فلورانس، ایتالیا: شهر ثروت، زیبایی و تاریخ

یکی از پربازدیدترین شهرهای ایتالیا، فلورانس به خاطر تاریخش مشهور است زیرا زمانی مرکز تجارت و مالی اروپا در قرون وسطی و یکی از ثروتمندترین شهرها در آن زمان بود. این شهر همچنین زادگاه جنبش رنسانس در نظر گرفته می شود و به آن "آتن قرون وسطی" گفته می شود.

فلورانس از سال 1865 تا 1871 پایتخت ایتالیا بود. یونسکو مرکز تاریخی این کشور را اعلام کرد. فلورانس یک مکان میراث جهانی در سال 1982. این شهر به دلیل فرهنگ غنی، هنر رنسانس جذاب، معماری فریبنده و بناهای تاریخی جالب شهرت دارد. فوربس آن را به عنوان یکی از زیباترین شهرهای جهان نیز رتبه بندی کرده است.

فلورانس همچنین به دلیل مرکز مد ایتالیایی شهرت جهانی دارد و در 15 پایتخت مد برتر جهان قرار دارد.

جای تعجب نیست که این شهر هر ساله پذیرای میلیون‌ها گردشگر است که به دنبال کشف مکان‌هایی هستند که فلورانس را به آنچه امروز تبدیل کرده‌اند.

مدیچی‌ها چه کسانی هستند؟

اما چه کسی پشت همه اینها بود؟ چه کسی توانست این شهر را آنقدر توسعه دهد که به خاطر هنر، تاریخ و تجارتش شهرت جهانی پیدا کند؟

پاسخ به ویژه در یک خانواده نهفته است: مدیچی ها.

زندگی واقعی خانواده ای که الهام بخش نمایش موفق اخیر Medici: Masters of Florence بودند، آنقدر خانواده قدرتمند و ثروتمند بودند که عملا چهره اروپا را تغییر دادند.

آنها بانکداری قدرتمند ایتالیایی بودند وپل.

جالب است که پونته وکیو تنها پلی در فلورانس است که از جنگ جهانی دوم جان سالم به در برده است.

منظره پل کاملا خیره کننده است و اگر می خواهید نمای جالبی از خود پل داشته باشید، می توانید در هنگام غروب آفتاب برای یک گشت و گذار شگفت انگیز در کنار جالب ترین جاذبه های شهر قایق سواری در رودخانه کنید.

Piazza delle Repubblica و Fontana del Porcellino

در مسیر خود به سمت پونته وکیو، ممکن است با پیازا دل رپابلیکا با فونتانا دل پورسلینو روبرو شوید.

پیازا دلا رپوبلیکا یکی از میدان های اصلی فلورانس در مرکز شهر است. Colonna della Dovizia (ستون فراوانی) نقطه ای را نشان می دهد که انجمن رومی در آن قرار داشت. قدمت آن به سال 1431 برمی گردد.

به عنوان مرکز شهر، در قرون وسطی، منطقه اطراف ستون پرجمعیت از بازارها و کلیساها بود.

در قرن 18، متاسفانه برخی از قرون وسطی برج‌ها، کلیساها، کارگاه‌ها، خانه‌ها و صندلی‌های اصلی برخی از اصناف برای دستیابی به ظاهر شهری مدرن‌تر ویران شدند.

اگر در امتداد میدان گردش کنید، ممکن است به اندازه کافی خوش شانس باشید که یکی از آنها را بگیرید. نمایش های خیابانی بداهه همچنین می‌توانید یک نوشیدنی گرم در کافه گیلی، کافه پاسکوفسکی و کافه دل گیوب روس میل کنید که محل ملاقات بسیاری از هنرمندان و نویسندگان شهر در گذشته بود.

یکی دیگر از ویژگی‌های معروف مشرف به میدان این است که هتل ساوییکی دیگر از جنبه های مدرن اضافه شده به این منطقه، کافه هارد راک است که در آن اغلب کنسرت ها و مهمانی ها برگزار می شود.

یک بنای یادبود جالب دیگر در نزدیکی پونته وکیو، فواره پورسلینو در کنار طاق های Mercato Nuovo است. این سایت به دلیل این افسانه که دست زدن به بینی پورسلینو خوش شانس است بسیار محبوب شد. همچنین می‌توانید پس از مالیدن بینی، سکه‌ای را در دهان خوک قرار دهید - اگر سکه در رنده‌هایی که آب به آن برخورد می‌کند، شانس شما را به ارمغان می‌آورد، اگر نه.

این فواره در اصل به تامین کمک می‌کرد. آب به بازرگانانی که در بازار تجارت می‌کردند، که عمدتاً پارچه‌های خوب مانند ابریشم، پارچه‌های براده و پارچه‌های پشمی می‌فروختند.

این منطقه معمولاً در Piazza del Mercato Nuovo بسیار شلوغ است، جایی که بازار سنتی در آن برگزار می‌شود. روزی که می توانید کیف، کمربند و سوغاتی پیدا کنید.

Piazzale Michelangelo (منظره شهر) – 9:30 صبح تا 1:00 بعد از ظهر و سپس از 3:00 بعد از ظهر تا 7:00 بعد از ظهر

اکنون، برای یک فرصت جادویی برای تماشای کل فلورانس از بالا، نمی توانید شانس صعود را از دست بدهید. مراحل رسیدن به Piazzale Michelangelo.

بسیاری به اشتباه معتقدند که این میدان توسط خود میکل آنژ طراحی شده است. در واقع، در سال 1869 توسط معمار فلورانسی جوزپه پوگی، به عنوان بخشی از بازسازی عمده دیوارهای شهر، ساخته شد.

تراس وسیع نمونه ای از 19 است.قرن، نسخه هایی از شاهکارهای میکل آنژ را طراحی و به نمایش می گذارد. پوگی یک پایگاه یادبود اختصاص داده شده به میکل آنژ طراحی کرد، جایی که نسخه هایی از آثار میکل آنژ، از جمله مجسمه های دیوید و کلیسای مدیچی از سان لورنزو به نمایش گذاشته شد. پوگی همچنین این ساختمان را به عنوان موزه ای برای آثار میکل آنژ طراحی کرد. با این حال، این پروژه هرگز به نتیجه نرسید و اکنون رستوران La Loggia را در خود جای داده است که دارای یک کافه (از ساعت 10 صبح تا نیمه شب) و یک رستوران با تراس پانوراما (12 بعد از ظهر تا 11 شب) است.

در سال 2016 ، پیازا بازسازی شد تا زیبایی خیره کننده شهر را برجسته کند و به مهمانان فرصتی دهد تا از مناظر آرام بالای شهر فلورانس ایتالیا لذت ببرند.

شما می توانید از مرکز شهر فلورانس تا Piazzale Michelangelo بروید یا همچنین می توانید سوار اتوبوس شوید (اتوبوس 12 یا 13 از مرکز یا اتوبوس تور گشت و گذار) یا اگر ماشین دارید به آنجا بروید.

بعد از اتمام گشت و گذار خود در میدان، پنج دقیقه قدم بزنید تا از آن بگذرید. کلیسای سان سالواتوره تا صومعه سن مینیاتو آل مونته، که بهترین منظره شهر را دارد و نمونه ای خیره کننده از معماری رومی توسکانی است که قدمت آن به سال 1013 باز می گردد.

سپس، یک پیاده روی پانوراما از شهر داشته باشید. سن مینیاتو با پایین رفتن به Viale Galileo به مرکز شهر بازگردید تا از گردشگاه درختکاری شده با برخی از باشکوه ترین مناظر پانوراما از شهر فلورانس لذت ببرید تا به Via برسید.دی سان لئوناردو در حین پیاده روی، به دنبال پلاک روی دیوار اولین ویلای سمت چپ خود بگردید که می گوید چایکوفسکی در سال 1878 در اینجا زندگی کرده است.

گاردینو باردینی (8:15 صبح تا 4:30 بعد از ظهر)

Giardino Bardini (باغ باردینی) یکی از جاذبه های شناخته شده در فلورانس است. باغ باردینی چشم‌اندازی قابل‌توجه را بر فراز فلورانس ارائه می‌دهد که بخش بزرگی از تپه‌ای را اشغال می‌کند که با دیوارهای قرون وسطایی شهر محصور شده است.

باستان باردینی که قدمت آن به قرون وسطی بازمی‌گردد، متعلق به مجموعه‌ای از خانواده‌های ثروتمند بود. در ابتدا برای اهداف کشاورزی ساخته شده بود، در طول قرن ها به باغی باشکوه تبدیل شد. در آغاز دهه 1900، استفانو باردینی (معروف به "شاهزاده عتیقه‌ها") از آن به عنوان محیطی چشمگیر برای سرگرمی مشتریان مرفه خود استفاده کرد.

باغ باردینی از سه سبک باغ تشکیل شده است. نمایانگر دوره های مختلف:

باغ ایتالیایی، با پلکان باروک باشکوه؛

باغ انگلیسی نمونه نادری از محوطه سازی انگلیسی-چینی را نشان می دهد؛

پارک کشاورزی جایی است که یک باغ میوه و آلاچیق نمادین ویستریا واقع شده است.

بلیت ورود به باغ برای افراد بین 18 تا 25 سال که عضو جامعه اروپا هستند و برای معلمان 10،00 یورو یا 2،00 یورو است. با حالت دائمیقراردادهای مدرسه.

ورود رایگان: برای همه در اولین یکشنبه هر ماه.

Piazza della Signoria

Piazza della Signoria مستقیماً واقع شده است. در مقابل کاخ وکیو قرار گرفته است و نام آن از کاخ دلا سیگنوریا گرفته شده است.

پیازا دلا سیگنوریا دارای نقاط دیدنی چشمگیر بسیاری از جمله کاخ چشمگیر قرن چهاردهمی و کاخ لوژیا دلا سیگنوریا، گالری اوفیزی، کاخ است. از Tribunale della Mercanzia (1359) و Palazzo Uguccioni (1550).

بیشتر برای دیدن در فلورانس

اگر کمی وقت دارید، یا اگر چند روز یا بیشتر در شهر می مانید، توصیه می کنیم از سایت های زیر دیدن کنید تا با ماهیت واقعی آن آشنا شوید. فلورانس.

اکنون تورهای زیادی به طرفداران نمایش Medici: Masters of Florence ارائه می شود، جایی که می توانید گام های بازیگران را ردیابی کنید و از مکان های اصلی فیلمبرداری که در آن فیلمبرداری شده در شهر دیدن کنید.

این تورها از Piazza Signoria شروع می‌شوند، جایی که هر مجسمه میدان معنای عمیق‌تری مربوط به اعضای خانواده مدیچی را پنهان می‌کند. سپس به سمت حیاط Palazzo Vecchio حرکت خواهید کرد تا از برج آرنولفو که در آن کوزیمو بزرگ در آن زندانی بود، قدردانی کنید و سپس در امتداد منطقه Dante Alighieri قدم بزنید تا به Piazza del Duomo برسید، جایی که در آنجا خواهید دید.داستان باورنکردنی ساخت گنبد برونلسکی و کلیسای جامع. این تور شامل ورود به کلیسای جامع است که در آن بزرگ‌ترین سطح نقاشی‌شده جهان (3600 متر مربع) را تحسین خواهید کرد. صحنه‌های دروازه‌های بهشت، شاهکاری از لورنزو گیبرتی. شما همچنین در طول مسیر باستانی Via Larga تا Palazzo Medici، اولین کاخ رنسانس در فلورانس، خانه خصوصی خانواده مدیچی برای نزدیک به دو قرن قدم خواهید زد. این تور شامل کلیسای مجوسی، قدم زدن در باغ قصر برای کشف آنتیکواریوم و در نهایت، کلیسای سن لورنزو در ناحیه مدیچی با معماری خیره کننده اش و جایی که مقبره کوزیمو بزرگ را خواهید دید، می شود. تورها معمولاً با کلیساهای مدیچی، جایی که تمام اعضای خانواده در آن دفن شده‌اند، و گنجینه سنت لورنزو را در خود جای داده‌اند، به پایان می‌رسند.

فلورانس یکی از زیباترین شهرهای ایتالیا است، هیچ شهر دیگری وجود ندارد. در مورد آن شک کنید به همین دلیل است که بسیاری از فیلمسازان آن را به عنوان پس‌زمینه برای فیلم‌های خود انتخاب می‌کنند (اما این یک داستان برای مقاله دیگری است). در حالی که بیشتر جاذبه های اطراف شهر را می توان در یک روز بازدید کرد، ما همچنان توصیه می کنیم چند روز را در این شهر دلربا بگذرانید تا واقعاً از همه چیزهایی که ارائه می دهد لذت ببرید. از تاریخ گرفته تا هنر و فرهنگ، فلورانس واقعاً یک استشهری باشکوه و در حالی که مدیسی ها به خاطر بسیاری از توسعه اولیه آن اعتبار دارند، هنوز هم توانسته شکوه خود را تا به امروز حفظ کند.

با نفوذ سیاسی زیاد خود، علاقه و نفوذ خود را به هنر افزایش داد، که منجر به شکوفایی هنر در فلورانس شد و حتی گفته می شود آنها در الهام بخشیدن به رنسانس ایتالیا نقش داشته اند.

آنها هستند. شناخته شده است که اختراع پیانو و اپرا را تامین مالی کرده و حامیان لئوناردو داوینچی، میکل آنژ، ماکیاولی و گالیله بوده اند.

Medici: Masters of Florence (نمایش تلویزیونی)

اولین فصل سریال که از زندگی آنها الهام گرفته شده است که در سال 2016 پخش شد، در سال 1429، یعنی سال جووانی دی اتفاق می افتد. مدیچی (داستین هافمن)، رئیس خانواده، درگذشت. پس از او پسرش کوزیمو د مدیچی (ریچارد مدن) به عنوان رئیس بانک خانوادگی، ثروتمندترین بانک اروپا در آن زمان، جانشین او شد و برای حفظ قدرت خود در فلورانس مبارزه کرد. فصل دوم (Medici: The Magnificent)، در 20 اتفاق می افتدسال‌ها بعد، داستان نوه کوزیمو، لورنزو دی مدیچی (معروف به لورنزو باشکوه) را بازگو می‌کند. فصل سوم و آخر با عنوان دوباره Medici: The Magnificent داستان لورنزو (استوارت مارتین) را تکمیل می کند که او برای حفظ سلطه خانواده اش بر فلورانس مبارزه می کند.

نمایش به پدیده ای تبدیل شده است که اکنون تورهای سفارشی وجود دارد. که می‌تواند بازدیدکنندگان را به مکان‌های فیلمبرداری نمایش در فلورانس و همچنین خانه‌ها و کاخ‌های واقعی مدیچی‌ها که هنوز پابرجا هستند، ببرد.

اگر نمایش را تماشا کرده‌اید، ممکن است برخی از آن‌ها را بشناسید. مکان‌هایی که می‌خواهیم به آنها اشاره کنیم، و اگر به آن اشاره نکرده‌اید، پس این یک فرصت عالی برای شروع برنامه‌ریزی سفرتان است!

فلورانس را در یک روز کاوش کنید

اگر قصد بازدید از فلورانس را دارید و زمان محدودی دارید، ما این فهرست از مکان‌های دیدنی شهر را که باید حتماً ببینید، گردآوری کرده‌ایم تا به شما کمک کنیم آن را در یک روز کاوش کنید!

شروع از قطار ایستگاه راه‌آهن Firenze Santa Maria Novella، که پرکاربردترین روش حمل‌ونقل برای رسیدن به شهر است، در قلب شهر قرار دارد و از بسیاری از بناهای دیدنی معروف فاصله دارد. اگر شما هم فوراً میل به یک وعده غذایی دارید، می‌توانید یک مک‌دونالدز درست در روبه‌روی ایستگاه پیدا کنید.

راحت‌ترین کفش‌های پیاده‌روی خود را بپوشید و شروع کنیم!

Basilica di San Lorenzo

از ایستگاه مستقیم راه بروید،Via del Giglio را پایین بیاورید، سپس به سمت راست بروید و مستقیم ادامه دهید تا به Piazza della Stazione برسید تا یکی از مهم ترین نقاط دیدنی شهر را ببینید. از ایستگاه تا Basilica di San Lorenzo، یکی از بزرگ‌ترین و قدیمی‌ترین کلیساهای فلورانس، و محل دفن همه اعضای اصلی خانواده مدیچی، 4 دقیقه پیاده روی است. این همچنین عمدتاً کلیسای محلی خانواده مدیچی بود.

کلیسای سن لورنزو بر روی کلیسایی ساخته شد که توسط اسقف میلان، سنت آمبروجیو. ساختمان کنونی که توسط مدیسی ها ساخته شد در سال 1419 آغاز شد. در سال 1442 برونلسکی به این پروژه منصوب شد و مسئولیت تکمیل کلیسا را ​​بر عهده گرفت.

داخل به یک شبستان و دو راهرو تقسیم شده است و به یکی از شاهکارهای رنسانس فلورانس باشد.

کلیسا بخشی از یک مجموعه صومعه بزرگتر است که شامل سایر آثار مهم معماری و هنری است، مانند کتابخانه لورانسی اثر میکل آنژ. و کلیسای کوچک مدیچی توسط ماتئو نیگتی.

شما می توانید هر روز از ساعت 10 صبح تا 5 بعد از ظهر از Basilica di San Lorenzo بازدید کنید.

Capelle مدیچی

مشهورترین و باشکوه ترین قسمت های کلیسای سن لورنزو Cappelle Medicee (نمایشگاه های مدیچی، جایی کهتقریباً پنجاه نفر از اعضای خانواده کمتر دفن شده اند. کلیساهای مدیچی که قدمت آن به قرن شانزدهم و هفدهم می رسد، در کلیسای سن لورنزو واقع شده است که یادبود خانواده مدیچی، حامیان کلیسا و دوک های بزرگ توسکانی است. کلیسای شاهزادگان دارای یک گنبد زیبا است که توسط بوونتالنتی طراحی شده است که در سال 1604 آغاز شد اما تا قرن بیستم تکمیل نشد. Sagrestia Nuova ("جداکاری جدید")، همانطور که آن را نیز می نامیدند، توسط میکل آنژ طراحی شده است.

فانوس مرمری در بالای نمازخانه مدیچی با گوی و صلیب در بالای آن، نمادهای سنتی رومی و رومی هستند. قدرت مسیحی، و در اینجا آنها به ویژه نماد قدرت شخصی خود خانواده مدیچی هستند.

کلیسای جامع مدیچی هر روز از ساعت 8:15 صبح تا 1:20 بعد از ظهر باز است.

Palazzo Medici Riccardi

در گوشه ای از کلیسای مدیچی، خواهید دید Palazzo Medici Riccardi، یکی از مهم ترین مکان های دیدنی خانواده مدیچی به دلیل روابط نزدیک با برخی از شناخته شده ترین اعضای آن به جای مانده است.

Palazzo Medici Riccardi خانه کوزیمو بزرگ و لورنزو باشکوه بود. . این کاخ همچنین محل کار هنرمندان مشهوری مانند دوناتلو، میکل آنژ، پائولو اوچلو، بنوززو گوتزولی و بوتیچلی بود.

کاخ توسط کوزیمو بزرگ در سال 1444 به معمار میکلوززو سفارش داده شد.محل اقامت خانواده مدیچی و نمونه بارز معماری رنسانس شد. در سال 1494، با تصرف کاخ توسط دولت جدید، همه چیز تغییر کرد. مدیچی ها از فلورانس بیرون رانده شدند و آثار هنری آنها به کاخ دلا سیگنوریا منتقل شد.

مدیچی ها پس از بازگشت به شهر در سال 1512، بار دیگر تا سال 1540 در کاخ اقامت کردند، زمانی که دوک جوان Cosimo I dei Medici تصمیم گرفت اقامتگاه رسمی خود را به Palazzo della Signoria منتقل کند.

در سال 1659، Palazzo Medici به مارکیز Gabriello Riccardi فروخته شد و او اقدام به گسترش اقامتگاه و بازسازی آن به سبک باروک کرد تا اینکه هزینه ها افزایش یافت. خانواده ریکاردی بیش از حد تحمل کرد و در نهایت در سال 1814 آن را به ایالت فروختند که به نوبه خود تا سال 1874 از آن به عنوان دفاتر اداری استفاده کرد.

معماری

نمای کاخ به‌عنوان شیک توصیف می‌شود که به نظر می‌رسد ترجیح کوزیمو مدیچی بوده است. با این حال، علیرغم عدم عظمت ظاهری آن، این کاخ به یک الگوی معماری برای کاخ های جدیدتر در فلورانس تبدیل شد.

تندیس هایی که زمانی باغ کاخ را زینت می دادند، اکنون در Uffizi و Palazzo Pitti قرار دارند. امروزه دارای درختان لیموی گلدانی و یک فواره کوچک است. همچنین مجسمه هرکول را خواهید یافت.

در مقابل نمای بیرونی سخت، فضای داخلی کاخ بسیار مجلل است.

در اولین مورددر طبقه‌ی کاخ، با کلیسای مجوس با سقف طلایی و زیبای آن روبرو می‌شوید که توسط Benozzo Gozzoli در قرن پانزدهم طراحی شده است. از آن به عنوان کلیسای خصوصی خانواده مدیچی استفاده می شد، اما بازدیدکنندگان نیز اجازه ورود به آن را داشتند.

این راه پله به اتاق چهار فصل منتهی می شود، یک اتاق شورایی که با یک ملیله فلورانسی تزئین شده است که فصول مختلف را به تصویر می کشد. بعدی سالا سونینو با دیوارهایی پوشیده از نقش برجسته های باستانی است که قهرمان اسطوره ای هرکول را به تصویر می کشد. با این حال، مشهورترین مورد در اتاق، نقاشی مدونا و کودک توسط فیلیپو لیپی است که قدمت آن به سال 1466 باز می گردد.

پس از آن، Galleria di Luca Giordano که در دهه 1770 برای گابریلو ریکاردی ساخته شد و در سبک باروک با نقاشی دیواری سقفی باشکوه که توسط لوکا جوردانو نقاشی شده است. نقاشی دیواری «آپوتئوز سلسله مدیچی» را به تصویر می‌کشد.

در طبقه همکف، چندین اتاق نمایشگاهی با مجموعه‌ای از مجسمه‌های رومی که توسط ریکاردو ریکاردی به دست آمده است، خواهید دید.

Duomo (کلیسای جامع سانتا ماریا دل فیوره)

طراحی شده توسط فیلیپو برونلسکی، کلیسای جامع یکی از کلیسای جامع است. 10 کلیسای بزرگ جهان تا به امروز در حالی که گنبد آن همچنان بزرگترین گنبد آجری ساخته شده است. Duomo به نام Santa Maria del Fiore نامگذاری شد. این یک بنای غول پیکر گوتیک استدر محل کلیسای سانتا رپاراتا متعلق به قرن هفتم ساخته شده است. ساخت کلیسای جامع در واقع حدود 140 طول کشید زیرا در ابتدا در پایان قرن سیزدهم توسط آرنولفو دی کامبیو آغاز شد، اما گنبد در قرن 15 بر اساس طرحی از فیلیپو برونلسکی اضافه شد. برای احترام به این ذهن های درخشان، مجسمه ای از هر یک در سمت راست کلیسای جامع ساخته شد.

در داخل، ساعتی را در بالای ورودی مشاهده خواهید کرد که در سال 1443 توسط پائولو اوچلو طراحی شد و در کمال تعجب هنوز هم کار می کند. تا امروز. بزرگترین و چشمگیرترین اثر هنری که فضای داخلی کلیسای جامع را تزئین می کند، نقاشی های دیواری جورجیو وازاری از آخرین داوری است.

گنبد کلیسای جامع بین سال های 1418 و 1434 با طرحی ساخته شد که فیلیپو برونلسکی در رقابتی در سال 1418 وارد آن شد. درهای برنزی معروف کلیسای جامع به عنوان دروازه‌های بهشت ​​شناخته می‌شوند.

Duomo di Firenze از ساعت 10:00 صبح تا 4:30 بعد از ظهر باز است. ورود رایگان است.

Ponte Vecchio

واقع در جنوب پیاتزا della Repubblica، Ponte Vecchio (پل قدیمی) در زمان رومیان به عنوان گذرگاهی در امتداد Via Cassia وجود داشت. پس از چندین بار تخریب و بازسازی به دلیل سیل، پونته وکیو به شکلی که امروزه می شناسیم، در سال 1345 احتمالاً توسط نری دی بر روی سه طاق بازسازی شد.فیوروانته مغازه‌های کوچک طلافروشان (در قرون وسطی ماهی‌فروشان، قصابی‌ها و چرم‌فروشی‌ها وجود داشت) و خانه‌های کوچک در کناره‌های پل از بارزترین ویژگی‌های آن است.

این پل در ابتدا به همین منظور ساخته شده است. دفاع با این حال، پنجره‌هایی که اکنون در سراسر پل می‌بینیم، پس از فروخته شدن مغازه‌ها به بازرگانان اضافه شدند.

وقتی مدیچی‌ها محل سکونت خود را از Palazzo Vecchio به Palazzo Pitti نقل مکان کردند، تصمیم گرفتند که به یک مسیر ارتباطی نیاز داشته باشند. به منظور جلوگیری از تماس با مردمی که بر آنها حکومت می کردند. برای انجام این کار، Corridoio Vasariano را در سال 1565 توسط Giorgio Vasari ساخته شد و اکنون در بالای مغازه‌های زرگرها در Ponte Vecchio قرار دارد.

شما نمی‌توانید بدون توجه به راهرو Vasari از پونته وکیو عبور کنید. یکی دیگر از شگفتی های دوره رنسانس. این گذرگاه سرپوشیده که به نام معمارش جورجیو وازاری نامگذاری شده است، بر فراز مغازه ها قرار دارد. این راهرو توسط Cosimo I de' Medici به منظور زینت بخشیدن به محوطه اطراف کاخ Signoria و همچنین اتصال اوفیزی به کاخ Pitti، محل سکونت او در آن سوی رودخانه، سفارش داده شد.

برخی از مغازه ها در پونته وکیو از قرن سیزدهم آنجا بوده است. این منطقه قبلاً شامل مغازه‌های قصابی، ماهی‌فروشی و دباغی می‌شد، اما در سال 1593، فردیناند اول فرمان داد که فقط زرگرها و جواهرفروشان مجاز به داشتن مغازه‌های خود در این منطقه بودند.