Chorwacja: flaga, atrakcje i inne atrakcje

Flaga reprezentuje kraj i często odzwierciedla nie tylko wizualną jedność narodu, ale także jego osobowość, a Chorwacja nie jest tu wyjątkiem.

Flaga Chorwacji składa się z trzech poziomych pasów - górny jest czerwony, środkowy biały, a dolny niebieski. Pośrodku flagi znajduje się herb Chorwacji.

Ten pawilon jest znany w języku chorwackim jako Trobojnica, co oznacza Trójkolorowy. Flaga Chorwacji obowiązuje od 21 grudnia 1990 r., wkrótce po uzyskaniu przez kraj niepodległości od Jugosławii. Jednak jej początki i skład sięgają połowy XIX wieku.

Kolory chorwackiej flagi są uważane za pansłowiańskie. Z tego powodu rozciągają się na kilka krajów w regionie. Były również tego samego koloru co flaga Jugosławii.

Najbardziej charakterystycznym symbolem chorwackiej flagi jest tarcza. Zawiera ona jeden z najbardziej widocznych elementów identyfikujących Chorwację na świecie, pole czerwonych i białych kwadratów. Reprezentacja ta była widoczna na poprzednich flagach i jest obecnie używana przez wiele chorwackich drużyn sportowych.

Historia chorwackiej flagi

Historia Chorwacji jako nowoczesnego suwerennego państwa jest bardzo krótka, ponieważ jej niepodległość została osiągnięta dopiero w 1990 r. Jednak historycznie naród chorwacki identyfikował się z własnymi symbolami, które odróżniały go od innych narodów słowiańskich.

Chociaż Chorwacja istnieje od około VII wieku, Tanisław był pierwszym chorwackim królem, który przeszedł do X wieku. Rządził w Królestwie Chorwacji lub Królestwie Chorwatów, które powstało po zjednoczeniu Chorwacji Dalmatyńskiej z Księstwem Chorwacko-Panońskim w 925 r. Jego flaga składała się z czerwono-białej siatki, podobnie jak obecnie tarcza narodowa.

Unia z Królestwem Węgier

Średniowieczne królestwo chorwackie zostało zlikwidowane po zjednoczeniu Chorwacji z Królestwem Węgier w 1102 r. Od tego czasu król Węgier rządził terytorium należącym wcześniej do Chorwacji. Reżim ten trwał do 1526 r.

W tym okresie na chorwackim niebie powiewało jedenaście flag królewskich. Pierwszą, która funkcjonowała na chorwackim terytorium, był biały krzyż na czerwonym tle.

Niepodległe państwo chorwackie

II wojna światowa zdecydowanie zmieniła sytuację polityczną w Chorwacji. Królestwo Jugosławii zostało okupowane i opanowane przez siły nazistowskich Niemiec.

Ustanowili oni niepodległe państwo chorwackie, które ostatecznie stało się państwem marionetkowym zależnym od rządu niemieckiego. Rządem kierowała Ustacha, chorwacki ruch faszystowski.

Flaga Niezależnego Państwa Chorwackiego została oparta na fladze chorwackiej Banoviny, zachowując jej barwy i tarczę. Jedyną różnicą było utworzenie białego splotu na lewym końcu czerwonego pasa, wewnątrz którego znajduje się romb z literą U.

Pod koniec II wojny światowej wojska radzieckie okupowały całą Europę Wschodnią, w tym byłe Królestwo Jugosławii. W 1945 r. na uchodźstwie powstał Tymczasowy Rząd Federalnej Demokratycznej Jugosławii.

Muzeum Krklino, Bitola, Macedonia

Premierem został Josip Broz Tito, który, z tendencjami komunistycznymi, kierował rządem wraz z innymi siłami politycznymi, co w zasadzie było pod dowództwem króla Pedro II.

Jednak król nigdy nie mógł wrócić do Jugosławii. Rząd tymczasowy utrzymał się tylko od marca do listopada 1945 r. Jego flaga była niebiesko-biało-czerwonym trójkolorem z czerwoną pięcioramienną gwiazdą pośrodku. Był to wyraźnie symbol komunistyczny.

Tito przejął władzę w państwie jugosłowiańskim w 1945 r. Następnie powstała Socjalistyczna Federacyjna Republika Jugosławii, dyktatura w stylu komunistycznym, która rządziła krajem do 1992 roku.

Przez 47 lat swoich rządów komunistyczna Jugosławia utrzymywała jedną flagę. Był to trójkolorowy pawilon składający się z niebieskiego, białego i czerwonego. W centrum, ale dotykając trzech pasów, znajdowała się czerwona pięcioramienna gwiazda z żółtą obwódką.

Wewnętrznie, Socjalistyczna Republika Chorwacji istniała jako jeden z jej regionów, część państwa federalnego. Republika ta miała flagę prawie równą fladze narodowej, ale odwracającą kolory niebieski i czerwony.

Flaga Chorwacji

Upadek wszystkich reżimów komunistycznych od końca lat 80. do początku lat 90. nie pozostawił Jugosławii nietkniętej. Wręcz przeciwnie: socjalistyczna republika rozpadła się bardzo szybko, rozpoczynając wojnę bałkańską, która była najkrwawszym konfliktem zbrojnym we współczesnej Europie....

30 maja 1990 r. proklamowano niepodległość raczkującej Republiki Chorwacji. W 1990 r. istniało kilka wersji chorwackiej flagi. Powszechnie przyjęto trójkolorowy symbol w kolorze czerwonym, białym i niebieskim z tarczą w kratkę pośrodku.

W dniu 21 grudnia 1990 r. przyjęto nową ustawę o symbolach narodowych Republiki Chorwacji, która ustanowiła tarczę narodową wraz z koroną symbolu i dlatego została włączona do centralnej części flagi. Od tego czasu nie wprowadzono żadnych zmian.

Znaczenie chorwackiej flagi

Chorwacka flaga ma pansłowiańskie kolory, podobnie jak jej sąsiedzi z Serbii, Słowenii, Słowacji i Czech, a także Rosji. Spójność tych kolorów była konsekwencją historyczną, dlatego zwykle nie przypisuje się im indywidualnego znaczenia.

Pierwszy pawilon tego typu został wzniesiony przez konserwatywnego poetę Lovro Tomana w Lublanie w Słowenii w 1948 roku.

Znaczenie tarczy na chorwackiej fladze

Chorwacja niezależny kraj flaga narodowa baner zbliżenie z falującą teksturą tkaniny

Gdyby nie charakterystyczna tarcza, pawilon Chorwacji mógłby się równać z pawilonami dużej części jej sąsiadów. Został on zaprojektowany przez grafika Miroslava Šuteja, a wcześniej zamówiony przez Nikšę Stancića, kierownika wydziału historii Chorwacji na Uniwersytecie Chorwackim.

Oprócz szachownicy złożonej z czerwonych i białych kwadratów, najważniejsza w tarczy jest jej korona. Znajdują się na niej herby Zagrzebia, Republiki Ragusy, Królestwa Dalmacji, Istrii i Slawonii. Wszystkie te historyczne obszary na tarczy reprezentują chorwacką jedność jako całość.

Największe atrakcje w Chorwacji

Chorwacja to mały, ale bardzo malowniczy kraj z charakterystyczną kulturą, niesamowitymi krajobrazami i zabytkami historycznymi. Tutaj możesz na nowo odkryć świat z innej perspektywy.

Będąc jednym z najpiękniejszych krajów Europy Zachodniej, w Chorwacji znajdziesz przyjemny klimat, czyste morze Adriatyckie, gościnność mieszkańców i kuchnię śródziemnomorską z naciskiem na warzywa, ryby i owoce morza.

To także wiekowa historia, zapierająca dech w piersiach architektura i naturalne parki z malowniczymi górami, lasami, jeziorami, wodospadami i wyspami. To niesamowite, ile piękna mieści się w tym małym kraju.

Jeziora Plitwickie

Atrakcje przyrodnicze w Chorwacji koncentrują się na terenie ośmiu parków narodowych. Głównym z nich są Jeziora Plitwickie. Znajduje się tu 16 dużych i wiele małych jezior kaskadowych, 140 wodospadów, 20 jaskiń ze stalaktytami, stalagmitami i całymi koloniami nietoperzy, lasy bukowe i świerkowe, a także setki gatunków roślin, zwierząt i ptaków.

Jednak to jeziora sprawiły, że park stał się znany na całym świecie. Rzeki przepływające przez wapień "pracowały" nad krajobrazem przez wieki i ostatecznie stworzyły zbiorniki wodne o niesamowitym pięknie.

Woda w jeziorach jest szmaragdowoniebieska i tak przejrzysta, że widać każdą małą gałązkę lub kamyk na dnie, jakby w ogóle nie było wody.

Park Narodowy Mljet

Ci, którzy odwiedzili już Jeziora Plitwickie, powinni odwiedzić Park Narodowy Mljet, który zajmuje zachodnią część wyspy o tej samej nazwie. Ten park narodowy został założony w 1960 roku i znajduje się w zachodniej części Mljet. Wśród nieprzeniknionych lasów ukryte są dwa słone jeziora: Duże Jezioro i Małe Jezioro.

Na Dużym Jeziorze znajduje się wyspa o nazwie Saint Mary, na której od XII wieku znajduje się klasztor benedyktynów. Pierwotnie oba zbiorniki wodne były słodkowodne. Stały się słone, ponieważ mnisi wykopali kanał do morza.

Istryjskie Muzeum Archeologiczne

Muzeum jest instytucją regionalną, opowiadającą historię nie tylko miasta, ale całego półwyspu Istria. Duża część kolekcji obejmuje artefakty, które zostały odkryte podczas badań archeologicznych starożytnych jaskiń, miast i nekropolii, a także osad w Bizancjum.

Na parterze muzeum znajduje się wystawa starożytnych inskrypcji na kamiennych płytach. Drugie piętro poświęcone jest wystawie kolekcji poświęconej historii starożytnej. Na trzecim piętrze znajdują się wystawy poświęcone średniowieczu i późnej starożytności.

Park Narodowy Krka

Chorwaci nazywają rzekę Krka jedną z najpiękniejszych w kraju. Twierdzenie to nie jest bezpodstawne, biorąc pod uwagę, że niespokojne wody rzeki tworzą aż siedem wodospadów. W latach 80. malownicze piękno Krki i jej okolic było powodem utworzenia parku narodowego.

Jest tu wiele do zobaczenia: rzeka przepływa przez wąski kanion, a następnie wpływa do szerokiego jeziora między wodospadami Roški slap i Skradinski Buk. Średniowieczny klasztor franciszkanów na maleńkiej wyspie Visovac jest domem dla zaledwie kilku mnichów.

Punktem orientacyjnym parku jest 46-metrowy wodospad Skradinski Beech, składający się z siedemnastu kaskad.

Forum Pula

Forum jest głównym placem starożytnej i średniowiecznej części Puli i znajduje się w pobliżu morza u podnóża wzgórza. W dawnych czasach było to centrum sądownicze, administracyjne, legislacyjne i religijne.

W północnej części forum znajdowały się niegdyś trzy świątynie, z których zachowały się tylko pozostałości dwóch. Dziś jest to rynek, strefa dla pieszych z wieloma kawiarniami i restauracjami.

Mury miejskie Dubrownika

Najczęściej odwiedzanym miastem w Chorwacji nie jest stolica Zagrzeb, ale Dubrownik. Od czasu do czasu lokalne władze muszą nawet ograniczać napływ turystów. Główną atrakcją Dubrownika są mury miejskie, które zaczęto budować już w XIII wieku.

Ich wysokość wynosi 25 m, a długość 2 km. Wspaniałe mury wielokrotnie broniły miasta, zarówno od strony morza, jak i lądu. Ponadto wytrzymały silne trzęsienie ziemi w 1667 roku.

Wiele budowli Dubrownika posłużyło jako tło dla serialu telewizyjnego Gra o Tron. Same mury miejskie nie zostały wykorzystane. Zamiast tego na planie pojawiła się twierdza Lovrenac.

Świątynia Jowisza

W podzielonym mieście znajduje się rzymska świątynia poświęcona Jowiszowi, głównemu rzymskiemu bogu. Została zbudowana w III wieku, a w średniowieczu została przebudowana na baptysterium św. Jana Chrzciciela.

Świątynia została dobrze zachowana do dziś, nie tylko z zewnątrz, ale także wewnątrz. Można tu zobaczyć dwa sarkofagi z pochowanymi arcybiskupami Splitu, Iwanem II i Wawrzyńcem. W świątyni znajduje się również brązowa rzeźba Jana Chrzciciela.

Katedra w Dubrowniku

Dubrownicka katedra Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny powstała pod koniec XVII w. W tym miejscu przez prawie 500 lat stał romański kościół, ale został on całkowicie zniszczony przez trzęsienie ziemi w 1667 roku.

Budowa katedry trwała prawie 30 lat. Wygląd architektoniczny budynku utrzymany jest w stylu włoskiego baroku. Ołtarz główny zdobi poliptyk przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny, namalowany przez samego Tycjana.

Muzeum zerwanych związków

To niezwykłe muzeum znajduje się w Górnym Mieście chorwackiej stolicy, a powodem jego powstania jest rozstanie dwóch zagrzebskich artystów, Dražena Grubišicia i Olinki Višticy.

Postanowili zebrać kolekcję przedmiotów, które były ważne dla ich historii miłosnej, a następnie wzbogacili ją o inne eksponaty.

W muzeum znajduje się kawiarnia i sklep z pamiątkami, w którym można skosztować czekolady i kupić pamiątkę.

Klasztor Franciszkanów w Dubrowniku

Pierwszy klasztor franciszkanów został założony w 1235 r., ale znajdował się poza murami miasta. Na Starym Mieście klasztor został założony w 1317 r. i był przebudowywany przez kilka kolejnych stuleci.

Najstarszą zachowaną budowlą jest krużganek (dziedziniec klasztorny), który został zbudowany w drugiej połowie XIV wieku i przetrwał niszczycielskie trzęsienie ziemi w 1667 r. Gotycki portal kościoła klasztornego z 1498 r. również przetrwał trzęsienie ziemi.

Sam kościół został później przebudowany w stylu barokowym. Warto również zobaczyć aptekę klasztorną, założoną przez mnichów wkrótce po otwarciu klasztoru.

Medvednica

Medvednica to nazwa pasma górskiego i parku przyrody położonego na północ od Zagrzebia. Park jest zdominowany przez lasy świerkowe i bukowe, ale jest także domem dla około tysiąca różnych roślin, ptaków, zwierząt i owadów.

Najwyższy punkt rezerwatu ma wysokość 1035 m n.p.m. Znajduje się tu również popularny ośrodek narciarski. Na północnym stoku Medvednicy odbywają się międzynarodowe zawody slalomowe.

Wielka fontanna Onofrio w Dubrowniku

Jedna z najstarszych fontann w Dubrowniku została stworzona w XV wieku przez włoskiego architekta Onofrio Della Cava. Pierwotnie służyła jako zakończenie sieci wodociągowej. Przez długi czas mieszkańcy musieli zbierać i przechowywać wodę deszczową.

Onofrio zdecydował się jednak na doprowadzenie wody ze źródeł odkrytych w pobliżu. Fontanna została poważnie uszkodzona podczas trzęsienia ziemi w 1667 r., ale wkrótce została odbudowana. Woda wypływa z 16 otworów ozdobionych maszkaronami (dekoracyjnymi "maskami").

Jaskinia Biserujka

Największa jaskinia krasowa na wyspie Krk została odkryta w 1843 r. Powstała jednak znacznie wcześniej - o czym świadczą znalezione przez archeologów fragmenty kości niedźwiedzia jaskiniowego.

Według legendy piraci i rabusie ukrywali tu swoje skarby, co dało początek nazwie "koraliki", co po chorwacku oznacza "perły". Jaskinia jest pełna stalaktytów i stalagmitów oraz niesamowitych rzeźb wykonanych przez naturę.

Ulica Stradun w Dubrowniku

Główna ulica Dubrownika jest przeznaczona dla pieszych, podobnie jak wszystkie ulice na Starym Mieście. Ulica Stradun zyskała swój obecny wygląd po trzęsieniu ziemi w 1667 r., które zniszczyło większość budynków w mieście. Wcześniej domy nie miały jednolitego stylu.

Po trzęsieniu ziemi Republika Dubrownicka uchwaliła prawo określające układ miasta i jedność architektoniczną. Ulica Stradun biegnie przez całe Stare Miasto. Na przeciwległych końcach ulicy znajdują się Wielka i Mała Fontanna Onufrievo.

Brela Stone

Ten niezwykły naturalny punkt orientacyjny jest symbolem Breli i znajduje się w pobliżu pięknej białej piaszczystej plaży Dugi Rat, otoczonej lazurowym morzem i lasem sosnowym.

Kamień jest fragmentem ogromnej skały, która kiedyś spadła ze szczytu pasma górskiego. Miejscowi opowiadają jednak różne historie i legendy związane z jego wyglądem. Kamień Brela jest pomnikiem przyrody i jest chroniony.

The Pałac Rektorski (Pałac Książęcy) w Dubrowniku

Pałac, łączący cechy gotyku i wczesnego renesansu, został zbudowany w XV wieku dla rektora Republiki Dubrownickiej. Każdego miesiąca członkowie rządu republiki wybierali jednego księcia, który zajmował pałac, aby zajmować się sprawami państwowymi.

W ciągu miesiąca władca mógł opuścić pałac tylko w związku z obowiązkami służbowymi lub chorobą. Dwór książęcy posiadał wszystkie niezbędne udogodnienia: pomieszczenia mieszkalne, biuro, sale do zgromadzeń i sądu, więzienie i magazyn broni. Książęta odbywali tam spotkania do 1808 r. Dziś służy jako muzeum.

Minceta Tower

Została zbudowana w 1319 roku w Dubrowniku i pierwotnie wyglądała jak czworokątna wieża. W połowie XV wieku mieszkańcy pomyśleli o obronie ze względu na rosnące ataki wrogów.

Wieża Minceta została odbudowana: zbudowano wokół niej okrągłą cytadelę, która była niezbędna do działań na polu bitwy. Została ona połączona z murem zamkowym i jego fortyfikacjami. Wieża jest nadal symbolem prężnego i niepokornego miasta.

Pałac Dioklecjana w Splicie

Drugim co do wielkości miastem Chorwacji po stolicy jest Split (Środkowa Dalmacja). Jego główną atrakcją jest Pałac Dioklecjana. Imponujący budynek został zbudowany przez rzymskiego cesarza Dioklecjana, który panował od 284 do 305 roku n.e..

Władca pochodził z Dalmacji i po abdykacji zdecydował się przejść na emeryturę właśnie tutaj. Wybrał ogrodnictwo zamiast spraw państwowych. W średniowieczu ludzie nie przepadali za rezydencjami cesarskimi.

Warto również zobaczyć pobliskie mauzoleum Dioklecjana (obecnie katedra w Splicie), z którego 60-metrowej dzwonnicy roztacza się widok na całe miasto.

Muzeum Archeologiczne w Splicie

Będąc w Splicie warto zajrzeć do miejscowego Muzeum Archeologicznego, które istnieje od 1820 r. Jest to najstarsze z muzeów w Chorwacji. Posiada dużą kolekcję znalezisk archeologicznych z różnych okresów: prehistorycznego, greckiego, rzymskiego, wczesnochrześcijańskiego i średniowiecznego.

Eksponaty obejmują hellenistyczną ceramikę, rzymskie szkło, amfory, kościane i metalowe figurki, kamienie szlachetne, starożytne monety i książki.

Zamek Gomilica

Zamek na małej wyspie został zbudowany w XVI wieku przez benedyktynów ze Splitu. Celem budowy była ochrona rolników, którzy pracowali na ich ziemiach.

Konstrukcja jest dobrze zachowana. W południowej części dziedzińca znajduje się wieża widokowa, która zapewnia dostęp do wnętrza zamku. Do wejścia prowadzi szeroki kamienny most, który został zbudowany znacznie później niż sam budynek.

Pula Arena

W różnych okresach terytorium Chorwacji było rządzone przez Greków, Rzymian, Wenecjan, Turków i innych. Każda z epok pozostawiła swój ślad. Na przykład w mieście Pula zachowały się budynki z okresu rzymskiego: Świątynia Augusta z klasycznym portykiem, Łuk Triumfalny i oczywiście ogromny amfiteatr (Pula Arena).

Odpowiednik Koloseum pojawił się w Puli w I wieku n.e. za panowania cesarza Wespazjana. Mury amfiteatru sięgały wysokości trzypiętrowego domu. Na trybunach mogło zasiąść do 85 000 osób. Na arenie odbywały się walki gladiatorów. Tutaj pierwsi chrześcijanie stanęli twarzą w twarz z lwami.

Katedra w Zagrzebiu

Pierwszą rzeczą, którą warto zobaczyć w stolicy Chorwacji, Zagrzebiu, jest miejscowa katedra. Jej budowa rozpoczęła się w 1094 r., po śmierci króla Władysława. Budynek został konsekrowany dopiero w 1217 r., ale w 1242 r. został prawie całkowicie zniszczony przez Tatarów Mongołów. Odbudowa kościoła rozpoczęła się w latach siedemdziesiątych XII wieku, z inicjatywy biskupa Tymoteusza.

Katedra w Zagrzebiu została poważnie uszkodzona podczas trzęsienia ziemi w 1880 r. Została zrekonstruowana przez austriackich architektów, którzy pomogli przywrócić jej obecny neogotycki wygląd.

Fort Punta Christo/Twierdza Punta Christo

Budowa twierdzy Punta Christo sięga XIX w. Była ona potrzebna Cesarstwu Austro-Węgierskiemu do ochrony głównego portu morskiego w Puli.

Obecnie większość fortu została opuszczona, ale ma on wartość historyczną i kulturową. Latem na terenie fortu odbywają się koncerty, festiwale, wystawy, przedstawienia i inne wydarzenia kulturalne.

Muzeum Miasta Zagrzebia

Drugim najważniejszym zabytkiem Zagrzebia jest muzeum miejskie, założone na początku ubiegłego wieku przez Bractwo Chorwackiego Latawca.

Wystawa koncentruje się na przeszłości i teraźniejszości Zagrzebia, rzucając światło na kulturalne, artystyczne, gospodarcze, polityczne i codzienne aspekty historii miasta. Na szczególną uwagę zasługuje budynek muzeum.

Kościół św. Marka w Zagrzebiu

Kolejnym symbolem chorwackiej stolicy jest kościół św. Marka, znajdujący się na placu o tej samej nazwie w historycznej części miasta. Jest to jeden z najstarszych kamiennych budynków w Zagrzebiu. Pierwsza pisemna wzmianka pochodzi z połowy XIII wieku.

Kościół był wielokrotnie nawiedzany przez pożary i trzęsienia ziemi, ale za każdym razem był odbudowywany, zyskując nowe detale stylistyczne (romańskie, gotyckie, barokowe). Ostatnia większa przebudowa miała miejsce w latach 70. XIX w. To właśnie wtedy pojawił się nietypowy dach, dzięki któremu kościół św. Marka stał się dobrze rozpoznawalny.

Organy morskie w Zadarze

Jeden z najbardziej niezwykłych zabytków w Chorwacji znajduje się nad brzegiem morza w mieście Zadar. Jego dostrzeżenie wymaga raczej słuchu niż wzroku. I nie jest to wcale zaskakujące, ponieważ są to tak zwane Organy Morskie.

Instrument muzyczny na świeżym powietrzu składa się z trzydziestu pięciu rur o różnych rozmiarach, do połowy zanurzonych w morzu. Fale i wiatr tworzą wyjątkową muzykę. Dźwięk słabnie i wzmacnia się w zależności od siły żywiołów.

Kościół św. Donata w Zadarze

Inną starożytną budowlą na terytorium Chorwacji jest kościół św. Donata. Został on wzniesiony na początku IX wieku na polecenie ówczesnego biskupa Donata z Zadaru. Pierwotnie kościół nosił nazwę Świętej Trójcy.

Obecną nazwę otrzymał w XV w. Obecnie w kościele św. Donata nie odbywają się nabożeństwa, ale można wejść do środka. Można tu zobaczyć kolekcję metalowych dzieł średniowiecznych dalmatyńskich rzemieślników.

Katedra św. Eufemii w Rovinj (półwysep Istria)

Barokowy kościół św. Eufemii (Euphemia) stał na szczycie wzgórza w Rovinj od pierwszej połowy XVIII wieku, kiedy Istria była rządzona przez Wenecjan. Nic więc dziwnego, że 57-metrowa dzwonnica została zbudowana na wzór kampanili katedry św. Marka w Wenecji.

Na szczycie dzwonnicy można dostrzec miedzianą figurę Eufemii o wysokości ponad 4,5 metra. Kiedy wieje wiatr, postać świętej porusza się w różnych kierunkach. Mieszkańcy miasta wierzą, że w ten sposób Eufemia pilnuje rybaków, którzy wypłynęli w morze.

Bazylika św. Eufrazjana w Poreču (półwysep Istria)

Bazylika Eufrazjana w mieście Poreč jest rzadkim przykładem architektury wczesnochrześcijańskiej i prawdziwym arcydziełem architektury światowej, wpisanym na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Został zbudowany w VI wieku, kiedy Poreč znalazł się pod kontrolą Bizancjum. Jego inicjatorem był biskup Eufrazjusz (stąd nazwa). Został częściowo uszkodzony podczas trzęsienia ziemi w 1440 roku i przez długi czas pozostawał pusty. Jednak w XVIII wieku struktura została zrekonstruowana, a usługi zostały wznowione.

Katedra Świętego Jakuba w Szybeniku

Miasto Szybenik położone jest u samego ujścia rzeki Krka, a jego klejnotem jest katedra, wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Została ona wzniesiona w 1431 r. Budowa trwała prawie sto lat i była prowadzona przez wybitnych architektów Juraja Dalmatinaca i Nicolę z Florencji.

Niezwykłym detalem są absydy świątyni, ozdobione kamiennymi głowami. Jest ich tylko siedemdziesiąt jeden, a każda z nich ma swoje indywidualne cechy. Jest to rodzaj galerii portretów wczesnego renesansu.

Innym interesującym faktem dotyczącym katedry w Szybeniku jest to, że "odegrała ona rolę Żelaznego Banku Braavos w serialu Gra o Tron".