بهترین حقایق در مورد جزیره آلکاتراز در سانفرانسیسکو که ذهن شما را منفجر می کند

بعضی از ما دوست داریم تعطیلات یا اوقات فراغت خود را در مکان‌های عجیب و غریب یا سواحل بگذرانیم تا استراحت کنیم، اما برخی دیگر ترجیح می‌دهند در طول سفر خود یک یا دو چیز یاد بگیرند. از یک موزه یا یک یا دو معبد یا حتی یک زندان سابق امنیتی با بالاترین سطح بازدید کنید. جزیره آلکاتراز در سانفرانسیسکو به دلیل داستان ها و شایعات فراوان پیرامون آن شاید یکی از معروف ترین زندان های جهان باشد که آن را به یک نقطه توریستی بسیار جالب تبدیل می کند.

جزیره آلکاتراز از سال 1934 تا کنون به یک زندان فدرال تبدیل شد. 1963. بازدیدکنندگان می توانند با 15 دقیقه با کشتی به جزیره برسند. کل جزیره حدود 22 هکتار است.

نمادهای دیدنی جزیره شامل خانه سلول اصلی، سالن غذاخوری، کتابخانه، فانوس دریایی، خرابه های خانه نگهبان و باشگاه افسران، زمین رژه، ساختمان 64، برج آب، ساختمان صنایع جدید، ساختمان صنایع نمونه، و حیاط تفریحی.

تاریخ تاریک آلکاتراز

این جزیره برای اولین بار توسط خوان مانوئل دیاز ثبت شد، که نام یکی از این سه جزیره را "La Isla de los Alcatraces" گذاشت. اسپانیایی ها مسئول ساختن چندین ساختمان کوچک در جزیره و سایر سازه های کوچک بودند.

در سال 1846، پیو پیکو، فرماندار مکزیک، مالکیت جزیره را به جولیان ورکمن واگذار کرد تا فانوس دریایی روی آن بسازد. بعداً این جزیره توسط جان سی.Frémont به قیمت 5000 دلار. در سال 1850، رئیس جمهور میلارد فیلمور دستور داد که جزیره آلکاتراز به طور خاص به عنوان رزرو نظامی ایالات متحده در نظر گرفته شود. استحکامات جزیره در سال 1853 آغاز شد تا سال 1858.

به دلیل موقعیت ایزوله آن در خلیج سانفرانسیسکو، آلکاتراز از سال 1861 برای اسکان زندانیان جنگ داخلی مورد استفاده قرار گرفت که برخی از آنها به دلیل شرایط اسفناک جان خود را از دست دادند. ارتش شروع به استفاده از جزیره به عنوان یک مرکز بازداشت به جای یک قلعه دفاعی کرد.

در سال 1907، آلکاتراز رسما به عنوان زندان نظامی غرب ایالات متحده تعیین شد. از سال 1909 تا 1912، ساخت و ساز بر روی بلوک سلولی اصلی بتنی که توسط سرگرد روبن ترنر طراحی شده بود، آغاز شد، که ویژگی غالب جزیره باقی مانده است.

در طول جنگ جهانی اول، زندان مخالفان جنگ از جمله فیلیپ گروسر را در خود جای داد. او جزوه ای با عنوان «آلکاتراز – جزیره شیطان عمو سام: تجربیات یک معترض با وجدان در آمریکا در طول جنگ جهانی اول» نوشت.

ندامتگاه آلکاتراز تعدادی از بدنام ترین جنایتکاران آمریکا را در خود جای داده بود. آلکاتراز که «صخره» نام داشت، از جنایتکاران سرسختی مانند «آل اسکار فیس» بدنام کاپون و «مرد پرنده ای» رابرت استرود استقبال کرد.

طبق گفته اداره زندان ها، «تاسیس این موسسه نه تنها یک محل امنی برای بازداشت نوع سخت تر جنایتکار اما تأثیر خوبی بر نظم و انضباط در دیگر ما داشته استزندان‌ها نیز در سال 1963 توسط جان اف کندی، رئیس‌جمهور، به دلیل هزینه‌های بالای نگهداری آن بسته شد.

با این حال، این پایان جزیره بدنام نبود. در سال 1964 توسط فعالان بومی آمریکا اشغال شد. هدف آنها اعتراض به سیاست های فدرال مربوط به سرخپوستان آمریکا بود. آنها تا سال 1971 در جزیره ماندند.

تلاش های فرار از زندان غیرقابل گریز آلکاتراز

شهرت "غیر گریزناپذیر" که توسط زندان آلکاتراز به دست آمد به دلیل فرار ناموفق متعدد بود. تلاش هایی که توسط زندانیان آن انجام شد، که اکثر آنها در جریان این تلاش ها کشته شدند یا در آب های متلاطم خلیج فرانسیسکو غرق شدند. بدنام ترین و پیچیده ترین تلاش برای فرار توسط فرانک موریس، جان آنگلین و کلارنس آنگلین انجام شد. آنها سعی کردند با استفاده از یک قاشق فلزی و یک مته الکتریکی که دست سازشان از یک موتور جاروبرقی دزدیده شده بود، تونلی را از طریق دیوار حفر کنند. آنها همچنین یک قایق کامل از 50 کت بارانی ایجاد کردند.

در حالی که تحقیقات FBI در مورد این پرونده با این فرض به پایان رسید که زندانیان فراری غرق شدند زیرا هرگز پیدا نشدند، یافته های اخیر (تا سال 2014) نشان می دهد که آنها ممکن است بعد از همه موفق بوده باشند. برخی از اعضای خانواده و دوستان فراری ها نیز گزارش دادند که آنها را دیده اند و سال ها پس از آنها نامه هایی از آنها دریافت کرده اندفرار.

جاذبه توریستی روز مدرن

امروز ندامتگاه به یک موزه و یک جاذبه توریستی باز برای عموم تبدیل شده است و هر سال حدود 1.5 میلیون بازدید کننده دارد. بازدیدکنندگان با قایق به جزیره خلیج فرانسیسکو می‌رسند و از بلوک‌های سلولی و کل جزیره بازدید می‌کنند.

افسانه‌های آلکاتراز

هدف آلکاتراز منزوی کردن برخی از بدترین جنایتکاران آمریکا بود. قرار گرفتن همه آنها در یک مکان مسلماً باعث ایجاد دردسر و حوادث متعددی می شد که برخی از آنها تا به امروز ناشناخته مانده است. آلکاتراز احتمالاً به دلیل مرگ‌های خشونت‌آمیز زیادی که در این جزیره روی داده است، به‌عنوان یکی از «شوک‌آلودترین» مکان‌های آمریکا نام برده می‌شود، خواه به دلیل حمله زندانیان به هم‌بندان‌ها یا زندانیانی که جان خود را از دست داده‌اند، یا کشته شدن در حالی که آنها کشته شده‌اند. تلاش برای فرار کرد.

بومیان آمریکایی به ارواح شیطانی که در جزیره حتی قبل از تبدیل شدن به یک زندان نظامی با آنها برخورد کردند، اشاره کردند. در آن زمان، برخی از بومیان آمریکا حتی با تبعید به جزیره مجازات شدند تا در میان ارواح شیطانی زندگی کنند.

این ارواح به عنوان داشتن یک بازو و یک بال به جای بازوی دیگر توصیف شدند. آنها با خوردن هر چیزی که به جزیره نزدیک می شد جان سالم به در بردند.

مارک تواین یک بار از جزیره دیدن کرد و متوجه شد که بسیار وهم انگیز است. اوآن را اینگونه توصیف کرد که "به اندازه زمستان سرد است، حتی در ماه های تابستان."

گزارش ها اغلب از ارواح زندانیان و سربازانی که توسط نگهبانان در جزیره پرسه می زنند، تهیه می شد. حتی یکی از سرپرستان خود زندان آلکاتراز، واردن جانستون، گفته می شود که صدای ناله زنی را شنیده است که از دیوارهای زندان می آید، در حالی که او گروهی را برای بازدید از این مرکز هدایت می کرد.

داستان ها متوقف نشدند. آنجا. از دهه 1940، بسیاری از ساکنان جزیره یا بازدیدکنندگان، ظاهر شبح‌آلود و مرگ‌های غیرقابل توضیح را گزارش کرده‌اند، جایی که متوفی قبلاً از دیدن موجودی مرگبار در سلول با او فریاد زده بود.

امروزه، بسیاری از بازدیدکنندگان از گزارش زندان "تسخیر شده" از شنیدن صدای مردان، فریادها، سوت ها، صدای جیغ های فلزی و جیغ های وحشتناک، به ویژه در نزدیکی سیاه چال.

نام مستعار "Hellcatraz" قطعاً به دلیل موجهی به این زندان مخوف داده شده است. هنوز داستان‌های متعددی از تسخیر و رؤیت ارواح تا به امروز وجود دارد. برخی داستان‌های تسخیر شده را عامل بدتر شدن وضعیت روحی زندانیان می‌دانند که سال‌ها در سلول‌های انفرادی شکنجه می‌شدند. با این حال، این توضیح نمی دهد که چگونه برخی از نگهبانان و حتی بازدیدکنندگان امروزی زندان از فعالیت های ماوراء الطبیعه گزارش می دهند.

تصویر در فرهنگ پاپ

جزیره آلکاتراز، مانند بسیاری از موارد دیگر نشانه های معروف آمریکایی، در تعداد زیادی گنجانده شده استانواع رسانه از جمله تلویزیون، سینما، رادیو و غیره. از جمله فیلم هایی که جزیره شناخته شده آلکاتراز را به نمایش گذاشت می توان به فیلم پسا آخرالزمانی کتاب الی (2010)، مردان ایکس: آخرین ایستادگی (2006)، صخره (1996)، قتل در اولین (1995) اشاره کرد. فرار از آلکاتراز (1979)، مجری (1976)، نقطه خالی (1967)، مرد پرنده آلکاتراز (1962). جی جی آبرامز تهیه کننده تلویزیونی نیز در سال 2012 یک برنامه تلویزیونی با عنوان آلکاتراز ساخت که به جزیره اختصاص داشت.

چگونه از جزیره آلکاتراز دیدن کنیم

تورهای منظم به آلکاتراز برای بازدیدکنندگانی که مایل به کشف جزیره و زندان بدنام هستند، ترتیب داده شده است. گردشگران با قایق به جزیره برده می‌شوند و می‌توانند در آنجا قدم بزنند و مکانی را ببینند که الهام‌بخش افسانه‌ها، فیلم‌ها و داستان‌های بسیاری در سراسر جهان است. راهنمایان تور درباره زندانیان معروف جزیره آلکاتراز، فرارها و 200 سال تاریخ آلکاتراز توضیح می دهند.

این تورها معمولاً 45 دقیقه تا یک ساعت طول می کشند و در طول روز انجام می شوند. در حالی که تورهای دیگر در طول شب برای تعداد معینی از بازدیدکنندگان ارائه می‌شود، بنابراین حتماً بلیط‌های خود را از قبل رزرو کنید.

افسانه‌ها و داستان‌های پیرامون زندان بدنام جزیره آلکاتراز آن را به مکانی ضروری برای هر کسی که می‌گذرد تبدیل می‌کند. از طریق سانفرانسیسکو در سفرهایشان.

آیا تا به حال به آلکاتراز آنجا رفته اید؟ اگر چنین است، آیا با آن مواجه شده ایدآیا مظاهر شبح وار یا صدای غیر قابل توضیحی شنیده اید؟ به ما اطلاع دهید!