Yule - Kerstavond

Het Noorse heidendom was een religie die zich concentreerde in Scandinavië, met de beroemde Vikingstrijders als de prominente beoefenaars, die hun beroemde Vikinggoden, Odin en Thor, aanbaden. Sommige heidense rituelen beïnvloedden het vroege christendom voordat het heidendom begon te vervagen. Dit verklaart de overeenkomsten tussen Yule, een Noorse heidense feestdag, en Kerstmis. Yule stond algemeen bekend als Yuletide en vond plaats op deaan de vooravond van 21 december en duurt 12 dagen.

In Yule verbrandden de mensen 12 dagen lang een boomstam, in de overtuiging dat de zon in die dagen stilstond en de verbrande boomstam riep de zon op, zodat de dagen weer langer werden. De oude Egyptenaren zouden dezelfde heidense feestdag vieren, maar in plaats van bomen te verbranden, versierden ze die, waardoor het concept van de kerstboom tot leven kwam. Het is nogal verrassend om te horen dat de meestAntipaganisme Christelijke feestdagen komen eigenlijk voort uit enkele van de oude heidense feestdagen.

4. Eostre Godinnenvieringen - Eerste Paasdag

Voordat het christendom zijn intrede deed in Europa, waren de meeste Europese stammen heidenen, waaronder de Angelsaksen. Hoewel ze heel anders waren dan de Vikingen, deelden ze veel overeenkomsten met betrekking tot het heidendom, waarbij ze dezelfde goden aanbaden, maar met andere namen. In onze moderne tijd is Pasen een wereldwijd feest dat christenen van over de hele wereld vieren. Hoewel het niets met het christendom te maken heeft,wordt het festival meer geassocieerd met christenen.

Paasdag markeert het begin van het lenteseizoen en is afgeleid van een van de oude en meest prominente heidense feestdagen van de Angelsaksen die Eostre, de godin van de vruchtbaarheid, vierden. Eieren en konijntjes waren de belangrijkste symbolen van dat festival, want eieren staan voor vruchtbaarheid of de ovulatiecyclus van de vrouw en konijnen staan bekend als snelle fokkers.

5. De kroning van de farao's - Persoonlijke verjaardagen

Toen kalenders nog niet waren uitgevonden, gebruikten de mensen in de oudheid de zon en de maan om de tijd bij te houden. Het concept van verjaardagen bestond toen dus nog niet. Hoewel verjaardagen niet echt feestdagen zijn, zijn het nog steeds heidense rituelen die teruggaan tot het oude Egypte. De oude Egyptenaren waren de eersten die dat begrip creëerden, maar toch vierden ze de verjaardagen van gewone mensen niet. In plaats daarvan werd eenDe gekroonde Farao werd verondersteld als god herboren te zijn; zijn nieuwe geboorte werd dus gevierd.

Later verspreidde het concept van het vieren van iemands geboorte zich over de hele wereld en werd het een veel voorkomende traditie in de huidige tijd. De oude Grieken droegen ook bij aan de verjaardagsrituelen en maakten kaarsverlichte taarten onderdeel van de viering. Ze maakten maanvormige taarten met kaarsen om te lijken op de uitstraling van Artemis, de maangodin. Het uitblazen van een kaars met een stille wens was hun unieke manier vanspreken met hun godin.

6. Lupercalia - Valentijnsdag

Valentijnsdag is altijd geassocieerd geweest met Cupido, de Romeinse God van de liefde, wat duidelijk aangeeft waar dit feest vandaan komt. Dit universele feest biedt mensen de unieke kans om hun diepste emoties te uiten terwijl ze een excuus vinden om zich in het rood te kleden en veel chocolade en bloemen te kopen. Valentijnsdag is in feite de moderne versie van Lupercalia, een oude heidense feestdag.die in Rome werd gevierd.

In tegenstelling tot de romantische sfeer van deze dag, begon het met een niet zo romantisch idee, waarbij priesters dieren offerden en hun staarten gebruikten om jonge dames te slaan. Ze geloofden dat het geofferde dier de kans op zwangerschap zou vergroten. De naam kwam van het martelaarschap van twee mannen, beiden Valentijn genaamd, die keizer Claudius II in verschillende jaren op 14 februari executeerde.

7. De Griekse vieringen van Rhea - Moederdag

Net als de universele feesten die in verschillende delen van de wereld worden gevierd, is Moederdag oorspronkelijk ook een van de oude heidense feestdagen. Moederdag heeft nooit wortels gehad in hemelse religies; het is een van de heidense feestdagen van de Grieken, die elk voorjaar de Moeder der Goden, Rhea, eerden, die volgens de Griekse mythologie ook de dochter van Moeder Aarde was.

De heidense feestdag vond plaats op de tweede zondag van mei, typisch zoals de moderne Moederdag in verschillende delen van de wereld. In de Arabische wereld vindt Moederdag plaats op 21 maart, wat het begin van de lente markeert. Ondanks de verschillende data van dat moederfeest, valt het altijd ergens in de lente, wat staat voor vruchtbaarheid en vruchtbaarheid.

8. Mictecacihuatl: de Azteekse godin van de dood - De Dag van de Doden

De Dag van de Doden is een van de prominente feesten van het Spaanse erfgoed dat elk jaar plaatsvindt aan het begin van de herfst, op 31 oktober. Hoewel het bekend staat als een feest dat wordt gehouden in Zuid-Amerika en Midden-Amerika, domineert Mexico het toneel als het gaat om El Dia de Los Muertos. Het wordt vaak geassocieerd met Halloween, vandaar de thema's over de dood, schedels en beschilderde gezichten.

De enige overeenkomst tussen de Dag van de Doden en Halloween is hun gedeelde datum, maar ze hebben allebei totaal tegenovergestelde concepten. De Dag van de Doden viert het leven in plaats van de dood, en gelooft dat de geesten van de overleden familieleden de levenden bezoeken en een mooie reünie delen. Hoewel de christelijke Hispanics van de moderne wereld degenen zijn die deze dag vieren, weten ze niet dathet komt voort uit een van de oude heidense feestdagen van de Azteken, gewijd aan Mictecacihuatl, de godin van de dood.

Volgens de legenden werd de godin als baby levend begraven, maar slaagde ze erin te overleven in de onderwereld. De Azteekse voorstelling van de godin bestond meestal uit gevilde huid en een schedel, wat de opmerkelijke botten- en skeletsymbolen van vandaag verklaart. Volgens de Azteekse mythologie waren botten niet alleen een symbool van de dood, maar waren ze ook essentieel voor de doden om uit de dood te herrijzen op de Dag derOordeel.

Hoewel heidendom iets lijkt van een oud concept uit een vervlogen tijdperk, heeft het verrassend genoeg de tand des tijds doorstaan en de moderne samenleving in veel opzichten beïnvloed. De mensen van vandaag omarmen het eens zo machtige geloofssysteem misschien niet, maar veel heidense feestdagen zijn in een nieuwe vorm tot bloei gekomen en overbruggen de kloof tussen het verleden en het heden.

Deel met ons de unieke vieringen van jouw cultuur of religie die ook geworteld zijn in oude heidense feestdagen en die door de tijd heen zijn blijven bestaan.