7 نکته که قبل از رفتن به جزایر زیبای ایونی یونان باید بدانید

در سواحل غربی یونان جزایر ایونی قرار دارند. یونان و ایتالیا توسط این مجموعه جزایر یونانی از هم جدا شده اند. نام آنها در یونانی Heptanisa است که به "هفت جزیره" ترجمه می شود. کورفو، پکسی، لفکادا، کفالونیا، ایتاکا، زانته و کیتیرا هفت جزیره اصلی دریای ایونی هستند. دریای یون شامل چند جزیره کوچکتر با جمعیت دائمی کم است. جزایر ایونی به خاطر خلیج های وسیع با آب شفاف و مناظر سرسبز و سرسبز معروف هستند. طبیعت پر جنب و جوش آنها به شدت با مناظر صخره ای و خشک سیکلادس در تضاد است.

تاریخچه جزایر ایونی

گذشته جزایر ایونی در مه زمان گم شده است. . اولین جزیره نشینان ایونی در دوره پارینه سنگی وارد شدند و اکثر بقایای باستان شناسی خود را در کفالونیا و کورفو باقی گذاشتند. این جزایر در دوران نوسنگی به شدت به ایتالیای جنوبی و یونان مرتبط بودند. بر اساس شواهد باستان‌شناسی، نخستین یونانی‌ها را می‌توان در عصر برنز یافت و مینوی‌ها نیز به جزایر یونیایی کشیده شدند. حماسه‌های هومری شامل اولین اشاره‌های تاریخ و فرهنگ ایونی است.

موقعیت‌های جزیره کورفو و جزیره لفکادا به ویژه با برخی از توصیف‌های اودیسه مرتبط است. در گذشته، کورفو مستعمرات خود را داشت و یک نیروی اقتصادی و دریایی قدرتمند بود. این جزایر در ابتدا تحت کنترل امپراتوری روم قرار می گیرندپیشرفت های قابل توجه کشاورزی انگلیسی ها در این مدت کنترل سایر جزایر ایونیا را آغاز کردند و در سال 1810 موفق شدند کنترل لفکادا را به دست گیرند. با امضای معاهده پاریس در سال 1815، این اشغال جایگاه رسمی پیدا کرد.

امروزه تلاش در سال 1807 از زمانی که فرانسه کنترل جزیره را دوباره به دست گرفت، ناموفق بود. برای جزیره، این زمان شکوفایی و پیشرفت های قابل توجه کشاورزی بود. انگلیسی‌ها در آن زمان شروع به تسلط بر سایر جزایر ایونی کردند و در سال 1810 موفق شدند کنترل لفکادا را در دست بگیرند. با امضای معاهده پاریس در سال 1815، این اشغال جایگاه رسمی پیدا کرد. بسیاری از نویسندگان، از جمله یاکومو کویزومی، که بعدها به نام لافکادیو هرن شناخته شد، و آنجلوس سیکلیانوس، در این دوران الهام گرفتند. معاهده ای در 21 مه 1864 امضا شد که ادغام جزایر ایونی - که از جمله آنها لفکادا است - با دولت تازه استقلال یافته یونان را اعلام کرد.

جزیره Kefalonia: Kephalos، اولین فرمانروای منطقه در دوران پارینه سنگی، مسئول نامگذاری جزیره به آن است. چهار شهر بزرگ جزیره - سامی، پهلی، کرانی و پرونوی - ظاهراً توسط این پادشاه ساخته شده اند که به افتخار پسرانش نام های مربوط به آنها را به آنها داده است. این توضیح می دهد که چرا این جزیره در این زمان به عنوان شناخته می شدتتراپولیس (چهار شهر). این چهار شهر دارای حکومت و واحد پولی خود بودند و خودمختار و مستقل بودند. کفالونیا دارای چندین بقایای میسینی است اما دیوارهای سیکلوپی کمی دارد.

کفالونیا در جنگ های پارس و پلوپونز در دوران باستان شرکت کرد و از اسپارت و آتن حمایت کرد. در سال 218 قبل از میلاد، فیلیپ مقدونی تلاش کرد تا به جزیره حمله کند. آنها توانستند با کمک آتنی ها او را شکست دهند. پس از ماه ها درگیری با مقاومت جزیره نشینان، رومی ها سرانجام جزیره را در سال 187 قبل از میلاد فتح کردند. آکروپولیس باستانی سامی در آن زمان ویران شد. این جزیره به عنوان یک مکان استراتژیک برای رومیان عمل می کرد تا به آنها کمک کند تا سرزمین اصلی را فتح کنند. در نتیجه، آنها کفالونیا را به یک پایگاه دریایی قابل توجه تبدیل کردند. این جزیره در طول این مدت به طور مکرر و شدید شاهد تهاجمات و هجوم دزدان دریایی بود.

در قرون وسطی، در سراسر دوران بیزانس، تهدید دزدان دریایی افزایش یافت (از قرن چهارم پس از میلاد). ساراسین ها خطرناک ترین گروه دزدان دریایی بودند. این جزیره در قرن یازدهم توسط فرانک ها اداره می شد که نشان دهنده پایان دوران بیزانس است. به دنبال آن، نورمن ها، اورسینی ها، آندها و توکان ها همگی به کفالونیا حمله کردند. احمد پاشا معروف، حمله اولیه ترکیه را در سال 1480 آغاز کرد. برای مدت کوتاهی، جزیره توسط پاشا و سربازانش اداره می شد، که جزیره را ویران ترک کردند.

Kefalonia، که به اشتراک گذاشته شده استدین مانند سایر جزایر یونی توسط ونیزی ها و اسپانیایی ها اداره می شد. قلعه سنت جورج و قلعه آسوس که در اثر زلزله در سال 1757 ویران شد، در تمام این مدت به عنوان قطب سیاسی و نظامی جزیره عمل کردند. در آن زمان، بسیاری از ساکنان جزیره - از جمله ملوان مشهور خوان دو فوکا - جزیره را به دنبال زندگی بهتر در دریا ترک کردند.

پایتخت به آرگوستولی نقل مکان کرد، جایی که اکنون باقی مانده است. جامعه جزیره تحت اشغال ونیزی به سه گروه تقسیم شد که منجر به تنش هایی شد. طبقه اشراف از همه حقوق برخوردار بود و از آن‌ها علیه سایر طبقات اجتماعی بهره می‌برد، زیرا ثروتمندترین و قدرتمندترین طبقه بود. با عهد ناپلئون برای رهایی آنها (و بقیه جزایر ایونی) از سیستم الیگارشی که توسط ونیزی ها ایجاد شده بود، دوران ونیزی در سال 1797 با ورود فرانسوی ها به پایان رسید. فرانسوی ها از صمیم قلب مورد استقبال مردم محلی قرار گرفتند.

کتاب طلایی که حاوی عناوین و امتیازات اشراف بود، توسط فرانسوی ها در ملاء عام به آتش کشیده شد. ناوگان متحد روس ها، ترک ها و انگلیسی ها بعداً فرانسوی ها را شکست دادند. سلطان بر تأسیس ایالت ایونیا نظارت داشت که در سال 1800 در قسطنطنیه تأسیس شد. اشراف جزیره امتیازات خود را پس گرفتند. که در1803 در نتیجه تقاضای شدید عمومی. در سال 1807، این جزیره بار دیگر توسط فرانسه اداره شد، اما قانون اساسی جدید مورد حمایت قرار گرفت. جزایر ایونی پس از معاهده پاریس در سال 1809 تحت کنترل انگلیس قرار گرفت و دولت ایونیا ایجاد شد. گورستان بریتانیایی دراپانوس، پل د بوست در آرگوستولی، فانوس دریایی سنت تئودوری، و تئاتر شهری دیدنی کفالونیا تنها تعدادی از کارهای عمومی مهمی بودند که در دوران انگلیسی تکمیل شدند.

ساکنان کفالونیا به انقلاب یونان کمک مالی کردند تا از عثمانی‌ها که مسئولیت بقیه یونان را بر عهده داشتند، کمک کنند، حتی اگر کفالونیا، مانند سایر جزایر ایونی، تحت حاکمیت انگلیس باقی ماند و از استبداد ترکیه اجتناب کرد. در سال 1864، همزمان با سایر جزایر ایونی، کفالونیا در نهایت به بقیه یونان مستقل ملحق شد. زمین لرزه عظیمی که در اوت 1953 کفالونیا را لرزاند، اکثر جوامع جزیره را کاملاً ویران کرد.

شهرک‌های بخش‌های میانی و جنوبی کفالونیا تقریباً در اثر زلزله ویران شدند و فیسکاردو تنها منطقه آسیب‌دیده بود. اکثر خانه‌های لیکسوری اخیراً ساخته شده‌اند، زیرا این شهری بود که در اثر زلزله بیشترین آسیب را دید.

جزیره ایتاکا: اگرچه کاخ اودیسه بود. هنوز پیدا نشده است، تاریخ ایتاکا استبی‌تردید با اسطوره ادیسه مرتبط است. مانند سایر جزایر ایونی، ایتاکا نیز از ابتدا مسکونی بوده است. خرده‌های کشف شده در پیلیکاتا، که دارای کتیبه خطی A قدیمی است، شواهدی از زندگی اولیه در ایتاکای باستانی ارائه می‌دهد. به دلیل تهاجمات مکرر آنها، عمدتاً به دلیل موقعیت تجاری آنها، هر هفت جزایر ایونی از همین مشکل رنج می بردند.

پادشاهی ایتاکا که شامل تمام جزایر یونی و بخشی از سواحل آکارنانیا در سرزمین اصلی یونان بود، زمانی بود که جزیره ایتاکا در حدود 1000 سال قبل از میلاد اوج شکوه خود را داشت. میسینی ها اولین ساکنان باستانی بودند که بر یونی ها کنترل کردند و شواهد زیادی از خود به جای گذاشتند. تصور می‌شود که Alalcomenae به‌عنوان پایتخت باستانی جزیره بوده است.

در دوران کلاسیک چندین شهر-دولت خودمختار در ایتاکا و در سراسر ایونی‌ها وجود داشت. این ایالت-شهرها در نهایت به یکی از لیگ های اصلی که توسط کورینث، آتن و اسپارت اداره می شد، پیوستند. در سال 431 قبل از میلاد، این تقسیمات لیگ منجر به شروع جنگ پلوپونز شد. تهاجم مقدونی ها تهدیدی برای تمام جزایر ایونی در دوره هلنیستی بود. در سال 187 قبل از میلاد، رومیان سرانجام موفق شدند در این منطقه اقتدار به دست آورند.

ایتاکا در دوران روم یکی از اعضای اپارکی ایلیریا بود. ایتاکا پس از امپراتور به امپراتوری بیزانس پیوستکنستانتین در قرن چهارم پس از میلاد امپراتوری روم را تقسیم کرد. تا زمانی که در سال 1185 توسط نورمن ها و آنژوین ها در قرن سیزدهم فتح شد، تحت حکومت بیزانس باقی ماند. ایتاکا در قرن دوازدهم به خانواده اورسینی و پس از آن به خانواده توچی داده شد.

جزیره ایتاکا به لطف کمک خانواده توچی به یک کشور مستقل با ارتش و نیروی دریایی کاملاً مجهز تبدیل شد. ونیزی‌ها از طریق تجارت و ساختمان‌های باشکوه متعدد، که بقایای آن‌ها هنوز در این منطقه دیده می‌شود، نفوذ خود را تا سال 1479 نشان دادند. در همان سال، ایتاکا توسط ترک ها تسخیر شد و مردم محلی را قتل عام کردند و شهرک ها را ویران کردند.

ترس از ساکنان ترک، اکثر ساکنان جزیره خانه های خود را ترک کردند. کوه ها امنیت را برای کسانی که می ماندند فراهم می کرد. اقتدار یونی ها همچنان منبع اختلاف بین ترک ها و ونیزی ها برای پنج سال آینده بود. سرانجام امپراتوری ترکیه این جزایر را دریافت کرد. اما ونیزی ها توانستند نیروی دریایی خود را جمع آوری کرده و گسترش دهند و در سال 1499 جنگی را با ترک ها آغاز کردند. در سال 1500 پس از میلاد، ایونی ها بار دیگر تحت سلطه ونیزی قرار گرفتندکنترل کرد و ترکها با یک معاهده موافقت کردند. نشان می دهد که Leukada تحت مدیریت ترکیه باقی مانده است، در حالی که Ithaca، Kefalonia، و Zakynthos متعلق به ونیزی ها بودند.

جمعیت Ithaca در طول کنترل ونیزی ها پس از کاهش به دلیل حملات مکرر دزدان دریایی و حملات ترک ها افزایش یافت و Vathy پایتخت جزیره شد. وضعیت اقتصادی ساکنان ایتاکا به لطف کشت کشمش بهبود یافت و ساخت کشتی هایی برای مبارزه با دزدان دریایی به رشد و قدرت صنعت کشتیرانی جزیره دامن زد و به پیشرفت اجتماعی کمک کرد.

در این جزیره که توسط شکل لیبرال دموکراسی اداره می شد، هیچ طبقه اجتماعی-اقتصادی وجود نداشت. ایونی ها هنوز توسط ونیز اداره می شدند تا اینکه در سال 1797 توسط ناپلئون سرنگون شد و در آن زمان دموکرات های فرانسه قدرت را به دست گرفتند. پایتخت افتخاری کفالونیا ایتاکا بود. بخشی از سرزمین اصلی یونان و لفکادا. در سال 1798، فرانسه توسط متحدان خود، روسیه و ترکیه جایگزین شد، و کورفو پایتخت ایالات ایونی شد. توسط فرانسه در سال 1807، که واتی، پایتخت کشور را برای دفاع از خود در برابر ناوگان قدرتمند انگلیسی مستحکم کرد. ایتاکا توسط یکی از اعضای ایالت ایونی نمایندگی می شد که در سال 1809 پس از اینکه جزایر ایونی تحت حاکمیت انگلیس قرار گرفت (در ایون) تأسیس شد.سنا). ایتاکا در طول سال‌های انقلاب یونان علیه ترک‌ها، اسکان و مراقبت‌های پزشکی را برای انقلابیون فراهم کرد، و همچنین در نیروی دریایی انقلاب یونان در جنگ استقلال در سال 1821 شرکت کرد.

جزایر ایونی آسیب زیادی دید آگوست 1953 در نتیجه زلزله های شدید بسیاری که بیشتر ساختمان های آنجا را تخریب کرد. با حمایت مالی اروپا و ایالات متحده، روند بازسازی بلافاصله پس از زلزله آغاز شد. جزایر ایونی و ایتاکا در دهه 1960 شاهد افزایش گردشگری بودند. با احداث جاده جدید، افزایش خدمات کشتی‌رانی و افزایش امکانات توریستی جزیره، جزیره آماده پذیرایی از بازدیدکنندگان شد. امروزه منابع عمده درآمد شهروندان ایتاکا ماهیگیری و گردشگری است.

جزیره کیتیرا: طبق اساطیر یونانی، الهه آفرودیت در کیتیرا متولد شد. چرا جزیره زیارتگاهی به او اختصاص داده بود. مینوی ها که از کیتیرا به عنوان توقفگاه در سفرهای خود به غرب استفاده می کردند، به عنوان آغاز کننده وجود این شهر (3000-1200 قبل از میلاد) شناخته می شوند. آنها در نتیجه سکونتگاه قدیمی اسکندیا را تأسیس کردند. به دلیل قرار گرفتن در منطقه بسیار مهمی از دریای مدیترانه، کیثیرا در زمان های قدیم بیشتر تحت کنترل اسپارت بود، اما به طور دوره ای مورد هجوم آتنی ها قرار می گرفت. بر اساس کشفیات باستان شناسیاز دوره‌های هلنیستی و رومی، این جزیره با سقوط اسپارت و آتن اهمیت خود را از دست داد، اما همچنان ساکن باقی ماند. عصر. این جزیره توسط امپراتور بیزانس کنستانتینوس به پاپ در قرن هفتم پس از میلاد هدیه داده شد که پس از آن به پاتریارک قسطنطنیه منتقل شد. کیتیرا در قرن 10 تا 11 به Monemvasia پیوست و در آن زمان به عنوان یک نیروی مهم در نظر گرفته می شد. بسیاری از کلیساها و صومعه های بیزانسی در این دوره ساخته شدند.

فرانک ها در سال 1204 بر جزایر مختلف و قسطنطنیه حکومت کردند. در سال 1207، مارکوس ونیریس کنترل کیتیرا را به دست گرفت و مارکیز کیتیرا شد. این جزیره تحت اشغال ونیزی ها نام جدید Tsirigo را گرفت و به سه استان تقسیم شد: Milopotamos، Agios Dimitrios (که اکنون به عنوان Paleochora شناخته می شود) و Kapsali. ونیزی ها از موقعیت مناسب جزیره آگاه بودند، بنابراین خانه خود را در آنجا ساختند و شروع به محاصره آن با چندین دفاع کردند. یکی از آنها قلعه مستحکمی است که قبلاً بر فراز چورا قرار داشت و هنوز هم پابرجاست.

مردم محلی از سیستم فئودالی اجباری و هجوم منظم دزدان دریایی که منجر به کاهش قابل توجه جمعیت شد ناراضی بودند. دزدان دریایی الجزایری حیدرین بارباروسا پایتخت آگیوس دیمیتریوس را در سال 1537 ویران کردند. کیتیرا تحت کنترل بود.فرمانروایی ونیزی تا سال 1797، با وقفه ای کوتاه، زمانی که جزیره توسط روس ها در اتحاد با ترک ها تصرف شد. این اشغال هم بر زبان و هم در معماری تأثیر داشت.

اهالی جزیره در سال 1780 علیه سرکوب ونیزی قیام کردند. مانند سایر جزایر یونی، کیثیرا در 28 ژوئن 1797 تحت فرمانروایی فرانسه درآمد. با این حال، یک سال بعد آنها یک بار دیگر توسط روس ها با کمک ترکیه مورد تهاجم قرار گرفتند. هر کسی بود که فرانسوی ها را از جزیره راند.

امروزه معاهده قسطنطنیه دولت نیمه مستقل ایونی (که شامل کیثیرا نیز می شد) را در 21 مه 1800 تحت حکومت سلطان تأسیس کرد. . با این وجود، نجیب‌زاده‌ها مزایای خود را حفظ کردند. در 22 ژوئیه 1800، بورژوازی و دهقانان قلعه کوچک کاسترو را در یک شورش تصرف کردند و آن را تصرف کردند. دوره آنارشی نامی است که به این دوران داده اند. با امضای معاهده تیلسیت در سال 1807، کیثیرا تا سال 1809 تحت فرمانروایی فرانسه بود و انگلستان آن را ضمیمه کرد. ایالت ایونی با معاهده پاریس در 5 نوامبر 1815 تأسیس شد و اشغال انگلیس را قانونی کرد.

مردم کیثیرا در انقلاب یونان علیه حاکمیت ترکیه شرکت کردند. دو تن از شناخته شده ترین مبارزان اهل کیتیرا جورجیوس مورمونز و کوسماس پانارتوس بودند. جزایر یونی شامل شددر قرن دوم قبل از میلاد، آنها را طعمه آسان دزدان دریایی کرد. این جزایر از قرن یازدهم تا سال 1797 توسط ونیزی‌ها اداره می‌شوند و پس از آن در سال 1799 تحت کنترل فرانسه قرار گرفتند. از سال 1476 تا 1684، امپراتوری عثمانی فقط لفکادا را کنترل کرد.

جزیره کیتیرا اولین جزیره ونیزی‌ها بود. کنترل را به دست گرفت و 23 سال بعد کورفو عمداً فرهنگ ونیزی را پذیرفت. پس از یک قرن، آنها جزایر زکینتوس را در سال 1485، کفالونیا در سال 1500 و ایتاکا را در سال 1503 تسخیر کردند. با تصرف جزیره لفکادا در سال 1797، کل مجموعه ایونیا فتح شده بود. در آن دوره، ونیزی ها استحکاماتی ساختند. جزایر ایونی در سال 1799 به ترک های روسیه واگذار شد. بین سال های 1815 و 1864، این جزایر توسط بریتانیا محافظت می شد. آکادمی Ionian، اولین دانشگاه یونانی، در این دوران شکوفایی فرهنگی در کورفو بازگشایی شد.

جنگ جهانی دوم پس از پیوستن آنها به یونان ویرانی و مرگ و میر زیادی به بار آورد. غیرقابل انکار است که غرب و بسیاری از مهاجمان، به ویژه ونیزی ها، توانستند نشانه های ماندگاری از تمدن خود مانند بناهای تاریخی، دژها و قلعه ها در کفالونیا، لفکادا و زاکینتوس به جای بگذارند که تأثیر قابل توجهی بر فرهنگ ایونی داشتند. با این حال، بهترین نمونه‌ها را می‌توان در کورفو پیدا کرد، دستاورد طراحی ونیزی. در کورفو، معماری بریتانیایی هنوز وجود دارد.بقیه یونان در 21 مه 1864. در آغاز قرن 20، زمانی که مردم به تعداد زیادی به آمریکا و استرالیا مهاجرت می کردند، موج مهاجرت قوی تر شد.

کیثیرا در انقلاب سیاسی ونیزلوس شرکت کرد. جنگ جهانی اول، یک دولت مستقل ایجاد کرد و نیروهای متفقین را تقویت کرد. اشغال ایتالیا و آلمان در طول جنگ جهانی دوم باعث افزایش مهاجرت شد که پس از جنگ بسیار بیشتر شد. در حال حاضر 60000 نفر از تبار کیتری در استرالیا زندگی می کنند، و هزاران کیتریایی در آتن و پیرئوس ساکن شده اند، جایی که آنها به اعضای جامعه معاصر کمک می کنند.

آب و هوا در جزایر ایونی

اطلاعاتی در مورد آب و هوا در جزایر یونانی ایونی و همچنین اطلاعاتی در مورد پیش بینی و میانگین دما برای جزایر مختلف در همین گروه زمستان های معتدل و تابستان های خنک از ویژگی های آب و هوای جزایر ایونی است. هر ساله بازدیدکنندگان زیادی به دلیل آب و هوای خوب به این جزایر می‌آیند که آن‌ها را برای ورزش‌های تابستانی و ماجراجویی‌های قایقرانی در دریای ایونی عالی می‌کند. حتی در ماه ژانویه، سرما خیلی سخت نیست و دما به ندرت به زیر صفر می رسد.

پوشش گیاهی سرسبز که جزایر را تشکیل می دهد، نتیجه بارندگی های منظم است. با این حال، بارش برفغیر معمول است. حتی در گرم ترین روزهای تابستان، دمای هوا به ندرت به بیش از 39 درجه سانتیگراد می رسد. به دلیل بارندگی های منظم و نسیم های جنوب شرقی که مشخصه تمام جزایر ایونی است، این جزایر دارای رطوبت بالایی هستند. این عوامل آب و هوایی باعث افزایش بهره وری خاک و ایجاد مناظر طبیعی خیره کننده می شود. کورفو یکی از جزایری است که بیشترین بارندگی را دارد.

زندگی شبانه در جزیره ایونی

در جزایر ایونی، گزینه های تفریحی شبانه وحشی و مجلل وجود دارد. کورفو و زاکینتوس دو جزایر پر جنب و جوش یونانی جزایر ایونی هستند. این دو جزیره برای شب‌های وحشی مناسب هستند زیرا بارهای تمام شبانه با موسیقی بلند را ارائه می‌دهند. شلوغ ترین بارها در زاکینتوس لاگاناس، تسیلوی، آلیکاناس و آلیکس هستند، در حالی که شلوغ ترین استراحتگاه های کورفو شامل شهر کورفو، کاووس، داسیا، آچاراوی و سیداری است. سایر جزایر دریای ایونی فاقد این زندگی شبانه پر جنب و جوش هستند. یک راه منحصر به فرد تر برای گذراندن شب در هر یک از جزایر، امتحان کردن یک وعده غذایی طولانی در یکی از بسیاری از میخانه های ساحلی است. بارهای استراحت در جزایر Kefalonia و Lefkada تا ساعت 2 یا 3 بامداد باز هستند. بیایید در مورد زندگی شبانه جزیره صحبت کنیم

زندگی شبانه کورفو: یکی از متنوع ترین جزایر یونان، کورفو به خاطر زندگی شبانه هیجان انگیزش شناخته شده است. میخانه‌های سنتی با غذاهای منطقه‌ای لذیذ، به‌ویژه در شهر قدیمی، تنها چند مکان در کورفو هستند.شهر به شما توصیه می کند که عصر خود را شروع کنید. هنگامی که شب فرا می رسد، چندین مکان گرم می تواند به شما کمک کند خلق و خوی خود را افزایش دهید. سپس می توانید با نوشیدنی در لیستون ادامه دهید. شهر مملو از بارهای استراحت است، اما منطقه Emporio، در مجاورت بندر جزیره، مملو از کلوپ های شبانه است، اگر به دنبال مهمانی های پر سر و صدا هستید.

تفریحی در جزیره از جمله پالئوکاستریتسا، سیداری، بنیتس، داسیا و آچاراوی این نوع میخانه ها و کلوب ها را در خود جای داده است. این مکان ها اجرای موسیقی متنوعی دارند و تا ساعات اولیه باز هستند. علاوه بر این، کاووس، مقصدی محبوب در میان گردشگران بریتانیایی در جنوب کورفو، دارای کلوب های زیادی است. در یکی از رستوران‌های متعدد در منطقه کورفو برای یک شب آرام‌تر یک شام میل کنید. انواع مختلفی از غذاخوری ها در این جزیره وجود دارد، از مراکز مجلل گرفته تا میخانه های معمولی.

بهترین ها رستوران‌های جزیره کورفو :

Corfu Akron Bar & رستوران: در ساحل "Agia Triada" در نزدیکی Paleokastritsa، کورفو، جایی است که می توانید آکرون را پیدا کنید. منوی ناهار در آکرون طیف گسترده ای از وعده های غذایی خوشمزه، ماهی تازه، سالاد، و میان وعده های سبک را ارائه می دهد. علاوه بر این، می توانید در تمام طول روز از نوشیدنی ها و کوکتل های خنک بنوشید. در حین تماشای منظره خیره کننده از دریا، در یک فضای رمانتیک استراحت کنیدمحیط.

Corfu Ampelonas Restaurant: Ambelonas Corfu، که بر روی قله کوه قرار دارد، منظره ای خیره کننده و وسیع از مرکزی کورفو را ارائه می دهد. این املاک دارای نمایشی دائمی از ابزار و ماشین آلات کشاورزی، تاکستانی پر از انواع شراب منطقه‌ای، و منطقه وسیعی از گیاهان وحشی کشت‌نشده است. سه روز در هفته، رستوران آلاکارته در آمبلوناس کورفو باز است. رویدادها و مهمانی‌ها در آنجا برگزار می‌شود، همچنین تورها، کارگاه‌ها، و مزه کردن شراب‌های بدون برچسب از تاکستان‌ها.

Corfu Venetian Well Restaurant: یکی از خیره‌کننده‌ترین غذاخوری‌های شهر کورفو، The Venetian چاه در مقابل چاه قدیمی ونیزی قرار دارد. فضای داخلی گرم و با سلیقه آن به طرز ماهرانه ای طراحی فوق العاده را با گذشته سازه ادغام می کند. از غذاهای لذیذ مدیترانه ای لذت ببرید در حالی که روبروی میدان دوست داشتنی Kremasti در محیطی با فضایی رمانتیک و خاطره انگیز هستید.

زندگی شبانه Paxi: اگر می خواهید یک شب شلوغ داشته باشید، نباید به Paxi بروید. تنها تعداد انگشت شماری از لانژ بارهای جزیره تا کمی بعد از نیمه شب بیدار می مانند و اکثر آنها در Gaios، پایتخت جزیره هستند. تعدادی از این میخانه ها در Lakka و Logos نیز وجود دارد. به عنوان جایگزین، می‌توانید یک شام آرام را در یکی از میخانه‌های متعدد Paxi کنار دریا که تا پاسی از شب باز است میل کنید.

بهترین رستوران‌های جزیره پاکسی :

Paxi La Vista: در مکانی ساکت قرار داردمنطقه، تنها چند متر با اقیانوس. این غذا در سرو غذاهای دریایی تخصص دارد و ماهی تازه و صدف همیشه جزو برترین انتخاب ها هستند. از کارکنان بخواهید که پیشنهادات و افزودنی های جدیدی به منوی روزانه داشته باشند زیرا منو مرتباً تغییر می کند. آبجو و نوشیدنی های غیرالکلی عالی در لا ویستا موجود است تا به زیبایی با وعده های غذایی شما همراه شود.

Paxi Carnayo: بهترین نقطه برای استراحت و تجربه یک استقبال مهربانانه Carnayo است. یک باغ دوست داشتنی پر از گل و درختان زیتون، ساختار کلاسیک را احاطه کرده است که دارای لهجه های چوبی و سنگی است. غذاهای منطقه ای متعددی از Paxos و Corfu در منو ارائه می شود که همه آنها با مهارت و با استفاده از مواد اولیه درجه یک تهیه می شوند. شراب‌های یونانی در انبار Carnayo به وفور یافت می‌شود، و کارکنان همیشه آماده ایده‌های مربوط به انواع شراب هستند.

Paxi Akis Fish Bar & رستوران: Akis Fish Bar & رستوران در فاصله چند متری از دریا و در مکانی زیبا در بندر لاککا واقع شده است. منوی آن مملو از طعم های مدیترانه ای است، مانند غذاهای دریایی تازه، کارپاچیو اختاپوس، ماهی کبابی و انواع پاستاهای خانگی. جدا از گزینه های شام یا ناهار خوشمزه، در اینجا می توانید دسرهای خوشمزه ای مانند تیرامیسو، چیزکیک، کرم برولی یا تارت های شکلاتی شگفت انگیز را انتخاب کنید.

زندگی شبانه لفکادا: بارهای زیبا در استراحتگاه های توریستی جزیره تنها مکان هایی برای بیرون رفتن در شب در لفکادا هستند. لفکاداTown، Nydri، و Vassiliki همگی بارهای استراحت دارند. نیدری چند باشگاه با موسیقی بلند نیز دارد. اکثر بارها تقریباً تا ساعت 2 یا 3 بامداد باز می مانند. یک وعده غذایی آرام را در یکی از میخانه های متعدد جزیره، چه در ساحل و چه در دامنه تپه، برای یک شب آرام تر امتحان کنید.

بهترین رستوران ها در جزیره لفکادا :

رستوران بشکه: The Barrel یک رستوران خانوادگی است که بر تنوع غذاها تمرکز دارد و مستقیماً در خط ساحلی نیدری، شلوغ ترین منطقه لفکادا واقع شده است. Barrel غذاهای منطقه ای و بین المللی لذیذی ارائه می دهد و به دلیل خدمات سریع و طعم واقعی خود متمایز است. این رستوران ماهی توسط Anestis Mavromatis اداره می شود و تمام خدمه تلاش می کنند تا آن را به مکانی دلپذیر تبدیل کنند. کتاب‌های سفر متعدد، از جمله راهنمای بریتانیایی راف و راهنمای سیاره تنها، این رستوران را ستایش کرده‌اند، زیرا این رستوران طیف گسترده‌ای از شراب‌ها را از جزیره و اطراف یونان ارائه می‌دهد.

رستوران راچی: رستوران راچی در شهر کوهستانی لفکادا در اگزانتیا واقع شده است. راچی از شما پذیرایی می‌کند تا در پاسیو خود با غذاهای لذیذ غذا بخورید و از منظره تماشایی دریای ایونی و غروب خورشید لذت ببرید. انتخاب های زیادی در منو وجود دارد که نمی دانیداز کجا شروع کنیم غذاهای لذیذ خانگی تهیه شده در تنور هیزمی، سبزیجات تازه برداشت شده از باغ صاحبان، و گوشت محلی تنها تعدادی از آنها هستند. عصرها، ممکن است برای نوشیدن یک نوشیدنی یا قهوه به آنجا بروید. رستوران Molos: در Mikros Gialos، نزدیک به روستای Poros، ممکن است رستوران Molos را در مقابل بندر کشف کنید. در تابستان، Molos 24 ساعته باز است. بیشتر منو شامل غذاهای سنتی دست ساز از جمله صدف است. همه وعده های غذایی از ابتدا با مواد اولیه ممتاز و تازه تهیه می شوند.

زندگی شبانه Kefalonia: دیوانه کننده نیست، اما چندین سالن زیبا دارد که می توانید در آنها اوقات خوشی داشته باشید. فیسکاردو جهانی‌ترین منطقه کفالونیا با خط ساحلی پر از رستوران‌های ماهی، کافه‌های درجه یک، و میخانه‌ها است. همچنین چند کلوپ پخش موسیقی با صدای بلند در خارج از فیسکاردو وجود دارد. علاوه بر این، اسکالا و لاسی، دو استراحتگاه شلوغ با بارهای استراحت، بارهای زیادی دارند. در میدان اصلی آرگوستولی میخانه هایی وجود دارد که تا حدود دو یا سه بامداد باز می مانند.

یکی از میخانه‌های عالی را که می‌توانید در سرتاسر کفالونیا پیدا کنید، برای یک شب آرام‌تر امتحان کنید. برای دیدن مناظر دوست داشتنی، میخانه های ساحلی را انتخاب کنید. رستوران‌های جذاب در ساحل لورداس و چندین سواحل مجاور جزیره

بهترین رستوران‌های جزیره Kefalonia :

رستوران Tassia: رستوران Tassia دارایدر سه دهه گذشته یک قرعه کشی برای فیسکاردو بوده است. غذاهای سنتی یونانی تخصص رستوران Tassia است که به خاطر ماهی تازه اش در سراسر جهان شهرت دارد. دیوارهای سرامیکی رنگ و خلیج خیره کننده فیسکاردو به عنوان پس‌زمینه، تصاویری از دوران رمانتیک‌تری را تداعی می‌کنند.

رستوران آمپلاکی: در انتهای دیگر اسکله زیبای آرگوستولی، غذاخوری کوچک Ampelaki قرار دارد. به دلیل نزدیکی رستوران به ترمینال کشتی، مشتریان می توانند از مناظر خیره کننده دریا و قایق های تفریحی و کشتی هایی که وارد بندر می شوند و از آن خارج می شوند، لذت ببرند. در یک مجتمع آپارتمانی فوق العاده با دکوراسیون قرار گرفته است. غذاهای رستوران به درستی آماده شده و استعداد سرآشپز را در آشپزخانه نشان می دهد. پرسنل مهربان و کارآمد هستند و نیازهای مشتری را در اولویت قرار می دهند. بهترین دلایل برای بازدید از این رستوران، غذاهای عالی و محیطی دلپذیر است. مهمتر از همه، این رستوران دسترسی و

امکانات ضروری را برای افراد دارای معلولیت به دلیل احترام به تمام مشتریان خود فراهم می کند. به رستوران عجیب و غریب معروف به فلامینگو. اگر می خواهید غذاهای اصیل یونانی را امتحان کنید، این یک رستوران فوق العاده است. در انتهای خیابان اصلی، نزدیک به درختان کاج قرار گرفته و محیطی فوق‌العاده ایجاد کرده است. در بیرون، میزهایی وجود دارد که منظره ای زیبا از آن دارنددریای مدیترانه. غذاهای بسیار متنوع است و غذاهایی با طعم یونانی ارائه می دهد. مسیر شما به سمت غذای اصلی بدون شک توسط پیش غذا های خوشمزه و جالب تعیین می شود. همچنین مجموعه ای فوق العاده از شراب ها برای همراهی با غذاهای آشپزی شما وجود دارد. بستنی با طعم میوه را امتحان کنید و در محیط آرامش بخش باغ فوق العاده لذت ببرید.

زندگی شبانه ایتاکا: به چند بار و میخانه محدود می شود. محیطی رمانتیک با فراوانی رستوران‌ها و میخانه‌های عالی که اسکله‌های Vathy، Frikes و Kioni را احاطه کرده‌اند، ایجاد می‌کند. این موسسات معمولاً تا کمی بعد از نیمه شب باز هستند. این میخانه ها در جوامع کوهستانی ایتاکا نیز وجود دارند. کافه تریاها در ایتاکا معمولاً عصرها به بارهای استراحت تبدیل می شوند و تا نیمه شب باز می مانند. شب های ایتاکا اغلب آرام و مسحورکننده است.

بهترین رستوران های جزیره ایتاکا : :

Dona Lefki: Dona Lefki در منطقه ای دوست داشتنی با منظره دریاهای زمردی آبی دریای ایونی و غروب باشکوه خورشید واقع شده است که آرام آرام غروب می کند. بر فراز بندر در اینجا می توانید غذاهای لذیذی را بخورید که بر اساس غذاهای یونانی هستند. برای دستور العمل هایی که لذیذتر و نرم تر هستند، Dona Lefki گوشت ها را با خلاء و با استفاده از روش Sous Vide می پزد. یک لیوان شراب را انتخاب کنیداز میان بسیاری از برندهای درجه یک یونانی که می توانید با شام خود همراه باشید.

Ageri: می توانید در طول سفر خود به جزیره یونانی در رستوران Ageri در Frikes از غذاهای خوشمزه و شراب خوب لذت ببرید. ایتاکا آگری موقعیتی زیبا با منظره دریا و کوه دارد. قایق‌های تفریحی در حال عبور، قایق‌های ماهیگیری محلی که با صید خود می‌رسند، آب در زیر آسمان صاف ایتاکان می‌درخشد، یا ماه در بالای آسیاب بادی طلوع می‌کند، همه چیزهایی هستند که می‌توانید مشاهده کنید. Ageri تکرارهای معاصر غذاهای کلاسیک یونانی را ارائه می دهد که با مواد تازه و محلی تهیه شده اند.

Rementzo: در رستوران و کافه Rementzo می توانید غذاهای فوق العاده، کیک های دست ساز، و شیرینی ها را دریافت کنید. علاوه بر این، آنها منوی گیاهی، گیاهخواری و بدون گلوتن را برای برآوردن نیازهای غذایی منحصر به فرد ارائه می دهند. علاوه بر این، گریل ذغال چوب تخصص رستوران Rementzo است.

بهترین هتل ها برای اقامت در Ionia، یونان

Corfu Delfino Blu Wellness Boutique Hotel: به راحتی در شهر آگیوس استفانوس در شمال شرقی کورفو واقع شده است. مغازه ها و گزینه های حمل و نقل متعددی با پای پیاده به محل اقامت نزدیک هستند. استودیوها، آپارتمان‌ها و سوئیت‌ها، از جمله سوئیت ماه عسل، برای مهمانان در دسترس است. تمامی اتاق ها دارای تهویه مطبوع، جکوزی، تلویزیون LCD ماهواره ای، لپ تاپ، پخش کننده سی دی و دی وی دی، تلفن مستقیم و گاوصندوق هستند. آنها همچنین یکآهنگ نمادین کانتادا که در کورفو به خوبی شناخته شده است، تأثیر ایتالیایی را در موسیقی به نمایش می گذارد.

تاریخچه برخی از جزایر جزایر یونی

جزیره کورفو: یونانی برای کورفو کرکیرا است و پوره کورکیرا، فرزند خدای رود Aesopos، به آن نسبت داده شده است. دادن نام گویا خدای دریا پوزیدون عاشق پوره کورکیرا شد، او را ربود و به این جزیره منتقل کرد. تحقیقات باستان شناسی نشان داده است که مردم از دوره پارینه سنگی در این جزیره زندگی می کردند. در این اسطوره آمده است که کورفو جایی بود که ادیسه در راه بازگشت به ایتاکا از جزیره فایاسی ها فرود آمد. فنیقی ها در کورفو زندگی می کردند که در دوران باستان مرکز تجاری بسیار مهمی بود. کورفو که اکنون به نام پالئوپولیس شناخته می شود، یک شهر مهم استعماری و یک قدرت دریایی قوی به دلیل تجارت با تمام شهرهای دریای آدریاتیک بود. در شهر کورفو، درست روبروی کاخ مون رپو، بقایای این سکونتگاه باستانی وجود دارد. در اطراف جزیره، معابد قدیمی دیگری مانند معبد آرتمیس نیز کشف شده است.

کورفو در طول جنگ پلوپونز برای درگیری مهم با کورنت از آتن درخواست کمک نظامی کرد. اتحاد بین کورفو و آتن به مدت یک قرن ادامه داشت تا اینکه مقدونی ها (که توسط شاه فیلیپ دوم اداره می شد) به کورفو حمله کردند و آن را تصرف کردند.آشپزخانه کوچک با مایکروویو، توستر، قهوه‌ساز، و بشقاب داغ. تخت‌های کودک نیز موجود است.

هتل کورفو Delfino Blu Wellness Boutique امکانات و خدمات متنوعی را ارائه می‌دهد. تعدادی از آنها رستوران، سالن صبحانه، سالن تلویزیون، کتابخانه، استخر با بار کنار استخر، زمین بازی برای کودکان، استخر بزرگسالان با سونا، و مرکز تناسب اندام با میزهای بیلیارد. کارکنان مفید هتل دلفینو بلو Wellness Boutique در کورفو می توانند در اجاره وسایل نقلیه، گشت و گذارها و تورها و همچنین حمل و نقل به بندر و فرودگاه کمک کنند. علاوه بر این، آنها برای مهمانان هتل تماس های بیدارباش، سرویس اتاق، خدمات پستی و فکس، خدمات خشکشویی و موارد دیگر را ترتیب می دهند.

Corfu Dreams Corfu Resort And Spa: منطقه گوویا، که به راحتی در ساحل شرقی جزیره کورفو قرار دارد، قبلا یک دهکده ماهیگیری کوچک و یک کارخانه کشتی سازی قدیمی ونیزی بود. امروزه به یک مقصد تعطیلات شناخته شده تبدیل شده است که هر تابستان میلیون ها مسافر را به خود جذب می کند. این مکان فوق‌العاده، احاطه شده توسط گل‌های معطر، درختان جنگلی، و سواحل آرام با دریاهای شفاف، جایی است که دریمز کورفو ریزورت را پیدا خواهید کرد. آبگرم در کورفو. استراحتگاه مناظر خیره کننده ای از دریای یونی را در دوردست ارائه می دهد.

از اتاق های معمولی تا کلبه، Dreams Corfu Resort & اسپا در کورفو طیف وسیعی از گزینه های اقامت را ارائه می دهد. همه ازآنها اقامتی راحت و لذت بخش را با تمام امکانات ضروری از جمله بالکن، یخچال، مینی بار، صندوق امانات و حمام اختصاصی با سشوار فراهم می کنند. علاوه بر بارها، رستوران‌ها، استخر و محوطه بازی کودکان، این هتل دارای بخش‌هایی برای تنیس روی میز، مینی گلف، والیبال، تنیس و بسکتبال است. دریمز کورفو توچال & اسپا ممکن است امکانات و خدمات اضافی مانند پارکینگ و اجاره دوچرخه را با پرداخت هزینه ارائه دهد.

Lefkada Idilli Villas: در یک شیب سرسبز و صخره ای با چشم اندازهای خیره کننده از دریای Ionian، مناظر مجلل لفکادا ویلاهای Idilli در موقعیت ایده آلی قرار دارند. دریای زیبا و دهکده تاریخی آگیوس نیکیتاس که توسط غذاخوری ها، میخانه ها و فروشگاه های توریستی احاطه شده است، به ویلاها نزدیک است و از ایوان ها قابل مشاهده است. آسایش در اتاق خواب‌های جادار با تخت‌های مجزای کوکامت و حمام‌های مجزای اختصاصی در هفت ویلا با شکوه، که هر کدام دارای ویژگی‌های خاص خود هستند، فراهم می‌شود.

دو ویلای 150 متری با ظرفیت 6 نفر و 5 ویلا 80 متری با ظرفیت 4 نفر وجود دارد. هر ویلا دارای یک اتاق نشیمن بزرگ است که به زیبایی با شومینه و آشپزخانه ای به سبک آمریکایی مبله شده است که تمام امکانات رفاهی لازم را دارد. تمامی اتاق خواب ها دارای پنکه های سقفی با کنترل از راه دور با جدیدترین تکنولوژی هستند و در طبقه آخر تهویه مطبوع وجود دارد. امکانات خشکشویی وماشین ظرفشویی در هر یک از 7 ویلا (4 استخر خصوصی و 3 استخر مشترک) موجود است. مناظر عالی از آگیوس نیکیتاس و ایوان های کاشی کاری شده با پنجره های بزرگ ارائه می شود.

هر اقامتگاه در Idilli Villas دارای یک پاسیو بزرگ است که مبله و مجهز به باربیکیو خصوصی است. هر دو ویلای بزرگ و دو ویلای کوچک دارای استخرهای خصوصی خود هستند. هر استخر خصوصی دارای ابعاد 4×8 متر است. سه خانه کوچک دیگر دارای یک استخر بی‌نهایت بزرگ با ابعاد 16 در 8 متر هستند. همه بازدیدکنندگان ما به فضاهای پارکینگ خصوصی در ملک دسترسی دارند. برای دوستان کوچک ما، تخت نوزاد و صندلی کودک وجود دارد. در ویلاهای کوچک جونیور و سوپریور یک تلویزیون و در ویلاهای بزرگ انحصاری یک تلویزیون 50 اینچی وجود دارد. استفاده از وای فای رایگان را بپذیرید.

استراحتگاه Kythira Kythea: استراحتگاه در بخش شمالی جزیره، 5 دقیقه از Agia Pelagia و 30 دقیقه از Kapsali، واقع در دامنه تپه مشرف به خلیج آرام Agia Pelagia واقع شده است. . موقعیت هتل به عنوان نقطه شروع ایده آل برای کاوش در کل جزیره در نظر گرفته می شود. اتاق‌های جادار و شیک با میز آرایش و حمام بزرگ، به‌علاوه یک تخت دو نفره یا دو نفره.

هر اقامتگاه دارای بالکن زیبایی است که در آن می‌توانید طلوع آفتاب خیره‌کننده یا یک شب پرستاره را تماشا کنید. آنها دارای حمام خصوصی با دوش یا وان، تلویزیون ماهواره ای، صفحه نمایش LCD،دسترسی به اینترنت بی‌سیم رایگان، مینی‌بار، ملحفه‌های FRETTE، تشک‌های سازگار با محیط زیست، حوله‌ها و دمپایی‌های نخی درجه یک، و لوازم حمام ممتاز. بوفه صبحانه، ناهار و شام به صورت à la carte.

رومی ها از 229 قبل از میلاد تا 337 بعد از میلاد در جزیره ماندند. در زمان رومیان در ازای استفاده رومی ها از بندر شهر، به این جزیره مقداری خودمختاری داده شد. جاده ها و سازه های عمومی، از جمله حمام ها، در جزیره توسط رومی ها ساخته شد. اولین کلیسای مسیحی در جزیره در سال 40 بعد از میلاد توسط جیسون و سوسیپاتروس، دو تن از شاگردان سنت پل ساخته شد و به سنت استفان تقدیم شد.

در قرون وسطی، AgesCorfu به امپراتوری روم شرقی پس از تقسیم امپراتوری روم. تهاجمات و حملات بربرها، گوت ها و ساراسین ها به جزیره اغلب در قرون وسطی رخ می داد. برای دفاع از جزیره، برج های زیادی از جمله برج کاسیوپی ساخته شد. سپس نورمن‌ها و به دنبال آن ونیزی‌ها که دوران پر رونقی را در تاریخ کورفو آغاز کردند، قدرت را به دست گرفتند. هنگامی که چارلز آنژو، پادشاه فرانسوی سیسیل، این جزیره را در سال 1267 فتح کرد، تلاش کرد تا کاتولیک را به عنوان دین رسمی جدید تحمیل کند.

کلیسا در نتیجه آزار و شکنجه به کاتولیک تبدیل شد. از مسیحیان ارتدکس کورفو بار دیگر در سال 1386 پس از شکست تلاش برای تغییر دین، توسط ونیزی ها اداره شد. به مدت چهار قرن، کورفو توسط ونیزی‌ها اداره می‌شد و در این مدت تعداد زیادیساختمان‌ها، بناهای تاریخی و سایر سازه‌ها ساخته شدند و به نمونه‌ای از معماری ونیزی در یونان تبدیل شدند.

به دلیل استثمار اشراف، قیام‌های متعددی در حال انفجار بودند، اما با خشونت سرکوب شدند. پس از سرنگونی ونیز توسط ناپلئون بناپارت، کورفو در سال 1797 به دولت فرانسه پیوست. ناوگان متفقین انگلیسی، روسیه و ترکیه در سال 1799 در جزیره کورفو پیاده شدند. آنها پس از سلاخی مردم محلی مندوکی در بندر، کل جزیره را اشغال کردند.

جمهوری Septinsular قرار بود از ایالت ایونی مستقر در قسطنطنیه تأسیس شود، اما این تلاش با شکست مواجه شد و کورفو در سال 1807 توسط فرانسه اداره شد. پس از آن دوران پر رونقی بود که با پیشرفت های قابل توجه در کشاورزی مشخص شد. و جامعه در آن زمان، خدمات عمومی بازسازی شد، آکادمی Ionian تأسیس شد، و مدارس ساخته شدند. جزایر. از آنجا که زبان یونانی رسمی شد، جاده‌های جدید ساخته شد، سیستم آبرسانی بازسازی شد و اولین دانشگاه یونانی در سال 1824 تأسیس شد، کورفو در دوران مدیریت انگلیسی از رونق برخوردار بود. ساکنان کورفو علیرغم اینکه هرگز تحت حاکمیت ترکیه نبودنددر طول انقلاب یونان از بقیه یونان حمایت مالی کرد.

جزایر ایونی توسط بریتانیا در 21 مه 1864 به پادشاه جدید یونان داده شد. کورفو در هر دو جنگ جهانی در قرن بیستم شرکت کرد و خسارات قابل توجهی متحمل شد. در واقع، بمباران آلمان در سال 1943 به طور کامل به آکادمی ایونی، کتابخانه عمومی و تئاتر شهری آسیب زد، اما بعداً بازسازی شدند.

جزیره پاکسی: بر اساس افسانه های عامیانه، Paxi زمانی ایجاد شد که پوزیدون با سه گانه خود به کورفو برخورد کرد و باعث شد که نقطه جنوبی جزیره شکسته شود و این جزیره کوچک ایجاد شود. . پس از آن، Paxi پناهنده مورد علاقه او شد زیرا می توانست رابطه نامشروع خود را با پوره آمفیتریت در آنجا پنهان کند. بر اساس سوابق واقعی تاریخی، جزیره پاکسی از آغاز زمان مسکونی بوده است. گمان می رود که فینیقی ها مهاجران اولیه بودند. به دلیل نزدیکی آنها، تاریخ Paxi و Corfu از نزدیک در هم تنیده شده است. ناوگان متحد پکسی و کورفو در طول جنگ پلوپونز از کورینتی ها حمایت کردند. قبل از نبرد دریایی آکتیو در سال 31 قبل از میلاد، آنتونیو و کلئوپاترا در این جزیره کوچک پناه گرفتند. رومیان در قرن دوم قبل از میلاد پاکسی و کورفو را فتح کردند. پس از آن، برایهفتصد سال، این جزیره بخشی از امپراتوری بیزانس بود.

پکسی در طول این قرون شاهد چندین تهاجم دزدان دریایی بود که منجر به ربوده شدن مردم محلی، فروش آنها به عنوان برده و دزدی اشیاء قیمتی شد. ونیزی ها در قرن سیزدهم کنترل Paxi را به دست گرفتند و تقریباً 400 سال بر آن حکومت کردند. کلیساها و بقایای ماشین های روغن کشی از آن زمان نمونه هایی از این است که چگونه می توان تأثیر آنها را امروزه مشاهده کرد. در واقع، ونیزی ها برنامه قابل توجهی از کشت و کاشت زیتون را آغاز کردند. در سال 1537، ونیزی‌ها ناوگان ترکیه را که قصد تصرف Paxi را داشتند، دفع کردند و در تلافی، دزد دریایی بارباروسا جزیره را غارت کرد.

ناپلئون بناپارت پس از اینکه ونیزی‌ها جزیره را به فرانسوی‌ها در سال 1797 تحویل دادند، ناپلئون بناپارت کنترل پاکسی را به دست گرفت. با این حال، اشغال فرانسه تنها یک سال ادامه داشت تا اینکه ناوگان روسیه-ترکیه کنترل جزیره را به دست گرفت و پاکسی را به ایونی ضمیمه کرد. حالت. پس از معاهده پاریس، این جزیره برای دومین بار در سال 1814 تغییر حکومت کرد و توسط بریتانیا اداره می شد. در 50 سال بعد، Paxi تا حدودی ثبات را تجربه کرد در حالی که بریتانیایی ها استاندارد زندگی را به میزان قابل توجهی افزایش دادند.

مردم محلی در جنگ استقلال یونان در سال 1821 شرکت کردند، اما تا سال 1864 بود که جزایر یونی- و به طور خاص Paxi - با یونان متحد شدند. این جزیره در سال 1922 تعداد زیادی پناهنده را پذیرفتنابودی آسیای صغیر جزایر ایونی در طول جنگ جهانی دوم توسط ایتالیا اشغال شد، اما تجارت نفت ثروتی را برای مردم به ارمغان آورد و آنها را از شرایط بدی که سایر مکان‌های یونان تجربه می‌کردند دور نگه داشت. بسیاری از مردم محلی در دهه های 1950 و 1960 مجبور شدند برای به دست آوردن منابع مالی آن را ترک کنند.

جزیره لفکادا: صخره های سفید (به یونانی Lefkos) که متمایز از جنوبی ترین نقطه جزیره، دماغه لفکادا، نام این منطقه را به منطقه لفکادا داده است. Lefkada، یک شهر باستانی، در ابتدا و پس از آن به کل جزیره نامگذاری شد. گفته می‌شود که شاعر سافو از این صخره‌های سفید به دریا پرید، زیرا نتوانست رنج عشق خود را به فائون تحمل کند. لفکادا زمانی که کورنتیان آن را در قرن هفتم قبل از میلاد مستعمره کردند، شهر مدرن لفکاس را ساختند و ساخت کانالی را که آن را از سرزمین اصلی جدا می کند در سال 650 قبل از میلاد آغاز کردند، تبدیل به جزیره شد.

این جزیره در این زمان خانه شهرهای مستقل متعددی بود که در طول زمان به رشد خود ادامه دادند. لفکادا در جنگ با سایر شهرهای یونان شرکت کرد و نقش مهمی در جنگ‌های ایران ایفا کرد. این جزیره 800 سرباز را برای شرکت در نبرد Plataea و سه کشتی برای کمک به نبرد بدنام سالامینا در سال 480 قبل از میلاد ارائه کرد.

لفکادا به شهر مادرش کورینت که از اسپارت ها حمایت می کرد، کمک کردجنگ پلوپونز (431–404 قبل از میلاد). این جزیره در سال 343 قبل از میلاد برای مقاومت در برابر مقدونی‌های فیلیپ دوم با آتنی‌ها متحد شد، اما آتن شکست خورد و لفکادا تحت سلطه مقدونیه درآمد. در سال 312 قبل از میلاد این جزیره استقلال خود را به دست آورد. جزیره لفکادا و بخشی از سرزمین اصلی در قرن سوم قبل از میلاد به فدراسیون آکارنانی پیوست.

این جزیره در سال 230 قبل از میلاد با مقدونی ها متحد شد تا حملات رومیان را دفع کند، اما رومی ها پیروز شدند و در سال 198 قبل از میلاد این جزیره تحت فرمانروایی رومیان درآمد و در استان روم نیکوپلیس قرار گرفت. در دوره بیزانس، لفکادا به استان آخایا ملحق شد و در نتیجه موقعیت مناسب خود، چندین تهاجم دزدان دریایی را تجربه کرد. لفکادا در قرن ششم پس از میلاد بخشی از "طرح کفالونیا" بود و پس از آن که مدت کوتاهی توسط صلیبیون سرنگون شد به سلطه اپیروس پیوست.

دوران ونیزی: زمانی که ناپلئون بناپارت و نیروهای او در سال 1797 بر ونیز غلبه کردند، حکومت ونیزی به پایان رسید. لفکادا در نتیجه معاهده کامبوفرمیو به دولت فرانسه پیوست. ناوگان ترکیه، روسیه و انگلیس فرانسوی ها را شکست دادند و لفکادا را در سال 1799 تصرف کردند. برای ایجاد جمهوری هفت جزیره ای، دولت ایونی در مارس 1800 در قسطنطنیه تأسیس شد.

این تلاش در سال 1807 ناموفق بود زیرا فرانسه کنترل را دوباره به دست گرفت. از جزیره برای جزیره، این زمان رونق بود و